De plannen om meer dan 300 woningen te bouwen in een weiland bij Stompetoren-West lagen jarenlang stil. Maar daar komt nu wellicht verandering in: de provincie wil de status ‘bijzonder landschap’ voor het gebied aanpassen en zo vrij baan maken voor woningbouw. Jongeren in het dorp staan in ieder geval te popelen.
Dat ziet Sander Abelskamp (23) ook. Hij is barman bij het enige restaurant in Stompetoren en ziet dat veel van zijn leeftijdsgenoten lastig aan een woning kunnen komen. “Veel vrienden van mij zoeken juist iets hier in de polder, maar dat lukt vaak niet, dus vertrekken ze naar Alkmaar”, vertelt hij aan NH Nieuws, mediapartner van Streekstad Centraal.
Hij hoopt dan ook dat de nieuwe woningen in Stompetoren er komen. Niet alleen omdat zijn vrienden dan in het dorp kunnen blijven wonen, maar ook omdat hij zelf hoopt over een paar een eigen woning te kunnen bemachtigen. (tekst loopt door onder de foto)
Met een nieuwe woonwijk in Stompetoren hoopt Sander Abelskamp ook op nieuwe werknemers en bezoekers voor het restaurant (foto: NH Nieuws)
Ook een vrouw bij de supermarkt van Stompetoren hoopt dat er snel woningen vrijkomen voor jongeren. “Mijn zoon is 27 en woont nog thuis. Dat zegt genoeg”, vertelt ze.
Wanneer er nieuwe woningen in Stompetoren-West worden gebouwd, zal dat ook de leefbaarheid van het dorp verbeteren, denkt barman Sander. “We hebben nu al hele gezellige feesten als de kermis, carnaval en Koningsdag”, vertelt Sander. “Nieuwe inwoners betekent dat we alleen maar meer vrijwilligers gaan krijgen en ook de sportverenigingen weer gaan groeien.”
De nieuwe woonwijk moet zo’n 350 woningen gaan tellen. Het duurt nog minimaal een jaar voordat de eerste schop de grond in gaat. Volgens een gedeputeerde neemt het aanpassen van de status ‘bijzonder landschap’ behoorlijk wat tijd in beslag.
Het was het moment waarvan iedereen al een paar jaar wist dat het eraan zat te komen. Zaterdag was het zover: de allerlaatste wedstrijd van De Flamingo’s ’64. Het einde van een tijdperk, afgesloten met een doelpuntenfestijn: 10-1 winst voor De Flamingo’s. Ondanks de winst was het voor sommigen toch even slikken. “Deze club was… m’n leven eigenlijk.”
“10!, 10!, 10!”, klinkt het vanaf het oude, maar volgens velen o zo mooie terras van de kantine. Op het gortdroge hoofdveld doet De Flamingo’s er met een stand van 9-1 alles aan om met dubbele cijfers te winnen van BOL Zaterdag 3. En met succes.
Als Flamingospeler Bruce de bal aan de rand van de zestienmetergebied ontvangt, een mannetje uitkapt en vervolgens met een droge knal de 10-1 binnenschiet is het juichen geblazen voor De Flamingo’s. Maar als er direct na het doelpunt wordt afgefloten door de scheidsrechter (tevens trainer van De Flamingo’s), daalt het besef in dat dit de laatste keer was dat gejuicht kon worden voor De Flamingo’s. Dat dit het allerlaatste doelpunt was, de allerlaatste wedstrijd, de allerlaatste herinnering. (tekst loopt door onder de foto)
Voor de laatste keer worden er handjes geschud na een wedstrijd van De Flamingo’s (foto: Streekstad Centraal)
Met het verdwijnen van De Flamingo’s, verdwijnt een voetbalclub die jarenlang een prominente plaats innam in het Alkmaarse amateurvoetbal. Maar die de laatste jaren te kampen had met een sterk teruglopend ledenaantal.
