In de nacht van maandag op dinsdag heeft er een explosie plaatsgevonden bij sportschool Dynamic Fit aan de Kees Boekestraat in Alkmaar. Toen de politie ter plaatse kwam bleken de ramen van twee deuren gesneuveld te zijn.
Op camerabeelden zou te zien zijn hoe iemand met een capuchon over zijn hoofd aan komt lopen en rommelt bij de getroffen deuren. De dader had een tasje mee met daarin een flesje wasbenzine en een cobra, een zwaar stuk vuurwerk.
Na de explosie bleek rook achter de gevelpanelen aan de zijkant van het pand vandaan te komen, waarna de brandweer werd ingeschakeld. Die heeft de panelen gedemonteerd en er bleek inderdaad vuur achter te zitten. Dat is geblust en er is een controle naar andere brandhaarden uitgevoerd.
Al twee jaar staan Pia (66) en Kees (72) Machielse met hun campers op een leegstaand terrein in Oudorp. Maar dat doen ze niet vanwege het heerlijke kampeerklimaat: ze doen het uit protest. Want ondanks dat het stel hoog op de wachtlijst stond voor een woonwagenstandplaats, vissen ze met het nieuwe Alkmaarse beleid achter het net. En nu dreigen ze ook nog hun huurhuis te verliezen.
“Gemeenten moeten ervoor zorgen dat woonwagenbewoners volgens hun culturele identiteit kunnen wonen”, schrijft de Nationale Ombudsman in een rapport. Dit houdt in dat ze inzicht moeten hebben in hoeveel behoefte er is aan standplaatsen, én dat er voldoende standplaatsen zijn.
Dit was echter niet altijd zo. Tot 2014 hield de gemeente Alkmaar er een zogenoemd ‘uitsterfbeleid’ op na, waardoor woonwagenbewoners noodgedwongen in huizen moesten wonen. Zo ook Kees en Pia. Al ruim 25 jaar wonen ze, met tegenzin, in een huurhuis aan de Alkmaarse Geulstraat. Al die tijd staan ze wel bij de gemeente ingeschreven voor een standplaats in Vroonermeer. (tekst gaat verder onder foto)
In 1998 schreven Pia en Kees zich in voor zo’n standplaats, maar die ‘wachtlijst’ telt nu niet meer (foto: NH Nieuws)
Een nieuw woonwagenbeleid ligt sinds een paar jaar bij de gemeente. Er komen 31 nieuwe standplaatsen op bestaande kampen, binnen drie jaar. Maar Pia en Kees maken geen kans. De eerdere wachtlijst is namelijk ongeldig verklaard. Sterker nog, volgens wethouder Jasper Nieuwehuizen had deze lijst ‘nooit enige status’. “Het was slechts een inventarisatie”, zegt hij. Alleen reizigers geboren in Alkmaar of met directe familiebanden, maken nu kans op een plekje.
Kees, Pia en anderen vallen hierdoor buiten de boot. Daarom richtten zij in 2022 hun miniwoonwagenkamp op een leegstaand terrein in Oudorp, samen met Bertus, een andere gedupeerde. Jerrycans met water, een gasstelletje en een toiletcabine zijn de enige voorzieningen die ze hebben. “We kamperen daar”, vertelt Pia aan NH Nieuws, mediapartner van Streekstad Centraal, “maar slapen en douchen nog ongeveer twee keer per week thuis.” (tekst gaat verder onder foto)
Een protestspandoek kan natuurlijk niet ontbreken, op hun tijdelijke standplaats aan de Alexander Flemingstraat in Oudorp (foto: NH Nieuws)
De gemeente gedoogde de campers in Oudorp en Kennemer Wonen was op de hoogte dat het huurhuis minder werd gebruikt. Maar dan krijgen Pia en Kees bericht van Kennemer Wonen: na huisbezoeken, gesprekken in de buurt, posten en een waterstandmeting vindt de wooncorporatie dat hun huis op de Geulstraat geen hoofdverblijf is. Conclusie: ze moeten eruit.
