Inwoners van Heiloo moeten meer onroerende zaakbelasting gaan betalen. De OZB wordt voor komend jaar met 20 procent verhoogd. Dat heeft de gemeenteraad besloten, ondanks het positieve resultaat van 2,4 miljoen euro over 2023.
In maart werd duidelijk dat Heiloo dit jaar afstevent op 4,5 miljoen euro tekort, doordat de gemeente – net als alle andere gemeenten – vanaf 2026 minder geld van de rijksoverheid krijgt. Bovendien gaan de rekeningen van de BUCH, de GGD en de Veiligheidsregio met iets minder dan 2 miljoen euro omgoog.
Door de meevaller van dit jaar, die vooral te maken heeft met een hogere bijdrage voor de opvang van Oekraïners, ziet de situatie er iets minder somber uit. Het college stelde voor om 1 miljoen euro toe te voegen aan de algemene reserve. Op verzoek van de gemeenteraad wordt daarvan 300.000 euro gereserveerd voor de instandhouding van sport- en cultuurvoorzieningen, zoals Theater De Beun en Zwembad Het Baafje.
“Ik ben maar achterin gaan zitten, ik heb nog een goed gehoor,” grapt de 49-jarige Roeland Klok, terwijl hij naar de grijze haren van de mensen die voor hem gebaart. De Ruïnekerk in Bergen vult zich langzaam met – zoals Roeland al opmerkt – voornamelijk ouderen. “Ze zijn allemaal bang voor hun mooie dorpje.”
Veel bewoners van Bergen zijn niet blij dat de gemeenteraad heeft ingestemd met het plan van Bot Bouw voor een nieuw dorpsplein. Maar liefst 200 mensen kwamen daarom maandagavond opdagen bij de bijeenkomst van de Bewonersvereniging Bergen Centrum (BBC). Daar werd besproken hoe de “schrikbare plannen” kunnen worden gedwarsboomd. “We gaan tot het gaatje”, stelt Rob van de Pas van de BBC. (tekst loopt door na de foto)
Zo’n 200 mensen daagde op tijdens de bijeenkomst van BBC. “Vooral veel ouderen”, valt Roeland op. (foto: Streekstad Centraal)
Op een groot scherm wordt het bouwplan van Bot Bouw geprojecteerd. Terwijl een tour van het vernieuwde dorpsplein wordt getoond, neemt het rumoer in de kerk toe. Hoofdschuddend maken veel mensen hun afkeur kenbaar bij de buurman . De hoogte deugt niet, het is te groot, het dorp versteent, past niet bij het karakter van Bergen. Iedereen vind er wel íets van.
Het bouwplan bestaat uit twee gebouwen, het Pleingebouw en het L-gebouw, beide vier verdiepingen hoog. In totaal worden 29 appartementen gebouwd, waarvan twaalf sociale huurwoningen, en met ruimte voor horeca, winkels en een ondergrondse parkeergarage.
De schetsen zien er niet verkeerd uit, maar “niks is wat het lijkt”, zegt Rob. “Je zou denken: goh, wat een groot plein, daar zou André Rieu kunnen optreden, maar dat is niet het geval. Het is een vertekend beeld.” (tekst loopt door na de foto)
Rob van de Pas is vicevoorzitter van de BBC heeft een uitgebreide presentatie voorbereid, met een doel: zorgen dat zoveel mogelijk mensen zienswijzen indienen. (foto: Hans Brouwers)
“Het is te groot, breed en te hoog. Dit verkracht het plein”, legt Rob uit aan Streekstad Centraal. Volgens de BBC moet het L-gebouw kleiner, en het P-gebouw moet helemaal verdwijnen. Bovendien zou het plein niet alleen niet bij Bergen passen, maar ook voor gevaarlijke verkeerssituaties zorgen. “Het is veel te krap. Er loopt hier ook nog gewoon een weg, die ze even vergeten.”
