Een vrachtwagen is woensdag bijna het water in gereden langs de N242 bij Heerhugowaard. De combinatie kwam dwars over de weg te staan, waardoor twee rijbanen tijdelijk werden afgesloten.
Hoe de vrachtwagen vlak voor de kruising met de Zuidtangent de berm terechtkwam is niet duidelijk. Maar als de chauffeur een paar meter doorgereden was, was de vrachtwagen in het water beland. Een berging vrachtwagen van Haulo Berging heeft het voertuig weer het asfalt op gesleept.
Het warme weer trok veel mensen naar de binnenstad van Alkmaar. Terwijl de terrassen op zaterdagavond langzaam werden afgebouwd, vormen zich groepen jongeren pal voor de kroegen. “We komen niet binnen, het is 21+”, wordt er gemopperd. Niet alleen uitgaanders maar ook wijkagenten vullen de binnenstad. Afgelopen weekend is het ‘wakkere ouders’-project van start gegaan: “Veel ouders hebben geen idee wat hun kinderen uitspoken in de nacht.”
De politie belt ouders midden in de nacht wakker. “Komt u uw kind ophalen?” Klinkt er dan door de telefoon. Als jongeren in de binnenstad van Alkmaar betrapt worden op dronkenschap, zullen ze meegenomen worden naar het politie bureau. Dat is het zogenoemde ‘wakkere ouders’-project.
Het is niet de eerste keer dat deze actie wordt gehouden. Tien jaar geleden werd het project ook in Noord-Holland en Tilburg uitgevoerd. Nu blijkt het in Alkmaar weer nodig te zijn: “Er is in de binnenstad van Alkmaar een toename van overlast van minderjarigen. Door de ouders erin te betrekken hopen we dat te verminderen”, zegt politiewoordvoerster Ilse Heemskerk. (tekst loopt door onder de foto)
Zaterdagavond ging Streekstad Centraal de binnenstad in om de stappers te vragen wat zij van de actie vinden. Philip is verbaasd: “Ik dacht dat ze dat al deden”, zegt hij voordat hij een slok van zijn biertje neemt. “Als de ouders erbij worden betrokken, zal het wel werken denk ik.” Een Alkmaarse moeder denkt daar anders over: “Als ze echt overlast veroorzaken of heel erg jong zijn is het logisch, maar als ze alleen een beetje gedronken hebben hoeft de politie zich daar niet mee te bemoeien.”
Wat opvalt is dat de bewaking voor de kroegen strenger handhaaft: “Het is 21+, normaal komen we gewoon binnen”, zegt Sabine (20). Zij vindt het terecht dat jongeren meegenomen worden naar het bureau als ze overlast veroorzaken. “Ik heb zelf alleen niet zo’n last van minderjarigen, eerder van oudere jongens die vervelend doen.” Haar vriendin Lynn vindt de actie overdreven. “Mijn ouders zouden zich doodschrikken als ze gebeld zouden worden door de politie.” (tekst loopt door onder de foto)
Ook op deze avond was het ‘horecateam’ van de politie aanwezig. “Wij staan hier ieder weekend, maar er is een extra team ingeschakeld voor dit project.” En dat is met een reden. “We hopen dat dit écht een signaal afgeeft aan de jongeren. Ik denk dat ze wel even schrikken als ze mee worden genomen, vooral als hun ouders gebeld worden.”
Afgelopen weekend zijn 100 minderjarigen aangesproken door de politie, waarvan acht meegenomen naar het bureau. Daar werden hun ouders gebeld. Heemskerk zou willen dat dit een standaardprocedure is, maar dat is niet mogelijk: “Het kost enorm veel capaciteit, meer dan wij eigenlijk voorhanden hebben.”
Constant op je hoede zijn voor alles wat onverwachts komt. Elk geluid en elke beweging kunnen er net één te veel zijn. Dat kunnen symptomen zijn van iemand met autisme. “Ik merk dat ik overprikkeld raak”, zegt Jos Klumpenaar. Tientallen bezoekers lopen door de slingers voor de ingang waarop staat ‘Niet zo aanstellen’ en ‘Doe niet zo autistisch’. “Je moet door de vooroordelen heen om ons te zien.”
