Auteur: Richard van der Veen

Geplaatst op

Sjoerd schrijft boek over Alkmaars piratenverleden: ‘Hij was de Willem Holleeder van de zeventiende eeuw’

Featured Video Play Icon

Geheime kaarten, kruiken met rum en zwarte vlaggen. Piraten prikkelen de fantasie. Ze komen voor in boeken, televisieseries en films, maar hebben ook echt bestaan. Honderden jaren geleden maakten ze de dienst uit op menig zee. Maar ook in Alkmaar liep zo’n zeerover rond: IJsbrand Nobel. “Hij was een van de meest beruchte piraten. Je zou kunnen zeggen dat hij de Willem Holleeder van de zeventiende eeuw was”, vertelt schrijver Sjoerd van Berkel.

NH, mediapartner van Streekstad Centraal, maakt met de docent Nederlands een wandeling. “IJsbrand Nobel was een doodnormale Alkmaarder die woonde aan het Verdronkenoord, totdat de criminaliteit lonkte”, legt de schrijver uit. De meeste mensen weten dat Alkmaar een belangrijke handelsstad was, maar niet iedereen weet ook dat er piraten hebben rondgelopen in de kaasstad. Volgens Van Berkel was Nobel de meest beruchte piraat van Alkmaar en omgeving. “De Spanjaarden betaalden Nederlandse criminelen in die tijd om op rooftocht te gaan om de vijand, Holland, dwars te zitten. Nobel sloot zich als piraat aan bij de Duinkerker kapers.” (tekst gaat verder onder de foto)

Het woonhuis van IJsbrand Nobel in Alkmaar (foto: NH Media)

Het was de tijd van bekende piraten als Jacob van de Walle en Claes Compaen. Het doel was schepen veroveren en met de bijbehorende handel aan de haal te gaan. De kapers hadden grote successen, maar na enkele rooftochten wilde Nobel een grotere slag slaan. “Dit is waar Nobel terechtkwam om landheer Bardes te kidnappen”, zegt Van Berkel. Hij staat voor de Cultuurkoepel van Heiloo. Honderden jaren geleden stond daar Kasteel Ypenstein. Enkele restanten doen nog denken aan het slot van weleer. (tekst gaat verder onder de foto)

Schrijver Sjoerd van Berkel bij een van de restanten van slot Ypestein in Heiloo. (foto: NH Media)

Het lukte Nobel en zijn maten om het kasteel binnen te dringen. “Het was er heel donker en verlaten. Hij kwam er heel gauw achter dat Bardes niet thuis was”, vertelt de Alkmaarse docent. “En hij had het kunnen weten. Want het was een buiten, en daar zit je alleen in de zomer. Niet op 2 oktober.”

Maar piraat IJsbrand Nobel geeft niet op. Hij verlegt zijn blik naar een nabijgelegen boerderij. Die kidnap mislukt. Nobel wordt in de kraag gevat en naar Den Haag gebracht. “Hij is veroordeeld en werd opgehangen.”

Van Berkel deed uitgebreid onderzoek naar de piraat. Hij kwam terecht bij het Nationaal Archief in Den Haag en vond de oorspronkelijke documenten over het leven van IJsbrand Nobel. Het boek is inmiddels klaar. Of hij zelf een piraat zou willen worden? “Dat lijkt me geen goed idee”, reageert hij. “De kans dat je gepakt wordt of omkomt is best groot. Dus nee, ik blijf liever aan de wal.”

Geplaatst op

Bestuurder belandt met auto in Heerhugowaardse sloot en rent weg

Een auto is te water geraakt langs de Oterlekerweg in Heerhugowaard. De hulpdiensten waren zondagochtend snel ter plaatse, maar van de bestuurder ontbreekt ieder spoor.

De eerste melding van het ongeluk kwam zondag even na 06:00 uur binnen bij de meldkamer. Vermoedelijk vloog de automobilist uit de bocht, reedt vervolgens tegen een stenenbrug en belandde in het water. Getuigen zagen de bestuurder wegrennen, maar de politie kon niemand vinden.

