De grote hal van het gemeentehuis van Castricum wordt maandagavond 18 november omgetoverd tot een speelgoedparadijs tijdens de Swap Sint Speelgoed ruilmarkt. Na het succes van vorig jaar kijken de organisatoren uit naar een avond vol speelgoed, kruidnoten en blije gezichten.
De ruilmarkt biedt ouders de kans om ongebruikt speelgoed te ruilen voor ander speelgoed. Voor elk stuk speelgoed dat je inbrengt, ontvang je een waardebon waarmee je een ander stuk speelgoed kunt kiezen. De organisatie vraagt mensen om spullen mee te nemen die ze zelf ook cadeau zouden doen, of dit nu vintage is of nauwelijks gebruikt.
Ook ouders zonder in te brengen speelgoed zijn van harte welkom. Voor een kleine bijdrage kunnen zij speelgoed kopen, waarvan de opbrengst naar Actie Pepernoot van Kinderhulp gaat. Zo kunnen ook kinderen in armoede een feestelijke Sinterklaas vieren.
Tussen 19:15 en 19:45 uur kunnen mensen op 18 november speelgoed inleveren, en om 20:00 uur kan het ruilen beginnen. Kijk voor meer informatie op de pagina van het Facebook-evenement. (foto: Pixabay / lafynfyx)
Met graafmachines en bulldozers wordt flink ingegrepen in de eerste duinenrij langs de Zuidernollen, twee kilometer ten zuiden van Castricum aan Zee. In totaal wordt er maar liefst 60.000 kubieke meter zand verplaatst. “Dat klinkt onlogische en gevaarlijk, maar de zee gaat hier echt niet naar binnen komen”, vertelt projectleider Martijn van Schaik van PWN.
De reden voor deze aanpak ligt in een verandering van inzicht over hoe we de duinen moeten beheren. “Eeuwenlang hebben we van de duinen een strakke dijk gemaakt”, legt Martijn uit aan NH mediapartner van Streekstad Centraal. Maar dit schijnt helemaal niet goed te zijn. “Met de kennis van nu, weten we dat dat niet handig is, want zo kunnen ze minder goed meegroeien met de zeespiegelstijging.” (tekst loopt door onder de foto)
Door het graven van de kerven is er straks volgens Martijn van Schaik een heel mozaïek van verschillende soorten planten. (foto: NH)
De hoge, dichte vegetatie van bramen en grassen moet worden aangepakt om te voorkomen dat laagblijvende soorten zoals paddenstoelen en mossen verdwijnen. Daarom graaft PWN, in opdracht van de provincie, vijf grote kerven in de duinen. Deze doorgangen zorgen ervoor dat het strandzand het duingebied kan binnenwaaien. “Het kalkrijke zand zorgt ervoor dat de grond minder verzuurt – wat nu gebeurt door stikstof – waardoor soorten die bij het duin horen kunnen blijven bestaan.” Bovendien zal het extra zand de duinen robuuster en sterker maken.
Volgens Martijn hoeven mensen zich geen zorgen te maken over doorbraken. “We graven de duinen zo’n vier meter af. De zeereep blijft veertien meter boven NAP.” Hij benadrukt dat de duinen langs het strand wel bijdragen aan de veiligheid, maar niet essentieel zijn: “De échte zeewering ligt hier twee kilometer landinwaarts.”
De werkzaamheden duren tot december, maar omdat dit deel van de duinen niet toegankelijk is voor bezoekers, zullen zij hier weinig van merken. “Daarom is ook voor deze plek gekozen.”
Geniet donderdag 7 november van heerlijke gerechten tijdens het evenement Food La Route in Heiloo. Tijdens deze avond hebben deelnemers de kans om vier verschillende restaurants te bezoeken, elk met een unieke gang en een bijpassende wijn.
De avond begint in één van de deelnemende restaurants: Wildschut Eten en Drinken, Il Corso, Restaurant Herberg Jan of Restaurant Tumi. Na elke gang wandel je door de straten van Heiloo naar het volgende restaurant.
