Auteur: Kim Schaaf

“Komt dat zien, komt dat zien, pareltjes!” Wordt geroepen door de straat van Zevenhuizen in de binnenstad van Alkmaar. Kraampjes worden opgebouwd, kleedjes neergelegd. Alles is uit de kast getrokken voor de vrijmarkt op Koningsnacht. “Volgens mij is Alkmaar de enige die al op 26 april begint met de markt.”

Televisies, Lego, LP’s, naaimachines, fotolijstjes, antiek servies, schoenen, kleren en kinderfietsjes. Je kan het zo gek niet bedenken. Alles is te vinden op de markt. De mensen zijn er dol op: “Het is toch leuk om lekker langs alle kraampjes te kunnen struinen.” De zon is gaan schijnen en de stad loopt langzaam vol met Alkmaarders, toeristen en kinderen. “Drie voor een tientje!”, wordt er geroepen. (tekst loopt door onder de foto)

“Wij stonden hier om acht uur en hebben het perfecte plekje”, vertelt Rick Slooten terwijl hij zijn armen open slaat en trots zijn kraam laat zien vol met spullen en versierd met oranje vlaggen. “We mogen officieel pas om drie uur beginnen”, oppert Rick lachend terwijl hij over zijn schouder kijkt of er handhaving staat. “De handhaving controleert alleen of je wel echt troep verkoopt. En dat doen wij.”

“Mensen bellen ons op om spullen op te halen.” Het is het zevende jaar dat 35-jarige Rick met zijn vrienden Maik de Best en Patrick Rummens op de vrijmarkt staat in Alkmaar. “We zijn hier alleen op 26 april. Dan levert het geld op. Zo’n 600 euro. Op Koningsdag komen vooral kinderen, dan haal je maar 50 euro op”, legt Maik uit. De mannen halen het geld op met een reden: “Het is voor de bierpot. Dit jaar gaan we naar Split. Echt een mannenweekend.” (tekst loopt door onder de foto)

De vrienden zijn niet de enige die al klaar staan voor de onderhandelingen. Zo is mevrouw Polderman samen met haar kleindochter druk bezig met haar zijl neerleggen. “Ik krimp, dus de kleren die ik niet meer pas kunnen we weer doorverkopen.” Ze zijn pas aan het eind van de ochtend gekomen omdat ze niet in de regen wilden staan. “Op Koningsdag staan wij er niet. Dan is het veel minder gezellig en zijn de meeste mensen bezopen.”

Even verderop ligt een kleed vol met pakketjes lego voor twee en drie euro. “Kinderen zijn er dol op en duiken er vol in”, zegt de verkoper. “Mag ik deze?”, vraagt een jongen aan zijn moeder. “Nee, we gaan door” is het antwoord. Niet overal lukken de onderhandelingen. Bij verkoopster Sabine zit de hoop er nog goed in. “Het is het tweede jaar dat wij hier staan. We hebben te veel spullen thuis”, legt ze uit. “Het ging vorig jaar heel erg goed dus hopelijk dit jaar ook.” (tekst loopt door onder de foto)

Al met al is de sfeer goed en kleurt de stad oranje. “Ik heb een Wii voor vijf euro gescoord”, zegt iemand trots. “Ik vind het, het mooiste als ouders hun kind laten onderhandelen”, zegt een verkoopster.

Een vernieuwd alarm en beter bereik voor de mobiele telefoon. Stompetoren heeft een nieuwe alarmpaal. Met antennes van KPN. En dat zorgt voor veel oproer. De dorpsraad is furieus en wil de paal weg hebben. De gemeente Alkmaar heeft inmiddels laten weten dat de paal blijft staan. “Ik heb er helemaal geen last van.”

“Je moet echt omhoog kijken, wil je hem zien”, vertelt postbode Bibi. De nieuwe multifunctionele alarmpaal van Stompetoren staat – net als de vorige – naast basisschool de Wiekslag. Maar wel iets verderop en steekt meters boven het gebouw uit. Vanwege alle ophef is Streekstad Centraal zelf maar eens poolshoogte gaan nemen.

“Het valt mij niet eens op”, zegt Bibi. Dat terwijl ze tegenover de paal woont. “Ik las op Facebook dat er een hoop gedoe over is, maar waar gaat het nou weer over? Zoek een hobby.” Ze is niet de enige die zich eigenlijk helemaal niet stoort aan de paal, zo blijkt. “Alleen mijn hond heeft last van het geluid van het alarm, maar ik echt helemaal niet. Ik heb nu zelfs 5g thuis!”, zegt de 71-jarige Maarten. “Ik vind het wel goed en handig”, vertelt de nog maar 8-jarige Fenne.

