“Moooeee!” In de Alkmaarse binnenstad was het woensdag al een soort dierendag. Maar dan met een wat ander tintje en een andere missie. Boeren, boerinnen en anderen uit de agrarische sector uit de regio kwamen samen voor Landbouwdag, een jaarlijks evenement dat in de regio al 120 jaar gevierd wordt. Maar niet alleen de dieren stalen de show: “Dat is echt leuk aan Landbouwdag: de koopjes!”
Toen het allemaal begon, lang, lang geleden, zag Landbouwdag er natuurlijk wel een beetje anders uit. Destijds, in 1844, was het een vijfjaarlijks evenement. Schapen, koeien en ander vee werden middels handjeklap verkocht. “Nu is het een markt waar allerlei dieren worden tentoongesteld”, vertelt Wim van Reenen van Alkmaar Agrarisch Centrum. (tekst gaat verder onder foto)
Beetje hooi erbij voor de geitjes. Wel zo lekker. (foto: Streekstad Centraal)
Met de wat mindere weersverwachting leek deze editie wat minder druk bezocht dan anderen. Maar dat mocht de pret niet drukken. De dieren stalen alsnog de show en kregen, zeker van de allerkleinste, enorm veel liefde en aandacht. Van Reenen verwacht wel dat het aantal tentoongestelde dieren de komende jaren zal afnemen, “en dat de streekproducten een steeds belangrijkere rol gaan spelen.”
En dat is maar goed ook, vindt boerin Nicoline Vaalburg. “Het is belangrijk en wordt steeds belangrijker, want de mensen hebben niet zo veel verbinding meer met het platteland.” Haar kraampje ligt vol met zakken spruiten, pompoenen en maiskolven, die ze met haar medeboerinnen op deze Landbouwdag wil promoten. “En dan laten we meteen zien wat er groeit, hierin de voortuin van Alkmaar.” (tekst gaat verder onder foto)
Met scherpe scharen werden de lappen stof geknipt om binnenkort te veranderen in een broek of vest. (foto: Streekstad Centraal)
En dat niet alleen: Landbouwdag gaat hand in hand met Lappendag. De gepassioneerde stoffenfans onder ons is, konden op de markt voor een prikkie wat lappen op de kop tikken. Terwijl een peuter met glimmende ogen bovenop een tractor zit, speurt een andere bezoeker op de lappendag naar de beste stof, voor de laagste prijs. En met succes. Over niet al te lange tijd is de vrouw eigenaar van een zelfgemaakt giletje. “Dat is echt leuk aan Landbouwdag”, zegt ze enthousiast. “De koopjes!”
Er werd en wordt volop gespeculeerd: wat is toch dat zoemende geluid dat meerdere Heerhugowaarders horen? De één hoort het alleen ’s nachts, de ander ook overdag. De gemeente Dijk en Waard vroeg de Omgevingsdienst Noord-Holland Noord (OD NHN) om onderzoek te doen, en de eerste bevindingen zijn nu duidelijk.
Gek, worden sommige inwoners ervan. Er komen niet alleen klachten over de bromtoon uit Heerhugowaard, ook in Alkmaar en Koedijk is het te horen. Een wanhopig bericht op de facebookpagina ‘Je bent Heerhugowaarder als je…’ riep tientallen reacties op van andere inwoners die lijden onder het brommende geluid.
Is het een vogel, is het een vliegtuig? Nee, het is waarschijnlijk het geluid van nachtelijke maaiwerkzaamheden langs provinciale wegen. Tenminste, dat is het eerste inzicht uit het onderzoek van de OD NHN, die opriep om klachten aan hen te melden. En dat werd ook gedaan. Alle melders kregen vervolgens een vragenlijst toegestuurd, “en we vragen de melder om een logboek bij te houden zodat we beter beeld krijgen van de klacht”, vertelt Tom Jonker van de Omgevingsdienst.