Het diner begint om 18:30 uur. Deelnemen aan het evenement kost 69,90 euro. Dit is inclusief een viergangendiner, met drie bijpassende wijnen en koffie of thee bij het nagerecht. Dit evenement is toegankelijk voor jongvolwassenen, volwassenen en senioren. Meld je aan op de website van Food La Route. (foto: Food La Route)
Kledingbank Noord-Holland Noord staat voor grote uitdagingen. Over zes weken moeten ze hun huidige pand, het Boswaid-gebouw in Egmond aan den Hoef, verlaten, maar op het laatste moment krijgen ze nóg een klap te verduren: “Wij hebben te horen gekregen dat wij geen leegverkoop meer mogen doen voor niet-leden”, melden ze op Facebook.
De reacties op dit nieuws zijn veelzeggend: “Het is toch te belachelijk voor woorden allemaal”, schrijft een bezorgde volger. Een ander voegt eraan toe: “Hier is niemand bij gebaat, zo’n goed initiatief! Gun toch eens wat met zulke mooie projecten.” Ook de frustratie is duidelijk: “Triest, het lijkt echt wel of ze jullie gewoon expres dwarszitten.”
Wat ooit begon met twee spijkerbroeken op de zolderkamer van Tamara Tuls, is uitgegroeid tot een geliefd project dat ondersteuning biedt aan mensen in armoede, met maar liefst 1.100 leden. “Gezinnen of individuen kunnen hier terecht voor kleding van goede kwaliteit, voor heel weinig geld”, legt Erik Guit uit aan Streekstad Centraal.
“Het is een stichting die bestaat uit de goedheid van de mensen en dat is te merken op de werkvloer”, zegt Erik Guit. (foto: NH)
Erik is al twee jaar vrijwilliger bij de kledingbank en is enorm gefrustreerd over dit recentelijke nieuws: “Dit is toch vreselijk. De reden dat we extra verkopen, is om de kledingbank te redden. Dan is het natuurlijk lullig dat we in die laatste weken verlinkt zijn door iemand die dit aangekaart heeft, omdat het officieel eigenlijk niet mag.” Maar waarom dit niet mag, weet Erik eigenlijk ook niet. Hij vermoedt dat het te maken heeft met de regels voor non-profitorganisaties.
Die frustratie komt niet alleen voort uit de beperkingen voor de leegverkoop. Het gebrek aan subsidie van de gemeenten zorgt ervoor dat ze niet genoeg geld hebben voor een nieuw pand. “Nadat het armoedebeleid is aangepast, stelden de gemeenten dat wij eigenlijk niet écht nodig zijn. Dat is echt belachelijk want onze leden komen uit heel Noord-Holland. Ze laten 1.100 leden in de kou staan.”
Bij Kledingbank Noord-Holland Noord zetten maar liefst 53 vrijwilligers zich geheel belangeloos in voor de armoedebestrijding. (foto: Kledingbank NHN)
Elke week gaan de vrijwilligers naar één of twee bezichtigingen van mogelijke panden, maar vaak blijken ze net te klein, te duur in huur, of is er te veel verbouwing nodig. In de hoop de stichting te redden, hebben ze in augustus een crowdfundactie gestart. Met een streefbedrag van €74.500, dat is gebaseerd op de huurprijs en vaste lasten voor twee jaar, zijn ze momenteel nog niet eens op vijftien procent van dit doel.
De kans voor de stichting om te blijven bestaan lijkt steeds kleiner te worden. Als de stekker er echt uit moet zal het gedoneerde geld worden overgedragen aan een andere stichting die zich inzet voor armoedebestrijding. Toch laat Erik weten nog niet helemaal op te geven: “Als we voor het einde van het jaar geen nieuw pand hebben, zijn we van plan om de inboedel, met uitzondering van de kleding – omdat dat gaat stinken – op te slaan. Voor wanneer dit wel lukt.”
