Tino Martin, Gerard Joling, Mart Hoogkamer en René Froger. De lijst artiesten die de afgelopen jaren voor de RADIONL Zomertoer naar Heerhugowaard kwamen is lang. Nog even en dan wordt het festival weer gehouden op ijsbaanterrein ‘t Kruis. Zondag 7 juli vanaf 13:00 uur. De toegang is gratis.
“Met meer dan twintig Nederlandstalige artiesten die liveoptreden, wordt het een dag vol muzikaal spektakel”, schrijft de organisatie in een bericht. Het is nog niet bekend wie er dit jaar optreden tijdens het muziekfestival. “Het wordt landelijk uitgezonden op zowel radio als televisie.”
“Deze had mijn vader ook”, zegt een man. Hij kijkt geïnteresseerd in het rond. Liefhebbers van oude auto’s konden zondag hun hart ophalen op de Torenstraat in Castricum. Vooral veel kinderen keken geïnteresseerd naar de oude auto’s. En ook voor de eigenaren was dat een leuk moment. “Een hoop mensen denken dat mijn auto niet zo oud is.”
Jelle Ouwendijk staat met zijn Mercedes op de Torenstraat in Castricum. En hij is niet de enige. Een oude BMW, een Volvo, Vespa’s uit jaren vijftig en een iconische Triumph. Het is zomaar een greep uit de oldtimers op de straat. Ondanks de regen worden de voertuigen toch door de nodige ogen bekeken en lopen sommige liefhebbers er likkebaardend langs.
Ouwendijk staat al een paar uur met zijn wagen in het dorpscentrum. Het is een Mercedes-Benz 280 s uit 1976. “Een hoop mensen denken dat mijn auto niet zo oud is”, zegt Ouwendijk tegen de verslaggever van Streekstad Centraal. “Maar goed, als je gaat rekenen. 1976 is ook al 48 jaar geleden. Dat hebben veel mensen niet echt door.” (tekst gaat verder onder de foto)
Ouwendijk is naar eigen zeggen al jaren gek van auto’s. “Ik was twaalf en ging niet meer naar school. Pa zat in de auto’s, dus ik ben er een beetje ingerold. Zo is het gegaan.” Thuis heeft Ouwendijk nog meer antieke auto’s, maar in deze Mercedes-Benz rijdt hij “dag en nacht”. “Een huis kostte in die tijd zo’n 140.000 ouderwetse guldens, en deze auto had een prijskaartje van 120.000 gulden. Het was een behoorlijke investering.”
De wagen van Ouwendijk is een Amerikaanse uitvoering. Met cruisecontrol en zelfs een airco. “Een luxe wagen, zeker in die tijd. Een auto met charme. Bovendien gaat hij niet kapot. Met andere merken is er altijd wel wat”, vertelt de autohandelaar. Ouwendijk wijst naar de wagen. “Een lampje blijft dan knipperen of een deur gaat minder goed dicht. Maar bij deze is dat niet zo.”
Ondertussen gaat het weer flink regenen. “Laten we even schuilen”, zegt een bezoeker. Even later gaan de blikken naar een Ford Model A Tudor. De allereerste auto die van een productielijn rolde. “Het zou zomaar de wagen van een dokter of burgemeester kunnen zijn”, lacht een man. “De wagen komt rechtstreeks uit Swiebertje”, vult een ander aan. De eigenaar van de Ford is helaas niet in de buurt. (tekst gaat verder onder de foto)
Na regen komt zonneschijn. Ook in Castricum. Het begint zelfs een beetje warm te worden op deze junidag. “Jammer van het weer, maar je ziet dat er toch niet veel minder mensen komen”, zegt een marktkoopman met een collectie boeken. “We laten ons niet uit het veld slaan.” Hij lacht.
De Brandweer en het Hoogheemraadschap Hollands Noorder Kwartier (HHNK) hebben elkaar gevonden waar het gaat om crisisbeheersing. Er wordt in de toekomst nauwer en vaker samengewerkt. Daartoe is besloten na een pilot waar bleek dat de brandweer het hoogheemraadschap operationeel goed kan ondersteunen.
Het initiatief voor de pilot ontstond na de wateroverlast van drie jaar geleden. Toen viel in anderhalf uur net zoveel regen als normaal in de hele maand. De gevolgen van onder andere de clusterbuien waren groot en er ontstond veel overlast en schade.