“Onzin”, reageert Pia. “We kamperen daar niet voor onze lol.” Maar als ze aangeeft het huis nog te gebruiken voor douchen en de was, “kreeg ik de reactie dat het geen badhuis of wasserette is.” Volledig terugverhuizen is ook hopeloos: het besluit kan niet worden teruggedraaid. Kennemer Wonen wil zo voorkomen dat woningen onnodig leeg blijven. (tekst gaat verder onder foto)
Als ook het protestkamp wordt ontruimd, is het maar de vraag van Kees, Pia en de hondjes moeten wonen. (foto: NH Nieuws)
“Het komt koud op ons dak, we zijn er ziek van”, zegt Kees. Het stel zegt altijd netjes de huur te betalen en het huis te onderhouden. Dat ze nu zonder waarschuwing moeten vertrekken, terwijl Kennemer Wonen wist dat ze het huis minder zouden gebruiken, doet zeer. Pia is inmiddels weg van het kamp en weer thuis. Ook omdat een nieuw probleem op de loer staat: in 2025 wordt het protestkamp door de gemeente ontruimd voor nieuwbouw.
“Nu vallen we weer tussen wal en schip én raken we ons huis kwijt”, zegt Pia. “Alleen omdat we opkomen voor ons recht op een standplaats, onze culturele identiteit.” Wethouder Nieuwehuizen zegt al langer dat het stel beroep moet doen op de hardheidsclausule, waarbij in sommige gevallen afgeweken kan worden van regels. Maar Kees peinst er niet over. “Daarmee gaan we akkoord met het nieuwe beleid en zetten we onszelf schaakmat.” Opnieuw inschrijven is volgens hem zinloos. “Dat gaan we op onze leeftijd echt niet meer meemaken.”
Ze hebben zich alle honderd fanatiek in het zweet gewerkt. De deelnemers van de ‘Noordwest Tour de Friends’ stapten zaterdag op de spinfiets om meerdere rondes de longen uit het lijf te fietsen. En dat deden ze niet zomaar. Met het opgehaalde bedrag worden troostknuffels gekocht voor de kinderafdelingen van het Noordwest Ziekenhuis in Alkmaar en Den Helder.
Instructeurs stonden zaterdag klaar in de Tree11 Health Club, voorheen het Victorie Plaza, om de spinners te begeleiden. Teams, individuen en zelfs hele bedrijven trapten mee en lieten zich sponseren. Tussen 9:00 en 13:00 uur leefden zij zich uit in rondes van drie kwartier.
En dat allemaal voor de allerkleinsten. Een ziekenhuisopname is namelijk al spannend genoeg. De knuffelvosjes bieden de patiëntjes troost en de nodige afleiding. Dat was reden genoeg voor de fietsers om keihard hun best te doen.(tekst gaat verder onder foto)
Vier rondes van 45 minuten: de sporters zetten zich fanatiek in voor de knuffelvrienden (foto: Marco Schilpp)
Het initiatief van de spinningmarathon komt van de Stichting Vrienden van Noordwest. Zij zamelen geld in om allerlei dingen te financieren buiten het reguliere budget van het ziekenhuis. En de opbrengst mocht er wezen: in totaal werd er tijdens deze derde editie van de ‘Noordwest Tour de Friends’ 10.250 euro opgehaald. (foto: Marco Schilpp)
Als kind vond ze niks fijner: lekker wegkruipen met een boek op schoot. Eenmaal groter, las Debora Molenaar voor aan haar nichtjes. Vervolgens aan haar eigen kinderen en nu aan haar gastkinderen. Dus toen ze zeven jaar geleden tijdens haar vakantie een boekenkar zag, wist ze: dat wil ik ook. Om lezen te bevorderen, maar ook om anderen tot steun te zijn.