Tijdens de Open Deuren Dag van Kop-Zorg krijgen bezoekers de kans om te kijken wát daar nou eigenlijk gebeurt. “Het is mooi om te zien wat ze allemaal doen voor mensen met autisme”, zegt een trotse moeder van één van de medewerkers.
Bij mensen met een autisme spectrum stoornis (ASS) loopt de verwerking van informatie op een andere manier dan normaal. Dat brengt zwakke en sterke punten met zich mee. Tijdens deze ‘Autismeweek’ wordt aan beide kanten aandacht besteed. Het thema is dan ook niet voor niets ‘De kunst van het evenwicht.’ Bij Kop-Zorg vonden ze dat een mooie reden voor een Open Deuren Dag. (tekst loopt door onder de foto)
We spreken daar ook met Jos, die op zesjarige leeftijd de diagnose autisme kreeg. En dat bleek best lastig. “Vroeger werd ik echt beschouwd als een gehandicapt kindje waar je niet veel mee kon. Omdat ik autistisch ben, dachten ze dat het onmogelijk voor me zou zijn om zelfstandig te wonen en werken,” vertelt de 36-jarige Jos aan Streekstad Centraal. Inmiddels is dat gelukkig anders. “Er wordt beter gekeken naar wat ik allemaal wèl kan en wat het voor mij betekent om autist te zijn.”
Jos werkt onder meer als vrijwilliger bij Vrij Zijn Theater Alkmaar. “Eigenlijk iets waar ik al jaren naar verlangde en dat is te zien aan mijn kunstwerk”, zegt Jos terwijl hij naar de geschilderde theatermaskers wijst. “Acht jaar geleden heb ik dit gemaakt toen ik op de Artiance Kunstschool zat. Daar hield ik mij vooral bezig met beeldende vormgeving.” Vier jaar later betrad hij als verlegen jongeman het theater. Hij zorgde voor de toneelattributen en hielp met schilderen en timmeren.
Inmiddels is hij tot bloei gekomen en speelt zelfs een rol in het toneelstuk Sneeuwwitje en de Zeven Alkmaarders. “Iedereen bij het theater heeft een enorme verandering in mij gezien. Ik ben veel socialer en zelfverzekerder geworden.” Jos leeft van een Wajong-uitkering: “Er zit een bepaalde druk bij een betaalde baan waar ik heel moeilijk mee kan omgaan.” (tekst loopt door onder de foto)
Veel mensen met autisme vinden het moeilijk om een baan te vinden. “Ze vinden het vaak spannend om te solliciteren of hebben moeite om een baan te behouden”, zegt Marit Schuit van Kop-Zorg Werkt. Zij bieden ondersteuning in dit proces, om zo de drempel te verlagen. Dit geldt niet alleen voor de sollicitant, maar ook voor het bedrijf: “Werkgevers begrijpen vaak niet volledig wat het inhoudt. Zo hebben sommige het idee dat iemand alleen maar Playmobieltjes rechtzet, terwijl het eigenlijk heel anders is.”
Maar ook op sociaal vlak kan het een flinke uitdaging zijn. “Ik merk dat ik makkelijker contact kan maken met autisten dan met niet-autisten”, zegt Jos. Dat valt ook Martin Stoker op. Hij is trainer bij Autivoetbal bij de Kolping Boys, dat voorheen deel uitmaakte van Kop-Zorg. Iedere vrijdagmiddag is er een voetbaltraining speciaal voor jongeren met autisme. Met één doel: “Zorgen dat ze gaan samenwerken.”
En dat lukt, want wat Martin vooral opvalt is hoe goed bevriend ze allemaal zijn geworden. “Ze hebben alles voor elkaar over en het zijn echt maatjes geworden.” Dat terwijl de spelers zich bij andere clubs niet fijn voelden, omdat daar vaak te fanatiek werd gespeeld, legt hij uit. Tijdens de training draait het overigens juist niet om autisme. “Ze zitten allemaal in hetzelfde schuitje, dus het maakt niet uit dat ze autisme hebben. In plaats van de ‘Auti Crew’ staat er nu ook gewoon ‘Crew’ op onze shirts.”