Deze facebookgebruiker was blij dat hij niet de enige was die het bromgeluid hoorde. (foto: Streekstad Centraal)
“Een medewerker van de OD NHN maakt vervolgens een afspraak met de melder voor een bezoek ter plaatse om samen naar de oorzaak van de, hinderbeleving te zoeken.” In sommige gevallen wordt er een geluidsmeting gedaan. “De ervaring leert helaas dat er in veel gevallen door de OD NHN niet wordt waargenomen of gemeten.” Dit komt volgens Jonker omdat de beleving van zo’n laag frequent geluid vaak net onder de grens zit van wat waarneembaar of meetbaar is. Dat maakt het opsporen van de bron van het lawaai behoorlijk ingewikkeld.
Maar een deel van de meldingen was dus te herleiden naar nachtelijk grasmaaien door de provincie. “Voor vijf andere meldingen zal nog nader klachtenonderzoek en een meting moeten plaatsvinden”, zegt Jonker. Het verzoek is dan ook nog steeds om klachten te melden bij de Omgevingsdienst Noord-Holland Noord.
“Alweer een elastiekje!” Aan alle vrouwen die structureel hun haardspeldjes en elastieken kwijt zijn: stop met zoeken. Ze liggen gewoon op straat, in Daalmeer. Deze dinsdag werden ze, samen met peuken, bierdopjes en een verdwaalde luier, opgeruimd door ’t Zooitje van De Daalder – hun zelfverzonnen teamnaam voor vandaag. Gewapend met negen grijpstokken en drie vuilniszakken maakt deze groep de buurt een stukje mooier.
In opperste concentratie worden de vuilniszakken vastgemaakt aan de houders, waardoor ze al wandelend open blijven. Niet zo makkelijk als het lijkt, met een elastiek dat steeds losspringt. Valentijn – de oudste van de groep – gaat vast naar buiten, zijn zak is er klaar voor. Als de rest volgt, begint het peukenraapfeest voor de deur van hun thuishonk Wijkcentrum De Daalder in Daalmeer. En Streekstad Centraal prikt een prulletje mee. (tekst gaat verder onder foto)
Even blazen om de vuilniszak goed te openen, geen gek idee van Valentijn. (foto: Streekstad Centraal)
Het vuilprikken deze dinsdagochtend is in het kader van Alkmaar City Cleanup, een jaarlijkse opruimactie waar ook veel wijkcentra aan meedoen. “Maar onze groep doet dit rondje sowieso twee keer per week, vanuit de dagbesteding”, vertelt Lynn Goesinne, pedagogisch hulpverlener bij de Daalder. “Behalve als het regent”, vult Robine Depender (19) aan, “want we willen geen nat pak.” Over het algemeen hebben de deelnemers een verstandelijke beperking en komen ze hier drie dagen per week om hun dag door te brengen.
“Ik heb assistentie nodig!” roept Robine. Het klinkt als een noodgeval, maar het gaat om een hoek naast de Jumbo, waar de wind al het afval naartoe geblazen heeft. “Niet de blaadjes pakken, hoor”, zegt ze. “Dat mag niet van Dieuwertje, want die zijn voor de egels. Zij is een soort Freek Vonk.” Vonk is de bekendste bioloog van Nederland, met zijn eigen show op de VPRO. (tekst gaat verder onder foto)
Robine (r) en Lynn (m) halen zelfs een papieren tas tussen de winkelwagentjes vandaag (foto: Streekstad Centraal)
Er wordt druk gezocht naar zwervend vuil, geen bosje blijft onbekeken. Niet alles wordt gepakt, want dat is geen doen. Alleen het grote afval dat de groep tegenkomt tijdens het rondje over hun ‘geadopteerde’ stukje Daalmeer. Het zijn overigens niet alleen de mensen die troep maken. “Soms pikken de vogels het gewoon uit de prullenbakken.”