“De voornaamste oorzaak daarvan is dat de wijk die aan onze vereniging grenst, Overdie, sterk van karakter is veranderd de laatste tientallen jaren”, legt aanvoerder Dolf Henschen (57) uit. Hij speelt al sinds zijn 11e bij de club. “Er zijn veel mensen met een migratieachtergrond komen wonen en je merkt dat zij toch iets minder snel verbonden raken met onze voetbalclub.”
“Daarnaast was het vroeger nog zo dat Rooms-Katholieken uit de hele omgeving naar De Flamingo’s kwamen omdat wij van oorsprong een Rooms-Katholieke club zijn. Maar door de ontzuiling hebben we die aantrekkingskracht ook al jaren niet meer.” Daarbij kwam nog dat De Flamingo’s een behoorlijke financiële klap kreeg nadat AZ in 2016 het complex verliet waarmee het jarenlang samen met De Flamingo’s gebruik van maakte. (tekst loopt door onder de foto)
Voorzitter Dick Bleek (l) samen met aanvoerder Dolf Henschen (r) (foto: Streekstad Centraal)
Het aantal jeugdteams nam sterk af en een kleine tien jaar geleden waren er zo weinig jonge leden over dat werd besloten de jeugdtak van de club op te heffen. Ook in de seniorentak werd de spoeling dun. Het ene na het andere team werd opgeheven en zo was vier jaar geleden alleen nog de Zaterdag 2 over.
Henschen vindt het na een 46-jaar lange carrière bij De Flamingo’s enerzijds heel jammer dat het er nu op zit bij de club die in zijn hart zit, anderzijds kan hij zich er ook goed bij neerleggen. “Het zat er natuurlijk al heel lang aan te komen, dus ik heb me erop kunnen voorbereiden. Maar het is spijtig dat het hier ophoudt voor de club.”
Dat De Flamingo’s ermee stopt, betekent echter niet dat Henschen en zijn team er ook mee stoppen. Het merendeel van de Zaterdag 2 van De Flamingo’s gaat volgend seizoen met elkaar in de clubkleuren van Alkmaarsche Boys spelen. “Het is een ontzettend hecht team”, zegt Dick Bleek, voorzitter van de club. “We gaan al tientallen jaren elke zomer een week met elkaar weg, ook dit jaar weer. Dat zegt denk ik alles over hoe hecht deze groep is. (tekst loopt door onder de foto)
Een gedeelte van de prijzenkast van de club wordt verdeeld over de laatst overgebleven leden (foto: Streekstad Centraal)
Bleek is gelaten onder het feit dat zaterdag de allerlaatste wedstrijd van De Flamingo’s was. “Het is echt zonde, maar het contract met de beheerders van het terrein loopt af en verlengen zit er gewoon niet in.” Ook hij gaat met het team mee naar Alkmaarsche Boys. In welke functie weet hij nog niet precies, maar hij moet en zal betrokken blijven. “Wat moet ik anders doen op zaterdag?”
Enkelen uit het team twijfelen nog of ze volgend jaar de overstap gaan maken naar Alkmaarsche Boys. Onder hen Maurice Gijzen. Met een 40-jaar lange carrière op Sportcomplex ’t Lood en als all-time topscorer van de club – ook zaterdag scoorde hij er drie – is hij uitgegroeid tot een waar clubicoon. “Flamingo’s is, tja… eigenlijk mijn leven. Ik loop hier al m’n hele leven rond en mijn hele netwerk heb ik ook opgebouwd rond deze club. Toen het laatste fluitsignaal net klonk, was het ook echt even slikken. Nu De Flamingo’s wegvalt, valt er een fundament van mijn leven weg.”