Al met al hoopt Kop-Zorg dat mensen meer begrip krijgen voor mensen met autisme. “Iedereen heeft talenten en kwaliteiten en daar moet naar gekeken worden”, zegt Marit. Jos droomt er ondertussen stiekem van om ooit in een film te spelen, maar dat durft hij nog niet openlijk toe te geven. “Ik zou het echt geweldig vinden, maar ik heb structuur nodig. Dat is er in de filmindustrie niet.”
Een automobilist is bijna de sloot in gereden bij de Brederodestraat in Heerhugowaard. De bestuurder wilde vrijdagochtend even snel zijn zoon wegbrengen naar school, maar reed de weg af en kwam vast te staan in de rietkraag langs het water.
De bestuurder wilde even snel keren, maar dit ging niet zoals gepland. Hij verloor grip op het natte gras en gleed weg. De bestuurder en zijn kind konden zelf uit de auto komen. Een berger heeft de auto op de weg gezet.
De frisse geur van wasmiddel komt de staatssecretaris tegemoet tijdens de rondleiding door Hotel Nassau in Bergen aan Zee. “Wat ruikt dat toch lekker” is te horen, voordat de deur van één van de kamers wordt geopend. In de kamer wonen Oekraïense vluchtelingen. Staatssecretaris Eric van der Burg van Asiel en Migratie is er op werkbezoek en krijgt een rondleiding voor hij in gesprek gaat met het college. “Ze hebben zelfs een bad, dan zitten ze hier niet verkeerd.”
“Wij zijn dankbaar dat we hier mogen zijn”, vertelt een Oekraïense vluchteling aan de Staatssecretaris . Ze is toen de oorlog begon samen met haar vier kinderen naar Nederland gevlucht. Ze heeft desgevraagd wel een advies: “Wij willen graag meer duidelijkheid over de toekomst. Zodat we een veiliger gevoel hebben.” Opvallend is dat ze al behoorlijk goed Nederlands spreekt, ze ziet mogelijkheden voor een Nederlandse toekomst. Maar hoe dat er uit ziet voor Oekraïense vluchtelingen is nog een vraagteken.
Sinds november worden in Hotel Nassau Oekraïense vluchtelingen opgevangen. Daarover gaat de staatssecretaris in gesprek met de wethouders van Bergen. “Ik begrijp dat dit veel impact kan hebben op een dorp als Bergen aan Zee, zowel op cultureel als financieel gebied. We moeten dus goed kijken hoe we dat gaan doen.”, zegt van der Burg. “Toeristen huren fietsen en komen naar restaurants.”
Dan een vraag vanuit het college “Hoe kunnen wij er voor zorgen dat we aan onze vraag kunnen voldoen, maar ook het Rijk helpen?”, vraagt wethouder Yvonne Roos-Bakker. Het eenduidige antwoord dat daarop komt is ‘Flexwoningen’. Een goed idee vindt de wethouder, maar wel met een voorbehoud: “Dat kan heel mooi zijn, maar we willen dan wel voor kwaliteit gaan.”
Staatssecretaris Eric van der Burg in gesprek met Oekraïense vluchteling tijdens werkbezoek. (foto: Streekstad Centraal)
“Ze hebben het hier beter dan bij andere opvanglocaties, waar ze met z’n allen in een grote zaal slapen.” Vertelt van der Burg tijdens de rondleiding. Dat terwijl hij zich er ook bewust van is dat Noord-Holland één van de grootste probleemprovincies is. “Er komen een paar honderd mensen per week binnen. Het is erg krap, maar het gaat de goede kant op. Alleen is het voor Noord-Holland nog wel een probleem om opvang te vinden.”
Aan het einde van het zorgvuldig geplande en verzorgde bezoek is er ruimte voor de uitgenodigde pers om vragen aan de staatssecretaris te stellen. We besluiten om hem te vragen waaróm hij hier vandaag eigenlijk is. “In Den Haag zie ik alleen cijfers, maar het gaat om échte mensen. Met kinderen. Dat is belangrijk om te zien en te weten”, is zijn antwoord.