Het wegnemen van het P-gebouw zou ook betekenen dat er minder woningen komen. “Er zijn genoeg andere plekken in Bergen waar woningen kunnen komen, maar niet op ons plein.” Dick van Hoeven van BBC vult hem aan. “Bergen is uniek en dat moet het ook blijven. Deze gebouwen zijn mooi, maar niet voor hier.” De kreet NIMBY – Not In My Back Yard – borrelt langzaam op, extra versterkt door de door de BBC gebruikte tekst “Not in my Square Yard”. (tekst loopt door na de foto)
Er zijn veel ouderen bij de bijeenkomst, maar dat is niet gek volgens Rob: één derde van inwoners is 65 plus. (foto: Streekstad Centraal)
Wanneer Rob in de zaal vraagt wie een voorstander is van het plan van Bot Bouw, valt een doodse stilte. Niemand steekt zijn of haar hand op, maar wanneer Streekstad Centraal tijdens de “schorsing” even rondvraagt komen toch verschillende meningen naar voren.
Er zijn ook gewoon nieuwsgierige inwoners zoals Roeland die benieuwd is met wat voor ideeën de verenging komt. Volgens Roeland zou gemeente zelfs nog meer lef zou mogen tonen. “Nu heeft de helft tegen gestemd, dat mag van mij 80 procent zijn. Nu wordt er – ook architectonisch – altijd voor een middenweg gekozen, waardoor alles hetzelfde wordt. Zonde.” (tekst loopt door na de foto)
Henk Vriesman is bestuurslid van de Ruïnekerk en wil helemaal geen woningen op het plein. “De terrassen zouden helemaal vol zitten met toeristen als ze het gewoon een open plein maken.” (foto: Streekstad Centraal)
De heersende mening is vooral dat het bouwen van woningen prima is. Maar niet op het plein. “Ik ben nog radicaler dan de BBC”, legt Henk Vriesman uit. “Ik betaal graag mee om ervoor te zorgen dat er helemaal geen woningen komen op het plein. Het moet open zijn, met leuke terrasjes.” De woningen moeten er, ook volgens Henk, wel komen, zeker voor jongeren, maar – wederom – niet op het plein.
Over één ding lijken velen het in ieder geval eens te zijn: “de gemeente heeft ons gefopt.” Er is namelijk voor dít plan niet om participatie van de inwoners gevraagd. In 2015 is door de gemeenteraad een structuurvisie vastgesteld. “Toen is er wel een mogelijkheid geweest voor participatie”, legt een woordvoerder van de gemeente Bergen uit. “Ze kunnen nu zienswijzen indienen, maar er is inderdaad geen participatie geweest voor dit plan.” (tekst loopt door na de foto)
Zowel leden als niet-leden waren welkom tijdens de bijeenkomst. (foto: Streekstad Centraal)
Het doel van de ruim twee uur durende bijeenkomst was om voor 10 augustus zoveel mogelijk zienswijzen in te leveren, bezwaren dus tégen het plan. Om mensen hierbij te helpen brengt de BBC een website in de lucht en worden wellicht ook nog inloopmiddagen georganiseerd.
Na afloop lopen de inwoners langs en over het nu “ook niet mooie” stadsplein naar huis. Hoe het plein er uiteindelijk uit komt te zien en of de zienswijzen het verschil gaan maken is nog maar de vraag. Maar één ding is wel duidelijk: “Het leeft in het dorp. Iedereen heeft het erover”, zegt Henk Vriesman.
Ontdek de fascinerende wereld van honingbijen, wilde bijen en andere insecten, onder het genot van een heerlijk glas lokale wijn. De Imkerschool in Oterleek opent zaterdag 13 juli de deuren tijdens de Landelijke Open Imkerijdagen.
De imkerijdagen zijn een initiatief van de Nederlandse Bijenhouders Vereniging (NBV). Ook Imker Marco van Hees op Zwirs Wijngaard in Oterleek doet mee aan het evenement. Iedereen is van 10:00 tot 16:00 uur welkom.
Op de wijngaard zijn activiteiten voor jong en oud. Zoals; rondleidingen en demonstraties van (oud) cursisten, bezoek de bijenstal of maak een wandeling tussen de druiven of fruitbomen. Kijk voor meer informatie op de website van de Imkerschool.
“Dat staat je echt goed,” zegt de 21-jarige Safier tegen haar vriend Boo. Met z’n drietjes staan ze voor de spiegel in de hoek van de Kook kringloopwinkel. Terwijl Maartje een shirt over haar hoofd trekt, heeft Boo zijn ‘pareltje’ al gevonden: een blitse groene jas. “Hij kost maar vier euro, deze neem ik mee.”