“Als we naar de toekomst kijken, zien we dat we vaker met situaties te maken krijgen waarop HHNK alleen niet voldoende kan inspelen. De vraag is dan: waar kunnen we hulp vinden? Zo kwamen we bij de brandweer terecht met de vraag: wat kunnen we samen doen?”, meldt Linda van Oostrum van HHNK.
Afgelopen jaar werd gezamenlijk geoefend op verkenning en inspectie, dijkversterking en pompmaterieel. (tekst loopt verder onder foto)
Daaruit bleek al snel dat gezamenlijk optrekken voor beide organisaties waardevol is. “Ik zie win-win. Voor ons is het een klus erbij, voor het hoogheemraadschap een zorg minder als er in korte tijd veel handjes beschikbaar moeten zijn. Bovendien zijn we van de brandweer. Als hulp nodig is, dan willen we helpen”, zo laat postcommandant Frank Smit weten.
Uit de pilot zijn ook een aantal aandachtsgebieden gerold waar de komende tijd nog aan gewerkt moet worden. Vaak gaat het dan om specifieke en technische kennis. De samenwerking wordt verder geformaliseerd maar geldt (nog) niet ‘brandweerbreed’. Iedere post mag zelfstandig besluiten of er meegedaan wordt met de samenwerking.
Noem het een barre tocht, noem het een uitdaging. Vier reddingsbrigadiers uit Schoorl vertrekken waarschijnlijk komende week vanuit Engeland naar Camperduin. Maar ze zijn zeker niet de eerste. Hun poging om de Noordzee over te roeien wordt nauwlettend gevolgd door Gerrit Kistemaker en Bertus Butter. Zij maakten diezelfde oversteek. In 1978. “Zo’n tocht vormt je voor de rest van je leven. Als je iets of iemand je dwarszit dan denk je: ach, wat kan mij gebeuren? Wij zijn de Noordzee over geroeid.”
Een grote droom. Dat was het voor Bertus Butter om de Noordzee over te varen. Van kinds af aan roeide hij. “Ik had al twee eerdere pogingen gewaagd in 1974 en 1975 om het Kanaal bij Calais naar Dover roeiend over te steken”, laat Butter weten. Maar die pogingen waren geen succes. De eerste keer liep zijn boot geregeld vol. “En waren we drukker met hozen dan roeien”, vult hij aan. “De tweede keer zonk onze boot halverwege, toen nog met een andere reisgenoot dan Gerrit.” Daarmee lukte het dan toch. (tekst gaat verder onder de foto)
Ze trainden, trainden en trainden. Ook Gerrit kan zich de tocht over de Noordzee nog goed herinneren: “Toen het op dag twee ‘s nachts ging stormen en onweren vond ik het wel angstig. De golven kwamen soms zo hoog dat de volgboot, die voor noodgevallen mee was, ons niet kon zien. We aten weinig. Je maag is door al dat heen en weer van de golven behoorlijk van streek.” (tekst gaat verder onder de foto)
Bertus herinnert zich nog heel goed de laatste dag, met dichte mist. Er kwam een gigantisch containerschip aan. “Zo groot als een flatgebouw. Recht op ons af. Ik heb stevig doorgeroeid en was precies op tijd uit hun vaarroute. Het was een prachtig gezicht om de romp die ik had omgebouwd door die golven heen te zien klieven. Angstig? Nee. Prachtig juist!” (tekst gaat verder onder de foto)
De mannen weten uiteindelijk na 250 kilometer en 57 uur roeien de overkant te halen. Bertus weet wat de vier mannen van de reddingsbrigade te wachten staat. “Ik heb er alle vertrouwen in dat het hen gaat lukken. Ze zullen er veel aan hebben. Zo’n tocht vormt je voor de rest van je leven. Als je iets of iemand je dwars zit dan denk je: ach, wat kan mij gebeuren? Wij zijn de Noordzee over geroeid.”
De kostbare praktijkervaring van Bertus en Gerrit is inmiddels gedeeld met de huidige generatie. “Ik heb tegen hen gezegd dat de roeimachine waar ze op trainen op een kratje bier moet, want je moet leren om met de golven mee te roeien”, vertelt Bertus. Ook Gerrit heeft nog een tip voor de nieuwe helden. “Stel je er op in dat je bijna niet zal slapen. Ik deed ‘s nachts geen oog dicht. Maar goed, ze zullen het met z’n vieren makkelijker hebben.”
