Een auto kwam woensdagmiddag te water langs het Vossenstaartpad in Heerhugowaard. Vermoedelijk was de automobiliste vergeten de handrem aan te trekken voordat ze uitstapte, en is de auto daarna het water ingerold. Niemand is gewond geraakt.
De vrouw zou van streek geweest zijn door haar zieke kat en weet daarom niet meer precies wat er gebeurd is. Twee bergers hebben het voertuig op het droge gebracht. Hiervoor was een takelwagen nodig, want de oever was te zacht om de auto op omhoog te rollen.
Het ziet er nu nog kaal uit. Maar de Paardenmarkt in Schoorl is heringericht. En zal binnenkort vol gras en planten staan. Op het nu nog lege en ietwat saaie plein ligt nu tijdelijk een heuse duinweide. Na de zomer gaan de werkzaamheden aan het centrum verder.
Maandag zaaide wethouder Ernest Briët samen met buurtbewoners bloemen en een kruidenmengsel over het plein waar voorheen het oude postkantoor van Schoorl stond. In februari is het leegstaande pand platgegooid. Omdat er plaats gemaakt moest worden voor het nieuwe centrum van Schoorl.
Het plein is maar één onderdeel van het stedenbouwkundig plan voor het centrum van Schoorl. Uiteindelijk moet er ruimte komen voor appartementen, woningen en een parkeergarage. De afgelopen twee jaar was het dorp al druk bezig met de verbouwingen. Zo is niet alleen het postkantoor weggehaald, maar is er gewerkt aan de bestrating en de infrastructuur. En dat verloopt niet zonder de nodige vertragingen.
Het streven is om hier in 2026 klaar mee te zijn en na de zomer gaan ze verder. Maar voor nu wilde de gemeente het plein van de Paardenmarkt niet leeg laten staan. Daarom staat er nu een duinweide. De weide – voor bijen en insecten – wordt omringd met een schapenhekwerk en er is een kleine route gemaakt waar je doorheen kunt lopen.
Zelf een bandje oprichten en iedere week repeteren, maar het vervolgens aan niemand kunnen laten horen. Daar wilden 17-jarige Zola Oudshoorn en bandgenoot Ruben Koster iets aan doen. Samen met Mijs Dros (16) en Daani Tuinman (17) organiseren zij het ROCKET Festival. “Een space om opkomende bands voor een publiek te kunnen laten optreden.”
“Hoe moet ik een draaiboek maken? Wat gaat het kosten? Wie moet ik betalen?” Dat zijn nog maar een paar van de velen vragen waar de 17-jarige organisatoren tegenaan liepen. “Wij zijn allemaal onervaren en hadden eigenlijk geen idee wat er allemaal bij komt kijken”, vertelt Zola. Ondertussen hebben ze een hoop geleerd. Van PR teksten schrijven tot tijdschema’s maken voor de bands. De jongeren doen het gelukkig niet helemaal alleen. Met vragen kunnen ze altijd terecht bij HAL25 en ook de moeder van Zola helpt ze tijdens dit project. (tekst loopt door onder de foto)
“We vinden het erg spannend. Voor al het werk dat we er insteken, hopen we wel dat mensen komen”, vertelt Daani terwijl ze de medeorganisatoren voor bevestiging aankijkt. De jongeren vormen een hecht team en kijken met gezonde spanning uit naar het evenement. Ze kennen elkaar van school en HAL 25. “Mijs en ik komen hier al sinds we klein zijn en nu gaan we ons eigen evenement hier organiseren. Echt heel vet”, zegt Zola glunderend terwijl we de zaal binnen lopen.