De wagen is door een toegesnelde bergingsdienst uit het water gehaald en meegenomen. Het gaat mogelijk om een gestolen voertuig.

Geplaatst op

Anderhalf jaar cel voor Pancrasser die tiener uit het niets neerstak in Alkmaarse winkelstraat

Hij heeft het maar net overleefd. De 17-jarige Alkmaarder die vorig jaar uit het niets werd neergestoken op de Langestraat. Hij liep daarbij een slagaderlijke bloeding op. De 24-jarige verdachte uit Sint Pancras moet anderhalf jaar de cel in.

Het is woensdag 6 september 2023. Een zomeravond, in een drukke Alkmaarse binnenstad. Zonder enige aanleiding wordt het slachtoffer in zijn bovenarm gestoken. L. D. is dan onder invloed van alcohol, drugs en medicijnen. Tientallen mensen zijn getuigen van de steekpartij. Waaronder ook een politieagent in burger. (tekst gaat verder onder de foto)

Tientallen voorbijgangers waren getuige van de steekpartij op de Langestraat.

D. is namelijk al eerder betrokken geweest bij gewelddadige incidenten. En ook die slachtoffers waren min of meer toevallig uitgekozen. In juni 2023 bezorgde de Pancrasser een hondenbezitter een bloedneus en dikke lip. Ook eerder op de dag van de steekpartij ging de man al eerder in de fout. D. sloeg een terrasbezoeker op zijn rug. Het ging om een politieman in burger, die op gepaste afstand de achtervolging inzette.

Maanden later ontstaat in de rechtbank het beeld van een man die lijdt aan depressies en meerdere verslavingen. De rechter neemt het D. extra kwalijk dat het slachtoffer bij de steekpartij had kunnen overlijden. Naast de celstraf legt de rechter hem een behandeling van maximaal een jaar in een kliniek op. Ook moet de verdachte een schadevergoeding van 6.000 euro betalen aan het slachtoffer en 1.000 euro aan een vriend van de jonge Alkmaarder die ook een klap kreeg.

Als D. weer vrij is blijft hij onder toezicht van de reclassering staan. Daarnaast wordt de Pancrasser verplicht om mee te werken aan schuldhulpverlening.

Geplaatst op

Heksen en kwakzalvers op betoverend Hoever Dorpsfeest: “Een dag als vandaag verbroedert”

“Zuster, ik heb gezondigd.” Een edele heer kijkt schaamtevol naar zijn schoot. “Vanmorgen was er een Mercedes die in de weg reed.” Frunnikent aan zijn jasje, vervolgt hij: “Ik heb erom gevloekt.” Door het smalle raampje van de biechtruimte kijkt een strenge vrouw in habijt hem met samengeknepen ogen aan. “Heeft u een rein en zuiver geweten?”, sist ze. De man knikt nog serieus, maar schiet dan in de lach. “Ja hoor! Daar kom ik wel uit!”

De midwinterhoorns toeteren doordringend waarna een halfgrote viervoeter blaft en verschrikt een ongecontroleerde dans doet. Het Hoever Dorpsfeest is begonnen, en dat mag iedereen weten. Heksen, edelsmeden, kwakzalvers, ridders en een oude paardentram; zaterdag waande elke bezoeker van Egmond aan de Hoef zich in een wereld van kunst en historie. (tekst loopt verder onder foto)

Heel heel vroeger werkte de mosterdman – “maar ik heet geen Abraham!” – nog voor twee kwartjes per uur. “Daar kom ik nou m’n bed niet voor uit!” (foto: Streekstad Centraal)

Duistere wolken lijken de Hoever betovering te willen doorbreken; een windvlaag smijt een schilderij en een koffiekopje op de grond. Het deert de bezoekers van de Slotweg niet, die van heinde en verre zijn gekomen. Tussen de ambachtkraampjes door springen narren en wil een met vegen besmeurde kwakzalver Streekstad Centraal nog wat drakenbloed aansmeren. Flierefluiters Toneel heeft zich vandaag in allerlei kostuum gehesen, en spelen hun rollen met verve. (tekst loopt verder onder foto)