De drie komen regelmatig in kringloopwinkels. “Mijn kledingkast ligt helemaal vol met tweedehands kleren,” vertelt Safier. Dat doet ze niet alleen voor de duurzaamheid, maar ook omdat ze hier de leukste dingen tegenkomt. “Je kan echt unieke en mooie kleren vinden en vaak zijn ze ook nog van betere kwaliteit,” legt ze uit terwijl ze een lange rode rok past. Maartje vult haar aan: “Het is ook gewoon leuk om lekker rond te snuffelen.” (tekst loopt verder onder de foto)
21-jarige Boo, Safier en Maartje kopen altijd hun kleren tweedehands. “Hier vind je de mooiste dingen.” (foto: Streekstad Centraal)
Terwijl de jongeren ongehinderd kleren aan het passen zijn, klinkt er zaterdag veel geklap en muziek door de winkel van Stichting Kook in Alkmaar. Medewerkers en kinderen lopen in jurken, hoeden en hoge hakken over de rode loper. Er vindt een echte modeshow plaats. En niet zonder reden.
Gemeente Alkmaar organiseerde in samenwerking met de kringloopwinkels in de Zijperstraat een ‘Kringloopfeest’. Dit feest was niet alleen bedoeld voor de vaste klanten, maar ook om nieuwe mensen te verwelkomen die normaal niet naar een kringloopwinkel gaan. En dat werkte: er kwamen de nodige mensen op het kringloopfeest af. De ene winkel pakte het grootser aan dan de andere. (tekst loopt verder onder de foto)
“Ik ben blij dat er zoveel mensen zijn gekomen, anders stond ik hier een beetje voor schut”, zegt Wilma door de microfoon tijdens de modeshow. (foto: Streekstad Centraal)
Zo kwam Wilma Schouten van stichting Kook op het idee om de mooie tweedehands vondsten met een modeshow te laten zien. “We hebben hier alles.” Van top tot teen kun je jezelf transformeren met een gloednieuwe outfit en deze modeshow moest dat aan de bezoekers laten zien.
Wilma werkt al jaren – net als alle medewerkers – als vrijwilliger bij Kook. De tweedehands spullen die daar worden verkocht dragen niet alleen bij aan de duurzaamheid, maar vanuit de winst wordt ook aan een goed doel gedoneerd. Deze maand gaat de donatie naar zonnepanelen, een pomp en een put voor een gezondheidscentrum in Ouagadougou in Burkina Faso. (tekst loopt verder onder de foto)
Ruud heeft thuis een verzameling aan cd’s en boxen van de kringloopwinkel. “Je kunt hier cd’s kopen van één euro. Dat is een stuk goedkoper dan een Spotify abonnement. En dan doneer je gelijk aan het goede doel.” (foto: Streekstad Centraal)
Bij Kringloopwinkel RataPlan in Alkmaar krijgen de medewerkers betaald. En krijgt iedereen een kans. En daar is Ydze Wijdoogen blij mee. Op 11-jarige leeftijd kwam hij in een auto-ongeluk terecht en lag zes weken in coma. Die gebeurtenis zorgde ervoor dat Ydze niet lekker kon meedraaien in onze competitieve en prestatiegedreven maatschappij.
Inmiddels is hij 63 en heeft hij bij verschillende bedrijven gewerkt, maar werd altijd gezien als “het zoveelste nummertje.” Bij RataPlan – waar hij nu tien jaar werkt – is dat niet het geval, zegt hij: “Ik kan hier tientallen keren vragen hoe iets moet en ze blijven me helpen.” (tekst loopt verder onder de foto)
Bij Kringloopwinkel RataPlan Alkmaar krijgen mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt een kans. En daar is Ydze Wijdoogen erg blij mee. (foto: Streekstad Centraal)
Hij wilde het feest natuurlijk niet missen, want ook RataPlan heeft net als Koop ook alles uit de kast getrokken. Met een kop koffie in zijn handen kijkt hij naar de kinderen die oud-Hollandse spellen spelen en naar taxateur Marcel Brouwer die de waarde schat van bijzondere spullen die bezoekers langs brengen.