Flinke schade is zondag ontstaan na een ongeluk op de kruising van het Stationsplein en de Zuidtangent in Heerhugowaard. Het is nog niet duidelijk wat de precieze oorzaak van de botsing is. Toegesneld ambulancepersoneel heeft de inzittenden gecontroleerd, maar niemand hoefde naar het ziekenhuis.
De eerste melding op de kruising bij de Heerhugowaardse spoorovergang kwam rond 13:00 uur binnen bij de meldkamer. Vanwege de haaientanden op het wegdek, bestaat het vermoeden dat een van de wagen geen voorrang heeft verleend. De ene auto kwam na de aanrijding tot stilstand tegen een lantaarnpaal. De ander belandde op de middenberm.
Hoewel niemand gewond raakte bij de botsing, zijn de twee auto’s wel beschadigd. Een bergingsdienst zal de auto’s wegslepen.
Bij een kettingbotsing op de Smaragdweg in Alkmaar is iemand gewond geraakt. In totaal waren vier auto’s betrokken bij het ongeluk. Meerdere inzittenden, waaronder twee kinderen, zijn nagekeken door de toegesnelde hulpdiensten.
Het ongeluk gebeurde zondag rond 11:45 uur. Vermoedelijk doordat een automobilist remde om een groep overstekende ganzen niet aan te rijden. De hulpdiensten waren snel ter plaatse op de weg bij de Boekelermeer. Een iemand is met onbekend letsel naar het ziekenhuis gebracht.
De toegesnelde bergingsdienst heeft de vier auto’s weggesleept. Het overige verkeer ondervond enige hinder van het ongeluk. De Smaragdweg was namelijk tijdelijk afgesloten vanaf verkeersplein Kooimeer.
“Al moet ik kruipend. We gaan nu door. Vooral de laatste dag, dan geef ik niet op”, zegt een vrouw. Voor de een was het makkelijk te doen, voor de ander een zware strijd. Maar de zestiende Wandel4daagse zit erop. Duizenden sportievelingen finishten zaterdag op het Alkmaarse Waagplein. Bijna 40.000 euro werd opgehaald voor inloophuis ‘t Praethuys en KWF.
Kaasmeisjes en Kaasjongens delen zonnebloemen uit. Een rode loper ligt op het plein. “Ik ben blij dat het klaar is en ik ben blij dat ik het heb gedaan”, zegt een vrouw voor de camera van Streekstad Centraal. Evenementmanager Jeroen Wouda van Le Champion staat bij de stempelpost. “We hebben in totaal 4.500 wandelaars gehad. Dat waren de eerste dagen 3.000, een aantal deden de tweedaagse”, vertelt hij. “We hebben niet veel uitvallers gehad dit jaar.” (tekst gaat verder onder de foto)
Alweer voor de zestiende keer werd de Wandel4Daagse georganiseerd. Wat begon als alternatief voor de Egmond Wandel Marathon en Dam tot Dam Wandeltocht, is in samenwerking met de gemeente Alkmaar uitgegroeid tot een evenement met duizenden lopers. De tocht bracht de sportievelingen dit jaar onder andere in Bergen, Heiloo, maar ook Heerhugowaard en Broek op Langedijk. Het was eigenlijk prima wandelweer”, vertelt Wouda. “Alleen vandaag iets meer regen. Maar ik denk dat we over vier dagen gezien niet mogen klagen.” (tekst gaat verder onder de foto)
Op het Waagplein worden stempels gezet op de kaarten. Familie en vrienden staan klaar om de lopers als helden te ontvangen. Maar eerst zijn ze nog even aan het nagenieten bij de rode loper. “Beetje slecht weer gehad vandaag, dat is jammer. Maar heerlijk gelopen”, zegt een wandelaar. Een enthousiaste sportieveling heeft ook nog een boodschap voor Alkmaarders die de wandelschoenen in de kast lieten staan: “Het is genieten, dit moet iedereen doen: de vierdaagse van Alkmaar. Kom op jongens!” (hoofdfoto: Streekstad Centraal)
Ze hadden toch wat anders verwacht, Maurice Peeters en Sylvester Liefting van Dorpsraad Stompetoren. Lange tijd was het onduidelijk hoe het verder zou gaan met de brug langs de Noordervaart. Maar nu is er duidelijk: de gemeente Alkmaar gaat de brug afsluiten aan de kant van de N243. “Je mag de brug dus wel op, maar niet meer af.”
Het is zeker niet de uitkomst waar de bewoners op hoopten. “Het goede nieuws is dat het bruggetje blijft”, begint Sylvester Liefting in gesprek met NH, mediapartner van Streekstad Centraal. “Het slechte nieuws is helaas dat de brug afgesloten wordt.”
