Magic Circus, het Alkmaars stadscircus komt met de nieuwe voorstelling: Bagage. Koffers vol kunsten torsen de artiesten met zich mee. Eerst strijkt het circus neer in De Mare in Park Rekerhout. Na De Mare wordt de circustent opgezet in Oudorp en tot slot in De Rijp.
Circusartiesten zijn reizigers en voelen zich overal thuis. Dit jaar zijn er artiesten uit Finland, Kenia, Polen en Nederland naar het Magic Circus gereisd. Met of zonder bagage vliegen ze door de lucht aan een triple trapeze zonder vangnet, jongleren met grote ringen, begeven zich in gevaar in hoepels, fietsen op halve fietsen en lachen samen met het publiek om Nederlands beste circuskomiek.
Bagage, je kunt niet zonder. Letterlijk en figuurlijk. Iedereen heeft een rugzakje met emotionele bagage die maakt wie we zijn. We dragen die bagage, onze identiteit, mee op onze levensreis. Maar je hoeft niet alles zelf te dragen. In het Magic Circus zie je dat je best elkaars lasten kunt dragen. Want leven doe je samen.
De voorstelling Bagage is van vrijdag 20 t/m zondag 23 september in Park Rekerhout in de Mare, vervolgens vanaf 25 t/m 29 september aan de Nyenburgh in Oudorp en dinsdag 1 en woensdag 2 oktober te zien in De Rijp, aan de Jan Ploegerlaan.
Mensen met een geldige Alkmaarpas krijgen 5 euro korting op hun entreekaartje. Als een Alkmaarpas ook tegoed erop heeft, kan hiermee de rest van het bedrag betaald worden. Voor mensen zonder Alkmaarpas zijn er kortingsbonnen te vinden in winkels met een circusposter. Kaarten zijn verkrijgbaar via de website van Magic Circus of vanaf dertig minuten voor de show aan de kassa.(foto: Piet Hein)
“Met de kennis van nu hadden we het vorig jaar anders aangepakt.” Regen, regen, en, je raadt het al: regen. Dat het zó zou gaan hozen vanaf herfst 2023 hadden ze niet verwacht bij Staatsbosbeheer. Met grondwaterstanden die de pan uit rezen, stond het fiets- en wandelpad vaker wel dan niet onder water. En de herfst komt er weer aan. Tijd voor een structurele oplossing.
De Schoorlse Zeeweg. Het is de enige route die leidt naar strandpaviljoen Paal 29. Dus ja, Sem van Drunen baalde flink van de 53 meter lange plas op het fietspad. Waar sommige klanten al fietsend de benen omhoog gooiden om toch het strand te bereiken, keerden velen ook om. Destijds dacht Staatsbosbeheer nog dat het wel goed kwam: “Maar we zijn wel een beetje overvallen door de gevolgen van de regen”, vertelt Samuelle van Deutekom, boswachter van de Schoorlse Duinen.
Vorig jaar oktober ging Van Deutekom nog naar een hydroloog, “want ik vond het wel erg nat in het gebied.” De schatting was dat het water april, mei wel zou wegtrekken. “Daardoor had het minder prioriteit. Maar dat bleek een inschattingsfout.” Sem van Drunen van Paal 29 werkte in de tussentijd met zijn collega’s aan een tijdelijke oplossing om het fietspad weer begaanbaar te maken: kilo’s zand en houtsnippers. Voor deze inzet ontvingen Sem en de twee eigenaren van de strandtent zelfs een lintje. Maar de herfst staat ons met al haar natheid alweer in de nek te hijgen. (tekst gaat verder onder foto)
Sem van Drunen werkte zelf aan een tijdelijke oplossing voor het fietspad, en Staatsbosbeheer hielp waar mogelijk (foto: Habrofotografie)
Dus denkt Staatsbosbeheer na over een structurele oplossing: “De meest charmante oplossing zou het verhogen van het fietspad zijn”, zegt de boswachter tegen Streekstad Centraal. “Zolang het pad zo breed blijft als het nu is, zijn er voor de natuur niet veel nadelen bij dit plan. Buiten dat je met grote machines moet werken natuurlijk.”