De druppels sijpelen van de net nieuwe, donkerblauwe minibieb voor de woning van Debora en Marcel Molenaar. Randje Stad van de Zon -deze vrijdagochtend eerder Stad van de Regen- in Heerhugowaard. Woensdag bestond hun minibieb De Boekenmolen precies zeven jaar. Destijds kende Debora het concept nog niet. “Ik zag een kar met boeken tijdens onze vakantie in Noord-Laren.” En omdat Debora thuis al 27 jaar een kleinschalige kinderopvang heeft, waar ze ook veel voorleest, zag ze een mogelijkheid.
“Ik zie in mijn opvang best regelmatig ouders die het financieel moeilijk hebben. Wij hebben het zelf ook financieel moeilijk gehad in 2014, tijdens de crisis, de opvang moest toen bijna sluiten. Dus we weten hoe het is als je een inkomen moet missen.” Daarom besloot het stel zelf ook zo’n minibieb te plaatsen. Gratis boeken, voor wie dat wil. “Ik vind het enorm belangrijk dat kinderen meekrijgen wat lezen voor je kan betekenen. Met lezen creëer je je eigen fantasie.” Samen met haar man en kinderen zocht ze een kast – een kleintje nog toen – “en vanaf dat moment is het gaan draaien. Het gaat vanzelf, je hoeft er niks aan te doen.” (tekst gaat verder onder foto)
Zeven jaar geleden was de minibieb nog écht mini, met een kist ernaast om boeken te doneren. (foto: aangeleverd)
“Nou, het linkerdeurtje is een donatiekast, en we houden wel in de gaten wat erin komt”, vult Debora’s man Marcel aan. “Hele oude boeken halen we er bijvoorbeeld uit, die gaan naar een ander goed doel, zoals kringloopwinkel KOOK.” Het gaat vooral om leesboeken. En inmiddels is de boekenkast een eigen leven gaan leiden en zijn er zelfs vaste gasten.
“Hier in de buurt heb je een zorgcomplex van Esdégé-Reigersdaal”, gaat Marcel verder. “Die komen elke week langs en en hebben zelfs een voorleesgroep.” Op het bankje net naast de bieb, zitten ook regelmatig kinderen te lezen. Het stel is inmiddels dan ook aardig bekend in de buurt. Niet alleen om de bieb, maar ook door de jaarlijkse speurtochten die ze uitzetten voor buurtbewoners. “Vorig jaar deden er driehonderd mensen mee!”, zegt Marcel enthousiast. (tekst gaat verder onder foto)
Marcel heeft de huidige, grote minibieb zelf gebouwd, met de hulp van een vriend. (foto: Streekstad Centraal)
Kinderopvang, minibieb, speurtochten, en ze hebben naast twee eigen kinderen ook nog drie ‘meeleefkinderen’ in huis – “pleegzorg, maar dan nét anders”, licht Marcel toe. Wat beweegt hen dit allemaal te doen? “De meerderheid van de mensen verklaart ons voor gek”, lacht Marcel. Hij is even stil. “Het heeft denk ik te maken met onze eigen opvoeding. We gaan naar de Protestantse Kerk hier en dan ben je ook veel bezig met je medemens en goede doelen.”
Debora vervolgt: “Het zit dan gewoon in je, om iets te doen voor diegene die het minder hebben. Zoiets als de minibieb is iets heel kleins, maar het werkt wel. Er staat altijd wel iemand in die kast te rommelen en die vervolgens met boeken weggaat.” En dat geeft behoorlijk veel voldoening. “We hebben ook een schriftje in de kast liggen”, zegt Marcel. “Dan zie je soms kinderen iets opschrijven. Je kan het amper lezen”, lacht hij, “maar ja, dat is gewoon geweldig.” (tekst gaat verder onder foto)
De huidige minibieb, op de hoofdfoto te zien, is maar liefst 1,70 meter langer dan de vorige. (foto: Streekstad Centraal)
“We zeggen wel eens: bij ons kan het nooit normaal”, vertelt Marcel. “Sommige mensen hebben zó’n kastje” – hij houdt zijn handen een halve meter uit elkaar – “en wij…” Hij glimlacht. Hun nieuwe minibieb mag namelijk gerust een maxibieb genoemd worden. Hij staat er sinds anderhalve week. Het vorige kastje sloot niet meer goed. En daarnaast wilden ze graag alle bananendozen vol boeken in hun schuur óók kwijt kunnen.
