Op zondag 8 september presenteert Park De Oude Kwekerij in Alkmaar het laatste Open Podium van het jaar. Om 14.00 uur opent het klassiek gitaarkwartet met Boudewijn Bouwense de middag, met verrassende melodieën van diverse componisten.
Hierna is het podium voor de Spoken Word-dichteres Lieke bij ‘t Vuur en treedt het gitaar- en zangduo De CaKe op, bestaand uit Tessa Balder-
Carper en Kees Wagenaar met eigen, Nederlandstalige liedjes over
uiteenlopende onderwerpen.
Het Open Podium wordt afgesloten door het duo Rosanne en Laurens als
Rosie’s Letter. Zij spelen een mix van meerstemmige, akoestische
luisterliedjes en covers.
De middag is om ongeveer 16.00 uur afgelopen. De toegang is gratis, er
wordt gecollecteerd voor een kleine vrijwillige bijdrage. Park De Oude
Kwekerij ligt aan de Jan van Scorelkade 6, bij station Alkmaar en is verboden
voor honden.
Iedereen kent elkaar in Vogelezang en velen wonen er al hun hele leven. “Ik ben hier geboren en getogen”, vertelt Gerard Kemp aan NH Nieuws, mediapartner van Streekstad Centraal. Uiteindelijk kon Gerard het huis van zijn ouders kopen, in zijn autovrije straatje nabij de Kennemersingel.
Gerard trok direct aan de bel toen hij de werkmannen zag rommelen met de sierlijke lantaarnpaal. De vier andere, hangende lantaarns waren de volgende dag aan de beurt. “Ik belde gelijk naar Stadswerk, dat dit echt niet kon.” Gerards buurtgenoten volgden zijn voorbeeld, waarna Stadswerk zeker tien belletjes kreeg.
“Maar niemand bij Stadswerk of de gemeente leek op de hoogte te zijn.” De buurtregisseur kwam zelfs langs om te kijken, vertelt Gerard. Dat de palen 36 jaar geleden een cadeau waren van de gemeente voor de verjaardag van de straat, konden ze bij de gemeente niet terugvinden. (tekst gaat verder onder foto)
Uiteindelijk kreeg de buurt hun oude paal weer terug, maar is dat voor altijd? “De buurtregisseur zei dat het bij de wethouder ligt of de gemeenteraad”, zegt Gerard. Tot die tijd gebeurt er niks met de palen. Gerard en zijn buurtbewoners hopen dat zo’n moderne lamp hun buurt bespaart blijft. “In het centrum hebben ze nu duurzame nieuwe, oude lantaarns”, vertelt Gerard. Zwart en sierlijk, en volgens Gerard zouden deze eventueel ook in hun buurt passen, mochten de huidige lantaarnpaal toch weg moeten. (tekst gaat verder onder foto)
De gemeente laat weten dat de paal is teruggeplaatst omdat het een cadeau was en vertelt niet te weten of ze blijven staan: “Misschien zijn er andere mogelijkheden.” Dit wordt nog onderzocht. “Als er andere plannen zijn, bespreken we dat met de bewoners.”
Tijdens de Kunstweek van 8 tot en met 15 september is een deel van Hortus Alkmaar het decor voor amateurkunstenaars uit Alkmaar. Deelnemende organisaties zijn Atelier16 en Kunstschool Artiance Speciaal. Op zondag 8 september om 14:00 uur opent Atelier16 de Kunstweek met een bijzondere demonstratie van beeldhouwen.
Tijdens deze performance nemen de beeldhouwers de bezoeker mee in de verschillende klanken die voortkomen uit het werken met graniet, hardsteen en kalk. Klank en taal komen bij elkaar doordat tijdens het hakken een bijpassend gedicht wordt voorgedragen. De performance is om 14:00 uur en 15:00 uur, direct bij de ingang van Hortus Alkmaar. U hoeft niet te reserveren.