“Meneer, ik zie het al, die arm moet eraf!”, zegt de kwakzalver, a.k.a. Maarten van de Flierefluiters, tegen een man met zijn arm in het gips (foto: Streekstad Centraal)

Dan breekt de zon door. Een klein meisje kijkt met grote ogen op naar een kleurrijke heks, die haar helpt met het brouwen van haar eigen toverdrank. Voorzichtig scheppen ze samen wat blauw zand in een smal flesje. “En nu”, begint de heks, “wat is jouw lievelingsliedje?” Even is het meisje stil. “Europapa”, zegt het kindje met een brede grijns. En zo wordt de toverdrank onder de tonen van het net-niet-songfestival-lied bezworen.

Met hart, ziel en zaligheid lijkt heel Egmond aan de Hoef uitgetrokken om vandaag tot een succes te maken. Egmondse kunstenaars krijgen de kans hun werk te showen, waaronder lokale beroemdheid Andrez (91). Herkenbaar aan zijn rode petje, waar hij nooit zonder wordt gezien. Al vijfendertig jaar, alle edities dus, staat hij met zijn schilderwerken op het feest. “Ik noem mezelf geen kunstenaar”, fluistert hij toe. “Kunstemáker, ben ik.” In de zestig jaar dat hij in de Hoef woont, schildert hij portretten, landschappen en dieren. (tekst loopt verder onder foto)

Het allereerste Hoever Dorpsfeest heette ‘gewoon’ de kunstmarkt, en was in de avond, vertelt kunstemaker Andrez (foto: Streekstad Centraal)

“Is dit uw werk?”, vraagt een bezoeker met verbazing. “Ik ben niet echt van de kunst, maar dit is fantastisch!” Andrez begint te stralen en gaat rechter op staan. “U hebt gelijk!” roept hij.

Terwijl de paardentram voorbij rijdt en de lierdraaier een bluesachtig deuntje speelt, is de verbinding in het Slotkwartier voelbaar. Zo’n feest is van groot belang, zegt Andrez. Net zoals zijn dorp dat is voor hem. “Ik zou er nooit meer weggaan, het is mijn thuis. En het is een beetje gewoontjes, dat is juist ook de kracht van zo’n dorp. “Hij wordt even stil en staart voor zich uit, zijn ogen waterig. “Het komt misschien door m’n leeftijd, dat ik wat emotioneler wordt.” Woorden schieten ineens tekort als Andrez zijn verbinding met het dorp wil omschrijven. Maar dan doet de kunstemaker precies waar kunst zich zo voor leent, en omschrijft hij zijn gevoel met een van zijn gedichten.

Hij was een Egmonder
Hij heb er altijd heel tevreden geleefd
Hij vond er z’n liefde, z’n werk en z’n brood
Hij zal er nooit vandaan gaan, ook in ruste, na z’n dood (tekst gaat verder onder foto)

Het maken van je eigen sleutelhanger, ook dat kon tijdens de Hoever Heerlijkheid. (foto: Streekstad Centraal)

“Wat je ziet is dat een dag als vandaag verbroedert”, zegt marktmeester Wiel van Ginneken.”De mensen in het dorp komen elkaar tegen. Het zorgt voor verbinding. Maar wat we ook doen is de drie Egmonden wat meer met elkaar verbinden.” Op dat moment loopt Willem voorbij en zegt Wiel gedag. “Willem is van de  Zâalnêelden, een Shantykoor uit Egmond aan Zee. Die zijn dus helemaal naar Egmond aan de Hoef gekomen.” Willem knikt en lacht. “Ja, vroeger deden we dat niet, hoor!”

Geplaatst op

Fossielen van verleden geven blik op de toekomst: “Dat mensen denken aan de toestand van de wereld”

Featured Video Play Icon

Vliegende auto’s, onherkenbare talen, buitenaards leven. Je kan bijna eindeloos dromen over de verre toekomst. Honderden, duizenden of zelfs miljoenen jaren nadat wij er niet meer zijn. Maar hoe kijken deze toekomstige volken eigenlijk op ons terug? Is dat beeld wel zo positief? Dat vroeg kunstenaarsduo Driessens & Verstappen zich af. Met hun expositie Fossil Remains in de Alkmaarse Grote Kerk verbinden ze fossielen van nu met de toekomst.