Zondag 6 oktober viert het gezin het jubileum. Om het zevenjarig bestaan van de bieb, én omdat er een nieuwe kast is, én omdat Kinderboekenweek start. Iedereen is vanaf tien uur welkom om langs te komen. Er is wederom een befaamde speurtocht en er wordt – natuurlijk – voorgelezen. “Het is zo’n simpel iets”, besluit Debora, “maar als je op deze manier mensen blij kan maken, is dat heel fijn.”
Op maandagmiddag 14 oktober organiseren beeldend kunstenaar Sies Vrasdonk en de Buurtsportcoaches van de gemeente Bergen de workshop ‘Beweeg & Boetseer Samen’. Dit evenement staat volledig in het teken van samenkomen, verbinding leggen en nieuwe contacten opdoen.
Sies Vrasdonk, de drijvende kracht achter Stichting Los Zand, verzorgt de boetseerworkshop. Zij houdt zich bezig met cultuureducatie. “Klei is Fantastisch! Je kan er van alles mee maken, want het is makkelijk te vormen. Mooi, vrolijk, een beetje gek, alles is mogelijk.” Na de workshop boetseren volgt een beweegactiviteit onder begeleiding van Ins & Outs Sports, waarbij iedereen op eigen niveau mee kan doen.
De workshop op 14 oktober is voor inwoners van de gemeente Bergen. Vanaf 12.15 uur zijn bezoekers welkom in De Schulp, Visweg 45 in Egmond-Binnen. Om 12:30 uur start de workshop en deze zal tot ongeveer 15:00 uur duren. Na beide workshops is er gelegenheid om samen een kopje koffie te drinken, ervaringen te delen en te ontspannen. Deelname is gratis en aanmelden kan via Sport en Bewegen in Bergen.
Zaterdag 26 oktober is de twintigste editie van de Nacht van de Nacht en worden er door het hele land evenementen georganiseerd in het donker. Daarnaast doven honderden bedrijven en gemeenten lichten van gebouwen en reclameverlichting. Kleurrijk De Rijp sluit dit jaar aan met een programma op vier monumentale locaties in het historische centrum van het dorp.
Nederland is een van de meest verlichte landen ter wereld. Het doel van Nacht van de Nacht is om ons land donkerder en duurzamer te maken, want overbodige verlichting veroorzaakt lichthinder en energieverspilling. Dit jaar staan we er ook in De Rijp bij stil.
Op meerdere locaties worden de lichten gedoofd. In de Grote Kerk De Rijp is een candlelight concert. Dichter en predikant Carel ter Linden zal, samen met pianist Mirjam, gedichten voordragen en een intiem concert verzorgen.
In het Oude Raadhuis is een filmavond voor kinderen. Er wordt speciaal voor jonge bezoekers een themafilm vertoond die aansluit bij de Nacht van de Nacht. Bezoekers kunnen ook naar Museum In ’t Houten Huis om sterren te kijken. ‘Man van de nacht’ Guy geeft een presentatie, gevolgd door sterrenkijken onder professionele begeleiding.
Tot slot vertelt Pieter in Museum Jan Boon over zijn leven met blindheid. Hoe is het om altijd in het donker te leven?
Voor dit evenement introduceert de organisatie een passe-partout die ter plaatse kan worden omgewisseld voor een stempelkaart waarmee de verschillende locaties kunnen worden bezocht. Een passe-partout kost tien euro per persoon. Kijk op de website van Kleurrijk De Rijp voor informatie en kaartverkoop.
Ja, het pand van zwembad De Hout is in een matige conditie, maar met oplopende wachtlijsten voor zwemlessen is een zwembad minder eigenlijk geen optie. Dus moet gemeente Alkmaar investeren in het 25 jaar oude gebouw, zodat het weer toekomstbestendig wordt.