Atelier16 is sinds 2008 het atelier en de werkplaats van Frederique Groustra. Naast haar werk als steenhouwer geeft zij met groot plezier les en maakt liefhebbers warm voor het vak. Kunstschool Artiance Speciaal is een kunstzinnige dagbesteding bestaand uit een vierjarige kunstscholing (een kunstacademie voor mensen met een beperking) en een werkatelier. Daar worden gemotiveerde mensen begeleid vanaf zestien jaar in hun creatieve en persoonlijke ontwikkeling.
“Stiekem zitten de piemels overal verstopt, maar er zijn aanzienlijk minder piemels.” Het is misschien niet het alleroudste beroep op aarde, maar veel zal het niet schelen. Kermisexploitant. Geef het volk brood en spelen! En wat is nou meer ‘spelen’ dan de jaarlijkse kermis. Waar de golden oldies – zoals touwtje trekken – nog schitteren als nooit tevoren, is er ook ruimte voor een nieuwe vorm van vermaak.Â
De eerste geregistreerde Alkmaarse kermis was in 1339, maar zo lang loopt William Brunselaars attractie nog niet mee. “Zo ver ik heb begrepen is dit na de Tweede Wereldoorlog gekomen.” Achter hem staan zijn tien plastic kamelen en hun kleurrijke ruiters roerloos te wachten aan de start van de baan. “Toen kwam er veel amusement op de markt. Kijk naar de coronatijd – niet dat dit te vergelijken valt met oorlog, maar toch – toen zaten mensen ook opgesloten en eenmaal vrij wilden ze de deur uit, iets leuks doen.”
Destijds werden de tweebultige dieren nog aangespoord door aan een rad te draaien. “Maar draaide je te hard, dan ging-ie achteruit!”, zegt William lachend. “Alles was nog niet elektronisch, zoals nu, maar ze werden aangedreven met allemaal staalkabeltjes. Dat heb ik nooit meegemaakt, maar mijn opa wel.” (tekst loopt verder onder foto)
Zo’n tweehonderd meter verder, hemelsbreed, blinkt juist de allernieuwste attractie van de Alkmaarse kermis: Entia. Qua uiterlijk oogt het als de liefdesbaby van een spookhuis en een funhuis. “Je bent op aarde en je krijgt een missie”, steekt exploitant Edwin de Haan zijn mysterieuze relaas af. “Je moet de planeet Entia voorzien van zuurstof, zodat de mensheid daar kan leven.” Het grote bouwsel heeft verschillende ruimtes, waarin je op knoppen moet drukken en obstakels kunt overwinnen. Een soort escaperoom, “al kun je hier niet echt falen. Het blijft kermis en moet leuk zijn voor iedereen”, lacht Edwin.
Het hele idee voor Entia heeft Edwin zelf bedacht “En dan moet je nog een fabrikant vinden die het wil bouwen.” Vele ontwerpen, tekeningen, gesprekken en de nodige tijdstress later, loopt de Entia sinds dit voor jaar mee en nu voor het eerst in Alkmaar. Het liefst zou hij de binnenkant nóg mooier maken. Maar ja, “dan is het binnen drie dagen stuk of gesloopt. Het moet hufterproof zijn.” (tekst loopt verder onder foto)
Terug naar de kamelenrace, waar William bijna klaar is met alles opzetten. Hoe oud zijn spel ook is, ook hij vernieuwd. Zoals de knuffels. Waar piemelknuffels vorig jaar behoorlijk booming waren, verwacht hij dat de knuffel-Capibara dit jaar show gaat stelen. “Stiekem zitten de piemels wel verstopt overal, maar er zijn aanzienlijk minder piemels.”
