Opwinding en emotie bij jaarlijkse hightech race: “Fire drones, fire drones, fire drones!”

Featured Video Play Icon

De regen komt met bakken uit de hemel maandagmiddag. Maar in de sporthal van De Meent maken de leerlingen van de SaKS scholen zich er niet druk om. Wel om de uitstroom van de airco in de topsporthal. Want iedere luchtstroom kan invloed hebben op de koers van hún drone. “Fire drones, fire drones, fire drones!”, klinkt door de hal.

De zenuwen lopen op vlak voor start van de Alkmaarse Drone Race 2024. Niet alleen bij de deelnemers maar ook bij de organisatie. De microfoon van de presentator werkt niet en de drones hebben moeite met verbinden. De supporters op de tribune kunnen ondertussen niet wachten en worden steeds luidruchtiger.

De droneteams helpen elkaar om alles toch aan het werk te krijgen en dan gaat de race toch echt van start. De acht deelnemende teams moeten hun drone zo snel mogelijk langs een parcours en door zelfgemaakte obstakels vliegen. Tijdens de voorrondes moest die route in de drone geprogrammeerd worden, maar tijdens deze finale wordt ‘live’ en zo snel mogelijk gevlogen. (tekst loopt door onder de foto)

Ook het publiek deed – luidruchtig – mee vanaf de tribune. (foto: Streekstad Centraal)

Het is de tweede editie van het drone evenement. “We merken dat het niveau van programmeren omhoog gaat ten opzichte van vorig jaar. Ze durven en leren meer”, vertelt organisator en leerkracht Ronald van den Ende. Volgens hem is het belangrijk dat de school mee gaat met de tijd: “Er komen steeds meer beroepen die met robots en programmeren te maken hebben. Ik denk dat dit een hele mooie ontwikkeling is om de kinderen op een nieuwe manier onderwijs te bieden.”

“Toen ik tien was, had ik nog nooit gehoord van een drone en nu is het gewoon een vak”, zegt Anne Bruggeman van onderwijskoepel SaKS. Zij is één van de juryleden tijdens de race. “Er zijn kinderen die hier ontzettend in uitblinken. Het is vaak beperkt wat we in de school aanbieden, terwijl de wereld daarbuiten zo interessant en leerzaam is. En ze moeten daar uiteindelijk in leven.” (tekst loopt door onder de foto)

Spanning en concentratie bij de deelnemers aan de dronerace. (foto: Streekstad Centraal)

De spanningen lopen op in het publiek. De tribunes zitten vol met klasgenoten, ouders en leerkrachten. “Ons team was heel goed”, vertelt 11-jarige Sien trots. Rashid, vader van een van de leerlingen, begeleidde één van de groepjes: “Ik vond het hartstikke leuk. Het is ook voor mij goed om met de tijd mee te gaan.”

Aan het einde van de race kregen de leerlingen punten voor snelheid, sportiviteit en duurzaamheid van de obstakels. Hierdoor bleef het tot de laatste minuut spannend: “Ik had het echt niet verwacht. Wij zijn heel blij met de winst”, zegt Jorrit van team ‘De Vliegende Drones’ trots met de beker in zijn handen.

De Vliegende Drones zijn de winnaars van de Alkmaarse Dronerace 2024 (foto: Streekstad Centraal)

Wel klacht, maar Alcmaria Victrix laat non-binaire Jays gewoon spelen: “Ligt nu bij KNVB”

Featured Video Play Icon

Drie voetbalwedstrijden mocht Jays niet meespelen. Na een klacht van Alcmaria Victrix werd de non-binaire keeper van het Amsterdamse vrouwenteam van WV/HEDW geschorst door de KNVB. “Iedereen moet mee kunnen spelen. De vraag is wel: wat zijn de regels daarvoor?”

Zondagmiddag speelde het Amsterdamse vrouwenteam tegen Alcmaria Victrix. De club diende een klacht in bij de KNVB omdat Jays een ‘fysiek afwijkende uitstraling’ heeft. Jays is geboren als meisje maar bleek non-binair te zijn. “Wij hebben navraag gedaan en daaruit bleek dat de speler niet speelgerechtigd is”, legt Marius Wiegman, teammanager van Alcmaria Victrix, aan mediapartner NH/AT5 uit.