“Sommigen van jullie vonden het prikken eerst niet zo leuk, hè”, zegt Lynn. Robine reageert meteen: “In het begin dacht ik echt: nee, dan moet ik iedereens vieze troep opruimen!” Maar inmiddels doet Robine het zelfs in haar eigen buurt. Ze geniet ervan; frisse lucht en beweging. “En het geeft een fijn gevoel, om het netjes te maken”, vult Lynn aan. “We krijgen veel complimenten van wijkbewoners. En dan hopen we natuurlijk dat als mensen ons zien opruimen, ze misschien niet meer hun sigaretje op straat gooien. Of zelfs ook een keer een prikstok komen lenen.” (tekst gaat verder onder foto)
Tess Kamma (24, r) loopt normaal niet mee met de groep, maar meldde zich aan vanwege de City Cleanup. Ze is nieuw in Alkmaar en hoopt nieuwe mensen te ontmoeten. Dat is sowieso gelukt. (foto: Streekstad Centraal)
“AA-lipje! AA-lipje!”, klinkt er ineens opgetogen. Het minuscule stukje plastic wordt secuur gegrepen en in een piepklein, mobiel, sigarettendoosje gestopt. “Oeh, kijk, het is een blauwe”, klinkt uit een andere hoek. “We sparen AA-lipjes”, zegt Robine, “we hebben er al meer dan driehonderd!”
Het idee is dat deze kleine, plastic stukjes die aan de dop van flesjes AA-drank zitten, uiteindelijk worden opgestuurd naar het bedrijf zelf, want ze zorgen voor veel zwerfafval. “We gaan ze vragen of ze daar iets aan kunnen doen”, gaat Robine verder. “Vogels kunnen er in stikken, namelijk. En dan ben je straks een Nederland zonder vogels.”
Het leek soms wel schatzoeken: wie vindt er een AA-lipje? (foto: Streekstad Centraal)
De ronde zit er op. Valentijn heeft zich al genesteld op het houten bankje voor de Daalder en draait een shekkie. “Wel in de prullenbak gooien, hè!” roept Robine. Nu komt het grote moment: tijd om het opgehaalde vuil te wegen. Omdat niemand hier eerder aan gedacht had, wordt snel een weegschaal geleend van de diëtist uit het wijkcentrum.
“Zo, hé! 18,8 kilo!” Dat is niet niks. Robine is tevreden, maar niet alleen omdat alles er weer netjes bij ligt. “Zo kun je ook even alle nare gedachten loslaten.” Hoe waardevol is dat: een opgeruimde straat, een opgeruimd hoofd.
Eenmaal gewogen, worden de cijfers opgeschreven zodat Alkmaar City Cleanup weet hoeveel kilo afval er in totaal is opgehaald. (foto: Streekstad Centraal)
Je overvolle kast leegruimen? Of juist op zoek naar unieke kleding voor een leuk prijsje? Op zaterdag 5 oktober is er een vintage kledingmarkt in Het Zwarte Kerkje in Zuidschermer.
Iedereen die zijn kleding een tweede ronde gunt, kan een verkooptafel huren. De opbrengst van de huur gaat direct naar Stichting Het Zwarte Kerkje. De markt op zaterdag 5 oktober is van 10:00 tot 14:00 uur in Het Zwarte Kerkje, Zuidervaart 20-22 in Zuidschermer en gratis toegankelijk.
Allemaal leuk en aardig, zonnepanelen op het langverwachte geluidsscherm aan de N245, maar al snel regende het klachten over de reflectie van de zon. Op een aantal panelen zat al folie die zonreflectie moest verminderen, maar dat bleek onvoldoende. Maandag en dinsdag worden als proef 42 zonnepanelen voorzien van een matte folie.
Alkmaarders aan de Huiswaarderweg en Schagerweg konden haast niet wachten tot het geluidsscherm – inclusief zonnepanelen – de weggeluiden van de N245 zou dempen. Maar de generatoren maakten herrie en ondanks dat er al ontspiegelende folie was aangebracht op de panelen, was de reflectie van de zon te fel.
Wethouder Christian Schouten liet eerder weten aan Streekstad Centraal dat er onderzoek werd gedaan naar mogelijkheden om deze reflectie te verminderen. Met resultaat. “We zijn maandag begonnen met het aanbrengen van de folie op 42 zonnepanelen”, vertelt Marco Augustijn van Gca Reclame, verantwoordelijk voor de bestickering. (tekst gaat verder onder foto)
Links hoe het was, rechts hoe het nu is. (foto: aangeleverd)
De speciale, matte folie zit vooralsnog alleen op de panelen waar de meeste klachten over zijn gekomen, “die tegenover het stoplicht bij het kruispunt van de Nollenweg.” Het is nog wel een proef, zegt Marco. “Als het bevalt gaan we de rest misschien ook doen.” Persoonlijk denkt Marco dat ze daar al uit zijn. “Ik heb al berichten gekregen dat er meerdere komen, maar daar ga ik niet over.”
