Simon de Vries, die twee jaar geleden vermist raakte, is overleden. De Heerhugowaarder werd een aantal dagen geleden door een wandelaar gevonden in een bos nabij het Belgische Eupen. Woensdag bleek na identificatie dat het ging om De Vries, maakt politiewoordvoerder Erwin Sintenie bekend aan Dijk en Waard Centraal. “De nabestaanden zijn op de hoogte gebracht en willen het verlies in alle rust verwerken.”
Of de destijds 20-jarige Heerhugowaarder ook al twee jaar is overleden valt volgens Sintenie moeilijk te achterhalen. “Maar we kunnen wel met zekerheid zeggen dat hij al geruime tijd in het bos lag.” Een misdrijf wordt uitgesloten.
Terug naar het najaar van 2020. Op zaterdag 3 oktober om precies te zijn. Simon had zaterdag nog gewerkt bij de Action in Heerhugowaard en besloot om die avond naar Limburg te gaan. “Hij heeft thuis gegeten en zou daarna met vrienden gaan drinken”, vertelde zijn vader eerder tegen regionale omroep L1. Zondagochtend 4 oktober komen zijn ouders erachter dat hij niet thuis is gekomen. “Hij had geen berichtje gestuurd en ook zijn fiets stond er niet meer.” Via een oude telefoon komt vader erachter dat Simon is ingecheckt in een hotel in Maastricht. De man besluit de politie te bellen, die volgens de politiewoordvoerder polshoogte zijn gaan nemen in de hotelkamer. “Simon wilde er even uit en ging daarom een weekendje naar Maastricht. Hij zou nog even contact opnemen met zijn ouders. Dat vervolgens niemand meer iets van Simon hoorde maakte ons onrustig.”
Lang taste de politie in het duister over de omstandigheden rond de verdwijning van de Heerhugowaarder. Toevalligerwijs sprak Dijk en Waard Centraal vorige week nog met woordvoerder Erwin Sintenie over de zaak. Sintenie zei toen nog dat alle scenario’s werden opengehouden. “Van een vrijwillige verdwijning tot een ongeluk, maar ook een misdrijf.”
Dat de menselijke resten van de Heerhugowaarder zijn gevonden is een trieste uitkomst, benadrukt hij. “Maar brengt na twee jaar wel duidelijkheid voor familie, vrienden en de betrokken politieagenten. Want niet alleen de achterblijvers, maar ook wij dachten nog dagelijks aan Simon. De meeste vermisten zijn snel terug, maar dit was anders. Je wil gewoon weten wat er is gebeurd.”