De ogen van Marcel lichten op wanneer hij zijn kennis met ze deelt. “We hebben vandaag echt mooie dingen voorbij zien komen. Veel van deze waardevolle spullen hebben mensen gewoon gevonden in kringloopwinkels.” (tekst loopt verder onder de foto)
Marcel Brouwer komt zelf gaat zelf ook naar kringloopwinkels opzoek naar schatten. “Er liggen soms hele mooie dingen tussen.” (foto: Streekstad Centraal)
Het Alkmaarse Kringloopfeest in de Zijperstraat trok zaterdag de nodige bezoekers en zette de sector vol in de belangstelling. “Ik ben enorm trots op iedereen en blij dat er zoveel mensen zijn gekomen”, zegt Wilma tenslotte, voor ze weer een bezoeker gaat helpen.
Diploma op zak, op examenreis en in september beginnen aan een nieuwe opleiding. Niet iedereen kiest meer automatisch voor deze traditionele route. Twee abituriënten – ja, wij moesten het ook opzoeken – delen hun compleet tegenovergestelde verhalen. En oh ja, een abituriënt is iemand die zijn of haar middelbare school diploma heeft gehaald.
De 18-jarige Jelle Mul uit Alkmaar heeft vorig jaar zijn havo diploma gehaald en na twee weken de opleiding Business Studies te hebben gevolgd, had hij genoeg gezien. Hij moest zijn droom achterna en schreef zich in maart van dit jaar – de dag na zijn achttiende verjaardag – in bij Kamer van Koophandel. “Toen ik acht was verkocht ik al plantjes aan mijn buren. Ondernemen zit blijkbaar in mijn bloed.” (tekst loopt verder onder de foto)
Schrobben en polijsten. Jelle Mul wist dat hij zijn eigen baas wilde zijn en richt op 18-jarige leeftijd zijn eigen bedrijf op: Dekzwabber. (foto: aangeleverd)
Hij heeft grootste plannen met zijn bedrijf: ‘Dekzwabber’. Met zijn zwabberbus reist hij in Noord-Holland van haven naar haven om boten te schrobben en te polijsten. Inmiddels heeft hij vier jonge jongens in dienst en wordt er ook al geflyerd in Friesland. “Uiteindelijk wil ik dat op alle havens in Nederland een ‘dekzwabber’ is om boten schoon te maken.”
Maar bij het oprichten van een eigen bedrijf komt veel kijken. Verzekeringen en belasting zijn niet te onderschatten. Een eigen bedrijf is een volwassen last, en zorgt voor volwassen zorgen: “Voor nu zijn we nog niet winstgevend en sta ik in het rood. Ik denk dat het wel goed komt, maar toen mijn bus stuk ging lag ik wel een paar nachten wakker.”
Het zijn zorgen waar veel andere jongeren zich nog helemaal druk om hoeven te maken. “Ik leef een heel ander leven dan mijn vrienden die zijn gaan studeren, maar leer nu ook andere jonge ondernemers kennen.” Spijt van zijn keuze heeft hij geen moment. (tekst loopt verder onder de foto)
“Ik vind het mooi dat ik het ondernemen en alles wat daar bij komt kijken al op deze leeftijd kan leren”, legt Jelle uit. (foto: aangeleverd)
De 18-jarige Iris Wagenaar uit Bergen moet er (voorlopig) niet aan denken om een eigen bedrijf te beginnen. Zij is juist toe aan vakantie. Jaren ploeteren in de schoolbanken om het vwo-diploma te bemachtigen, mag volgens haar wel beloond worden. Met rust en avontuur.
Het leek haar erg leuk om naar Australië te gaan, maar toen ze er achter kwam hoe duur het leven daar is paste ze die plannen toch maar aan. “Ik wil echt niet werken tijdens deze reis.” Er werd een bestemming gekozen die wat betaalbaarder bleek en in oktober gaat het gebeuren. Samen met iemand die ze nog maar net kent – via een vind-je-reismaatje app – gaat ze een half jaar rond reizen in Azië.