Of het echt een passende optie is, moet een onderzoeksbureau uitzoeken. “Zij kijken wat voor invloed zo’n verhoging heeft, berekenen de CO2-uitstoot en dan krijgen wij advies.” Van Deutekom verwacht dat het wel mogelijk is, “maar we moeten het wel kunnen onderbouwen. En dan gaan we kijken of we de financiën rondkrijgen.” Mocht dat niet lukken, dan kan er gedacht worden aan alternatieven, zoals het fietspad afsluiten in een bepaald seizoen, een overbrugging of een omweg. Maar zo ziet het er nu niet uit. (tekst gaat verder onder foto)
“We hadden niet kunnen inschatten dat het water zo lang zou blijven liggen”, zegt boswachter Samuelle van Deutekom. (foto: Marleen Annema)
Of die verhoging al dit jaar lukt, durft Van Deutekom niet te zeggen. “Maar nu zijn we wel beter voorbereid. De tijdelijke overbrugging houden we in ieder geval de komende winter in stand, en de komende weken leggen we platen neer en kijken we of we wandelroutes kunnen omzetten zodat de mensen droge voeten houden.”
Het is soms best uitdagend, alle wateroverlast. “We zijn en relatief klein team dat de hele kop van Noord-Holland beheert. Niet om zielig te zijn, maar dat is gewoon lastig soms.” Al is het niet alleen maar kommer en kwel, benadrukt de boswachter: “Je ziet ook veel mensen lol hebben met het water. Die fietsen nog een keertje extra, maken een filmpje ervan. En we zijn blij met de positieve houding van Paal 29. Dat we samen met hun mankracht en onze kennis toch voor een oplossing konden zorgen.”
De stille strijd in Alkmaar is gestreden. Tenminste, wat het kolossale beeld van kunstenares Saskia Stolz betreft. Maandag wordt het beeld, dat de afgelopen twee weken op de Noorderkade stond, vervoerd naar de volgende plaats: Hilversum. Maar wat gebeurt er eigenlijk met alle spullen die nabestaanden hebben neergezet?
Bezoekers van de Noorderkade konden er nauwelijks omheen; de grote, in elkaar gedoken jongen met zijn gele regenjas trok veel bekijks. Het rondreizende beeld vroeg aandacht voor suïcide onder jongeren. Waar het bij de één bij een vluchtige blik bleef, waren er ook mensen zoals Thomas Acid, die hun emotionele verhaal deelden op sociale media en met Streekstad Centraal.
Wat direct opviel aan het beeld, en volgens vele bezoekers ervoor zorgde dat de lading erachter flink binnenkwam, waren de tientallen foto’s van door zelfdoding overleden jongeren, die rondom de jongen waren neergezeten. Omringd door kaarsjes, bloemen, soms zelfgeschreven brieven, maakten ze de boodschap van het beeld ‘levend’.
Brieven, boeken, beeldjes, ze zorgen ervoor dat de boodschap van het beeld ‘Stille Strijd’ sommige bezoekers hard raakt. (foto: Streekstad Centraal)
“Al die spullen reizen mee van plek naar plek”, vertelt Lola Breumer, projectcoördinator van het beeld. “Het is heel belangrijk dat dit gebeurt, nabestaanden hechten daar veel waarde aan.” Inmiddels is het een enorme collectie geworden, vertelt Breumer. Al was Alkmaar de enige gemeente waar niet alle lijstjes van voorgaande plekken konden worden neergezet. “Omdat het beeld aan het water stond en er best veel wind was, het zou erg zijn als die lijstjes in het water zouden vallen.”
Met Hilversum als volgend ‘station’, zal de gehele collectie weer zijn plek innemen. Wat er uiteindelijk met alle spullen gebeurt als het beeld klaar is met reizen? “We willen er wat mee doen, maar wat? Het is lastig, want je wil het graag goed doen, het is een gevoelig onderwerp. Dus daar gaan we nog heel goed over nadenken.”
Je kan haast geen krant meer openslaan of sociaal medium bekijken zonder een klacht of een ongeluk met deze dingen te zien: fatbikes. De populariteit groeit nog onder jongeren, terwijl de gevaren lijken toe te nemen. Reden voor de gemeente Alkmaar om zich aan te sluiten bij de landelijke verkeersveiligheidscampagne ’t Kan hard gaan, die donderdag van start ging.