Als hij overstapt naar Alkmaarsche Boys, doet hij dat met pijn in het hart. Daarom twijfelt hij nog. “Ik weet dat het heel gek gaat voelen om dan na veertig jaar bij De Flamingo’s, lid te worden van een andere club en een ander logo op m’n borst te dragen.” (tekst loopt door onder de foto)
Deze zomer zal AZ Sportcomplex ’t Lood tijdelijk in gebruik nemen (foto: Streekstad Centraal)
Na de wedstrijd wordt het Flamingo’s-karakter van Sportcomplex ’t Lood direct al ontmanteld. “Oh ja, de cornervlaggen”, zegt trainer Ron Weinbrecher, “die moeten we nu natuurlijk ook weghalen.” In de wetenschap dat hij de Flamingo’s-cornervlag nooit meer gaat terugzetten, haalt hij ze uit de houder.
Dat is ook nodig, want maandag al gaat het hoofdveld van De Flamingo’s volledig op de schop. AZ gaat zijn eigenlijke trainingscomplex in Wijdewormer verbouwen en strijkt daarom tijdelijk neer op Sportcomplex ’t Lood. Later moet het terrein in worden gebruikt worden voor de politieopleiding. (tekst loopt door onder de foto)
Deze trouwe Flamingo’s-supporters stonden zaterdag uiteraard volledig achter hun ploeg (foto: Streekstad Centraal)
Maar nu ze het terrein nog even tot hun beschikking hebben, haalt het laatst overgebleven team van De Flamingo’s samen met de supporters onder het genot van een biertje nog alle herinneringen op die de club hen dierbaar maken. De laatste bladzijde in de geschiedenis van De Flamingo’s is geschreven, maar die zal door velen in gedachten nog vaak nagelezen worden.
Op de Middenweg in Heerhugowaard is zaterdagmiddag een scooterrijdster hard ten val gekomen na een botsing met een stilstaande auto. De automobilist stond op het punt in te parkeren toen de scooterrijdster, die de auto vermoedelijk over het hoofd zag, hard op de achterkant van de auto klapte.
Hulpdiensten waren snel ter plaatse. Ambulancepersoneel verleende ter plekke eerst hulp, maar al snel werd duidelijk dat dat niet voldoende was: de vrouw is overgebracht naar het ziekenhuis.
De automobilist kwam met de schrik vrij. De auto liep lichte schade op, maar de scooter raakte wel zwaar beschadigd. Vanwege het ongeval werd de Middenweg tijdelijk afgesloten tussen de Stationsweg en de Van Eedenstraat.
Een grote klopjacht van de politie hield Overdie vrijdagmiddag flink bezig. Rennende en roepende agenten, politiemotoren en -auto’s maakten duidelijk dat er ‘iets’ gaande was. Het bleek echter minder ernstig dan het op het eerste gezicht leek.
Overdie was vrijdag het toneel van een nieuwe politie ‘hunt’, waarbij de politie zo veel mogelijk jongeren probeerde te ‘arresteren’. De meer dan honderd deelnemende jongeren probeerden ondertussen zo veel mogelijk stempels binnen te halen. (tekst loopt verder onder de foto)
De hunt kan niet beginnen voor er een ‘mugshot’ is gemaakt en een nummer is verkregen. (Foto: Streekstad Centraal/ Marco Schilpp)
Nadat er van alle ‘voortvluchtigen’ een mugshot is gemaakt, krijgen de surrogaatcriminelen een nummer op hun rug en probeerden ze – terwijl politie en handhaving op ze jaagt – op drie locaties in de wijk een stempel binnen te halen.
De jongeren die zich met drie stempels én hun nummer nog op de rug binnen twee uur weer meldden bij het startpunt, hebben ze de politie verslagen. Meestal lukt dat niet. (Tekst loopt door onder de foto)
Met de hunt wil de politie aan jongeren laten zien benaderbaar te zijn (foto: Streekstad Centraal/Marco Schilpp)
Naast de jongeren een leuke middag bieden, hoopt de politie met de hunt ook toenadering te zoeken bij de jongeren, laat een politiewoordvoerder weten. “We willen hiermee de toegankelijkheid naar jongeren toe vergroten, zodat we niet voornamelijk worden gezien als boemannen, maar ook als benaderbare en toegankelijke mensen.”