Ook Iris wist al op tijd wat ze na haar examen wilde en nam de beslissing toen ze 14 was: “Ik wil een tussenjaar.” Hoe dat jaar er precies uit zou komen te zien, wist ze toen nog niet. Maar dat dit haar moment is om te gaan reizen is duidelijk. “Ik woon nog thuis dus heb geen vaste lasten of werk dat me tegenhoudt. Dit is hét moment.” (tekst loopt verder onder de foto)
Iris Wagenaar haalde dit jaar het vwo-diploma en stapt in oktober in het vliegtuig naar Azië. “Ik ga mijn ouders en broer erg missen.” (foto: aangeleverd)
Toch heeft ze wel haar twijfels gehad. “Mijn hele vriendengroep gaat doorstuderen.” Dat maakte het voor Iris moeilijker om toch haar eigen ding te gaan doen. “Eerst dacht ik: wat ben ik dan oud als ik aan mijn opleiding begin. Maar eigenlijk valt dat ook wel mee.”
Inmiddels is ze vastberaden en kijkt ze uit naar het avontuur. “Mijn ouders kunnen me ook niet meer overhalen.” Thailand, Vietnam, Singapore. Iris weet nog niet precies waar ze heen gaan en hoe ze daar gaan komen, maar dat maakt het enthousiasme niet minder. Met deze reis wil ze de wereld zien, mensen leren kennen en nieuwe culturen ontdekken.
En de reis is niet alleen een beloning voor het werk op school. Ze heeft letterlijk jaren afgewassen en in de bediening gewerkt om genoeg te kunnen sparen voor dit tussenjaar. “Op mijn veertiende ben ik al begonnen met sparen”, zegt Iris. En ze kijkt er enorm naar uit. “Het is echt een droom die uitkomt.”
Een klant staat bij de balie, alles is gescand, en de caissière vraagt: “Had u er een tasje bij gewild?” Een moment van twijfel volgt. “Ja, nee… nee hoor, het gaat zo wel mee”, zegt de bezoeker snel. “Het blijft altijd zo’n ongemakkelijk moment”, geeft de winkelier toe.
Het zal je misschien ontgaan zijn, maar 3 juli is de internationale plastictasjes-loze dag. Een dag om bewustwording te creëren over hoelang zo’n tas eigenlijk meegaat en wat voor schade dit aanricht. Een goed moment voor Streekstad Centraal om de straat op te gaan om er achter te komen hoe mensen in de regio met plastic tasjes omgaan. (tekst loopt door onder de foto)
Niet iedereen neemt zelf herbruikbare tasjes mee. (foto: Streekstad Centraal)
Bij ReShare Store Alkmaar vragen ze niet of een klant een tasje wil, legt Joanne Havenaar uit. Ze vraagt de klant altijd gelijk of ze een eigen tas mee hebben. “Er komen hier veel mensen die het niet zo breed hebben. Dan willen ze die 20 cent voor een papieren tas liever besparen”, legt ze uit. “Veel mensen nemen al een eigen tas mee, maar je moet natuurlijk wel een optie hebben voor het geval dat.”
En die heeft ze. Ze haalt een grote mand met plastic tassen onder de balie vandaan. Naast de papieren tasjes biedt ze deze gratis aan de klanten aan. “Veel mensen doneren kleren bij ons in plastic tassen, die kunnen gewoon nog gebruikt worden.” (tekst loopt door onder de foto)
Sommige hechten er waarde aan dat er plastictasjes gemaakt zijn van gerecycled plastic. (foto: Streekstad Centraal)
Bigshoppers, opvouwbare nylon-, katoenen-, papieren- en gerecycled plastic tassen zijn inmiddels in het straatbeeld niet meer te missen. Maar hoe milieuvriendelijk deze tassen zijn hangt vooral af van hoe vaak je de tassen hergebruikt. “Voor alle tassen geldt – als je ze eenmaal hebt – hergebruik ze totdat ze kapot zijn”, stelt Milieu Centraal.