De enige mogelijke kink in de kabel is Liander. Daarvan is nog niet duidelijk of de aansluiting op tijd opgeleverd kan worden. Maar volgens de planning van de gemeente Heiloo kan het zaalseizoen 2025/2026 van start gaan in de nieuwe zaal van sportcomplex Het Vennewater. “We zijn hier heel blij mee.”
Augustus van dit jaar kan er daadwerkelijk begonnen worden met de bouw van de extra zaal, vier kleedkamers en een berging. Daarmee krijgt het complex een flinke upgrade en uitbreiding. “We zijn blij dat we nu in de volgende fase komen”, laat voorlichter Bianca Validzic weten.
De sporthal wordt uitgebreid omdat er nu te weinig beschikbaarheid is voor de verenigingen. Een jaar geleden is daartoe het raadbesluit voor de uitbreiding van het sportcomplex genomen. Dat het vervolgens even duurt voordat alles rond is, is volgens Validzic niet vreemd: “Het proces van aanbesteding is normaal verlopen. Het duurt gemiddeld inderdaad een jaar voor de schop de grond in kan.”
De nieuwe sporthal wordt uiteraard ‘energie-efficiënt’ en ‘groen’ opgebouwd. Een van mos voorzien dak zorgt voor een goede isolatiewaarde en is goed voor de bio-diversiteit. Ook ontbreken zonnepanelen niet. Naast de nieuwbouw wordt ook het terrein eromheen opgeknapt. (afbeelding: gemeente Heiloo)
Met brandende takken en heet teer hielden de Alkmaarders de Spanjaarden tegen van het binnentreden van hun stad. En met succes. Mede dankzij de zestienjarige Trijn Rembrands. Nu willen ze dat moment van victorie vereeuwigen. “Het is een belangrijke gebeurtenis in de geschiedenis van Alkmaar.”
Een monument van ongeveer drie meter. Groot genoeg om te zien vanaf de weg en de waterkant. Dat heeft de gemeenteraad van Alkmaar besloten. Er is een stichting opgericht die dat mogelijk moet maken. Met één taak: het moment van overwinning vastleggen. Een strijdlustige vrouw met een positieve uitstraling, omdat zij voor onze vrijheid heeft gezorgd.
Jelle Wittebrood – fractievoorzitter van Forum voor Democratie – heeft in november een motie ingediend om haar een monument te geven. Hij vindt het mooi dat dit moment wordt vastgelegd: “Het weerspiegelt het moment van overwinnen.” Wel hoopt hij een stem te krijgen in het uiteindelijke besluit. “Ik hoop dat wij twee à drie voorbeelden te zien krijgen waaruit we mogen kiezen.”
Trijn Rembrands, oftewel Catharina Remmen, wordt gezien als het gezicht van Alkmaars Ontzet. Tijdens de 80-jarige oorlog zou zij de verzetsheldin geweest zijn die de vrouwen moed gaf om tegen de Spanjaarden te vechten. Er bestaat wel twijfel of Trijn ook écht bestaan heeft, omdat haar naam pas jaren later voor het eerst in een boek voorbij kwam.
Toch heeft de gemeenteraad unaniem gekozen voor de komst van het monument. “Het is wel 100 procent zeker dat vrouwen en kinderen op de stadsmuren hebben gestaan om tegen de Spanjaarden te vechten. Wat voor die tijd heel bijzonder was. Daar is Trijn het symbool van”, legt Wittebrood uit. Uiteindelijk heeft het openen van de sluizen van het Noorderkwartier ervoor gezorgd dat de Spanjaarden zich moesten terugtrekken. Daardoor werden de Spanjaarden op 8 oktober 1573 succesvol door de Alkmaarders verslagen.