Als eigenaar moet hij toch spectaculair goed zijn in dit spel? De exploitant kaatst ‘m direct terug, en daagt Streekstad Centraal uit voor een potje. Op een haar na verliest de kermisman en snapt Streekstad Centraal spontaan de charme van het spel. Grappig genoeg zijn het vooral de Noord-Hollanders die gek zijn op de kamelenrace, legt William uit. “Ik heb hele regio’s waar ik dit ding niet eens heen hoef te rijden. Drenthe, Friesland. Daar is het: we kennen het niet, we vinden het niks. Maar hier is het volk meer kermisminded.” (tekst loopt verder onder foto)
Het contrast kón haast niet groter: waar de Alkmaarse kermis vrijdag met flikkerende lampjes aftrapte, was het later op de avond ineens helemaal donker. De oorzaak? Een stroomstoring, waardoor meerdere bezoekers vast kwamen te zitten, waaronder in een 65 meter hoge attractie.
Hij is al spannend genoeg zonder stroomstoring: de metershoge Airborne, waarbij je een uitzicht over heel Alkmaar hebt. Het licht ging om 22:30 uur plotseling uit, waarna meerdere mensen vastzaten in zowel de Aeronaut als de 65 meter hoge Airborne. Doordat het veiligheidsprotocol direct in gang werd gezet, konden de vastzittende attractiebezoekers binnen enkele minuten na de uitgevallen stroom worden bevrijd.
Alle attracties zaten gelijktijdig in een piekstroom; een zeldzaam voorval dat zorgde voor de stroomstoring. De instellingen van het stroomnetwerk zijn nu aangepast. Mocht er nog zo’n piek voorkomen, dan kan het stroomnetwerk dit nu wel aan. Een monteur is tijdens de opening van de kermis nog gekomen ter controle en alles verliep naar behoren.
Bij een steekincident in de binnenstad van Alkmaar is vrijdagavond een 16-jarige jongen uit Heerhugowaard gewond geraakt. Het slachtoffer werd in zijn been gestoken met een scherp voorwerp. Zaterdagochtend is de verdachte – een 16-jarige jongen uit Rotterdam – aangehouden.
Het incident vond rond 23:00 uur plaats op het Canadaplein. Op het moment van het incident was de Alkmaarse kermis aan de gang, waardoor er veel mensen op straat waren. De jongen kwam volgens getuigen aangerend, waarna hij werd gestoken en neer viel op straat.
Het slachtoffer is met onbekend letsel met een ambulance naar het ziekenhuis gebracht. Vrijwel direct na het incident is een Burgernetbericht uitgegaan waarin werd gevraagd om uit te kijken naar een getinte man met een normaal postuur en een witte capuchon.
De politie roept mensen met informatie of (camera)beelden op om contact op te nemen via 0900-8844. Beelden kunnen worden geüpload via politie.nl/upload onder registratienummer 2024187190.
In de nacht van donderdag op vrijdag is een in de Staringlaan in Heerhugowaard geparkeerde auto in brand gevlogen. De Audi – die voor de deur van de eigenaar stond – is vrijwel totaal uitgebrand.
Buurtbewoners hebben voorafgaand aan de brand een harde knal gehoord. Toen er poolshoogte werd genomen bleek er een auto in brand te staan en werd de brandweer gealarmeerd.
Die kon, toen ze ter plaatse waren, weinig anders meer doen dan de brand blussen. De auto was niet meer te redden. Dat blussen gebeurde met een speciaal schuim omdat er veel vloeistoffen uit de Audi lekten.
Verbeter je vakantiekiekjes, kom meer te weten over kunststijlen die je tijdens je reis hebt ontdekt, of verbreed je creatieve horizon. Cool Kunst en Cultuur biedt cursussen aan voor volwassenen om je talenten te verkennen en verder te ontwikkelen.Â
Heb je tijdens je vakantie bijvoorbeeld de mooiste momenten vastgelegd, maar wil je je fotografie vaardigheden
verder ontwikkelen? In onze fotografiecursus leer je hoe je je vakantiekiekjes kunt verbeteren en je camera optimaal kunt benutten. Je gaat aan de slag met onder andere compositie, diafragma en sluitertijd.
In de cursus Tekenen &Schilderen leer je hoe je inspiratie kunt omzetten in prachtige kunstwerken. Of je nu realistisch of abstract wilt werken, onze cursus biedt je de technieken en begeleiding om je eigen stijl te ontwikkelen.