“Wat wij eigenlijk willen is dat mensen denken aan de toestand van de wereld en hoe zich dat gaat ontwikkelen in de toekomst”, vertelt kunstenaar Erwin Driessens. Hij staat in de Grote Kerk van Alkmaar. De grote openingsdag van tentoonstelling Fossil Remains. De komende maanden neemt het Amsterdamse kunstenaarsduo de bezoeker mee op reis naar de verre toekomst. En die reis begint bij de vloer van de kerk. “We hadden de kerk bezocht en waren meteen verliefd op de vloer”, zegt Maria Verstappen. “We waren in die tijd ook al bezig met een project over koraalgroei en toen viel ons oog op het koraal in de zerkenvloer.” (tekst gaat verder onder de foto)

De vloer van de Grote Kerk was voor het kunstenaarsduo hun grote inspiratiebron (foto: Streekstad Centraal)

Honderden miljoenen jaren geleden werd het Belgische hardsteen van de Grote Kerk gevormd toen de Ardennen nog deel uitmaakten van een tropische zee vol koralen, vissen en schelpdieren. Fossielen uit het verleden, die het kunstenaarsduo inspireerde om te kijken naar de fossielen van de toekomst. Driessens vertelt over de voorbereidingen: “We hebben er best wel lang aan gewerkt. Het bestaat uit veel onderdelen. In iedere grafzerk zijn honderden stukjes plastic verwerkt. Ik denk dat we er wel drie à vier maanden dagelijks mee bezig zijn geweest.” (tekst gaat verder onder de foto)

Kunstenaars Maria Verstappen en Erwin Driessens werkten maandenlang aan de expositie. (foto: Streekstad Centraal)

Volgens het kunstenaarsduo is het tegenwoordig onmogelijk om aan de oceaan te denken zonder aan plasticvervuiling te denken. De Amsterdammers laten met Fossil Remains een hypothetisch scenario zien over de uiteindelijke bestemming van ons plastic afval. Hoe het zich ophoopt in de oceanen en vervolgens neerslaat op het strand en de zeebodem. “De fossiele brandstoffen en fossiele materialen die we gebruiken komen in de natuur en zee terecht. Wellicht dat in de hele verre toekomst fossielen worden gevonden, die onze tijd representeren met allerlei plastics”, legt Verstappen uit. Driessens vervolgt: “Op sommige rivieroevers zie je alleen maar plastic liggen. De hoeveelheid die er ligt, willen we de nadruk op liggen.” (tekst gaat verder onder de foto)

De kunstwerken in de ambiance van de Grote Kerk. (foto: Streekstad Centraal)

Fossil Remains is onderdeel van de serie ‘Nieuw Licht – Kunst in de Grote Kerk’. Voor dit programma wordt iedere zomer een kunstenaar uitgenodigd om werk te maken. Van de monochrome schilderijen van Thomas Trum tot de tentoonstelling van Driessens & Verstappen. Al vier edities zorgen de exposities voor gespreksstof. Zo ook het Amsterdamse kunstenaarsduo. “We kunnen bij wijze van spreken nog geen tien minuten vooruit kijken, laat staan over honderd jaar, laat staan over 350 miljoen jaar. Maar dat er onrustbarende dingen aan de gang zijn weet ik zeker”, zegt een man voor de camera van Streekstad Centraal. Een vrouw: “Het prikkelt en dat is heel fijn. Het blend ook heel mooi in de kerk. Het is én opvallend én bescheiden.”

Onze consumptiemaatschappij met het vele plastic afval in de schijnwerpers. Dat klinkt niet heel positief. Maar niks is volgens Erwin Driessens minder waar. “Het is niet zo dat we een heel zwart beeld van de toekomst schetsen. We zien ook hoopvolle ontwikkelingen.”