Het beeld van Trijn Rembrands komt op een sokkel te staan in de bocht van de Wageweg. Tussen het pontje en het IJkgebouw. “Dit is de plek waar de strijd tegen de Spanjaarden gevoerd is”, zegt Wittebrood. Volgens de planning staat het beeld er in oktober 2025. “Het zou mooi zijn als hij voor Alkmaars Ontzet in 2025 af is. Zodat het ook in deze raadsperiode is afgerond.”
De zon begint weer te schijnen dus de kinderen in Oudkarspel gaan naar buiten om te spelen. Donderdagmiddag deden Maud, Tycho en Noa dat met vishengels. “Maar er wilde geen vis bijten”, zegt Maud. Daarom pakte ze de magneten uit de kast. “Hé, zie ik daar nou wat in het water liggen?”
De drie vonden maar liefst vijf lachgas-tanks in de sloot. Na de vondst lichtte de vader van Tycho de politie in, waarna twee handhavers de lachgas-tanks kwamen ophalen en de kinderen bedankten. Dit is niet de eerste keer dat de kinderen gingen magneetvissen, vertelt moeder Nanette Dalenberg. Maar wel een dag om niet meer te vergeten.
“Ik heb zoiets nog nooit meegemaakt. Normaal vinden we alleen schroefjes en boutjes. Dus dit was echt heel vet”, zegt Maud. Tygo vond het ergens ook wel een beetje spannend. “Eerst dachten we dat we een bom uit de Tweede Wereldoorlog hadden gevonden.” Een passant stelde de kinderen gerust en vertelde dat het waarschijnlijk lachgas-tanken waren.
“Wij hebben de sloot gered”, zegt Tycho trots. De kinderen zijn de dag erna gelijk weer op pad gegaan en hebben vriendjes opgeroepen om ook te komen helpen. “We hebben nu twee magneten.” Ook hebben ze grootse plannen voor het weekend: “Overmorgen gaan we weer. Dan nemen we koekjes en drinken mee en gaan we de hele dag magneetvissen.”
De nieuwe burgemeester van Castricum, Ben Tap is beëdigd. De pers hield zich op dat moment ook met andere zaken bezig donderdagavond. Extinction Rebellion (XR) probeerde buiten de speciale vergadering te verstoren. In het gemeentehuis zelf was weinig te merken van het protest. Eén van de activisten spuit zelfs krijt grafitti op de ramen van het gemeentehuis. “Hé, vind je het goed als ik dat straks ook bij jou kom doen?”
Actiegroep Extinction Rebellion wil al jaren dat de gemeente Castricum een klimaat noodtoestand uitroept. Omdat er volgens hen een klimaat- en ecologische crisis aan de hand is. “Wees eerlijk, doe wat nodig is en laat burgers beslissen.” Dat zijn de drie standpunten waar de activisten zich aan vasthouden tijdens het protest pal voor het gemeentehuis van Castricum. (tekst loopt door onder foto)
Wat de noodtoestand inhoudt, blijkt nog niet bij iedereen duidelijk: “Wat veel mensen verstaan onder noodtoestand is dat de macht van de overheid wordt ingezet, maar dat bedoelen we niet”, legt XR-activist Lucas Winnips uit aan Streekstad Centraal. Zijn mede-activist volgt hem met verbazing: “Oh?”. “Het is heel simpel, wij willen dat de gemeente toegeeft dat er een klimaatcrisis is.”
Ruim twee jaar geleden heeft XR een burgerinitiatief ingediend bij de gemeenteraad. En gevraagd of ze deze noodtoestand wilde uitroepen. De raad verwierp het verzoek, maar verzocht Extinction Rebellion wel om concretere voorstellen in te dienen. “Wij willen dat niet doen. Daar hebben wij de kennis niet voor. Dat moet de gemeente doen”, aldus Winnips. (tekst loopt door onder foto)
Een aantal Castricummers kijkt vol verbazing naar de demonstratie. Zo zegt Rob Limmen: “Dat je komt demonstreren vind ik prima, maar heb respect voor het evenement dat binnen plaatsvindt.” Limmen is niet te spreken over de manier waarop XR aan het demonstreren is. “We stemmen. Dat is in Nederland de manier hoe de democratie werkt. Een burgerinitiatief gaat te ver. Ik ben bezorgd over het klimaat. Máár ook over de manier waarop we met elkaar omgaan.”