“Hier moet het gebeuren.” Een knusse zaal met een bar, een discobal aan het plafond en verschillende zithoekjes. Vooral de boven verdieping vinden de jongeren leuk. Daar is een ‘black box’ waar een DJ komt. “Er kunnen zo’n 250 mensen in deze zaal. Als we nog meer kaartjes verkopen zouden we de grote zaal moeten gebruiken.” Tot nu toe verloopt de kaartverkoop goed. Er worden al ongeveer 150 mensen verwacht. (tekst loopt door onder de foto)
Het ROCKET Festival is ontstaan nadat Zola een half jaar geleden las over een subsidie voor culturele activiteiten voor en door jongeren van de gemeente Alkmaar. “Ik liet het gelijk aan Ruben zien en dacht: laten we het proberen.” Het idee om een festival te organiseren voor opkomende bands werd goed ontvangen en al snel kregen de jongeren 3.200 euro. Ook Mijs en Daani werden al snel bij het project betrokken.
Hoe het festival moest gaan heten was nog een dingetje. Tijdens de eerste officiële vergadering van de organisatie werd flink gebrainstormd. “Eerst kwamen we op het Giga Grote Glitter Feest, maar die bewaren we voor de volgende keer”, zegt Mijs lachend. Door het shirt van Zola waar Rock-It op stond kwamen ze op het idee. “Het ROCKET Festival.” Gelijk kruisen de armen van de jongeren en doen ze de rock handgebaren. “Dat is onze signature move.” (tekst loopt door onder de foto)
Alle vier de jongeren voelen de druk. “Ik heb er echt nachtmerries over gehad”, zegt Zola. Mijs vult aan dat ze alle slechte scenario’s in hun hoofd hebben gehaald. Maar als ze kijken naar hoe alles verloopt gaat het eigenlijk erg goed. “Iedere dag verkopen we een paar kaartjes.” Voor Zola en Ruben is het extra spannend. Zij gaan voor het eerst met hun eigen bandje – The Indiependents – voor een groot publiek optreden. “We hebben wel eens op school optredens gedaan, maar nooit zoals dit.”
Ze zitten samen op de Berger Scholengemeenschap waar ze na schooltijd gebruik mogen maken van het muzieklokaal. Een jaar geleden richtten ze de band op, maar een echte kans om samen met hun andere bandgenoten ergens op te treden hebben ze nog niet gehad. The Indiependents zijn niet de enige die gaan optreden tijdens het festival. Ook Diversion, 100BPM, The Kevers, Anyone Can Play Radiohead, Unami en DJ Zena Rae zullen hun muziek laten horen. “Allemaal opkomende artiesten die graag mee wilde doen aan dit evenement.” De muziek varieert van alternatieve rock tot indie pop. (tekst loopt door onder de foto)
31 mei is de eerste editie van het ROCKET Festival. De kaartjes kosten zes euro en zijn te koop op de website van HAL25. “We doen het niet voor het geld, maar echt omdat we het leuk vinden.” Als het aan de jongeren ligt is dit niet het laatste festival dat ze organiseren. “We hebben al een lijst voor het volgende keer. Overal waar we zijn lopen we tegen dingen aan die we mee kunnen nemen. Dan staan we midden op een feest in onze notities alles op te schrijven.”
Al met al zijn de jongeren erg enthousiast over het evenement en hopen dat zoveel mogelijk mensen komen opdagen. Voor nu zijn ze nog druk bezig het regelen van alle kleine details van het festival. “Als je zelf naar een festival gaat, heb je geen idee wat er allemaal achter de schermen gebeurt”, zegt Daani.
“Dat heb ik gemaakt. Oh en dat heb ik gemaakt”, 8-jarige Isis laat trots haar creaties zien aan haar ouders, broertje en opa en oma. Ze zijn allemaal naar de open dag van Techniek voor Kinderen ‘De Egmonden’ gekomen. “Ik vind het echt heel leuk hier.” Maar de stichting wordt mogelijk dakloos per januari 2025 weg te moeten. “Ik zou dat echt heel erg jammer vinden.”