“Het zwembad is nagenoeg al afgeschreven”, staat er in de raadsbrief van het college van B&W. Dat werd nog wel even toegelicht, want ‘afgeschreven’ doet vermoeden dat de muren nog net niet instorten. Maar in dit geval betekent het dat de kosten zo goed als betaald zijn. Al neemt dat niet weg dat er echt iets moet gebeuren met het pand.
Het zwembad, gelegen in Sportpark de Hout, had in 2023 een totaal van 75.000 bezoekers – dit zijn zowel leszwemmers, recreanten als verenigingen. Die ergens anders stallen en het bad sluiten is voorlopig geen optie. “We kunnen het ons niet permitteren minder zwemwater te hebben”, staat er in de brief. (tekst gaat verder onder foto)
Voor wie graag echt actief doet kun je in zwembad De Hout ook Aquafitnessen. (foto: Zwembad De Hout)
Een externe partij beoordeelde het complex bouwtechnisch en keek ook naar kansen om het te verduurzamen; het zwembad stoot namelijk relatief veel CO2 uit. Daarom is De Hout opgenomen als één van de panden die de gemeente voor 2030 wil verduurzamen. Wat de gebreken precies zijn, wordt niet gespecificeerd, maar wel dat ze tot vervolgschade kunnen leiden. Dit jaar is al op meerdere punten onderhoud uitgevoerd, waaronder het vervangen van twee installaties.
In totaal moet er zo’n 1,1 miljoen euro in Zwembad de Hout gepompt worden, om het op te knappen. Dan is-ie ook weer goed voor een jaar of twintig. En het energielabel van het bad gaat daarmee van D naar A, dat scheelt een hoop stookkosten. Voor ruim de helft van de investering is subsidie aangevraagd bij het Rijk en die is inmiddels ook toegekend. (tekst gaat verder onder foto)
De geschatte terugverdientijd van de 1,1 miljoen euro investering is zo’n 15 jaar, met een jaarlijkse energiebesparing van 70.000 euro. (foto: Zwembad De Hout)
In de tweede helft van 2024 volgt weer een update over hoe het zwembad ervoor staat en wat er precies nodig is om het toegankelijk en open te houden. Het college laat weten dat het zwembad nog steeds veilig is voor bezoekers en regelmatig gemonitord wordt.
“Hoorde ik het goed? Stopt de visboer in het winkelcentrum Broek?” Deze facebookgebruiker schreef er nog een viertal extra vraagtekens bij, want dit kán toch niet waar zijn. Maar het klopt. Ferry’s Visspecialiteiten in Broek op Langedijk sluit eind deze week voorgoed. “We gaan onze klanten enorm missen.”
“Dat meen je niet, gaan jullie sluiten? Waarom?!” Deze klant kwam voor een visje, maar dit gaat voor. Ze kan haar ogen nauwelijks geloven wanneer ze het bord leest dat voor de toonbank van Ferry’s Visspecialiteiten staat: ‘Lieve klanten, ons avontuur hier zit er op! Dit is geen doei of dag, maar tot in Alkmaar, met een glimlach.’ Ferry’s heeft namelijk nog een winkel aan de Wendelaarstraat in Alkmaar.
Streekstad Centraal nam een kijkje bij één van de laatste visboeren in Broek op Langedijk waar je nog gebakken vis kunt halen, maar het personeel wil niets kwijt over de sluiting. Dat het hen hoog zit, is van hun gezichten af te lezen. En ze zijn niet de enigen die balen. (tekst gaat verder onder foto)
Wie in Broek op Langedijk nog een lekkerbek wil halen, moet niet lang meer wachten. (foto: Streekstad Centraal)
Op de facebookpagina ‘Je bent er ien uit Langedijk als…’ regent het al aan reacties en wordt ook de reden van de sluiting toegelicht. “Vanwege personeelstekort wilde ze de maandag- en donderdagavond dicht”, schrijft een lid van de pagina. “Dat accepteerde de big boss niet dus was er geen andere optie om de toko te moeten sluiten! Zonde!”