Geplaatst op

Streekstad Centraal luidt Alkmaarse kaasmarktbel: “Niet gewend zelf in schijnwerpers te staan”

Featured Video Play Icon

Vrijdagochtend heeft -voor het eerst in de historie van de kaasmarkt – een lokale omroep de bel geluid. Omroep directeur Richard van der Veen opende met het luiden namens Streekstad Centraal de kaasmarkt. Streekstad Centraal begon in 2012 als lokale omroep van Alkmaar en is inmiddels uitgegroeid tot streekomroep, actief in Alkmaar, Dijk en Waard, Heiloo en Bergen. De omroep werkt nauw samen met mediapartner NH Nieuws.

Vanwege de professionalisering van de omroep en het organiseren van het ‘festival van de lokale journalistiek’ later dit jaar besloot het Alkmaarse college de omroep uit te nodigen. “Dit is natuurlijk hartstikke leuk. Maar ook wel een beetje ongemakkelijk. We zijn het niet gewend om zelf in de schijnwerpers te staan”, laat Van der Veen weten.

De omroep is de afgelopen jaren flink gegroeid en zet zich doorlopend in voor de lokale journalistiek. Van der Veen: “Iedereen heeft tegenwoordig een mobiele telefoon en als er aan de andere kant van de wereld iets plaatsvindt weten we dat hier binnen tien minuten. Wat er om de hoek of in de wijk gebeurt is vaak lastiger te vinden. Daar ligt onze missie en onze kracht.”

Geplaatst op

Waardse theatergroep speelt samen met Gerda Havertong in voorstelling over slavernijverleden 🗓

Asha wil meer weten over de cultuur en geschiedenis van het land van haar voorouders. Ze gaat naar haar oma, die vertelt over de familiegeschiedenis. ‘Een stem uit het verleden’ is gemaakt vanwege de viering van de afschaffing van de slavernij. De voorstelling van theatergroep Featherhair Creations wordt zondag 23 juni vanaf 19:30 uur gespeeld in Cool kunst en cultuur. Niemand minder dan Sesamstraat-actrice Gerda Havertong speelt een hoofdrol.

De betovergrootmoeder van Asha woonde op een plantage ten tijde van de trans-Atlantische slavernij, maar was geen tot slaafgemaakte. Mary woonde in het grote huis en werd verliefd. “Laat je meeslepen door deze familievoorstelling over een verboden liefde die zich afspeelt rond 1850”, schrijft het theater op haar website.

De voorstelling wordt gemaakt door de Waardse theatergroep, onder leiding van Anne Hiddinga. Actrice Gerda Havertong speelt de rol van oma. Een kaartje voor de voorstelling kost 23 euro. Voor meer, zie de website van het Heerhugowaardse theater.

Geplaatst op

Alkmaarders stemmen vóór vuurwerkverbod, maar dat gaat nog niet in

Politie Alkmaar doet proef met online meldpunt vuurwerkoverlast

Het is afgelopen, het is klaar. Dat vindt een meerderheid van de Alkmaarders. Als het aan 65,3 procent van de stemmende inwoners ligt, wordt er een vuurwerkverbod ingesteld. Maar dat betekent niet dat vuurwerk vanaf vandaag ook in de ban wordt gedaan.

Billboards, antwoordkaarten en niet te vergeten de landelijke discussie. Je kon er bijna niet omheen: een referendum over vuurwerk in Alkmaar. De meningen waren verdeeld, merkten we al eerder. “Het is een enorme luchtvervuiling, geldwegsmijterij, voor het milieu is het heel slecht. En voor de dieren ook. Waar is het eigenlijk wel goed voor?”, reageerde een vrouw, bij het Alkmaarse station. Maar zo dacht niet iedereen erover. “Oud en nieuw zonder vuurwerk is toch een beetje leeg”, benadrukte een jongen. (tekst gaat verder onder de foto)

Alkmaarders konden bijna niet om het referendum heen (foto: NH Media)

Het Alkmaarse referendum werd gelijktijdig met de Europese Parlementsverkiezingen gehouden. Zo’n 47,4 procent van de stemgerechtigden stapte het stembureau in en beantwoordde de vraag of een algemeen vuurwerkverbod moet worden ingesteld. Een ruime meerderheid stemde vóór, maar daarmee is vuurwerk nog niet verleden tijd.