De reacties van de deelnemers waren erg positief, zegt de politie. Een jongen vond het zelfs zo leuk dat zijn moeder zich zorgen ging maken; hij kwam maar niet thuis.
Nadat haar vader zelfmoord pleegde – ze was toen zelf 18 – wil ze nu aandacht vragen voor mensen die net als haar vader vroeger te maken hebben met mentale problemen. Daarom staat de Castricumse Sara Eenhoorn aan de start van een untratrailrun in Zuid-Limburg van 101 kilometer. “In vergelijking met wat mijn vader heeft meegemaakt is zo’n ultratrailrun van 101 kilometer natuurlijk niks.”
Zaterdagochtend om 05.00 uur ging Sara met zo’n negentig anderen van start. Ze hoopt het parcours van 101 kilometer voor 20.00 uur te hebben afgelegd. “Het is een combinatie van wandelen en hardlopen”, legt ze uit. “Je gaat over onverharde paden in het bos en door zand en modder. En er zitten hoogtemeters in.”
Sara zegt uit een normaal gezin te komen. Op jonge leeftijd verhuisde ze samen met haar ouders en haar tweelingzus van het kleine dorpje De Woude naar Alkmaar. Met Nico, haar vader, bouwde ze al vroeg in haar leven een sterke band op.
Nico was ondernemer en nam Sara onder schooltijd soms mee naar het buitenland voor zijn werk. Sara werd gepest op school en haar vader wilde haar daartegen behoeden. “Hij meldde me dan ziek van school om me tegen het pesten te beschermen. We hebben toen echt een fijne band opgebouwd”, vertelt Sara aan NH Nieuws, mediapartner van Streekstad Centraal. (tekst loopt door onder de foto)
Al op jonge leeftijd ontwikkelde Sara een sterke band met haar vader Nico (foto: NH Nieuws)
Nico kampte al langere tijd met depressieve periodes, maar toen hij met zijn bedrijf achttien jaar geleden een zware financiële tegenslag te incasseren kreeg, ging het echt mis. “Van het ene op het andere moment hadden we niets meer”, vertelt Sara. “Dat was zo confronterend en verdrietig. Mijn ouders stonden ineens met lege handen.”
Nico kreeg minder en minder het gevoel dat hij voor zijn gezin kon zorgen. “Financieel gezien was dat ook waar, maar in liefde was het juist de beste vader die je je kon wensen. Net zoals mijn moeder, die altijd sterk en positief bleef. We waren sterk als gezin, maar ik denk dat mijn vader dat nooit heeft verwerkt.”
“Dat werd ons duidelijk uit de brief die hij schreef voor zijn zelfdoding. Hij voelde zich schuldig dat hij ons niet kon geven wat hij wilde geven. Dat is heel triest, want voor ons was hij wel genoeg. Hij was een fantastische vader. Alleen overkwamen hem bepaalde dingen, waar hij zelf ook niks aan kon doen.”
Op 58-jarige leeftijd besloot Nico een einde te maken aan zijn leven. Sara was toen 18 en het was voor haar, haar moeder en haar tweelingzus het begin van een ontzettend moeilijke periode. “Iedereen kan met je praten als je vertelt dat je vader is overleden aan kanker. Maar welke vraag moet je stellen als je vader zelfmoord heeft gepleegd? Dan stopt het.”
Om die reden rent Sara vandaag de ultratrailrun. Door het 101-kilometer lange parcours te lopen, zamelt ze geld in voor Stichting MIND, een organisatie die zich inzet voor psychologische gezondheid. “Het is zo’n onzichtbare ziekte. Er wordt ook niet veel over gepraat, omdat mensen niet weten hoe ze moeten reageren. Ik wil er juist wel over praten, zodat ik anderen daarmee kan helpen om open te zijn.”