“We hebben kinderen op de wachtrij staan”, zegt vrijwilliger Ina Tensen. “Ze staan buiten met de handen op de ramen naar binnen te kijken.” Het is dan ook een bijzonder omgeving. Hamers, nijptangen en schroevendraaiers hangen aan de muur. De tafels staan vol met kunstwerkjes, vogelhuisjes en spelmachines, zoals een flipperkast en een coin pusher. Allemaal gemaakt door de kinderen. (tekst loopt door onder de foto)
Zaterdag werd alles uit de kast getrokken voor een open dag. Met eigenlijk maar één doel: “Ouders, inwoners en raadsleden laten zien wat wij doen en wat de kinderen hier leren.” Door de fusie met het Jozef Kindcentrum kwam OBS De Boswaid in Egmond aan de Hoef in 2020 leeg te staan. TvK huurde daarop twee lokalen in het gebouw.
“We doen alles zonder subsidie van de gemeente, omdat we onafhankelijk willen zijn. We worden gesponsord door ondernemers in de omgeving en investeren onze vrijwilligersvergoeding in de materialen voor de kinderen”, legt Ina uit. (tekst loopt door onder de foto)
Maar nieuwbouwplannen maken de toekomst van de stichting nu onzeker. “Er komt een nieuwe school of woningen.” Wat precies gaat gebeuren is nog niet duidelijk, maar het huidige gebouw wordt platgegooid. Alles ligt nog bij de gemeente.” De vrijwilligers willen niet al uit de school geschopt worden als die vervolgens nog twee jaar blijft staan. “Dan fiets ik iedere keer langs een leeg gebouw, waar we eigenlijk nog gewoon hadden kunnen zitten”, legt Nico Groot van TvK uit.
Ook Peter de Lange, commissielid van D66 kwam langs op de open dag. “Zelf heb ik amper handarbeid gehad, dan merk je dat je daar helemaal niet mee in aanmerking komt.” Hij wil graag dat de organisatie draaiende blijft. “Ik ga het bespreken in de fractie om te bekijken of oplossingen mogelijk zijn. Anders kom ik hier waarschijnlijk de deur niet uit”, zegt hij lachend. (tekst loopt door onder de foto)
“Verdorie is er niet iemand die ruimte heeft? We hebben echt een nieuwe locatie nodig. Het zou zo jammer zijn als we moeten stoppen”, verzucht Marian Weijers. Ze is inmiddels drie jaar bij de stichting, en iedere donderdagmiddag begeleidt ze de ‘Crea’ groep. “Ze staan al met hun neus tegen het raam terwijl het nog geen tijd is om te beginnen. De kinderen vinden het zo leuk hier. Daar doe ik het voor.” Er is een lokaal beschikbaar in de Kiem, maar daar passen alle spullen van de stichting niet in.
Isis zou ook graag die creatieve lessen willen volgen, maar volgt nu de technieklessen op de woensdagmiddag. “Ze komt met zoveel enthousiasme thuis. Hartstikke leuk hoe de vrijwilligers het hier doen”, zegt moeder Madelon Moen. Haar broertje is ook al enthousiast geworden, maar hij zit in nog groep drie. De cursus is voor de bovenbouw kinderen “Als hij in groep vijf zit melden we hem gelijk aan. We gaan zien of het voor hem nog gaat lukken.
Techniek voor Kinderen voorziet – gezien de populariteit – in een behoefte.”Tegenwoordig krijgen kinderen steeds minder handarbeid. En iedereen zegt wel dat ze steeds achter hun tablet zitten, maar geef ze een boormachine en de kinderen gaan ermee aan de slag”, geeft Nico Groot ons nog ter overweging mee.
Nederland staat bekend om de tulpenvelden. Toeristen stoppen regelmatig langs de kant van de weg om op de foto te gaan met de ellenlange velden vol kleurrijke tulpen. Ook bij ons in de regio is de kleurenpracht nu volop aanwezig. Wat is de natuur toch mooi. Of niet? “Dat kun je geen echte natuur noemen.”