Veel steun langs de lijn voor de non-binaire Jays: tientallen supporters waren meegereisd. (foto: AT5)

Toch laat de Alkmaarse club Jays tijdens de wedstrijd spelen. “Het ligt nu bij de KNVB over hoe je omgaat met deze situatie.” Hoe de Amsterdamse club er graag mee om zou gaan is duidelijk. Tientallen supporters zijn met het Amsterdamse team mee gereisd naar Alkmaar. Met spandoeken en vlaggen moedigen ze Jays aan. Zo zegt een supporter langs de kant van het veld: “Het is amateurvoetbal, dus laat mensen gewoon voetballen.”

Met hun actie willen ze een boodschap afgeven bij de KNVB: “Voetbal is voor iedereen. Doe gewoon even normaal.” Het Alkmaarse team won met 3-2. Maar daar ging het zondag niet over: “Zolang de KNVB Jays niet van het voetbalveld afstuurt gaan we gewoon met Jays op doel spelen”, laat een teamgenoot van de keeper weten.

Wielrenner Laurens ten Dam opent de speciale Tulpenkaasmarkt: “Veel Hollandser krijg je het niet”

Featured Video Play Icon

De welbekende kaasmarkt van Alkmaar was weer een succes. Vrijdagochtend was het een speciale editie: de Tulpenkaasmarkt. Oer-Hollandse tulpen stonden verspreid over het Waagplein. De toeristen waren er dol op. Om de cirkel rond te maken luidde wielrenner Laurens ten Dam de kaasbel. “Veel Hollandser krijg je het niet.”

Het is lente en de tulpenvelden staan weer vol in bloei. Roze, rood, oranje en geel. Nederland staat er bekend om. “Deze tulpen voor de kaasmarkt hebben we extra aan kleur laten komen”, zegt Jan Schilder van Schilder Tulips in Stompetoren.

De toeristen waren dol enthousiast en vertelden dat in meerdere talen voor de camera van Streekstad Centraal: “They are absolutely fantastic” en “Wunderschön.” Niet alleen de toeristen vonden het bijzonder, zo zei een Hollander: “Echt Nederlands, het kan niet beter.”

Natte winter zorgt voor afgekeurde groente bij Ted en Nicoline: ‘Weggooien doen we niet’

Het is lente. De zon begint weer te schijnen en de regenachtige dagen zijn achter de rug. Toch heeft de natte winter gevolgen. Sneetjes, deukjes en beschadigde kopjes veroorzaken problemen voor de boeren: “Het voldoet niet aan de kwaliteitseisen.”

De meeste mensen kiezen in de supermarkt voor groenten dat er mooi uitziet. Groenten met een deuk of een snee blijven vaak in de schappen liggen. Dat heeft zo zijn gevolgen: de supermarkten accepteren de beschadigde groenten niet. “Terwijl het nog goed eetbaar is”, zegt boer Nicoline Vaalburg aan mediapartner NH Nieuws.

Samen met haar man Ted kon ze door de natte grond maar moeilijk oogsten. “Het stopte maar niet met regenen.” Hierdoor is een groot deel van hun biologische knolselderij afgekeurd. “De machine had slecht grip in het land. Daardoor hebben we niet zo netjes kunnen rooien.” (Tekst gaat verder onder de foto)

De afgekeurde knolselderij is nog goed te eten volgens Nicoline. (Foto: No Waste Army)

Iedere week blijft ruim zevenduizend kilo van de knolselderij liggen. “We hebben hier nu niet 300.000 kilo liggen, maar op jaarbasis komen we daar wel op uit.” Ted en Nicoline zijn niet de enige die hier last van hebben. Ook de aardappel-, bieten- en bollentelers zijn de dupe.

Volgens No Waste Army – een organisatie die zich inzet tegen voedselverspilling – moeten groenten en fruit in Nederland te vaak aan het perfecte plaatje voldoen. Medeoprichter van de organisatie, Thibaud van der Steen, vindt dat we voorbeeld moeten nemen aan landen als Frankrijk, Portugal of Griekenland. “Daar liggen de perfecte en imperfecte groenten gewoon door elkaar.”