Het referendum was namelijk raadgevend en niet bindend. Sterker nog: een bindend referendum is in Nederland per wet verboden. De gemeenteraad kan de uitslag dus als een advies zien en beslist volgende maand of vuurwerk inderdaad verboden wordt.

Geplaatst op

Met zijn petitie hoopt Pieter-Jan op ander parkeerbeleid: “Je wordt beperkt in je vrijheid”

“Nog steeds spreek ik mensen die zeggen: ‘Wat? Gaat dit gebeuren?'” Pieter-Jan Lubbers woont zelf in één van de wijken rond Middenwaard en vindt dat de gemeente Dijk en Waard nauwelijks heeft geïnformeerd over het nieuwe parkeerbeleid, waarbij de kosten fors omhoog gaan, onder andere door noodzakelijke vergunningen. Hij startte daarom een petitie tegen het beleid én om informatie te verspreiden. “Dit blijft ons jarenlang achtervolgen.”

“Heerhugowaard is een forensengemeente”, vertelt Lubbers aan Streekstad Centraal. “In de ochtend zie je het hier leeglopen. Veel mensen hebben daar een auto voor nodig, sommige gezinnen meerdere. Ga je hen afstraffen voor het feit dat ze hier wonen?”

Lubbers doelt op het nieuwe parkeerbeleid waar de raad eind april voor stemde. Het houdt de gemoederen in Dijk en Waard al jarenlang bezig. Vanaf januari 2025 moet je in meerdere wijken rondom winkelcentrum Middenwaard en het station een vergunning hebben om te mogen parkeren. Voor de eerste vergunning betaal je 25 euro administratiekosten, wil je ook een tweede of derde auto kwijt, dan kost dat honderd euro per stuk. Huishoudens met een eigen oprit hebben geen recht op een eerste parkeervergunning.

Een zogenaamde scanauto controleert vervolgens de kentekens van de
geparkeerde vierwielers, om te checken of je een vergunning hebt en of de auto geregistreerd staat in een digitale app. (tekst loopt door onder foto)

Bij alle oranje gebieden is straks een vergunning nodig om te kunnen parkeren (foto: gemeente Dijk en Waard)

Wat Lubbers dwars zit, is het in zijn ogen gebrek aan communicatie over de plannen vanuit de gemeente. “We ontvangen wél een brief thuis over een onderzoek naar vleermuizen, waarbij iemand soms door de wijk loopt; die impact is minimaal. Maar bij het parkeerbeleid, iets groots waar we de rest van ons leven last van hebben, ontvangen we niks.”

De gemeente Dijk en Waard bevestigt dat de communicatie over de parkeerplannen via andere kanalen is gegaan, zoals het gemeentenieuws in een huis-aan-huiskrant. De participatieavonden, waarbij Dijk en Waarders mochten meepraten over het parkeerbeleid, waren volgens Lubbers slecht bezocht. “Mensen wisten er gewoon niet van. Behalve de laatste Raadsvergadering, daar was driehonderd man aanwezig. Ik heb geflyerd, zodat meer mensen er vanaf wisten.” (tekst loopt verder onder foto)

In een overvolle raadszaal werd eind april 2024 voorgestemd voor het nieuwe parkeerbeleid in Dijk en Waard (Foto: NH Media)

Veel mensen weten volgens Lubbers ook niet dat je straks de kentekens van je bezoekers via een app moet aan- en afmelden. “De gemeente hoeft helemaal niet te weten wie er bij mij op visite komt. En daarnaast krijg je maar tweehonderd parkeeruren voor bezoek per jaar. Dat is niet redelijk.” Als voorbeeld draagt hij aan: “Hoe moet het straks met mensen die regelmatig op hun kleinkinderen passen? Dan ben je zo door die tweehonderd uur heen. En daarna betaal je vijftig cent per uur.”

“We gaan monitoren of die tweehonderd uur per jaar voldoende is”, laat de gemeente weten. Dat aantal wordt dus mettertijd, indien nodig, aangepast. Maar daar gaat het niet om, volgens Lubbers. “Je wordt beperkt in je vrijheid.”