We snappen er helemaal niks van. Terwijl het ons niet lukt om de buurtbewoners te vinden die een probleem hebben met de paal, is de dorpsraad er – voorzichtig gesteld – niet blij mee. “Sommige mensen zijn wat dat betreft kortzichtig en kijken niet naar het geheel”, zegt Sylvester Liefting van de dorpsraad. “Het ziet er niet uit. Stompetoren heeft zijn naam te danken aan de kerk. Nu kan je het dorp net zo goed omdopen tot Lange Mast.”

Hij is niet alleen ontevreden over hoe de paal er uit ziet. De manier waarop de procedure is verlopen klopt volgens hem ook niet. “Ze hebben het gewoon neergezet zonder overleg.” Volgens Liefting zou alleen de alarmpaal vervangen worden. En daar heeft hij een punt. “Hij is veel groter en dikker. Ook zit er een grote kruin op van KPN. Dit ziet er niet uit. En daar kunnen nog twee antennes bij komen”, legt Liefting uit.

We gaan het dorp weer in. En terwijl wij bij de paal wachten rijden buurtbewoners langs en besluiten even te stoppen. Het raampje van de auto gaat open. “Lekker laten staan!” Wordt geroepen uit de auto. Ze begrijpen niet hoe de dorpsraad niet wist dat de paal zou komen: “Iedereen wist dat de paal zou komen. Het heeft bij de vergunningaanvragen gestaan.” De passagier doet ook een duit in zakje: “Het verplaatsen van de paal kost uiteindelijk ons alleen maar geld.”

Of de dorpsraad en de buurtbewoners voor of tegen de paal zijn maakt inmiddels niet meer uit. “De paal blijft staan”, zegt Liefting.

“Drie, twee, één!” Stan, Ivar en Tjeerd – studenten van het Horizon College in Alkmaar – drukken samen op de rode knop. Daarmee is het nieuwe innovatielab officieel geopend. “Uiteindelijk is het bedoeld voor ons, dus wie kun je beter om hulp vragen dan de studenten.”

Sinds donderdagmiddag is Alkmaar dus een lab rijker, een innovatielab waarmee techniek en onderwijs weer wat dichter bij elkaar komen. En de opening ervan kon op de nodige aandacht rekenen. Het lab is mede ontwikkeld door de studenten zelf: “Wij hadden natuurlijk ook geen flauw idee wat dat was”, vertelt Stan Borremans.

Maar na eigen onderzoek en hulp van een heuse onderwijsinnovator, is het gelukt het lab ‘hightech’ maar tegelijkertijd ook ‘gezellig’ te maken. Vergeleken met de rest van de wereld liepen we hier op school technisch best achter”, laat Stan weten. “In supermarkten wordt alles automatisch en online geregeld en bij bedrijven doen ze dat ook. Maar op school niet.” (tekst loopt door onder de foto)

Tijdens de rondleiding loopt het compacte lab al snel vol met mensen. Het lab heeft een opnamestudio, een camera setup, een 3D laptop, VR-brillen en, niet te vergeten, robot Patrick. “Het heeft ongeveer 20.000 euro gekost”, laat onderwijsinnovator Lotte Seijsener weten. En dat is het volgens haar waard. “Het is de bedoeling dat de spullen niet alleen in het lab worden gebruikt, maar door de hele school.”

Nu wordt het lab alleen nog gebruikt door de studenten van Technische bedrijfskunde, verpleegkunde en ICT. Maar iedereen is welkom. Met de VR-brillen wil Lotte vooral een beter beeld geven van bedrijven: “Studenten komen niet zomaar bij een zwaar beveiligd datacentrum binnen. Met zo’n simulatie kan dat wel.”

Maar het lab is er ook om bij de docenten bewustwording te creëren, legt I-Coach Michel Ursem Streekstad Centraal uit. “Eerst moeten de docenten inzien dat het leuk én leerzaam is voor de studenten. Ik verwacht niet dat het gelijk helemaal vol loopt. Maar als de studenten een opdracht krijgen zullen ze er wel gebruik van maken.” (tekst loopt door onder de foto)

De opnamestudio wordt ondertussen meteen op de proef gesteld: veel studenten willen de nieuwe apparatuur uitproberen. Een positief teken. Al met al hoopt Lotte dat de opening van het lab de aandacht heeft getrokken van de bedrijven in de regio: “We zien een enorme terugloop bij studenten die in Noord-Holland blijven na de opleiding. Dat is niet goed voor de lokale economie.” Ze wil dat bedrijven zien waar de school mee bezig is en met hun samenwerken.