(tekst loopt door onder de foto)
Zo liep Sara zaterdagochtend door de bossen aan het begin van het parcours (foto: NH Nieuws)
Of het gaat lukken om de trainrun helemaal te lopen weet Sara nog niet. “Het wordt natuurlijk echt heel zwaar. Maar ik dacht ook meteen: ‘Wat is 101 kilometer afzien nou in vergelijking met wat iemand doormaakt die door een depressie gaat?’. Dan zie je wel duizend keer af. Dan is zo’n trailrun natuurlijk niks.”
“Ik ga ongetwijfeld halverwege willen stoppen, maar ik moet me er dan toch doorheen slepen en zeggen: ‘We gaan door’. Dat vond ik een mooie metafoor om aan die trailrun te koppelen.”
Vrijdagavond rond 21.30 verloor een man de controle over het stuur en botste hij tegen het gebouw van een afhaalrestaurant bij het winkelcentrum in de Muiderwaard in Alkmaar. Daarbij raakte het gebouw beschadigd.
De politie voerde een alcoholtest uit bij de automobilist. Hij bleek onder invloed te zijn en is daarvoor aangehouden. Zijn auto is licht beschadigd door de botsing.
Vrijdagavond rond 19.00 is brand uitgebroken in een schuurtje achter een woning aan het Noorderlicht in Heerhugowaard. De brandweer haastte zich naar het schuurtje en kon de brand snel blussen.
De bewoners waren voordat de brandweer aankwam zelf al begonnen met blussen. Vermoedelijk is de brand ontstaan door een barbecue. De schade die de brand aan het schuurtje heeft aangericht, is onbekend.
Ambulancepersoneel controleerde na de brand één persoon op rookinhalatie, maar die bleek geen grote gezondheidsschade te hebben opgelopen.
Wie zondagmiddag over de Kennemerstraatweg in Alkmaar reed kon het groene gevaarte niet missen: een groot Amerikaans amfibievoertuig ter hoogte van de Metiusgracht. De enorme DUKW – of zoals-ie meestal genoemd werd: de Duck – stond er naar aanleiding van de opening van een nieuw seizoen van Museum Bunker Alkmaar ’40-’45. “We vinden het zo ontzettend belangrijk om de Alkmaarse oorlogsgeschiedenis levend te houden.”
Sinds ze de bunker in De Hout in 2017 tot museum hebben omgebouwd, bedenkt Eric van Dijk samen met vier collega-vrijwilligers elk jaar een nieuw thema binnen de Alkmaarse Tweede Wereldoorlog-geschiedenis waarover ze een expositie kunnen maken voor in de bunker die ze hebben omgebouwd tot museum. Dit jaar was de keuze niet moeilijk: Alkmaar is dit jaar precies 80 jaar geleden bevrijd en dat is dan ook het thema van dit seizoen. (tekst loopt door onder de foto)
Eric is maar al te blij dat deze Amerikaanse DUKW zondag bij de bunker mocht staan. (foto: Streekstad Centraal/Marco Schilpp)
“Het is natuurlijk een ontzettend belangrijke gebeurtenis in de oorlogsgeschiedenis”, vertelt Eric van Dijk, de secretaris van het museum. “En het is daarom ook extra leuk om er een expositie over te maken. We wilden dan ook groots uitpakken.”
En dat deed het museum dat als doel heeft de Tweede Wereldoorlog-geschiedenis van Alkmaar te vertellen: bijna tien oorlogsvoertuigen stonden zondag op het grasveldje bij de bunker. De bezoekersopkomst bij de opening van de bunker dit jaar viel Eric niet tegen. “We hebben vandaag 164 bezoekers gehad die een kaartje hebben gekocht om de bunker in te gaan en nog veel meer die enkel buiten bij de oorlogsvoertuigen een kijkje hebben genomen.” (tekst loopt door onder de foto)
Op het grasveldje naar de bunker waren motoren, auto’s en tanks te zien die zijn gebruikt tijdens de Tweede Wereldoorlog. (foto: Streekstad Centraal/Marco Schilpp)
Ook was er zondag hoog bezoek: burgemeester Anja Schouten en de Alkmaarse cultuurwethouder Anjo van de Ven kwamen een kijkje nemen bij de oorlogsvoertuigen en de nieuwe expositie. “Dat vind ik ontzettend bijzonder. Het doet mij heel goed dat zij het belang inzien van wat wij doen”, zegt Eric.