Liever meer weten over de kunststromingen die je tijdens je vakantie bent tegengekomen? Onze cursus Kunstgeschiedenis neemt je mee op een diepgaande reis door de tijd, langs de grote kunststromingen en hun invloed op de moderne cultuur. Ontdek de verhalen achter de kunstwerken die je bent tegengekomen en verrijk je kennis.
De cursussen starten in september. Ben jij geïnteresseerd, maar wil je eerst graag proeven van de cursussen en ontdekken of het echt bij jou past? Meld je dan aan voor de gratis proefweek via de website van Cool Kunst en Cultuur.
Wat hebben een scooterhelm, babyfoto’s en schoenen met elkaar gemeen? Ze zijn allemaal gevonden bij het restafval in Dijk en Waard. De afgelopen weken zijn uit alle wijken afvalmonsters meegenomen en gesorteerd, om te kijken wat mensen nog verkeerd gesorteerd weggooien. “We vonden zelfs een keer een dode slang.”
Die slang vonden de afvalsorteerders overigens niet in Dijk en Waard, maar in een gemeente verderop in het land. Een eerste blik over de net-niet dampende hoop afval, liggend in een loods midden in de Heerhugowaardse polder, toont echter wel een schat aan ranzige spullen. Fotoboeken, een babypop, schoenen maatje 45. Maar ook groenafval, bergen beschimmeld eten en glas. De geur – een weeïge, zure vuilnislucht – is overigens niet zo erg als je zou verwachten. (tekst gaat verder onder foto)
“Sinds januari is de inzamelfrequentie in Dijk en Waard veranderd, restafval wordt nog maar eens in de vier weken opgehaald. Daarom is dit een mooi moment om te kijken: hoe staan we ervoor?”, legt Ramon Wolkorte uit. Hij is toezichthouder grondstoffen bij de gemeente en coördineert de afvalsorteerproef, waarbij uit alle 42 wijken in Dijk en Waard afvalmonsters worden genomen.
Sorteerder Has Wijnen – net als zijn andere collega’s verpakt in een witte overall en dikke handschoenen – graait willekeurig in de afvalberg. Een wijk aan afval ligt hier. Wat Has grijpt mag in een kliko, en als die eenmaal 750 kilo aan afvalmonsters bevat, begint het sorteren. Met de hand. Tientallen afvalbakken staan geopend voor een tafel, en elke bak heeft zijn eigen inhoud. Fruit, groenten, drukwerk, staal, glas, en zo verder. (tekst gaat verder onder foto)
Met een soepele polsbeweging werpt Has geroutineerd de juiste dingen in de juiste bakken. Hier, hangend boven de groen aangeslagen mandarijnen, voelt de penetrante geur als een onverwachte klap in je gezicht. “Ja, als je boven zo’n zak staat komen de walmen wel los”, zegt Has lachend. “Nu valt het nog mee. Maar als het heet is…” Has deert het niet meer, hij is eraan gewend. Zelfs een mondkapje, dat zijn collega wel draagt, laat hij inmiddels achterwege.
Maar vaak is verkeerd weggegooid afval gewoon gemakzucht, weet ook Ramon. En dan kun je wel meer glasbakken plaatsen, maar wat heeft dat voor nut? “Weinig. Dus het kan ook de conclusie zijn dat we meer in de communicatie moeten doen naar inwoners.” Inwoners weten het overigens niet, als hún afval bij de proef zit. “En wij weten ook niet van wie het precies is.”
Donderdag was de allerlaatste dag met de handen in de prut. Eigenlijk zouden ze eerder klaar zijn, maar er was vertraging doordat er asbest was gevonden. “En dan staat alles stil. Mensen realiseren zich niet wat voor effect het heeft om dingen verkeerd weg te gooien. Ook in de kosten, die we moeten doorberekenen. Als iedereen een klein beetje z’n best doet, kunnen we ervoor zorgen dat de kosten niet omhoog gaan.” (tekst gaat verder onder foto)
Over twee weken volgt een officieel rapport van de meest verkeerd weggegooide dingen. Als we naar andere gemeentes kijken zijn het vooral luiers en etensresten, maar we gaan het zien. De shift van Has en zijn collega’s zit er in ieder geval bijna op. En de geur blijft gelukkig meestal niet zo hangen. “Mijn vriendin zegt dat het wel meevalt. Maar toch ga ik wel altijd even douchen na m’n werk!”