In verband met het folieplakken is de rijbaan tijdelijk afgesloten. Naar verwachting is de rijbaan woensdag gewoon weer open.
Maandagavond is er bliksem ingeslagen in een woonhuis aan de Hiemerwaard in Alkmaar. De inslag ging gepaard met een harde klap die in de wijde omtrek te horen was, waarna er rook onder de dakpannen vandaan kwam.
De brand werd al snel opgeschaald naar middelgroot en meerdere tankautospuiten en ladderwagens kwamen erop af. De beginnende brand was inmiddels vanzelf uitgegaan door de hevige regenbui. (tekst gaat verder onder foto)
Brandweerlieden kijken toe terwijl collega’s kijken of er brand in het dak van het huis zit. (foto: Marco Schilpp)
Brandweerlieden op de hoogwerker namen hun tijd om goed te controleren of er in het dak niks meer smeulde, door meerdere dakpannen te verwijderen en gebruik te maken van een warmtekijker. Er bleek geen dakbrand te zijn.
Wie het dinsdag of donderdag lukt om zijn fiets in het rek te zetten bij station Alkmaar, kan zomaar een dikke duim omhoog én een fietslampje krijgen van de gemeente Alkmaar. Met deze actie, inclusief #posifiets, wil de gemeente aandacht te vragen voor het juist parkeren van de tweewielers.
Sinds de gemeente het project Alkmaar Fietst is gestart, om zoveel mogelijk mensen te laten fietsen, staat alles wat hiermee te maken heeft hoog op de agenda. Betere fietspaden, het aanpakken van onveilige kruispunten en handhaving op foutgeparkeerde fietsen – wat straks op het Hofplein ook mogelijk is, wanneer het fietsparkeerverbod daar in oktober ingaat.
Oftewel: fietsen, fietsen, fietsen. En nu door op een positieve manier aandacht te vragen voor het probleem rondom verkeerd geparkeerde fietsen. Want je kunt iedereen wel beboeten als ze iets fout doen, maar belonen als ze iets goed doen zou zomaar beter kunnen uitpakken. Dat is een beetje het idee achter de actie, opgezet door de gemeente, NS en ProRail. Op 25 stations krijgen ‘nette fietsparkeerders’ een fietslampje als het voorwiel in het fietsenrek zit en zijn en tips voor diegenen die er maar niet uitkomen hoe dat moet.
De actie is op dinsdag 24 september om 07:30 uur en donderdag 26 september om 15:00 uur op station Alkmaar. Als je het lichtjesuitdeelteam mist, zie je ongetwijfeld de posters die worden opgehangen op het station. (foto: gemeente Alkmaar)
De Alkmaarse volleybalvereniging ALVOCO introduceert samen met Sport-Z de sport zitvolleybal. Voor iedereen die nieuwsgierig is naar deze sport, organiseren zij op zaterdag 12 oktober een gratis clinic.
Zitvolleybal lijkt erg op het reguliere volleybalspel, alleen het veld is kleiner en het net hangt lager. Ook moeten de spelers altijd met een deel van hun romp of zitvlak de grond raken. Zitvolleybal wordt veel gespeeld door oud-volleyballers die door een blessure of door hun leeftijd het volleybalspel niet
veilig meer kunnen volgen. Ook met een lichamelijke beperking, of in het proces van revalidatie is zitvolleybal een mooie sport om te beoefenen.
Iedereen vanaf 12 jaar is welkom om te komen op zaterdag 12 oktober, van 15:00 tot 16:00 uur in Sportcomplex Oosterhout in Alkmaar. Aanmelden kan door te mailen naar de regiocoördinator aangepast sporten, Floor Wiemer. Kijk voor meer informatie op de website van Sport-Z. (Foto: Robert Hoogendoorn)
Afval, stenen, glasscherven een sterke urinegeur. Ook al hoopt Marcel (50) dat de gemeente een keer komt schoonmaken, hij verkiest zijn tentenkamp onder de Nollenbrug nog altijd boven een andere vorm van groepsopvang. Al ruim een jaar woont hij daar met drie andere daklozen, wat de gemeente Alkmaar gedoogt.