De organisatie zal een deel van de overgebleven oogst van boer Ted overnemen, zegt Thibaud. Ze willen er houdbare producten van maken: “Die komen vervolgens in boodschappenboxen terecht.” Om voedselverspilling tegen te gaan roept ze voedselbanken en grote afnemers op om ook afgekeurde groenten over te nemen.

Er wordt hoe dan ook wat mee gedaan: “Weggooien doen we in elk geval niet”, vertelt Ted. “Als het niet biologisch wordt afgenomen gaat het naar een snijderij of komt het in potjes, zuur of poeder terecht. In het alleruiterste geval wordt het verwerkt tot veevoer of compost. Dat zou echt zonde zijn.”

Dijk en Waard heeft primeur met nieuwe onkruidmachine: ‘Alles krijgt een stroomstoot’

De zon gaat weer schijnen, de bloemetjes bloeien en als je even niet oplet staat je hele tuin vol met onkruid. Zelfs de straten en fietspaden groeien onder. Om dit te voorkomen heeft gemeente Dijk en Waard een tweede onkruidmachine aangeschaft. En niet zomaar één: “Met 8.000 volt wordt de plant tot wortel aan toe uitgedroogd.”

Tientallen mensen in oranje hesjes en modderige werkschoenen staan rondom de nieuwe Zasso X-Power machine. Ze zijn opgetrommeld om bij de overhandiging van de sleutel te zijn. Als eerste gemeente gebruikt Dijk en Waard de onkruidmachine. “Ik mocht om half vier al stoppen met werken”, zegt een van de mannen met een biertje in zijn hand. “Ik had wel zin in een feestje.”

“De straten die normaal gesproken afgespoten of geborsteld worden, gaan we nu hiermee te lijf”, vertelt Gerard Meijaard van Voets. Hij verkocht de machine  aan de gemeente. “Het is een gewone trekker, alleen gaat hiermee 8.000 volt door de plantjes heen. Dit zorgt ervoor dat de plant na twee dagen afsterft en niet meer terugkomt”, vult importeur Frank Verdonschot van CNH aan. (Tekst gaat verder onder de foto)

Tientallen mensen zijn opgetrommeld om bij de overhandiging van de nieuwe onkruidmachine te zijn. (foto: Streekstad Centraal)

Vorig jaar heeft de gemeente een proefgedraaid met de eerste machine. Maar nu valt de keuze op een tweede, die nog groter is. “Er is nog niet heel veel mee gewerkt dus mensen wachten het even af”, zegt Sanne Montijn van Stadsbedrijf. Als enige gemeente gebruikt Dijk en Waard de nieuwe onkruidmachines. “Wij willen graag nieuwe dingen uitproberen, en over het algemeen pakt het goed uit.”

Nieuwe dingen uitproberen voelt voor de gemeente Dijk en Waard als een uitdaging, maar dat heeft ook een prijskaartje. De nieuwe onkruidmachine kost 160.000 euro. “Volgens de berekeningen is dat binnen een jaar terugverdiend.” Gerard Meijaard vervolgt: “De oude ijzeren borstels versleten en moesten regelmatig vervangen worden. De restanten kwamen op fietspaden terecht en zorgden voor lekke banden. Nu hoef je er ook veel minder vaak overheen.” (Tekst gaat verder onder de foto)

Bestuurder Ed Punt mocht de sleutel in handen nemen. Gerard Meijaard staat rechts en kijkt lachend toe. (foto: Streekstad Centraal)

Een bijzondere taak was weggelegd voor gemeentewerker Ed Punt. Hij nam de sleutel in ontvangst, omdat de bestuurder het meest in de proefmachine heeft gereden. “Alles wat het aanraakt krijgt een stroomstoot”, vertelt Punt. Al moeten niet alleen planten, maar ook mensen oppassen: “Er staan een hoop waarschuwingsstickers op, maar mensen hebben geen flauw idee wat je aan het doen bent. Vorig jaar kwam iemand op zijn blote voeten op me afrennen, toen schrok ik me rot. Die heb ik toen wel even uitgescholden.”