“Bollenvelden zijn echt het allerslechtste voor de biodiversiteit. Daarna komen de weilanden”, legt imker Marco van Hees van de Imkerschool in Oterleek uit. “Dat zijn net woestijngebieden.” Tussen het hoge gras vol met boterbloempjes – achter op het terrein van Zwirs wijngaard in Oterleek – zit de imker ontspannen op een tuinstoel, pal naast de bijenkasten. Met passie vertelt hij aan Streekstad Centraal over zijn duizenden honingbijen. (tekst loopt door onder de foto)
25 jaar geleden was Marco op zoek naar een hobby. Hij is docent aan de Hogeschool van Amsterdam en wist toen nog helemaal niks over bijen. “Wat is nou het meest onbegrijpelijke wat ik me kan voorstellen dat iemand doet? Dat imkeren, met bijen. Dat begreep ik echt niet.” Maar juist dat onbekende trok hem aan. En vijftien jaar later startte hij zijn eigen Imkerschool om andere enthousiastelingen zoals hij te helpen.
“Bijen zijn echt afhankelijk van alles wat er groeit en bloeit in de omgeving.” Als dat verdwijnt is er dus een probleem voor de bijen. “Er wordt nu vaak al veel te vroeg gemaaid. Je kunt wel zien dat de gemeenten er steeds meer rekening mee houden, door in stroken te maaien of het af te wisselen”, legt Marco uit. (tekst loopt door onder de foto)
De landelijke actie Maai Mei Niet wil het bewustzijn daarover vergroten. Zij proberen te realiseren dat er in de maand mei op zoveel mogelijk plekken niet wordt gemaaid om zo de biodiversiteit verbeteren voor de wilde bijen. Hoe succesvol dat is, is nog de vraag. De stichting blijkt lastig bereikbaar en in heel Nederland hebben zich slechts drie gemeenten bij de actie aangesloten.
In onze regio doet geen enkele gemeente mee. Wel laten Alkmaar en Dijk en Waard weten dat zij meerdere acties ondernemen voor de bijen, en dat geprobeerd wordt de gemeente zo groen te maken. In mei maait Dijk en Waard alleen tijdens de veiligheidsronde. Bij een aantal kruisingen en oversteekplaatsen wordt dan de eerste meter groen gemaaid voor het zicht van de verkeersdeelnemers. (tekst loopt door onder de foto)
De Maai Mei Niet-actie heeft een duidelijk doel: “De bijenstand niet verder laten afnemen, door bloemen en planten te laten groeien. ” Vooral Nederlandse planten- en bloemensoorten zijn belangrijk, want daar komen onze wilde bijen op af. Zonder bijen hebben mensen een groot probleem. Ze bestuiven namelijk de bloesem van groenten- en fruitbomen. Zonder de bijen gaat dat moeilijk. “Dan heb je geen gezond voedsel meer, tenzij wij dat bestuiven zelf gaan doen.”, zegt Marco.
Gebrek aan biodiversiteit is een van de vele oorzaken van de verzwakking van bijen. Insecticide speelt een grote rol. Dat is een chemisch middel dat bij veel bollenvelden gebruikt wordt. “Ik denk niet dat dat het beste voor de insecten is. Voor bijen is het funest.” (tekst loopt door onder de foto)
Ook het weer heeft invloed. Het balans wordt ieder jaar verstoord: “Lange periodes van droogte of wind kunnen invloed hebben op de bijen.” Ze zijn niet blij als het koud is. “Daar houden ze niet van.” En dat is te merken. Deze verslaggever wordt meteen gestoken als ze haar imkerpak uit doet.
Marco steunt de actie natuurlijk. “We zouden niet alleen in mei minder moeten maaien, maar dat is wel een belangrijke maand voor de bijen.” Hij hoopt dat uiteindelijk ook boeren meer rekening gaan houden met de bijen of dat de overheid hiervoor betaald. “Het is natuurlijk niet allemaal de schuld van de boeren. Zij moeten ook hun geld verdienen.”