“Mijn vrouw ging bij me weg en nam de kinderen mee”, vertelt Marcel. Vervolgens verloor hij ook zijn baan en zijn huis. Inmiddels leeft hij zo’n vijftien jaar op straat, waarvan dus ruim een jaar onder de Nollenbrug. Wie wel eens onder de brug doorvaart, heeft zijn ‘huis’ vast al eens opgemerkt. (tekst gaat verder onder foto)
Toen alle ‘pilaren’ in Marcels leven omvielen, belandde hij op de straat. (foto: NH Media/Priscilla Overbeek)
Het viertal gebruikt een klein gasstelletje om te koken, en Marcels slaapplek, afgedekt met een plastic zeil, is bezaaid met vliegen. Fijn of hygiënisch kun je zijn slaapplaats niet noemen. En warm zal het ook niet zijn, in de winter. Maar dat komt wel goed, zegt Marcel tegen NH Nieuws, mediapartner van Streekstad Centraal. ”Vorige winter hebben we maar drie koude nachten gehad.”
Er is sinds vorig jaar een alternatief: de 24-uursopvang aan de Helderseweg, maar dat ziet Marcel niet zitten. In zo’n opvang voelt hij zich opgesloten. “Hier ben ik vrij om te gaan en staan waar ik wil.” Zowel politie als gemeente nemen soms een kijkje, maar gedogen het tentenkampje. (tekst gaat verder onder foto)
In de 24-uursopvang zijn privéslaapkamers, een woonkamer en keuken, maar Marcel woont liever in zijn tent. (foto: NH Media/Priscilla Overbeek)
Dat dit wordt gedoogd komt volgens de gemeente omdat deze mensen geen andere plek hebben om te wonen: “En indien deze mensen ervoor openstaan worden ze gesteund door medewerkers van het Vangen & Adviesteam van de GGD en Presentiewerkers van Reakt.” Ook daklozenstichting dnoDoen kent de vier daklozen, zegt directeur Hil Rabenberg.
“Er zijn mensen die het vervelend vinden om in groepsverband te wonen”, legt de directeur uit.” Een andere vorm van opvang is er simpelweg nog niet.” En daarnaast: “Sommige daklozen zijn ook niet te handhaven, omdat ze verslaafd zijn of gevaarlijk gedrag vertonen naar begeleiders en cliënten.” Dan zijn ze niet meer welkom in de opvang. (tekst gaat verder onder foto)
Een grote schoonmaak vanuit de gemeente zou geen verkeerd plan zijn, aldus Marcel (foto: NH Media/Priscilla Overbeek)
Nu zijn er sinds een jaar ook zogenoemde Skaeve Huse in Heiloo. Een experiment van de gemeente met twee kleine, afgelegen woningen, voorzien van alle gemakken, om daklozen van de straat te houden. Meer van dit soort plekken in de regio ziet Rabenberg wel zitten. Want waar de problemen rondom opvang van daklozen zich eerst vooral in grote steden liet zien, ziet hij de tenten steeds meer naar de regio komen. Hij geeft toe: “Niet iedereen is te helpen, maar je moet het wel blijven proberen.”
Een andere vorm van opvang zou het begeleiden van deze mensen ook makkelijker maken. “Dan kun je het beheersen en controleren”, zegt de directeur. Maar voorlopig zit zo’n alternatieve woonvorm er voor Alkmaar niet in, zegt de gemeente. “Het is nog niet gelukt een locatie te vinden waar we dat in onze regio kunnen realiseren, behalve in Heiloo.”
“Zo, ga jij nog op vakantie?” Oog in oog met – bijvoorbeeld – de kapper, komt zo’n vraag soms voorbij. Of onder ouders, op het schoolplein. Smalltalk. De één veert er van op, de ander loopt er op leeg. Terwijl deze ogenschijnlijk onbeduidende gesprekjes juist voor verbinding kunnen zorgen. Daarom organiseert Langedijker Gido Dirkmaat (23) Nationale Smalltalkdag. “Luchtige gesprekken kunnen juist waardevol zijn.”