Waar de Tweede Kamer zich buigt over een eventuele helmplicht voor fatbikers en een leeftijdsgrens van 14 jaar, kijkt Alkmaar nu vooral naar opgevoerde e-bikes. Ouders en jongeren bewust maken van de gevaren die zo’n opgevoerde tweewieler met zich meebrengt: dat is het doel van de campagne.
Een fatbikeverbod zit er in Alkmaar nog niet in, maar andere maatregelen zijn wel nodig: “Momenteel verschijnt het ene na het andere bericht over ongelukken met elektrische fietsen”, zegt Christiaan Peetoom, wethouder Verkeer. Dat moet dus anders. “Een eerste, belangrijke stap is het aanpakken van opgevoerde elektrische fietsen – 25 kilometer per uur is hard zat.”(tekst gaat verder onder foto)
De nieuwe rollentestbanken van de politie kunnen ook de mate van trapondersteuning meten. (foto: facebook politie)
Normale elektrische fietsen geven tot 25 kilometer per uur trapondersteuning en de motor mag niet sterker zijn dan 250 watt. Is-ie dat wel, dan spreken we niet meer van een elektrische fiets, maar van een brom- of snorfiets, waarvoor je een helm, rijbewijs en keuring van de Rijksdienst Wegverkeer (RDW) nodig hebt. Ook is het verboden om een gashendel te hebben waarmee het mogelijk is harder dan 6 kilometer per uur te gaan.
De gevolgen als je bovenstaande negeert en wordt gepakt? In eerste instantie een boete van 310 euro. Word je daarna weer gepakt: fiets kwijt. Sowieso ben je als opgevoerde rijder niet verzekerd en fietsers ouder dan 12 jaar lopen het risico op een strafblad. Peetoom doet dan ook een oproep aan ouders: “Laat ze alsjeblieft niet rondrijden op een opgevoerde fiets.”
Meerdere e-bike controles in Alkmaar laten zien dat er nog een hoop te winnen valt: veel fietsen waren opgevoerd of hadden gebrekkige remmen. Maar goed, handhaven is niet écht een structurele oplossing, zegt de politie: “Daarom is het goed om dit soort acties samen met de gemeente en scholen op te pakken. Ook fabrikanten, fietsverkopers en ouders. Je wilt dat kinderen veilig van A naar B gaan.” De politie blijft naar eigen zeggen streng controleren.
Naast helmplicht en leeftijdsgrens voor ‘gewone’ elektrische fietsen, komt er mogelijk ook een verbod op hard- en software die nodig is om fietsen op te voeren.
Elke derde zondag van de maand kunnen bezoekers op expeditie in de Schoorlse Duinen met het hele gezin. Duik in de groene wereld in en om het Buitencentrum. Samen met een gids van de Schoorlse Duinen kun je elke maand met een ander thema op pad.
Beleef samen de natuur en speur naar planten en dieren in het duin. Tijdens deze educatieve en actieve ochtend of middag ontdekken kinderen met hun ouders de natuur. In september kun je met de gids op spinnensafari. Kijk hoe spinnen een web maken en welke soorten er allemaal zijn. Hierna kun je een spinnenpuzzel maken, spinnen knutselen en iets lekkers maken boven een vuurtje.
De Buitendag met het thema ‘spinnen’ is op zondag 15 september in het Buitencentrum Schoorlse Duinen. Je kunt instromen tussen 11:00 uur en 14:00 uur en het programma duurt anderhalf uur. Kinderen van vier tot en met tien jaar kunnen meedoen voor 5,00 euro. Reserveren is noodzakelijk en kan op de website van Staatsbosbeheer.
Vrijdagochtend is een scooter aangereden op de rotonde bij de Bergerweg en de Van Blaaderenweg in Bergen. Toen een scooterrijdster via het fietspad wilde oversteken naar de Van Blaaderenweg, werd zij aangereden door een automobilist die op de rotonde wilde afslaan.
Vermoedelijk zag de autobestuurder de scooterrijdster over het hoofd, waarna ze hard viel. Omstanders belden 112 en hielpen haar naar de kant van de weg, in afwachting van de hulpdiensten.
De auto had nauwelijks schade, maar de scooter zag er wat minder netjes uit na de val op het wegdek. De gevallen vrouw kreeg een mitella om en is met armletsel overgebracht naar het ziekenhuis door familie.