Na het verbod op plastic zijn veel winkeliers overgestapt naar papieren tassen, maar dat is volgens stichting Milieu Centraal niet milieuvriendelijker dan plastic tassen. Het gaat namelijk minder lang mee en er is veel meer materiaal nodig om de tas draagkracht te geven. (tekst loopt door onder de foto)
Veel winkeliers geven papieren tasjes mee, terwijl dit dus eigenlijk niet veel milieuvriendelijker is dan plastic tasjes. (foto: Streekstad Centraal)
Niet alle shoppers zijn blij met deze maatregel. “Het is goed dat er wordt gekeken naar alternatieven. Daar staat bijna iedereen achter lijkt mij. Maar of die 20 cent mensen nou echt afschrikt om een tasje te kopen betwijfel ik. Ze kopen het toch wel als ze het nodig hebben”, zo laat één van de shoppers die we hierover aanspreken weten. Iemand anders zegt juist: “Ik neem altijd zelf een tasje mee. Te duur om het steeds maar te moeten betalen.”
Voor anderen is het inmiddels een gewoonte geworden om zelf een tasje mee te nemen. “Ik heb altijd zo’n tasje bij me”, zegt Anja terwijl ze twee kleurrijke stoffen tasjes tevoorschijn haalt. “Ik stop ze gewoon in mijn zak. Dat zou iedereen moeten doen.” Ze vindt het zonde om te zien hoeveel tassen verspild worden, zowel de plastic als de papieren tassen. (tekst loopt door onder de foto)
De nylon tasjes in verschillende kleuren en maten zijn niet te missen. (foto: Streekstad Centraal)
Het verbod op plastic tassen heeft het straatbeeld wel verandert. De meeste mensen nemen – om uiteenlopende redenen – zelf een tasje mee. Of de plastictasjes-loze dag daar aan bij heeft gedragen is maar de vraag, want we hebben niemand gesproken die hier van op de hoogte was. Zelfs Milieu Centraal niet.
Rollenbanken en een brief naar de scholenkoepels over de regels. maar geen verbod op fatbikes. Gemeente Alkmaar doet er zo veel mogelijk aan om de overlast van fatbikes te verminderen, maar verbieden bleek maandagavond geen optie voor de gemeenteraad.
Eerder kwamen VVD, Leefbaar Alkmaar en CDA kwamen met een motie om fatbikes in de stad en specifiek bij horeca en winkelgebieden te verbieden. “Fatbikes zijn heel populair, ook hier in Alkmaar. Het aantal ongelukken neemt schrikbarend toe”, legde Marius Wiegman van de VVD de raad uit.
Het voorstel veroorzaakte veel discussie, vooral omdat een verbod juridisch erg lastig zou zijn volgens onder meer Gosse Postma van BAS. “Er zijn twee typen fietsen; met en zonder elektrische aandrijving. Fatbikes horen bij de elektrische fietsen. Dus komt er dan een verbod op alle elektrische fietsen? Deze motie haalt zichzelf onderuit.” Postma is wel voorstander van andere maatregelen tegen de overlast van fatbikes.
Na een korte schorsing wordt de motie aangepast. Het verbod wordt er uitgehaald en vervangen door een voorstel om onderzoek te doen hoe de overlast effectief teruggedrongen kan worden. Dat bleek doorslaggevend voor een meerderheid van de raad.
Enkele partijen waaronder GroenLinks stemmen desondanks tegen. “Een goed functionerend college doet altijd zijn best om overlast tegen te gaan”, licht Erwin Bromlewe toe.
“Met fiets in de hand klimmen mensen over de omgegooide hekken.” Het Sluispolder fietspad, dat door de weilanden tussen Alkmaar en Bergen loopt, is al sinds februari afgesloten. De omwonenden zijn het inmiddels zat: “Ik begrijp gewoon niet waarom het bijna een half jaar moet duren.”
“Ik fietste er bijna dagelijks”, legt de Bergense Tibert van Dijk uit. Niet alleen om op deze manier van Bergen naar Alkmaar te komen, maar ook omdat hij het daar erg mooi vindt. “Even weg van de stad en de auto’s. Het fietspad slingert door een schitterend polderlandschap, met prachtige bomen en zeeën van bloemen.”
Maar het pad is inmiddels al vier maanden afgezet met hoge hekken. Het was toe aan een renovatie, omdat het fietspad niet meer voldeed aan de normen voor veilig fietsverkeer.