Hoe dan ook blijft Erik zich inzetten voor de armoedebestrijding. “De overheid doet er weinig tot niets aan. Dus zal ik een pleister op de gapende wond zijn.”
De brandweer is in de nacht van zaterdag op zondag uitgerukt voor brand in een personenauto en een busje aan de Amalia van Solmsstraat in Alkmaar.
Doordat de brand snel werd opgemerkt door -waarschijnlijk- buurtbewoners, lijkt de schade beperkt te zijn gebleven. De politie heeft het gebied rondom de twee voertuigen afgezet voor onderzoek, dat later op de dag zal plaatsvinden. Hoe de brand is ontstaan, is nog onbekend en hoeveel schade beide voertuigen hebben, zal bij daglicht zichtbaar zijn.
De brandweer kreeg zaterdag diverse meldingen binnen van een gaslucht aan de Saturnusstraat in Oudorp. In de straat was daadwerkelijk een penetrante lucht te ruiken. De brandweer heeft verschillende metingen verricht, waaruit bleek dat het ging om een gierlucht afkomstig uit de Schermer. Door de windrichting is de geur goed te ruiken in delen van Alkmaar en Heerhugowaard.
Gedurende de dag bleven de 112-meldingen binnenkomen, waarna de veiligheidsregio een bericht verstuurde dat het om een gierlucht ging en met het verzoek om hiervoor niet meer naar 112 te bellen.
Zaterdagavond kreeg de brandweer opnieuw een melding van stankoverlast, dit keer bij het BP-tankstation aan de Oosttangent in Heerhugowaard. Ook daar bleek de gierlucht de oorzaak te zijn. Waar de geur precies vandaan komt, is niet bekend, maar er is bevestigd dat deze geen gevaar oplevert.
Terwijl het zonnetje nog schijnt en veel mensen dit weekend genieten van de nazomerdagen, worden in De Meent de ijzers tevoorschijn gehaald. Eindelijk zijn de deuren van de Alkmaarse schaatsbaan weer open, en om klokslag 12:10 uur stapten de eerste schaatsers enthousiast het verse ijs op. “Ik wist dat het vandaag tien over twaalf open ging, dus ik dacht: dat gaan we doen.”
Terwijl enthousiaste kinderen hun schaatsen afdrogen en in handdoeken wikkelen na de eerste les van het jaar, druppelen steeds meer schaatsers binnen. “Wat is het nog rustig”, merkt de 57-jarige Leonard Thierry op. “Geniet er nog maar even van”, zegt een medewerker die voorbij loopt lachend. Leonard kon niet wachten om weer te schaatsen: “Ik vind het heerlijk en eigenlijk is het op natuurijs natuurlijk het allerlekkerst, maar dit is ook leuk.”
Maurice Daman straalt als hij over de opening van de schaatsbaan praat: “Ik vind het zo mooi om te zien hoe enthousiast de schaatsers zijn.” (foto: Streekstad Centraal)
Dat het nog rustig is zaterdagmiddag kan Leonard wel begrijpen: “Het is negentien graden buiten, veel mensen zullen nog helemaal niet aan schaatsen denken.” Toezichthouder en ijsmeester Maurice Daman denkt ook dat het daar door komt. “We zijn dit jaar al twee weken later geopend dan normaal, omdat het vaak in oktober nog te warm is, maar dat vinden de wedstrijdschaatsers natuurlijk maar niks.”
Maar toch, langzaamaan komen steeds meer mensen binnen, klaar om het glanzende ijs te betreden, dat zojuist door de ijsdweilmachine is gepolijst. Maurice heeft zelf ook enorm uitgekeken naar deze dag: “Dit is waar we de hele zomer naartoe werken. Achter de schermen hebben we veel gedaan wat voor de meeste mensen niet te zien is, zoals het installeren van nieuwe windschermen en geluidsboxen, en natuurlijk het voorbereiden van het ijs. Er gebeurt veel in de zomer, maar nu het schaatsseizoen weer begint, vind ik het prachtig om de mensen weer het ijs op te zien gaan.”