Wat Eric ook goed doet, is dat er zondag veel kinderen naar de bunker kwamen om een kijkje te nemen. “Het is mooi om te zien dat je hiermee niet alleen ouderen trekt, maar mensen van alle leeftijdsgroepen.” (tekst loopt door onder de foto)
Binnen in de bunker aan de Kennemerstraatweg in Alkmaar worden onder andere Duitse vuurwapens getoond. (foto: Streekstad Centraal/Marco Schilpp)
Even na vijven, wanneer de opening van het seizoen er eigenlijk al op zit, komt Sjoerd met zijn drie zoons nog even een kijkje nemen. De oorlogsvoertuigen spreken de jongens het meest aan, maar bij de bunkers durven ze niet allemaal naar binnen. “Die poppen die binnen staan die lijken wel heel echt. Ik schrok me dood toen ik bij de ingang een pop zag staan en ik hoorde dat er binnen nog meer staan. Ik vind het te eng.”
Nu het nieuwe seizoen is geopend kunnen liefhebbers op elke eerste en derde zondag van de maand de nieuwe expositie in de in 1943 gebouwde bunker bekijken. Alleen in mei ziet de planning er nog even anders uit: op zaterdag 24 mei is het Nationale Bunkerdag en is de Museum Bunker Alkmaar ’40-’45 uiteraard geopend, zondag 25 mei slaan ze dan even over. (tekst loopt door onder de foto)
Ook burgemeester Anja Schouten kwam een kijkje nemen bij de opening van het seizoen van de museumbunker. (foto: Streekstad Centraal/Marco Schilpp)
Door de route die de enorme DUKW over het gras heeft afgelegd is er een stuk platgereden gras ontstaan naast de bunker. De vrijwilligers van Museum Bunker Alkmaar ’40-’45 zien aan het einde van de dag hun kans schoon en strijken – onder het genot van een biertje en een kipsaté – neer op het platte gras. Succes mag gevierd worden.
Zondagavond is een 84-jarige fietsster overleden na een aanrijding met een auto. Het incident vond plaats op de Tulpenstraat in Noord-Scharwoude. Een tweede fietser raakte zwaargewond.
Een groepje van drie fietsers reed op de Tulpenstraat en werd ingehaald door een bestelbus. De bestuurder reed twee van de drie fietsers aan, ramde een paal op de stoep omver en is daarna doorgereden.
Meerdere ambulances en een traumateam werden opgeroepen. De twee aangereden fietsers – en man en een 84-jarige vrouw – zijn met ernstige verwondingen naar het ziekenhuis gebracht, waar één van hen overleed.
De politie zocht onder andere met een helikopter naar de bestelbus en heeft deze uiteindelijk gevonden. De bestuurder is aangehouden en onderging een bloedproef, waarvan het resultaat later bekend zal worden. De politiedienst Verkeersongevallen Analyse (VOA) deed ter plekke sporenonderzoek.
Zondagmiddag is een 51 jaar oude Porsche in brand gevlogen in het centrum Bergen. De brand vond plaats bij de parkeerplaats bij de Albert Heijn aan de Breelaan.
Toen de klassieke Porsche de weg reed, ontstond er plotseling brand aan de achterkant van de auto. Omstanders pakten direct een schuimblusser toen ze het zagen gebeuren en konden het vuur zo snel bestrijden.
Bij de brand raakte niemand gewond. De Porsche kan door de brand wel als verloren worden beschouwd en zal door een bergingsbedrijf worden geborgen.