Tot grote frustratie van de omwonende is het fietspad al sinds 21 februari afgesloten. Nieuwsgierige buurtbewoner Tibert vroeg zich af waarom het zolang duurt. (foto: Tibert van Dijk)
Tibert vindt het wel erg lang duren en hij is niet de enige. Veel mensen reageerden gefrustreerd toen hij in de Facebookgroep ‘Je bent een Bergenees als’ een bericht plaatste over het tot op heden afgesloten fietspad. “Het irriteert me al maanden” en “Ik mis het ontzettend”, reageerden andere gebruikers van het pad.
Door de werkzaamheden moeten (snor-) fietsers omrijden via de Kogendijk of de Bergerweg. “Je wordt er iedere dag mee geconfronteerd.” Volgens Tibert zijn dit geen prettige fietsroutes. “Daar sjezen de auto’s en vrachtwagens langs je.”
Ondanks dat het op het bord staat aangegeven is het voor vele omwonende onduidelijk, wanneer ze weer gebruik kunnen maken van het geliefde fietspad. (foto: Tibert van Dijk)
Dat de werkzaamheden zo lang duren is volgens gemeente Bergen niet gek: “Het is echt een héél lang fietspad. Deze hebben ze helemaal moeten verwijderen en opnieuw moeten aanleggen.”
Het pad zou eigenlijk eind juni weer opengaan, maar dat ging niet door, door vertraging van de levering van de betonplaten. “Het ziet ernaar uit dat de opening eind juli echt gaat lukken”, laat de gemeente aan Streekstad Centraal weten. “Alleen als het weer zo slecht is – dat de werkzaamheden niet kunnen plaatsvinden – zal dat anders zijn.”
En deze opening gaat “groots” aangepakt worden. “We weten dat de mensen hierop gewacht hebben.” Als Tibert tijd heeft is hij daar bij, maar eigenlijk interesseert de opening hem niet zoveel: “Ik wil er gewoon weer kunnen fietsen.
Met een wc-rol onder je arm naar het toilet, samen de afwas doen met de buurman en even tandpasta lenen van de buurvrouw. Van vrijdag 5 tot en met zondag 7 juli kunnen buurtbewoners van de Alkmaarse wijk Overdie een heerlijk weekendje weg in eigen wijk, tijdens De Buurtcamping.
De campinggasten zijn op 5 juli vanaf 16:00 welkom op het omgetoverde grasveld bij Buurthuis Overdie Ontmoet. Er is plek voor zo’n vijftien tenten. En ook als je zelf geen tent of slaapspullen hebt kun je meedoen, want deze zijn beschikbaar. Door samen de camping op te bouwen of mee te doen aan een van de activiteiten, leren buurtbewoners elkaar beter kennen.
Zowel op vrijdagavond als zaterdagavond wordt er een kampvuur gestookt de camping en is er een pop-up bioscoop in Buurthuis Overdie Ontmoet. En op zaterdag zijn er vanaf 10:30 uur allerlei leuke activiteiten zoals schminken, een workshop baklava maken, spelletjes, samen soep maken, voorlezen en in de avond een silent camping disco.
Aanmelden als vrijwilliger of een campingticket kopen kan via de website van De Buurtcamping. Het is ook mogelijk om alleen overdag te komen. Dan kun je zaterdagochtend op de camping consumptiebonnen kopen voor het avondeten of ontbijt en lunch op zondag. En vergeet dan niet je eigen beker, bordje en bestek mee te nemen. (foto: Maarten de Kok)
Al veertig jaar bestaat winkelcentrum de Mare uit winkels waar vanuit de wijk de dagelijkse boodschappen worden gehaald. “Het is hier altijd druk”, beweert één van de ondernemers. Dus in tegenstelling tot zijn binnenstadcollega hoeft de centrummanager van De Mare zich geen zorgen te maken over leegstaande panden.
Maandelijks lopen zo’n 80.000 bezoekers door de straten van het wijkwinkelcentrum en de winkels zijn eigenlijk allemaal gevuld. “We hebben hier inderdaad geen leegstand en zodra een winkelier weggaat komt er al snel vervanging”, legt Wim de Ruiter, centrummanager van De Mare uit. (tekst loopt verder na de foto)
Wim de Ruiter had voorheen zijn eigen modewinkel in De Mare, maar is inmiddels al tien jaar centrummanager. (foto: Streekstad Centraal)
Tot december was hij daar centrummanager. Het winkelrondje tussen de grote winkelstraten wordt door leegstand aardig verstoord. “Het geeft een heel slecht beeld”, geeft Wim toe. “Als je kijkt naar wat de binnenstad aan vierkante meters te bieden heeft, is het best heel veel en eigenlijk willen ze daar allemaal van af.”