De democratie draaide binnen ondertussen gewoon door. Commissaris van de Koning Arthur van Dijk werkte zijn speech af, Ben Tap legde de belofte af en kreeg de keten omgehangen, en de raad en genodigden applaudisseren enthousiast. Tap heeft eerder al aangegeven met XR in gesprek te willen. Maar dat was donderdagavond niet genoeg. (tekst loopt door onder foto)
Winnips wilde de zichtbaarheid van de actie vergroten en spoot teksten op de ramen van het gemeentehuis. Voor de politie was dat de druppel. “Ik houd u aan wegens vernieling van het pand.” klinkt het dan. Hij wordt afgevoerd en moet in iedergeval een nacht in de cel doorbrengen. Voordat hij wordt afgevoerd in het politiebusje reageert hij nog op onze vraag of hij teleurgesteld is over dit einde. “We gaan zo ver mogelijk en zijn bereid de gevolgen daar voor te dragen.”
De geur van aangebakken boter verspreid zich door de aula van het Petrus Canisius College (PCC), terwijl een leerling poedersuiker over de poffertjes strooit. “Dat kost dan 2 euro. Die kunt u overmaken via de QR-code.” Tijdens de PCC-Actiedag loopt de markt op Het Lyceum vol. “Het zou leuk zijn als onze klas wint, maar uiteindelijk gaat het allemaal naar hetzelfde doel.”
De PCC-Actiedag staat voor het vierde jaar in het teken van Make-A-Wish. De leerlingen van de vijf PCC scholen proberen zo veel mogelijk geld in te zamelen. Dat doen ze met verschillende ‘unieke’ inzamelingsacties. Bijvoorbeeld een volleybalwedstrijd, een bowlkampioenschap, meerdere uitdagingen en een markt. “Door de jaren heen heeft PCC 100.000 euro binnengehaald voor de organisatie. Ik denk dat we daar wel 60 wensen mee kunnen vervullen”, zegt Bas van Loon, vrijwilliger bij Make-A-Wish. (tekst loopt door onder foto)
Make-A-Wish Nederland heeft maar één doel: “De liefste wens vervullen van ernstig zieke kinderen. Om ze daarmee kracht, energie en positiviteit mee te geven”, aldus Bas. De organisatie is daarom erg blij met de bijdrage van het PCC. Maar de school hoopt de actievoerende leerlingen zélf ook wat mee te geven: “Het is belangrijk dat ze zich een dag inzetten voor anderen en een stukje bewustwording krijgen dat het niet bij iedereen vanzelf gaat”, zegt Rob Baltus, directeur van PCC Heiloo en Bergen.
“5 euro voor een knipbeurt!”, brult een eerstejaars leerling op de markt bij PCC Het Lyceum. Ondertussen haalt hij de tondeuse door het haar van een medeleerling. “Ik doe dit al sinds mijn negende, dus ik weet wat ik doe.” Het was druk op de markt van de eerstejaars op Het Lyceum. Elin heeft samen met haar klasgenoten een sieraden kraampje: “Zieke kinderen helpen is natuurlijk geweldig. Op zo’n wensdag kunnen ze zich even normaal voelen.” (tekst loopt door onder foto)
Terwijl de regen van het lege springkussen in Heiloo druipt, rennen de leerlingen hun longen uit hun lijf op het voetbalveld van HSV in Heiloo. “Make-A-Wish heeft een wens van mijn vriendin vervuld”, vertelt Romy. “Dat verdienen alle kinderen”. Ze houdt de score bij en deelt koeken uit aan haar medeleerlingen.
Vorig jaar werd ruim 23.000 euro ingezameld. Een fors bedrag en het is dan ook maar de vraag of ze dat dit jaar gaan overtreffen. De leerlingen doen er in ieder geval alles aan om iedere ouder, buurtbewoner en passant over te halen om geld te doneren. “Zelf kunt u ook doneren via de actiepagina van Make-A-Wish.”