Het is al maanden het gesprek in Stompetoren. ‘BRUG MOET BLIJVEN!!!’, staat op een spandoek. Kort voor de kerst kregen omwonenden een brief. Volgens Maurice Peeters was de boodschap klip-en-klaar: de brug heeft, na de herinrichting van de N243 en het weghalen van de bushalte, geen functie meer. “Dit bruggetje wordt gebruikt om een ommetje te lopen langs de vaart. Daarnaast is het ook belangrijk als verbinding: om bij elkaar langs te gaan of iets te brengen. Het is dus onderdeel van een sociaal iets.” (tekst gaat verder onder de foto)
Volgens de gemeente Alkmaar wil de provincie dat oversteek onmogelijk wordt gemaakt. “Gezien de veiligheidssituatie kunnen wij geen andere beslissing nemen dan de brug af te sluiten”, vertelt woordvoerder Sandra Notten van de gemeente Alkmaar. “We hechten eraan het bruggetje te behouden omdat de bewoners hebben aangegeven deze brug te zien als karakteristiek.”
Voor Liefting overheerst de blijheid. “Het is toch wel echt een belangrijk onderdeel voor de inwoners van Stompetoren. En daarnaast heeft het bruggetje ook iets historisch, vandaar dat we ondanks dit vervelende besluit wel blij zijn dat het bruggetje niet helemaal wordt weggehaald.”
Marco Snijders werkt als strandvonder voor de gemeente Bergen. In die functie komt hij dagelijks op het strand om te kijken wat daar is aangespoelt en of dat opgeruimd moet worden. Afgelopen week vond hij iets dat hij niet had verwacht: drie dode, jonge bruinvissen. “Een aangespoelde zeehond maken we vaker mee, maar bruinvissen zijn voor ons nieuw.”
Dat een bruinvis aanspoelt op de Nederlandse kust is niet uitzonderlijk, zeker niet na onstuimig weer. Er komen per jaar zo’n 600 op het strand terecht. Maar bij Egmond aan Zee is het dus wel bijzonder, zeker omdat het in dit geval gaat om drie jonge bruinvissen die op dezelfde plek aanspoelen.
Eén van de dieren is naar de faculteit Diergeneeskunde van de universiteit in Utrecht gebracht om de doodsoorzaak te onderzoeken. Dan worden ook gewicht, lengte, leeftijd en geslacht vastgelegd. Op dit moment is er nog niet veel bekend. “Na grondig onderzoek valt er pas wat te zeggen. Dat is nu nog niet gedaan, maar ik schat dat we eind volgende week meer weten”, aldus een woordvoerder.
Het valt Snijders op dat er de laatste tijd veel rotzooi aanspoelt. “Er ligt zo veel troep en stukken plastic, veel meer dan voorgaande jaren”, zo vertelt hij NH, mediapartner van Streekstad Centraal. Hij maakt zich vooral zorgen om ballonnen die tijdens feestjes worden gebruikt. “Die komen in de zee terecht en spoelen weer aan op het strand. De sliertjes lijken voor dieren op voedsel. Maar het verteert niet en dat heeft ernstige gevolgen.” (foto: Marco Snijders)
Vandaag kreeg de 4daagse hoog bezoek. Maar liefst vijf burgemeesters liepen achtenhalve kilometer mee op de ‘Pelgrims route’ naar Heiloo, Limmen en de Egmonden. “Dit zijn evenementen die de regio echt verbinden en altijd gezellig zijn” (tekst loopt door onder foto)
Eén van de burgemeesters was Mascha van Bruggencate, de burgemeester van Heiloo. “Er komen zoveel mensen wandelen door onze gemeenten en het is alleen maar gezellig.” Daar leende het thema zich uitstekend voor: de Hollandse meezinger. Veel deelnemers hadden zich daar speciaal voor uitgedost. Zelfs de burgemeesters – Lars Voskuil (Bergen), Maarten Poorter (Dijk en Waard), Anja Schouten (Alkmaar), Ben Tap (Castricum) en natuurlijk Mascha ten Bruggencate (Heiloo). – lieten zich af en toe betrappen op meeneuriën of zelfs meezingen. (tekst loopt door onder foto)
Kortom de stemming zat er goed in. En vertrouwen in andere sportieve prestaties was er ook.”Ik hoop deze outfit de komende vier weken te kunnen dragen, want dan worden we Europees kampioen”, zegt een wandelaar.