Auteur: Kim Schaaf

“Drie, twee, één!” Stan, Ivar en Tjeerd – studenten van het Horizon College in Alkmaar – drukken samen op de rode knop. Daarmee is het nieuwe innovatielab officieel geopend. “Uiteindelijk is het bedoeld voor ons, dus wie kun je beter om hulp vragen dan de studenten.”

Sinds donderdagmiddag is Alkmaar dus een lab rijker, een innovatielab waarmee techniek en onderwijs weer wat dichter bij elkaar komen. En de opening ervan kon op de nodige aandacht rekenen. Het lab is mede ontwikkeld door de studenten zelf: “Wij hadden natuurlijk ook geen flauw idee wat dat was”, vertelt Stan Borremans.

Maar na eigen onderzoek en hulp van een heuse onderwijsinnovator, is het gelukt het lab ‘hightech’ maar tegelijkertijd ook ‘gezellig’ te maken. Vergeleken met de rest van de wereld liepen we hier op school technisch best achter”, laat Stan weten. “In supermarkten wordt alles automatisch en online geregeld en bij bedrijven doen ze dat ook. Maar op school niet.” (tekst loopt door onder de foto)

Tijdens de rondleiding loopt het compacte lab al snel vol met mensen. Het lab heeft een opnamestudio, een camera setup, een 3D laptop, VR-brillen en, niet te vergeten, robot Patrick. “Het heeft ongeveer 20.000 euro gekost”, laat onderwijsinnovator Lotte Seijsener weten. En dat is het volgens haar waard. “Het is de bedoeling dat de spullen niet alleen in het lab worden gebruikt, maar door de hele school.”

Nu wordt het lab alleen nog gebruikt door de studenten van Technische bedrijfskunde, verpleegkunde en ICT. Maar iedereen is welkom. Met de VR-brillen wil Lotte vooral een beter beeld geven van bedrijven: “Studenten komen niet zomaar bij een zwaar beveiligd datacentrum binnen. Met zo’n simulatie kan dat wel.”

Maar het lab is er ook om bij de docenten bewustwording te creëren, legt I-Coach Michel Ursem Streekstad Centraal uit. “Eerst moeten de docenten inzien dat het leuk én leerzaam is voor de studenten. Ik verwacht niet dat het gelijk helemaal vol loopt. Maar als de studenten een opdracht krijgen zullen ze er wel gebruik van maken.” (tekst loopt door onder de foto)

De opnamestudio wordt ondertussen meteen op de proef gesteld: veel studenten willen de nieuwe apparatuur uitproberen. Een positief teken. Al met al hoopt Lotte dat de opening van het lab de aandacht heeft getrokken van de bedrijven in de regio: “We zien een enorme terugloop bij studenten die in Noord-Holland blijven na de opleiding. Dat is niet goed voor de lokale economie.” Ze wil dat bedrijven zien waar de school mee bezig is en met hun samenwerken.

De straatstenen in de binnenstad van Alkmaar liggen schots en scheef. Daar hebben de meeste mensen misschien niet zoveel last van. Maar een ‘simpele’ hobbel in de weg kan voor iemand in een rolstoel een hele uitdaging zijn. “Over deze hobbel kom ik niet heen. Het is echt hartstikke zwaar”, zegt wethouder Arie Epskamp terwijl zijn wangen rood worden. “Wij hebben geen idee waar iemand in een rolstoel tegen aan rolt. Dat moet je écht ervaren.”

Zes jaar geleden kwam Daphne Beerman met een dwarslaesie in een rolstoel terecht. “Vroeger was ik helemaal gezond en liep en rende ik overal naartoe. Dan kan je je niet voorstellen hoe het is. Inmiddels weet ik dat wel.” Met een wijkschouw wil Daphne – als lid van de WMO Adviesraad – beleidsmakers dat ook laten ervaren.

“Er werken veel mensen bij de gemeente, maar geen één in een rolstoel”, zegt Daphne. Dus moest er iets gebeuren. Sinds woensdag weten Wethouder Arie Epskamp en een aantal werknemers van gemeente Alkmaar dus wèl hoe het is om je met een rolstoel door de binnenstad van Alkmaar te bewegen.

