Auteur: Richard van der Veen

Ze hadden toch wat anders verwacht, Maurice Peeters en Sylvester Liefting van Dorpsraad Stompetoren. Lange tijd was het onduidelijk hoe het verder zou gaan met de brug langs de Noordervaart. Maar nu is er duidelijk: de gemeente Alkmaar gaat de brug afsluiten aan de kant van de N243. “Je mag de brug dus wel op, maar niet meer af.”

Het is zeker niet de uitkomst waar de bewoners op hoopten. “Het goede nieuws is dat het bruggetje blijft”, begint Sylvester Liefting in gesprek met NH, mediapartner van Streekstad Centraal. “Het slechte nieuws is helaas dat de brug afgesloten wordt.”

Het is al maanden het gesprek in Stompetoren. ‘BRUG MOET BLIJVEN!!!’, staat op een spandoek. Kort voor de kerst kregen omwonenden een brief. Volgens Maurice Peeters was de boodschap klip-en-klaar: de brug heeft, na de herinrichting van de N243 en het weghalen van de bushalte, geen functie meer. “Dit bruggetje wordt gebruikt om een ommetje te lopen langs de vaart. Daarnaast is het ook belangrijk als verbinding: om bij elkaar langs te gaan of iets te brengen. Het is dus onderdeel van een sociaal iets.” (tekst gaat verder onder de foto)

Volgens de gemeente Alkmaar wil de provincie dat oversteek onmogelijk wordt gemaakt. “Gezien de veiligheidssituatie kunnen wij geen andere beslissing nemen dan de brug af te sluiten”, vertelt woordvoerder Sandra Notten van de gemeente Alkmaar. “We hechten eraan het bruggetje te behouden omdat de bewoners hebben aangegeven deze brug te zien als karakteristiek.”

Voor Liefting overheerst de blijheid. “Het is toch wel echt een belangrijk onderdeel voor de inwoners van Stompetoren. En daarnaast heeft het bruggetje ook iets historisch, vandaar dat we ondanks dit vervelende besluit wel blij zijn dat het bruggetje niet helemaal wordt weggehaald.”

“Ja, ja, bijna! Heeft u nog een beetje energie?” Waar het merendeel aangenaam verrast en al swingend binnenwandelt, kijkt een enkeling ietwat verdwaast om zich heen. Bij Waardijk Schoenen op de Langestraat hebben ze het goed bekeken tijdens de Alkmaarse Wandelvierdaagse, met hun “geheime” stempelpost annex discotheek, midden in de winkel. “De laatste meters, zet ‘m op!”

Blauw fluwelen jasjes, flitsende kleurenlampen en keiharde discoclassics; het vormt een sfeervolle cocktail van jolijt voor de wandelaars. Maar misschien nog wel meer voor de medewerkers van Waardijk, die elke kuierende passant met het enthousiasme van een Golden Retriever begroeten. Prachtig, vindt eigenaar Bert Waardijk. “Ik koester het dat iedereen zich zo inzet om de wandelaars dansend tegemoet te treden.” Streekstad Centraal liep even met Bert mee naar het magazijn, omdat de harde discoklanken een gesprek nogal uitdagend maakte.

De route van de Wandelvierdaagse loopt dus dwars door de winkel heen, een idee dat “in de basis is ontstaan toen ik Studio Sport keek en een hardloopwedstrijd zag waar ze door de stallen van een koetshuis renden. Toen dacht ik: ja, dat kunnen wij ook!”, vertelt Bert. Gooi daar het nodige groepsdenkwerk een een discosausje over – want dat was het thema deze wandeldonderdag- et voila: het feest in het familiebedrijf was geboren. Na deze onofficiële stempelpost rest de fanatieke lopers nog enkele honderden meters naar de finish in de Grote Kerk. (tekst loopt verder onder foto)

Er moest wel aardig wat omgebouwd worden om de winkel toegankelijk te maken voor de stroom van 4500 wandelaars, “dus we zijn gisteravond allemaal langer doorgegaan.” Tussen de muziek door worden ook gewoon nog schoenen verkocht. “Net nog heb ik een baby’tje aan haar eerste schoentjes geholpen. Die zat in de wandelwagen een beetje mee te deinen op de muziek”, lacht Bert.

Intussen heeft Bert zijn glitterjasje maar afgestaan aan een jongere medewerker. Want: warm. Maar ook: “Mensen zeggen dat ik een beetje overdressed ben. En daarnaast”, Bert wijst naar zijn glitterende collega, “het staat jou duidelijk een stuk beter.” (tekst loopt verder onder foto)

Tijd voor Bert om weer tussen het swingende volk te gaan staan. De laatste wandelaars van de dag maken nog een klein pirouetje of trappelen op de plaats. Hoe moet dat straks met de vloer, Bert, 9000 schoenen die eroverheen walsen, dat wordt flink boenen vanavond? Bert knikt en lacht. “Gisteren was er regen voorspelt en ik was wel een beetje bang: wat voor moddervoeten krijg ik binnen? Maar het valt enorm mee!”

Vanavond wordt het – net als gisteren – wat langer doorwerken om alles weer terug te zetten, en de vloer weer te laten glanzen. En over enkele weken, als al het wandelend publiek alweer lang en breed met geheelde voeten thuis zit, staan Bert en zijn crew alweer in de startblokken. “Dan gaan we nadenken over hoe we dit volgend jaar kunnen overtreffen!” (tekst loopt verder onder foto)