Jong en oud schaatsen zaterdagmiddag op de verse ijs van ijsbaan de Meent in Alkmaar. (foto: Streekstad Centraal)
Van mensen die het nog helemaal niet kunnen en het langzaam leren tot wedstrijdschaatsers met perfecte schaatstactieken, Maurice kijkt zijn ogen uit. Jong en oud staan zaterdagmiddag op het ijs. Zo is de 12-jarige Guus Visser na zijn training meteen doorgegaan om zelf te oefenen voor zijn wedstrijd: “Ik schaats al zes jaar. Ik vind het heel leuk om lekker zelf bezig te zijn en zo hard mogelijk over het ijs heen te gaan.”
Maar niet iedereen is naar de schaatsbaan gekomen om te trainen; er zijn ook mensen die het doen voor de sfeer, zoals 14-jarige Danique Verver en haar 13-jarige vriendin Sienna Ixer. “Weken geleden hadden we al opgezocht wanneer de baan weer open ging. We zaten alweer helemaal in de kerstvibes, dus konden niet meer wachten”, legt Danique uit aan Streekstad Centraal. De vriendinnen stappen zonder moeite het ijs op en zijn van plan daar nog de hele dag te blijven.
Volgens vriendinnen Danique (links) en Sienna (rechts) mag het alweer kerst zijn. Ze konden daarom ook niet wachten om weer naar de ijsbaan te gaan voor de winterse sfeer. (foto: Streekstad Centraal)
Met de opening van de schaatsbaan is het schaatsseizoen in Alkmaar officieel begonnen. En de baan zal volgens Maurice meteen op de proef worden gesteld door driehonderd schaatsers die zaterdagavond uit heel het land komen om op het mooie en verse ijs een marathon te schaatsen.
Op de kruising van de Krusemanlaan en de Karel van Manderstraat in Heerhugowaard is rond 13:30 uur een fietster ten val gekomen.
Vermoedelijk schrok de vrouw van afslaand verkeer en kneep te hard in haar voorrem, waardoor ze over de kop sloeg. Ambulancepersoneel was snel ter plaatse om haar te onderzoeken. De vrouw hoefde niet mee naar het ziekenhuis en kon met lichte verwondingen naar huis.
Hulpdiensten, waaronder de ambulance en brandweer, rukten vrijdagavond rond 21:45 uur met spoed uit voor een melding van een onwelwording in een woning aan de Fazantenlaan in Sint Pancras.
De bewoners gaven aan plotseling duizelig en benauwd te zijn geworden. De brandweer kwam ter plaatse vanwege de mogelijkheid van koolmonoxide (CO) in de woning. Maar uit metingen bleek dat er geen CO- of andere gevaarlijke stoffen waren vrijgekomen, waarna de brandweer de woning weer heeft vrijgegeven.
Waardoor de bewoners onwel zijn geworden is nog niet duidelijk. Ze zijn ter plaatse behandeld door ambulancepersoneel, en één van de bewoners heeft zuurstof toegediend gekregen.
“En daar gaat ze, met een brede glimlach over de finish”, klinkt het door de luidsprekers bij skiclub Il Primo in Bergen. De trotse deelneemster zwaait enthousiast naar haar vader en springt juichend op haar ski’s. Hij steekt zijn hand uit voor een high five: “Goed gedaan!”
Het is geen verrassing dat de skistokken en lange latten weer tevoorschijn zijn gehaald bij Il Primo; de lessen starten elk jaar in september, en ook de trainingen voor de G-sporters – atleten met een verstandelijke beperking – zijn weer in volle gang. (tekst loopt verder onder de foto)
Na acht jaar wordt de Special Olympics weer eens in Bergen georganiseerd. (foto: Streekstad Centraal)
Maar zaterdag was bijzonder, want na acht jaar werd het jaarlijkse Special Olympics Nationaal Sneeuwsport Evenement weer eens in Bergen georganiseerd. Skiën, langlaufen, snowboarden – zo’n vijftig deelnemers vanuit heel Nederland kregen de kans om hun talenten te tonen en dat deden ze met volle overgave.