Zin in een avond lachen? Café Taverne in Bergen organiseert in samenwerking met de Badaboom Stand Up Comedy Club woensdagavond 15 mei een open podium. Sfeermaker Jelle Brouwer is gastheer van de avond en Jeroen Pater de hoofdact. Hij kan zonder moeite alledaagse frustraties over katten of de Action ombuigen tot grappen.
Ingewikkeld doen over makkelijke zaken, poep- en piesgrappen en nog veel meer. Tijdens de comedyavond in de Taverne komt het allemaal voorbij. Naast Jelle Brouwer en Jeroen Pater komen grappenmakers uit de stand-up scene als Rein Time, Tuqeer Wijnstein en Dagmara Wilschut komen naar Bergen om er een lachwekkende show van te maken.
De Comedy Club begint om 21:00 uur en entreekaartjes kosten 5 euro aan de deur.
Interviews met Hollywood grootheden als Tom Hanks, Meryl Streep, Julia Roberts, Dustin Hoffman en vele anderen leverden de bekroonde journalist Eric Koch een hoop anekdotes op. Op vrijdag 31 mei zal zijn voorstelling ‘Retourtje Hollywood’ om 20:00 uur bij het Alkmaarse Cultuurpodium de Alkenaer in première gaan.
Ruim 30 jaar reisde Eric Koch namens De Telegraaf rond voor filmreportages en deed hij veel ervaringen op. Tijdens de anderhalf uur durende voorstelling blikt de journalist terug op zijn avonturen in de filmjournalistiek. Hierbij deelt hij humoristische verhalen die hij heeft opgedaan.
Zo blijkt filmavonturier Harrison Ford – jarenlang de best betaalde filmster in Hollywood – in het echt een saaie Piet te zijn, was George Clooney blij dat hij pas na zijn 35e succes had geboekt omdat hij anders misschien naast zijn schoenen was gaan lopen, en bekende Eddie Murphy dat hij in zijn jonge jaren een arrogante en zelfingenomen kwal was.
Na de première in De Alkenaer gaat ‘Retourtje Hollywood’ het land in. Kaartjes kosten 10 euro en zijn verkrijgbaar op de website van Alkenaer. Of doe mee aan de quizvraag en win twee kaarten voor de voorstelling. Welke actrice won de meeste Oscars ooit? Stuur je antwoord naar info@alkenaer.nl.
“Drie, twee, één. Paff!” Burgemeester Anja Schouten loste het startschot en daar gingen de lopers. Zo’n 11.000 deden mee aan de jubileumeditie van de Alkmaar City Run by night. En honderden ouders, vrienden en liefhebbers staan langs de kant om ze aan te moedigen. Het is daardoor behoorlijk druk in de binnenstad. “Dit jaar was het meest chaotische jaar.”
“Waar is de start?” Vraagt een hardloper in paniek aan iemand die al gefinisht is. Niet zo gek, want de start was dit jaar verplaatst naar de Molenbuurt om meer lopers kwijt te kunnen. Vanuit heel Nederland komen lopers naar Alkmaar. Ook olympisch schaatser Irene Schouten rende mee met de tien kilometer tijdens deze jubileumeditie. Met muziek, slingers, en een dj is er echt een show van gemaakt. (tekst loopt door onder de foto)
Ook voor Nienke Slobbe van Le Champion is dit jaar bijzonder. Zij is voor het eerst dé eventmanager. “De Alkmaar City Run by night is een uniek concept. Het is mijn favoriet.” Een week van te voren ontstond langzaam stress. Er was een vrijwilligers tekort. Gelukkig hebben zich toch nog genoeg mensen aangemeld. “Precies op 8 mei 2013 was de eerste run. Nu valt het weer op 8 mei.” (tekst loopt door onder de foto)
Een aantal van de vrijwilligers is zelf ook fervent hardloper. “Vroeger was ik vrijwilliger bij de toenmalige City Run. Nu doe ik zelf mee. En ervaar ik het van de andere kant”, vertelt Annemarie. Juichend, knuffelend en kotsend komen de hardlopers ondertussen over de finishlijn. Bart Janssen noteert de snelste tijd op de 10 kilometer van mannen. “Vorig jaar werd ik derde. We gaan vooruit.” Hij rende de City Run in 31.52 minuten. Fanos Tekle won bij de vrouwen in 37.30 minuten: “Dit is de vierde keer dat ik gewonnen heb. Ik vond het erg leuk.”