De sfeer is gezellig in de Heerhugowaardse bedrijfshal. Na de overhandiging van de sleutel ontstaat een rij bij de foodtruck. Mensen kijken met bewondering naar de nieuwe machine. Bestuurder Punt is blij met het apparaat. “Het is leuk om te zien dat iets werkt. Anders ben je zo kansloos bezig.”

Met een rolstoel door de binnenstad van Alkmaar: “Het is ècht een drama”

De straatstenen in de binnenstad van Alkmaar liggen schots en scheef. Daar hebben de meeste mensen misschien niet zoveel last van. Maar een ‘simpele’ hobbel in de weg kan voor iemand in een rolstoel een hele uitdaging zijn. “Over deze hobbel kom ik niet heen. Het is echt hartstikke zwaar”, zegt wethouder Arie Epskamp terwijl zijn wangen rood worden. “Wij hebben geen idee waar iemand in een rolstoel tegen aan rolt. Dat moet je écht ervaren.”

Zes jaar geleden kwam Daphne Beerman met een dwarslaesie in een rolstoel terecht. “Vroeger was ik helemaal gezond en liep en rende ik overal naartoe. Dan kan je je niet voorstellen hoe het is. Inmiddels weet ik dat wel.” Met een wijkschouw wil Daphne – als lid van de WMO Adviesraad – beleidsmakers dat ook laten ervaren.

“Er werken veel mensen bij de gemeente, maar geen één in een rolstoel”, zegt Daphne. Dus moest er iets gebeuren. Sinds woensdag weten Wethouder Arie Epskamp en een aantal werknemers van gemeente Alkmaar dus wèl hoe het is om je met een rolstoel door de binnenstad van Alkmaar te bewegen.

Bij de net aangelegde bestrating van de Laat is niet voldoende rekening gehouden met de toegankelijkheid voor mensen in een rolstoel. (foto: Streekstad Centraal)

Ze is overigens niet de enige die wil dat er verandering in komt. Marcel Corbié, welzijnsmedewerker in de ouderenzorg, duwt – samen met zijn collega – twee oudere dames in een rolstoel door de stad. “Het is écht een drama. Wij lopen bijna dagelijks door de stad. Wat ik mis is iemand die alles naloopt. Er zitten hier honderden kuilen en er wordt niks mee gedaan.”

Daphne kwam een jaar geleden in de Adviesraad: “Ik ben daar de eerste met een rolstoel. Dus eigenlijk houdt de raad zich hier pas een jaar mee bezig”, vertelt ze terwijl ze over de net aangelegde bestrating van de Laat rolt. Bij de aanleg is duidelijk niet om haar advies gevraagd: “De stenen steken uit, als je je voeten niet goed kunt optillen moet je echt oppassen.” Ze hoopt dat, wanneer er nieuwe bestrating komt, de gemeente contact met haar opneemt. “Dan kom ik graag langs om te zeuren over wat er allemaal anders moet.”

Arie Epskamp ondervond aan den lijve hoe het is om per rolstoel door de binnenstad van Alkmaar te moeten. (foto: Streekstad Centraal)

Het VN-Verdrag Handicap verplicht elke gemeente om een lokale agenda voor toegankelijkheid op te stellen. Dus ook gemeente Alkmaar houdt zich hiermee bezig. “Het is goed om met de Adviesraad samen te werken om het voor iedereen aangenamer te maken”, vertelt Epskamp.

Al met al is het duidelijk dat er iets moet veranderen en dat er rekening gehouden moet worden met de toegankelijkheid voor iedereen. “Stel we moeten ergens onderhoud doen, dan is dat hét moment om de maatregelen voor toegankelijkheid toe te passen”, zegt Epskamp.

“Bij Huiswaard gaan we met het onderhoud bezig. Dan zouden we vooraf ook zo’n rondje moeten doen. Hiermee kunnen we de dit soort problemen voorkomen bij het nieuwe ontwerp”, voegt beleidsmedewerker Hessel Kinderman daar aan toe. Ook hij heeft woensdagmiddag een hoop opgestoken tijdens de schouw, zoveel is wel duidelijk. Dit initiatief van Daphne heeft in ieder geval op de juiste plaats de nodige ogen geopend.