“Voor mijn werk sta ik in supermarkten en geef ik kookdemonstraties of deel ik samples uit.” Bij uitstek een situatie voor smalltalk, dus Gido is inmiddels een pro op dit gebied. “Ik merk dat veel mensen behoefte hebben aan zo’n kort praatje.” De Langedijker ziet dan ook het mooie in deze “betekenisloze” gesprekken. Ze zorgen voor verbinding en er kunnen zelfs vriendschappen uit ontstaan. Daar moet ik wat mee, dacht hij.
En dat kon. Want naast zijn promotorbaan studeert Gido op de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten, waar hij een minor Activistische Kunst doet. “Wat zou ik graag onder de aandacht willen brengen”, vroeg hij zichzelf af. En toen kwam alles samen: het idee voor Nationale Smalltalkdag was geboren. (tekst gaat verder onder foto)
Gido: “Bij smalltalk is het het fijnst om over iets te praten wat iedereen ervaart, zoals het weer of de bus die te laat is.” (foto: aangeleverd)
Maandagmiddag flyert de student in Alkmaar en plakt hij stickers met ‘Wat een weertje, hè’, op bushaltes, muren en waar dan ook een mens te vinden is. Zijn wens? Dat smalltalk, in al zijn onbelangrijkheid, weer belangrijk wordt. Met Nationale Smalltalkdag op 18 oktober als kers op de taart. “Mensen zitten nu toch vaak op hun mobiel, of met een koptelefoon op terwijl ze op de bus wachten.” Niet dat daar iets mis mee is, dat doet Gido zelf soms ook. “Maar ik merk zelf dat ik veel positieve gevoelens krijg van die korte praatjes en mijn medemens denk ik ook. Voor mijn gevoel heeft smalltalk een groot effect op de mentale gesteldheid. Ook een luchtig gesprek kan waardevol zijn.”
“De schoonheid van smalltalk”, gaat Gido verder, “is volgens mij juist dát het nergens over gaat. Dit zal natuurlijk verschillen per persoon, maar soms overheerst het gevoel dat alles serieus moet zijn. Er is zoveel chaos in de wereld, wie heeft er ruimte voor een onnozel praatje over het weer?” Maar smalltalk heeft weinig lading, het hoeft even niet belangrijk te zijn. “Als ik naar mezelf kijk en ik sta bijvoorbeeld in de rij bij kassa vier, dan praat ik ook liever over iets luchtigs als een voetbalwedstrijd dan dat ik daar de hele wereldproblematiek ga aankaarten.” (tekst gaat verder onder foto)
“Zo, dat is een groot kunstwerk!” is een makkelijke opening als je in het museum staat. (foto: aangeleverd)
Maar goed, niet iedereen staat te springen om even te babbelen over niks. Een ander aanspreken, zeker een vreemde, kan immers spannend zijn; de kans op afwijzing loert. “En dat is ook normaal, je wilt iemands grenzen respecteren, er zijn zat mensen die liever muziek luisteren onderweg naar huis.” Maar als je die behoefte wel voelt, doe het dan gewoon. En weet je niet waarover te praten? “Het belangrijkste om te beseffen is dat als jij iets ervaart, de kans groot is dat een ander dat ook ervaart. Sta je in een museum bij een enorm kunstwerk, dan zal negen van tien mensen om je heen het met je eens zijn dat het een groot ding is.”
Hij hoopt dan ook dat iedereen die geen fan is van smalltalk, toch een uitzondering wil maken op 18 oktober. “Het zou helemaal leuk zijn als iemand zo’n sticker ziet bij een bushalte of een flyer in z’n kontzak heeft en deze dag zelf het smalltalkonderwerp kan zijn.” En anders hebben we altijd nog ‘wat een weertje’, Gido’s persoonlijke favoriet. “Want het is altijd wel ‘een weertje’ dus je kan het altijd zeggen.”