“Nee, zat ben ik het nooit. Dit is mijn leven.” Matthieu is met zijn 19 lentes misschien wel een van de jongste exploitanten die met zijn Break Dance attractie aan de start van de Kanaalkade staat. Twaalf uur duurt het zo’n beetje, om dit ding in elkaar te zetten. “Ik heb het al honderden keren gedaan.” Alleen als het regent, baalt hij soms even. “Maar ik vind het leuk, anders zou ik het niet doen. Ik ben zo opgegroeid en wil nog lang zo doorleven.” (tekst gaat verder onder foto)
Het is woensdag, en de opbouw van de kermis is in volle gang. De kanaalkade staat vol vrachtwagens, halve attracties en snoepketens die nog grondig gestofzuigd worden voordat de eerste bezoekers vrijdag komen. Maar er komt meer kijken bij zo’n kermis opzetten. Veel meer.
Daar weet markmeester Bas van der Molen alles van. Hij regelt alle evenementen hier, en is nu dus ook kermiscoördinator. “Je moet aan heel veel dingen denken.” Afstemmen met de brandweer en ambulances, bijvoorbeeld. Hekken plaatsen voor kwetsbare woningen. Parkeervergunningen, bankjes en fietsenrekken die worden verwijderd. Maar ook de indeling van zo’n kermis, welke attractie komt waar. En belangrijker: welke attractie kán waar. “Je moet bijvoorbeeld rekening houden met de belasting van de kademuren”, zegt hij, wijzend naar de randen van het kanaal. De ene attractie is immers ander niet. “De Energizer schommelt, waardoor er meer druk komt te staan op die muren. Die drukpunten laten we berekenen.” (tekst gaat verder onder foto)
Wandelend langs de Kanaalkade, treft Streekstad Centraal Piet, die half hangend uit z’n deurpost kijkt naar de bombarie vlak voor z’n huis. “Nou, ze hebben mooi troep voor de deur gezet”, zegt hij, met een twinkeling in z’n ogen die doet vermoeden dat hij er stiekem van geniet. Piet tuurt naar het gigantische apparaat dat nog geen twee meter van z’n voordeur staat. Gaat hij erin? “Voor geen prijs. Ik durf geeneens uit een diep bord te eten”, grapt hij. Om zeven uur ‘s avonds doet ‘ie z’n gordijnen dicht, om de flikkerende lampjes buiten te sluiten.
Hoe anders is het voor Mark, die nog geen tien meter verderop met ingehouden adem omhoog kijkt. Voor zijn YouTube-kanaal gaat hij wel vijftig kermissen per jaar af, door het hele land, en vandaag speelt hij een thuiswedstrijd, “want ik woon in Alkmaar!”, zegt hij stralend. “Ik heb gisterenavond gefilmd en morgen weer.” De techniek, het boeit het mateloos, hoe alles in elkaar wordt gezet. Vanavond gaat hij alvast monteren voor de ruim dertienhonderd abbonees van zijn Youtube kanaal. (tekst gaat verder onder foto)
Marktmeester Bas kijkt tevreden rond, en lijkt elke paar minuten een bekende te zien. Dat krijg je als je dit al achttien jaar doet. En toch is het elk jaar anders en zijn er dit jaar vijf nieuwe attracties, waaronder een hoger reuzenrad. “Je moet blijven door ontwikkelen. Anders wordt het saai, krijg je een dorpskermis. In de basis is het wel hetzelfde hoor.” Hij wijst naar de draaimolen aan het einde van de Kanaalkade. “Hier staat wel altijd een draaimolen, maar een andere dan vorig jaar.”