Een man die een auto bij een Heerhugowaardse autodealer stal tijdens een proefrit is schuldig verklaard. Ook is hij veroordeeld omdat hij daarna zeven dealers bezocht om telkens van auto te wisselen. Hij zei dat hij auto’s omruilde om uit handen van de politie te blijven en dat hij verslaafd is aan cocaïne. Soms sliep hij in de auto. De man zit nu ruim 200 dagen vast. Hij zegt zelf graag te worden behandeld voor zijn verslaving. Het vonnis is nog niet bepaald. De man wil zelgfg
Inmiddels zit B. ruim 200 dagen in de gevangenis. Hij heeft alle feiten bekend en heeft veel spijt van wat hij heeft gedaan. Om te voorkomen dat hij opnieuw de fout in gaat, wil de reclassering graag dat hij klinisch behandeld wordt.
de weken na de diefstal reisde hij langs zeven autodealers om zijn gestolen auto in te wisselen.
reisde de man langs zeven verschillende autozaken. Elke keer liet hij zijn auto achter en nam een nieuwe mee voor een ’proefrit’. Dinsdag werd de 46-jarige D.B. in Alkmaar hiervoor berecht.
Na het incident in Heerhugowaard reed B. de auto met een gestolen kentekenplaat naar Joure om zijn auto te verruilen voor een ander exemplaar. Ditzelfde deed hij in de twee weken daarna nog een keer in Velsen-Noord, Ursem en Blokker. Daar sloeg een medewerker alarm toen B. na twee uur nog steeds niet terug was. De politie achtervolgde B., en reed hem klem. Toen de politie B. naar het bureau in Haarlem wilde brengen, zou hij het dakluik van het busje hebben beschadigd. B. zei zelf dat hij zijn benen wilde strekken en door ruimtegebrek tegen het dakluik aan was gestoten.
Man berecht voor verduistering van zeven auto’s tijdens proefritten. ’Ik moest van A naar B’
f.
Een man uit Den Haag bracht op 22 oktober vorig jaar een bezoekje aan autodealer in Heerhugowaard. Hij wilde een proefrit maken in een Volkswagen Golf. Hij reed ermee weg en bracht hem niet meer terug.
In de weken daarop reisde de man langs zeven verschillende autozaken. Elke keer liet hij zijn auto achter en nam een nieuwe mee voor een ’proefrit’. Dinsdag werd de 46-jarige D.B. in Alkmaar hiervoor berecht.
„Ik wilde de auto’s niet doorverkopen,” legde hij uit. „Ik had problemen thuis en had een vervoermiddel nodig om van A naar B te komen.” Hij zou de auto’s ook af en toe hebben gebruikt om in te slapen. Hij wilde niet te lang in dezelfde auto rijden, zodat hij niet zou worden opgemerkt door de politie. B. bekende dat zijn cocaïnegebruik destijds de reden was van zijn gedrag.
Na het incident in Heerhugowaard reed B. de auto met een gestolen kentekenplaat naar Joure om zijn auto te verruilen voor een ander exemplaar. Ditzelfde deed hij in de twee weken daarna nog een keer in Velsen-Noord, Ursem en Blokker. Daar sloeg een medewerker alarm toen B. na twee uur nog steeds niet terug was. De politie achtervolgde B., en reed hem klem. Toen de politie B. naar het bureau in Haarlem wilde brengen, zou hij het dakluik van het busje hebben beschadigd. B. zei zelf dat hij zijn benen wilde strekken en door ruimtegebrek tegen het dakluik aan was gestoten.
Eenmaal op het politiebureau bleek uit een drugstest dat B. meer cocaïne dan toegestaan in zijn bloed had. Hij ontsnapte die avond uit het politiebureau en reisde naar Alkmaar. Hier reed hij zonder toestemming weg met de auto en telefoon van een kennis. Op 20 november werd B. gevangengezet, op 4 december werd zijn voorarrest geschorst.
Helaas ging het niet lang goed. Op 22 januari dit jaar pakte hij de auto van zijn vriendin en reed hiermee tegen een paal aan. Hij liet de auto achter en ’leende’ een auto uit een showroom uit Heerhugowaard. Tot slot nam hij op 11 mei weer ongevraagd de auto van zijn vriendin mee. Zij belde de politie. Dit leidde opnieuw tot een achtervolging, waarin B. de auto tegen een boom aan reed, te voet vluchtte, en door de politie getaserd werd. Volgens de politie leek de man zwaar onder invloed en weigerde hij mee te werken aan bloedonderzoek. B. claimde zichzelf niets hiervan te herinneren en vermoedde dat hij vooral verward was door de schok van het stroomstootwapen.
De officier van justitie telde in totaal negen autodiefstallen. Daarnaast vond zij ook dat B. bestraft moest worden voor het stelen van een kentekenplaat, rijden onder invloed, het vernielen van een auto en een politiebus, en het weigeren om mee te werken aan adem- en bloedonderzoek. In totaal eiste ze een gevangenisstraf van 30 maanden, waarvan 6 voorwaardelijk, met 3 jaar proeftijd. Ook vind ze dat hij twee jaar lang zijn rijbevoegdheid kwijt moet raken. Volgens zijn advocaat moet B.’s straf veel lager uitvallen. Zij pleitte dat het niet om autodiefstallen ging, maar om verduistering; B. wilde de auto’s alleen tijdelijk gebruiken.
Begeleiding
Inmiddels zit B. ruim 200 dagen in de gevangenis. Hij heeft alle feiten bekend en heeft veel spijt van wat hij heeft gedaan. Om te voorkomen dat hij opnieuw de fout in gaat, wil de reclassering graag dat hij klinisch behandeld wordt. Hoewel B. liever ambulante begeleiding krijgt, wil hij zich inzetten om mee te werken. „Voor duizend procent,” voegde hij toe.
De rechtbank gaat nu over B.’s zaak in beraad, en maakt op 9 september haar vonnis bekend.
Regio
IJmond