Ook Kevin Pichel liep de 10 kilometer. “Het was best zwaar. Ik heb gister nog vijf kilometer hardgelopen. Dat voelde ik nu wel.” Kevin rende voor zijn – bijna tweejarige – dochter Nova. Zij is vorig jaar gediagnosticeerd met een zeldzame en agressieve kinderkanker neuroblastoom. Met verschillende hardloopevenementen haalt hij geld op. Zo ook bij de Alkmaar City Run. (tekst loopt door onder de foto)
Veel hardlopers doen voor het eerst mee met het evenement en blijven vervolgens ‘hangen’. “Ik kom uit Heiloo, maar ik had geen idee dat dit zo groots was. Zoveel mensen en harde muziek. Het was echt leuk”, zegt Roel. “Het is bijna een ritueel geworden”, zegt 54-jarige Ellen met een drankje in haar handen. Samen met haar vriendengroep staan ze bij de After Run Party in de Grote kerk. “Ik heb ook meegedaan aan de eerste editie in 2013.”
Ellen komt uit de Zaanstreek, maar doet al voor de zevende keer mee. “De sfeer in Alkmaar is zo leuk. Er zijn zoveel mensen.” Haar vriendin Suus die ook al sinds het tweede jaar meedoet legt uit dat het dit jaar wel het meest chaotische jaar was. “Het was rommelig. Druk bij de start en het werd bij het park erg smal. Ook bij de uitgang was het chaotisch. Maar het was verder super gezellig.” (tekst loopt door onder de foto)
Één ding is duidelijk. Het was feest in Alkmaar. De Grote Kerk liep vol met hardlopers, toeschouwers en Alkmaarders. “Het is tijd voor een biertje”, zegt een van de hardlopers tegen zijn vrienden.
De Nederlandse vlaggen worden na 4 mei weer tot de top van de masten gehesen. Het is nu 5 mei, de dag dat we de bevrijding van Nederland vieren. Zo ook op het Bevrijdingsfestival. Na een tocht van bijna 120 kilometer overhandigden de vier atleten met applaus van de vrijheidvierders hun fakkel aan burgemeester Anja Schouten en kinderburgemeester Malaika Mughal Uribe.
Traditiegetrouw brengen atleten door heel Nederland het Bevrijdingsvuur vanaf Wageningen – de stad waar in 1945 de vrijheid begon – thuis. Dat was dit jaar ook het geval. De mannen zijn door regen en wind gelopen om het vuur naar Alkmaar te brengen. En met het ontsteken van het Vrijheidsvuur kon ook het Bevrijdingsfestival écht van start gaan. Foodtrucks, mensen en muzikanten vulden het terrein van de Gasfabriek.
Veel Alkmaarders komen al jaren naar het festival. Maar dan in het park De Hout. Dat verliep dit jaar anders. De komst van de lepelaars gooide roet in het eten. Het festival moest verplaatst worden. En gelukkig kon dat. De bezoekers hadden geen moeite om de nieuwe locatie te vinden, want het modderige terrein van de Gasfabriek liep al snel vol met feestgangers.
Al met al was de sfeer goed tijdens Bevrijdingsdag. Met een hapje en drankje genoten de mensen van de muziek. Het verliep zó goed dat het mogelijk niet het laatste jaar is dat het festival bij de Gasfabriek wordt gehouden.