Familiebedrijf knapt bekendste toren van Alkmaar op: “We zijn enthousiast dat wij dit mogen doen”

Schilderen, scheuren opvullen en rot hout vervangen. En van ver zijn ze al zichtbaar.  Er wordt gewerkt aan de Waagtoren in Alkmaar. Zelfs de galopperende paardjes zijn naar beneden gehaald. Familiebedrijf de Bruijn geeft de toren een nodige opknapbeurt: “Het is een oud pand. Als dat niet wordt onderhouden gaat zo’n monument verloren.”

De Waagtoren wordt gerestaureerd. Best opvallend want nog niet zo heel lang geleden stond de toren nog in de steigers: “In 2017 werd het loodwerk volledig gerestaureerd. Dus dat is nu niet nodig”, zegt Brechtje Bruijn van het gelijknamige Schilder- & Restauratiebedrijf. Toch is deze opknapbeurt volgens Brechtje echt nodig: “Monumenten als deze moeten om de zeven jaar gecontroleerd worden. Nadat alles geschilderd is kan de toren er weer tegen aan.”

Alle galopperende paarden zijn omlaag gehaald en krijgen in de werkplaats een verse laag verf. (foto: aangeleverd)

Niet alles kan gedaan worden met de hoogwerker. De bekende galopperende paardjes die normaal gesproken ronddraaien om 11 uur ‘s ochtends en 15 uur ‘s middags zijn naar beneden gehaald en liggen nu in de werkplaats. “Die zijn van hout en zullen opnieuw geschilderd worden.” Ook de klaroenblazer komt nog aan de beurt.

Het familiebedrijf, in bezit van het Erkende Restauratiekwaliteit Monumentenzorg (ERM) certificaat, heeft deze taak van gemeente Alkmaar gekregen. “De gemeente heeft uit alle inschrijvingen voor ons gekozen. In Nederland zijn er maar 27 bedrijven met zo’n ERM-certificaat. Daarom denk ik dat de gemeente voor ons heeft gekozen.” Brechtje is trots op haar werk: “Wij zijn een relatief klein familiebedrijf, dus zijn we enthousiast dat wij dit mogen doen”, zegt Brechtje.

De Waagtoren is zeker geen alledaagse werkplek en hij biedt voordelen: het uitzicht is geweldig. (foto: Streekstad Centraal)

“De toren is beneden zo goed als af. Van de waag deuren tot de luiken, alles is nagelopen. We hebben te maken met de Kaasmarkt daarom wilden we het beneden zo snel mogelijk af hebben.” De restauratie boven in de toren neemt meer tijd in beslag: “Vorige week zijn we met hoogwerker begonnen. Het zal nog wel een paar weken duren voordat dat af is.”

Vrachtwagen belandt bijna in het water langs de N242

Een vrachtwagen is woensdag bijna het water in gereden langs de N242 bij Heerhugowaard. De combinatie kwam dwars over de weg te staan, waardoor twee rijbanen tijdelijk werden afgesloten.

Hoe de vrachtwagen vlak voor de kruising met de Zuidtangent de berm terechtkwam is niet duidelijk. Maar als de chauffeur een paar meter doorgereden was, was de vrachtwagen in het water beland. Een berging vrachtwagen van Haulo Berging heeft het voertuig weer het asfalt op gesleept.

Alkmaar pakt ouders minderjarige jongeren aan: “Hebben geen idee wat hun kinderen uitspoken”

Het warme weer trok veel mensen naar de binnenstad van Alkmaar. Terwijl de terrassen op zaterdagavond langzaam werden afgebouwd, vormen zich groepen jongeren pal voor de kroegen. “We komen niet binnen, het is 21+”, wordt er gemopperd. Niet alleen uitgaanders maar ook wijkagenten vullen de binnenstad. Afgelopen weekend is het ‘wakkere ouders’-project van start gegaan: “Veel ouders hebben geen idee wat hun kinderen uitspoken in de nacht.”