Zesenhalf hectare aan zonnepanelen op een groot veld in Dijk en Waard. Het college van B&W zit het wel zitten. Deze zonneweide komt dan tussen de N242, de Stationslaan en de Schoutbosweg in. Als ook de raad positief adviseert, kunnen inwoners straks met korting energie krijgen.
In Heerhugowaard is al een zonneweide van tien hectare op De Vaandel, waarvandaan inwoners groene stroom kunnen ontvangen. Dat kan straks dus ook bij de nieuwe zonneweide. Inwoners moeten dan wel lid worden van de lokale energiecoöperatie die wordt opgericht áls de raad inderdaad akkoord gaat. Directe omwonenden krijgen als eerste de mogelijkheid om deel te nemen hieraan.
De beoogde zonneweide moet tussen de N242 en de Stationslaan gerealiseerd worden. (foto: aangeleverd)
Ben je helemaal fan van dit plan, dan kun je zelfs investeren in het project door obligaties te kopen. Daarnaast kunnen glastuinbedrijven uit het Altongebied met voorrang groencertificaten vanuit de zonneweide aanschaffen. Los van de voordelen die inwoners kunnen ervaren, ziet het college de aanleg van de zonneweide als een mogelijkheid om bij te dragen aan het bereiken van klimaatdoelen.
Zaterdag 14 september is er een vredeswandeling in Alkmaar. Tijdens deze wandeling wordt gedacht aan alle slachtoffers van oorlogsgeweld en laten wandelaars zien dat ze iedere geweldloze weg voor vrede steunen.
De wandeling is in het kader van de Nationale Vredesweek. Vanaf 14:30 uur is de inloop bij Theater de Vest en om 15:00 uur start de feestelijke opening met muziek en dans. De wandeling door de binnenstad is van 16:00 uur tot 17:00 uur, vertrekt vanaf het Canadaplein en begint met het zingen van vredesliederen rondom een vredeslabyrint.
“Je voelt het in je hele lijf. Vanaf het moment dat je opstaat tot je weer naar bed gaat.” Depressie noemt hij een gekooid beest, dat er altijd zit en er altijd uit wil. Zelfs nu het beter gaat met Thomas, blijft het beest voelbaar. Therapie en medicatie hielpen hem uitkijken naar een toekomst, die begon toen hij eindelijk begon te praten over zijn depressieve gevoelens.
Met een knoop in z’n maag liep Thomas Philip Acid (35) woensdagochtend naar de Noorderkade. De eigenaar van de De Queer Boekenkast op de Alkmaarse Laat was niet meer van plan om naar het beeld ‘Stille Strijd’ te gaan. “Ik had vorige week al interactie met deze plek gehad, met Valentijn in gedachten. Mijn plan was: ik ga erheen, leg Valentijns boek neer, besteed er aandacht aan op sociale media – want daar gaat het beeld immers over: maak het bespreekbaar -en dan is het klaar.” (tekst gaat verder onder foto)
Privé lukt het Thomas steeds beter om minder te pleasen. Maar op zijn werk doet hij juist zijn best om er te zijn voor mensen en de community, “en zo ontstaat er een balans.” (foto: Streekstad Centraal)
En toen belde Streekstad Centraal. Of hij zijn verhaal wilde delen. “Dat was even schakelen.” Heftig, vind-ie het, om hier weer te staan. Het komt toch allemaal weer omhoog. “Mijn hele leven was vrij traumatisch, maar vooral dat Valentijn uit het leven stapte.” Valentijn was Thomas’ verloofde. Vorig jaar openden ze samen hun boekhandel. Drie weken later was Valentijn dood. Die pijn wordt nog niet minder heftig, “maar ik merk nu dat ik soms maar één of twee keer per dag aan hem denk, in plaats van dat ik nergens anders aan kan denken. Dat is wat tijd kan doen.”