“Dat is mijn maatje!”, roept één van de deelnemers, terwijl hij de sporter ziet finishen. Trots kijkt hij toe. Iedereen mocht meedoen aan de competitie, ongeacht hoe goed ze zijn of hun leeftijd. “Ze zullen misschien nooit de top bereiken, maar ze geven alles wat ze kunnen. En dat maakt het speciaal”, vertelt Paula de Wit van de organisatie. “Bij de Special Olympics worden ze in groepjes verdeeld op basis van niveau, niet op leeftijd. Zo heeft iedereen een kans.” (tekst loopt verder onder de foto)
De grote glimlach op het gezicht van Paula de Wit is zaterdag niet te missen. (foto: Streekstad Centraal)
Het doel van het evenement is volgens haar niet alleen om de sporters meer zelfvertrouwen te geven in wat ze kunnen, maar ook om meer bekendheid te creëren. “Ik krijg nog regelmatig de vraag: Special Olympics, wat is dat?” Het is een internationale organisatie die sporttrainingen en wedstrijden organiseert voor mensen met een verstandelijke beperking. Door deelname krijgen ze meer zelfvertrouwen, maken ze vrienden en komen ze in beweging.
In Nederland zijn er drie grote clubs die G-ski aanbieden, en die zijn te vinden in Bergen, Nieuwegein en Uden. Paula vindt dat het er te weinig zijn. “Voor alle sporten zou er G-teams moeten zijn. Het mooiste is als ouders naar me toe komen en zeggen: ‘Als mijn kind oud genoeg is, doet hij ook mee.'” (tekst loopt verder onder de foto)
“Of het nu G’ers zijn of het reguliere wedstrijdteam iedereen die aan skisport doet, is enthousiast over het skiën. En daar gaat het mij om”, zegt trainster Angeline Jehenson (rechts), trots op haar ‘racemonsters’ zoals Britt Koning (links). (foto: Streekstad Centraal)
Het evenement in Bergen is volledig door vrijwilligers georganiseerd, waaronder Paula zelf, wat betekent dat het niet zo vaak voorkomt. “Het kost me veel tijd, maar het geeft me ook zoveel energie om te zien hoe de sporters stralen.”
De 21-jarige Britt Koning is één van de skiesters die meedoet aan de competitie. “Mijn droom is om mee te doen aan de paralympische spelen”, zegt ze vol enthousiasme. Ze skiet al sinds haar vijfde en voelt zich helemaal thuis in de G-sport. “Bij een normaal team voel ik me niet thuis, bij de G-skiers wel. Ik hoop vandaag natuurlijk op een medaille, maar ik ga er gewoon voor. Ik ga lekker knallen!” (tekst loopt verder onder de foto)
Familie en vrienden kijken trots toe hoe de deelnemers over de borstelbaan van Il Primo sjezen. “Het is toch mooi om te zien”, zegt een vader. (foto: Streekstad Centraal)
Ook de 16-jarige Mark staat stevig in zijn skies. Een jaar geleden begon hij bij de skivereniging in Nieuwegein. “Met school gaan we naar Oostenrijk, en daar wilde ik voor trainen”, legt hij uit. “Het leukste vind ik om superhard naar beneden te skiën, en ik ben nog nooit gevallen”, zegt hij trots. Ook 74-jarige Huub vindt het enorm leuk om zo snel mogelijk naar beneden te gaan tijdens het langlaufen.
En aan het einde van de dag hoeft niemand teleurgesteld naar huis, want iedereen komt op het podium. Ook Paula is zeer tevreden. Toen Streekstad Centraal haar vroeg wat ze het mooiste vond van de dag, antwoordde ze met een grote glimlach: “Het genieten van de sporters. Daar doe je het voor.”