Volgens hem is er nu veel minder oppervlakte nodig, en is er te veel winkelvloer. in de binnenstad “Het komt nog uit de tijd dat er geen internet was, niemand online kocht en iedereen fysiek naar winkels ging. Maar dat is verleden tijd.”
Voor De Mare staan daarom voorlopig ook nog geen uitbreidingsplannen op de agenda. Wel hoopt Wim dat het winkelcentrum meer de sfeer krijgt van de kleine straten in d’Oude Stad. “Daar zie je wat het hier idealiter ook zou moeten zijn: leuke, frisse, aparte winkeltjes. Wij trekken geen toeristen. Maar ik denk dat de lokale bezoekers dat sfeertje ook waarderen.” Nog voor het einde van het jaar wordt het centrum opgeknapt. “Een nieuwe speeltuin voor de kinderen, bomen en bankjes. Eigenlijk hetzelfde beeld als op de Laat.” (tekst loopt verder na de foto)
“De glijbaan die er ook al 40 jaar staat gaat eruit en wordt vervangen door een nieuwe speeltuin voor de kinderen”, zegt Wim. (foto: Streekstad Centraal)
Dat ‘sfeertje’ is er nu nog niet, bevestigen ook de bezoekers. “Het is handig als ik wat nodig heb, maar het is niet echt gezellig”, zo laat iemand aan Streekstad Centraal weten. Iemand anders vult aan: “Iedereen is met zichzelf bezig. Ze kijken allemaal naar de grond, terwijl ze in een rechte lijn van winkel naar winkel lopen.” Ook uit de Streekstad-poll op Instragram blijkt dat een meerderheid liever naar de binnenstad gaat dan naar De Mare, of online shopt.
En toch is er geen ondernemer die klaagt. Boodschappen doen, postzegels halen, kleren kopen en tussendoor even lunchen op het terras. “We zijn erg trots op wat hier nu staat”, zegt ondernemer van het eerste uur Peter Nieman van Primera Alkmaar. “Ik was erbij toen het opende, en de winkeliers hadden allemaal hetzelfde doel: het winkelcentrum opbouwen.” (tekst loopt verder na de foto)
Peter is zijn werk achter de balie na 40 jarig nog steeds niet zat, maar heeft zijn opvolger al aangewezen: zijn zoon. (foto: Streekstad Centraal)
En dat is volgens Peter goed gelukt. “Ik sta al 40 jaar achter de balie en heb het allemaal zien gebeuren.” Wat ooit zandvlakten waren staat nu vol met 98 winkels. Er is van alles te vinden in winkelcentrum De Mare in Alkmaar van ondergoed tot brillen. Deze week vieren ze hun 40-jarig jubileum, waarbij er allemaal dorpse activiteiten georganiseerd zijn, zoals oud Hollandse spellen, kraampjes van ondernemers en optredens.
Ondanks dat de sfeer er nog niet zo gezellig is als in d’Oude Stad zijn de bezoekersaantallen in het winkelcentrum goed. Wim denkt dat de gratis parkeerplekken daar een grote rol in spelen. “In de binnenstad kan je maar moeilijk parkeren, hier hebben we genoeg plekken én het is allemaal gratis.” (tekst loopt verder na de foto)
In 1982 is gebakskraam Moolenbroek Sipkema gevraagd om bij de noodwinkels te staan. En sindsdien staan ze ieder jaar op het winkelcentrum De Mare. Bij het 40-jarige jubileum zijn ze daarom ook niet te missen. (foto: Streekstad Centraal)
Het gaat dus goed met het deze week jarige winkelcentrum De Mare, maar het kan na 40 jaar wel een opknapbeurt gebruiken. Maar Wim maakt zich geen zorgen om leegstand of een daling van bezoekers. “Het is heel simpel gezegd eigenlijk een boodschappencentrum, mensen komen hier vooral om dingen te halen die ze nodig hebben.”