Bloemen, kaarsen, handgeschreven brieven en vele fotolijstjes met overwegend blije gezichten staan nu rondom het beeld, dat aandoet als een gedenkplek. Thomas laat zijn blik erover glijden. “Maskers”, zegt hij. “We zijn altijd goed in maskers opzetten.” Zelf voelde Thomas zich ook lange tijd een professionele ‘maskeropzetter’, en soms nog. “Ik wil overigens niet zeggen dat de mensen tijdens het maken van deze foto’s niet gelukkig waren, het was een momentopname. Hoe diep je ook zit, zelfs dan kun je geluk ervaren. Maar dat haalt het niet bij het onderliggende gevoel.” (tekst gaat verder onder foto)
Het boek neerleggen dat Thomas’ verloofde Valentijn schreef, vond hij passender dan een foto. “Hij was er enorm trots op.” (foto: Streekstad Centraal)
Wat dat onderliggende gevoel precies omvat, kan Thomas moeilijk beschrijven. “Ik heb het geblokt, merk ik. Misschien maar goed ook. Er hangt een soort mist omheen.” Dit gevoel kent hij dan ook al veel langer. Als puber werd hij “onhandelbaar”, vertelt Thomas. “En ik uitte dat in nare dingen, ook naar mijn ouders. Ze wisten niet meer wat ze met me aan moesten. Hun reactie was: we zetten je uit huis.” Thomas was toen een jaar of zestien. “Ik ging bij een vriend wonen en dat is toch goed voor me geweest, al was ik zwaar depressief. Ik kon even weg zijn van alles.”
Het gaf Thomas de ruimte om tot zichzelf te komen. Het ging niet beter, maar hier kwam hij wel tot het besef dat hij hulp nodig had. “Mijn ouders bleven contact houden met die vriend. En uiteindelijk ben ik met hen gaan praten erover.” Tot dit moment dacht Thomas: laat me maar met rust, ik los het zelf op en anders maak ik er “gewoon” een eind aan. “Zo zwart wit zag ik het toen, en ik deed er ook gewoon luchtig over, alsof het ging over boodschappen doen.” (tekst gaat verder onder foto)
“Nu kan ik meer uitkijken naar de toekomst”, zegt Thomas. “Maar daar moet je jezelf in trainen, je moet die wilskracht hebben. Wat moeilijk is, als je je kut voelt.” (foto: Streekstad Centraal)
Nu leeft hij dag voor dag, “ik heb twee leuke banen om de nare gedachten uit mijn hoofd te verdrijven. En ik doe puur alleen waar ik zelf zin in heb.” Hij grinnikt erbij, alsof dat eigenlijk niet mag, doen wat je wil. “Maar ik ben bevoorrecht dat ik ouders heb die naar me wilden luisteren. Dat heeft niet iedereen. Maar, misschien kent iedereen wel iemand waarvan ze weten: die zal niet oordelen.”
En dat is zo belangrijk, dat je die persoon vindt en durft te roepen: hé, het gaat niet goed. “Want je bent niet alleen, laat dit beeld ook zien. Het is een visuele reminder: zoek de hulp die je nodig hebt.” Al beseft Thomas ook: hulp zoeken kan alleen vanuit persoon zelf komen. “En aan al deze prachtige foto’s te zien, lukt dat nog steeds niet altijd.”
Denk je aan zelfdoding of maak je je zorgen om iemand? Praten over zelfdoding helpt en kan anoniem via www.113.nl of telefonisch op 113 of 0800-0113.
Een SAR-helikopter die donderdagochtend vroeg landde bij het AZ-stadion, trok een hoop bekijks. Het ging om een medische evacuatie vanaf een boorplatform ten noordwesten van Texel.
Om 06:00 uur werd de Search And Rescue helikopter van Den Helder Airport opgeroepen. Nadat het slachtoffer werd opgehaald van het productieplatform, vloog het voertuig door naar Alkmaar om vervolgens te landen op P8 van het AZ Stadion. Veel langsrijdende automobilisten zetten hun wagen aan de kant om het spektakel te bekijken. (tekst gaat verder onder foto)
De kustwacht heeft twee SAR-helikopters, onder andere voor zoek- en reddingsacties en medische evacuaties. De andere helikopter staat op vliegveld Midden Zeeland. (foto: Streekstad Centraal)
Het slachtoffer kon zelfstandig uit de helikopter stappen en is overgedragen aan het ambulancepersoneel dat hem naar het Noordwest Ziekenhuis bracht. Vlak daarna vertrok de heli weer richting de basis.