De politie belt ouders midden in de nacht wakker. “Komt u uw kind ophalen?” Klinkt er dan door de telefoon. Als jongeren in de binnenstad van Alkmaar betrapt worden op dronkenschap, zullen ze meegenomen worden naar het politie bureau. Dat is het zogenoemde ‘wakkere ouders’-project.

Het is niet de eerste keer dat deze actie wordt gehouden. Tien jaar geleden werd het project ook in Noord-Holland en Tilburg uitgevoerd. Nu blijkt het in Alkmaar weer nodig te zijn: “Er is in de binnenstad van Alkmaar een toename van overlast van minderjarigen. Door de ouders erin te betrekken hopen we dat te verminderen”, zegt politiewoordvoerster Ilse Heemskerk. (tekst loopt door onder de foto)

Het is druk op zaterdagavond in de binnenstad van Alkmaar. (foto: Streekstad Centraal)

Zaterdagavond ging Streekstad Centraal de binnenstad in om de stappers te vragen wat zij van de actie vinden. Philip is verbaasd: “Ik dacht dat ze dat al deden”, zegt hij voordat hij een slok van zijn biertje neemt. “Als de ouders erbij worden betrokken, zal het wel werken denk ik.” Een Alkmaarse moeder denkt daar anders over: “Als ze echt overlast veroorzaken of heel erg jong zijn is het logisch, maar als ze alleen een beetje gedronken hebben hoeft de politie zich daar niet mee te bemoeien.”

Wat opvalt is dat de bewaking voor de kroegen strenger handhaaft: “Het is 21+, normaal komen we gewoon binnen”, zegt Sabine (20). Zij vindt het terecht dat jongeren meegenomen worden naar het bureau als ze overlast veroorzaken. “Ik heb zelf alleen niet zo’n last van minderjarigen, eerder van oudere jongens die vervelend doen.” Haar vriendin Lynn vindt de actie overdreven. “Mijn ouders zouden zich doodschrikken als ze gebeld zouden worden door de politie.” (tekst loopt door onder de foto)

De politie heeft een extra team ingeschakeld tijdens het ‘wakkere ouders’-project. (foto: Streekstad Centraal)

Ook op deze avond was het ‘horecateam’ van de politie aanwezig. “Wij staan hier ieder weekend, maar er is een extra team ingeschakeld voor dit project.” En dat is met een reden. “We hopen dat dit écht een signaal afgeeft aan de jongeren. Ik denk dat ze wel even schrikken als ze mee worden genomen, vooral als hun ouders gebeld worden.”

Afgelopen weekend zijn 100 minderjarigen aangesproken door de politie, waarvan acht meegenomen naar het bureau. Daar werden hun ouders gebeld. Heemskerk zou willen dat dit een standaardprocedure is, maar dat is niet mogelijk: “Het kost enorm veel capaciteit, meer dan wij eigenlijk voorhanden hebben.”

Leven met autisme en grootse dromen: “Iedereen heeft talenten en kwaliteiten”

Constant op je hoede zijn voor alles wat onverwachts komt. Elk geluid en elke beweging kunnen er net één te veel zijn. Dat kunnen symptomen zijn van iemand met autisme. “Ik merk dat ik overprikkeld raak”, zegt Jos Klumpenaar. Tientallen bezoekers lopen door de slingers voor de ingang waarop staat ‘Niet zo aanstellen’ en ‘Doe niet zo autistisch’. “Je moet door de vooroordelen heen om ons te zien.”

Tijdens de Open Deuren Dag van Kop-Zorg krijgen bezoekers de kans om te kijken wát daar nou eigenlijk gebeurt. “Het is mooi om te zien wat ze allemaal doen voor mensen met autisme”, zegt een trotse moeder van één van de medewerkers.