Dus gaat Lubbers met zijn petitie de boer op, zoals hij dat zelf zegt. “Stop het parkeerbeleid. Ik hoop dat de gemeente tot bezinning komt en dat we eerlijk mogen meebeslissen hierover.” Idealiter verzamelt hij tienduizenden handtekeningen van zijn plaatsgenoten, want “hoe meer mensen zich achter ons scharen, hoe beter we een vuist kunnen maken naar de gemeente.”

Geplaatst op

Jarige Tess en Stijn (18) stemmen voor het eerst en samen met burgemeester: “Ik vind vrijheid heel belangrijk”

“Daar gaat ‘ie dan”, zegt burgemeester Maarten Poorter. Het is donderdag. En niet zomaar een donderdag: het is verkiezingsdag. In het hele land gaan mensen naar de stembus voor de Europese Parlementsverkiezingen. Naast Poorter staan de jarige Tess Spaansen en Stijn van Westrienen. De twee zijn donderdag achttien geworden en stappen voor het eerst het stemhokje in.

Tess uit Zuid-Scharwoude en de Heerhugowaardse Stijn hebben donderdag een hele andere achttiende verjaardag dan de meeste leeftijdsgenoten. Samen met de burgemeester stemmen ze in het gemeentehuis van Dijk en Waard. “Ik vind vrijheid heel belangrijk”, vertelt Stijn tegen Streekstad Centraal. Tess vervolgt: “Belangrijk is het klimaat, vluchtelingenwerk en dat soort dingen.”

Eerst legitimeren, dan het stemhokje in, om vervolgens dat ene vakje rood te kleuren. Een serieuze zaak, weet ook Tess. “Maar het inkleuren op zichzelf stelt niet zoveel voor.” Het is een bijzondere ervaring voor de tieners. Verschillende fotografen, gemeentemedewerkers en niet te vergeten de burgemeester volgen de tieners nauuwgezet. “Loop maar even mee naar boven”, zegt de burgemeester. (tekst gaat verder onder de foto)

De jarige Stijn en Tess gaan voor het eerst stemmen.

Ze krijgen daar een stuk slagroomtaart en een verjaardagscadeau. “Ik ben blij dat jullie er zijn. Van leeftijdsgenoten weten we dat de opkomst wel een punt is om aan te werken”, zegt Poorter. Uit onderzoek blijkt dat vooral jongeren weinig binding voelen met de politiek. Laat staan de Europese Parlementsverkiezingen. “Voor de overheid is het lastige om jongeren te bereiken. Daar moeten we echt aan werken.”

Als het aan Poorter ligt, moeten kinderen meer in contact komen met de politiek. “Het moet eigenlijk een onderwerp zijn bij de koffietafel of meer op school worden besproken. Daar hebben we als gemeente ook gesprekken over.”

Poorter hoopt dat de kiesleeftijd ‘voor sommige verkiezingen’ wordt verlaagd. “Neem bijvoorbeeld de gemeente, het is heel dichtbij.” Hij denkt dat scholen dan meer het gesprek aangaan over democratie. “Het is best aardig om hierover na te denken, maar de gemeente gaat er niet over. Ik denk dat het wel goed is om de discussie over de kiesleeftijd te openen.” (tekst gaat verder onder de foto)

Voor Tess en Stijn stond taart klaar.

Of Tess en Stijn ook zonder Maarten Poorter naar de stembus zouden gaan? Tess knikt gelijk, maar Stijn betwijfelt dat. “Ik ga volgende keer wel beter nadenken over mijn keuze. Ook puur om het mezelf wat makkelijker te maken op de verkiezingsdag zelf.”

Gemeentemedewerker Jessica van Diepen hoort de politieke interesse bij de tieners en pakt meteen haar kans. “Ik ben projectleider van de verkiezingen en kom echt veel jongeren te kort bij de stembureaus”, zegt Van Diepen. “We proberen ze echt te enthousiasmeren. Momenteel 125 euro krijg je voor.” Ze lacht: “Schrijf dat ook even op in het artikel.” (foto’s: Streekstad Centraal)