De grootste nachtmerrie van ouders wordt voor Kim en Kevin werkelijkheid. Hun kindje heeft kanker. Chemotherapie, bestraling en immunotherapie. Begrippen waar ze nu dagelijks mee geconfronteerd worden. Hun Nova moet naar Amerika vinden ze. Daar hebben ze al 70.000 euro voor opgehaald. “Ik blijf door gaan door Nova, wat er ook gebeurt.”
“Ik ben dood van binnen. Alles is dof en grijs.” Kevin Pichel heeft het zwaar met de ziekte van zijn – nog geen tweejarige – dochter Nova. “Ik kan haar niet beschermen.” Nova is vorig jaar gediagnosticeerd met neuroblastoom. Een zeldzame en agressieve kinderkanker. Deze diagnose heeft veel impact gemaakt. Niet alleen op haar, maar ook op haar familie. “Het is het laatste wat je wil zien bij je kinderen.”
“Door te sporten kan ik mijn woede en agressie kwijt”, zegt Kevin. Bijna elke maand van het jaar heeft hij een run op de planning staan. Denk aan marathons, triatlons en de Iron Viking. Op woensdag 8 mei doet hij ook mee aan de Alkmaar City Run. “Ik heb het sporten nodig. Ik ben dan mentaal en fysiek helemaal kapot, waardoor ik het emotionele niet voel.” De lopen gebruikt hij als acties. Op deze manier strijdt Kevin voor zijn eigen geestelijke gezondheid en voor het leven van zijn dochter. “Ik hou er niet van om mijn hand op te houden. Maar zo kan ik haar toch helpen.” (tekst loopt door onder de foto)
Ondertussen is de Alkmaarse Nova elf maanden in behandeling bij het het Prinses Máxima Centrum in Utrecht. Na achttien maanden bestralingen, scans en onderzoeken wordt ze wel ziektevrij verklaard, maar blijven haar kansen op overleven laag. En dat neemt verder af zodra de ziekte terugkomt. Haar overlevingskans is dan vijf procent. “We geven niet op. Anders voelt het niet alsof we alles eruit hebben gehaald”, vertelt moeder Kim aan Streekstad Centraal. Een speciale, kostbare behandeling zou kunnen helpen (zie kader onderaan).
“Als ik heel eerlijk ben, zou ik na de behandeling in Nederland zelf gedacht hebben; nou weet je wat het is prima zo. Ik weet niet hoe Nova hier instaat. Maar ze blijft positief. Ze doet blij, leuk en is altijd aan het lachen. Ik kan alleen maar zien dat ze door wil”, zegt Kevin. “Wij willen haar een zo goed mogelijke kans bieden op kwaliteit van leven. Ik heb genoeg kinderen gezien bij het ziekenhuis die voor de tweede of derde keer terug kwamen met kanker. Dan zien ze het gewoon niet meer zitten.” (tekst loopt door onder de foto)
Ondanks al het nare, zien de ouders ook een hele mooie kant. “Ik had niet verwacht dat zoveel mensen zouden helpen. Mijn beeld is helemaal veranderd. Voorheen dacht ik dat mensen veel egoïstischer waren.” Samen met zijn broer heeft Kevin, The Nova Foundation, opgericht. Een stichting die tot veel acties heeft geleid. Ook Kim is onder de indruk: “Het voelt zo onwerkelijk dat zoveel mensen samen komen en allemaal willen helpen op welke manier dan ook.”
“Nova blijft altijd vrolijk, zelfs op momenten waarvan je weet dat ze eigenlijk helemaal kapot is. Dat geeft mij kracht”, zegt Kevin. In begin 2025 zou de behandeling in Amerika moeten beginnen, daar is nog veel geld voor nodig. Wil jij Nova en haar familie helpen bekijk dan de crowdfunding. Ook wordt gezocht naar sponsoren die een plek op de hardloopshirts willen. Neem daarvoor contact op met The Nova Foundation.