Ze is overigens niet de enige die wil dat er verandering in komt. Marcel Corbié, welzijnsmedewerker in de ouderenzorg, duwt – samen met zijn collega – twee oudere dames in een rolstoel door de stad. “Het is écht een drama. Wij lopen bijna dagelijks door de stad. Wat ik mis is iemand die alles naloopt. Er zitten hier honderden kuilen en er wordt niks mee gedaan.”

Daphne kwam een jaar geleden in de Adviesraad: “Ik ben daar de eerste met een rolstoel. Dus eigenlijk houdt de raad zich hier pas een jaar mee bezig”, vertelt ze terwijl ze over de net aangelegde bestrating van de Laat rolt. Bij de aanleg is duidelijk niet om haar advies gevraagd: “De stenen steken uit, als je je voeten niet goed kunt optillen moet je echt oppassen.” Ze hoopt dat, wanneer er nieuwe bestrating komt, de gemeente contact met haar opneemt. “Dan kom ik graag langs om te zeuren over wat er allemaal anders moet.”

Het VN-Verdrag Handicap verplicht elke gemeente om een lokale agenda voor toegankelijkheid op te stellen. Dus ook gemeente Alkmaar houdt zich hiermee bezig. “Het is goed om met de Adviesraad samen te werken om het voor iedereen aangenamer te maken”, vertelt Epskamp.

Al met al is het duidelijk dat er iets moet veranderen en dat er rekening gehouden moet worden met de toegankelijkheid voor iedereen. “Stel we moeten ergens onderhoud doen, dan is dat hét moment om de maatregelen voor toegankelijkheid toe te passen”, zegt Epskamp.

“Bij Huiswaard gaan we met het onderhoud bezig. Dan zouden we vooraf ook zo’n rondje moeten doen. Hiermee kunnen we de dit soort problemen voorkomen bij het nieuwe ontwerp”, voegt beleidsmedewerker Hessel Kinderman daar aan toe. Ook hij heeft woensdagmiddag een hoop opgestoken tijdens de schouw, zoveel is wel duidelijk. Dit initiatief van Daphne heeft in ieder geval op de juiste plaats de nodige ogen geopend.

Schilderen, scheuren opvullen en rot hout vervangen. En van ver zijn ze al zichtbaar.  Er wordt gewerkt aan de Waagtoren in Alkmaar. Zelfs de galopperende paardjes zijn naar beneden gehaald. Familiebedrijf de Bruijn geeft de toren een nodige opknapbeurt: “Het is een oud pand. Als dat niet wordt onderhouden gaat zo’n monument verloren.”

De Waagtoren wordt gerestaureerd. Best opvallend want nog niet zo heel lang geleden stond de toren nog in de steigers: “In 2017 werd het loodwerk volledig gerestaureerd. Dus dat is nu niet nodig”, zegt Brechtje Bruijn van het gelijknamige Schilder- & Restauratiebedrijf. Toch is deze opknapbeurt volgens Brechtje echt nodig: “Monumenten als deze moeten om de zeven jaar gecontroleerd worden. Nadat alles geschilderd is kan de toren er weer tegen aan.”

Niet alles kan gedaan worden met de hoogwerker. De bekende galopperende paardjes die normaal gesproken ronddraaien om 11 uur ‘s ochtends en 15 uur ‘s middags zijn naar beneden gehaald en liggen nu in de werkplaats. “Die zijn van hout en zullen opnieuw geschilderd worden.” Ook de klaroenblazer komt nog aan de beurt.

Het familiebedrijf, in bezit van het Erkende Restauratiekwaliteit Monumentenzorg (ERM) certificaat, heeft deze taak van gemeente Alkmaar gekregen. “De gemeente heeft uit alle inschrijvingen voor ons gekozen. In Nederland zijn er maar 27 bedrijven met zo’n ERM-certificaat. Daarom denk ik dat de gemeente voor ons heeft gekozen.” Brechtje is trots op haar werk: “Wij zijn een relatief klein familiebedrijf, dus zijn we enthousiast dat wij dit mogen doen”, zegt Brechtje.

“De toren is beneden zo goed als af. Van de waag deuren tot de luiken, alles is nagelopen. We hebben te maken met de Kaasmarkt daarom wilden we het beneden zo snel mogelijk af hebben.” De restauratie boven in de toren neemt meer tijd in beslag: “Vorige week zijn we met hoogwerker begonnen. Het zal nog wel een paar weken duren voordat dat af is.”