Bij mensen met een autisme spectrum stoornis (ASS) loopt de verwerking van informatie op een andere manier dan normaal. Dat brengt zwakke en sterke punten met zich mee. Tijdens deze ‘Autismeweek’ wordt aan beide kanten aandacht besteed. Het thema is dan ook niet voor niets ‘De kunst van het evenwicht.’ Bij Kop-Zorg vonden ze dat een mooie reden voor een Open Deuren Dag. (tekst loopt door onder de foto)

De bezoekers luisteren aandachtig naar de informatie over autisme tijdens de Open Deuren Dag van Kop-Zorg. (foto: Streekstad Centraal)

We spreken daar ook met Jos, die op zesjarige leeftijd de diagnose autisme kreeg. En dat bleek best lastig.  “Vroeger werd ik echt beschouwd als een gehandicapt kindje waar je niet veel mee kon. Omdat ik autistisch ben, dachten ze dat het onmogelijk voor me zou zijn om zelfstandig te wonen en werken,” vertelt de 36-jarige Jos aan Streekstad Centraal. Inmiddels is dat gelukkig anders. “Er wordt beter gekeken naar wat ik allemaal wèl kan en wat het voor mij betekent om autist te zijn.”

Jos werkt onder meer als vrijwilliger bij Vrij Zijn Theater Alkmaar. “Eigenlijk iets waar ik al jaren naar verlangde en dat is te zien aan mijn kunstwerk”, zegt Jos terwijl hij naar de geschilderde theatermaskers wijst. “Acht jaar geleden heb ik dit gemaakt toen ik op de Artiance Kunstschool zat. Daar hield ik mij vooral bezig met beeldende vormgeving.” Vier jaar later betrad hij als verlegen jongeman het theater. Hij zorgde voor de toneelattributen en hielp met schilderen en timmeren.

Inmiddels is hij tot bloei gekomen en speelt zelfs een rol in het toneelstuk Sneeuwwitje en de Zeven Alkmaarders. “Iedereen bij het theater heeft een enorme verandering in mij gezien. Ik ben veel socialer en zelfverzekerder geworden.” Jos leeft van een Wajong-uitkering: “Er zit een bepaalde druk bij een betaalde baan waar ik heel moeilijk mee kan omgaan.” (tekst loopt door onder de foto)

Jos staat trots naast zijn kunstwerk tijdens de tentoonstelling. (foto: Streekstad Centraal)

Veel mensen met autisme vinden het moeilijk om een baan te vinden. “Ze vinden het vaak spannend om te solliciteren of hebben moeite om een baan te behouden”, zegt Marit Schuit van Kop-Zorg Werkt. Zij bieden ondersteuning in dit proces, om zo de drempel te verlagen. Dit geldt niet alleen voor de sollicitant, maar ook voor het bedrijf: “Werkgevers begrijpen vaak niet volledig wat het inhoudt. Zo hebben sommige het idee dat iemand alleen maar Playmobieltjes rechtzet, terwijl het eigenlijk heel anders is.”

Maar ook op sociaal vlak kan het een flinke uitdaging zijn. “Ik merk dat ik makkelijker contact kan maken met autisten dan met niet-autisten”, zegt Jos. Dat valt ook Martin Stoker op. Hij is trainer bij Autivoetbal bij de Kolping Boys, dat voorheen deel uitmaakte van Kop-Zorg. Iedere vrijdagmiddag is er een voetbaltraining speciaal voor jongeren met autisme. Met één doel: “Zorgen dat ze gaan samenwerken.”

En dat lukt, want wat Martin vooral opvalt is hoe goed bevriend ze allemaal zijn geworden. “Ze hebben alles voor elkaar over en het zijn echt maatjes geworden.” Dat terwijl de spelers zich bij andere clubs niet fijn voelden, omdat daar vaak te fanatiek werd gespeeld, legt hij uit. Tijdens de training draait het overigens juist niet om autisme. “Ze zitten allemaal in hetzelfde schuitje, dus het maakt niet uit dat ze autisme hebben. In plaats van de ‘Auti Crew’ staat er nu ook gewoon ‘Crew’ op onze shirts.”

Martin Stoker loopt naar het voetbalveld om de voetbaltraining voor te bereiden. (foto: aangeleverd)

Al met al hoopt Kop-Zorg dat mensen meer begrip krijgen voor mensen met autisme. “Iedereen heeft talenten en kwaliteiten en daar moet naar gekeken worden”, zegt Marit. Jos droomt er ondertussen stiekem van om ooit in een film te spelen, maar dat durft hij nog niet openlijk toe te geven. “Ik zou het echt geweldig vinden, maar ik heb structuur nodig. Dat is er in de filmindustrie niet.”