“Dom”, noemt een ander het, “want zo veel bijzonders is er verder niet in het winkelcentrum.” Deze winkel was volgens hem toch echt de publiekstrekker. Een aantal mensen ziet nu de mogelijkheid hun beklag te doen over de vistent. Over de nieuwe haring, die toch niet zo ‘nieuw’ proefde, of dat de bediening niet zo fijn was. Maar het merendeel ziet de sluiting als een aderlating. De andere visboer in Broek op Langedijk is immers een palingrokerij. Voor een vers portie kibbeling of een lekkerbek, moeten de inwoners binnenkort toch echt naar de markt of wat verder van huis.
“Moooeee!” In de Alkmaarse binnenstad was het woensdag al een soort dierendag. Maar dan met een wat ander tintje en een andere missie. Boeren, boerinnen en anderen uit de agrarische sector uit de regio kwamen samen voor Landbouwdag, een jaarlijks evenement dat in de regio al 120 jaar gevierd wordt. Maar niet alleen de dieren stalen de show: “Dat is echt leuk aan Landbouwdag: de koopjes!”
Toen het allemaal begon, lang, lang geleden, zag Landbouwdag er natuurlijk wel een beetje anders uit. Destijds, in 1844, was het een vijfjaarlijks evenement. Schapen, koeien en ander vee werden middels handjeklap verkocht. “Nu is het een markt waar allerlei dieren worden tentoongesteld”, vertelt Wim van Reenen van Alkmaar Agrarisch Centrum. (tekst gaat verder onder foto)
Beetje hooi erbij voor de geitjes. Wel zo lekker. (foto: Streekstad Centraal)
Met de wat mindere weersverwachting leek deze editie wat minder druk bezocht dan anderen. Maar dat mocht de pret niet drukken. De dieren stalen alsnog de show en kregen, zeker van de allerkleinste, enorm veel liefde en aandacht. Van Reenen verwacht wel dat het aantal tentoongestelde dieren de komende jaren zal afnemen, “en dat de streekproducten een steeds belangrijkere rol gaan spelen.”
En dat is maar goed ook, vindt boerin Nicoline Vaalburg. “Het is belangrijk en wordt steeds belangrijker, want de mensen hebben niet zo veel verbinding meer met het platteland.” Haar kraampje ligt vol met zakken spruiten, pompoenen en maiskolven, die ze met haar medeboerinnen op deze Landbouwdag wil promoten. “En dan laten we meteen zien wat er groeit, hierin de voortuin van Alkmaar.” (tekst gaat verder onder foto)
Met scherpe scharen werden de lappen stof geknipt om binnenkort te veranderen in een broek of vest. (foto: Streekstad Centraal)
En dat niet alleen: Landbouwdag gaat hand in hand met Lappendag. De gepassioneerde stoffenfans onder ons is, konden op de markt voor een prikkie wat lappen op de kop tikken. Terwijl een peuter met glimmende ogen bovenop een tractor zit, speurt een andere bezoeker op de lappendag naar de beste stof, voor de laagste prijs. En met succes. Over niet al te lange tijd is de vrouw eigenaar van een zelfgemaakt giletje. “Dat is echt leuk aan Landbouwdag”, zegt ze enthousiast. “De koopjes!”
Er werd en wordt volop gespeculeerd: wat is toch dat zoemende geluid dat meerdere Heerhugowaarders horen? De één hoort het alleen ‘s nachts, de ander ook overdag. De gemeente Dijk en Waard vroeg de Omgevingsdienst Noord-Holland Noord (OD NHN) om onderzoek te doen, en de eerste bevindingen zijn nu duidelijk.
Gek, worden sommige inwoners ervan. Er komen niet alleen klachten over de bromtoon uit Heerhugowaard, ook in Alkmaar en Koedijk is het te horen. Een wanhopig bericht op de facebookpagina ‘Je bent Heerhugowaarder als je…’ riep tientallen reacties op van andere inwoners die lijden onder het brommende geluid.
Is het een vogel, is het een vliegtuig? Nee, het is waarschijnlijk het geluid van nachtelijke maaiwerkzaamheden langs provinciale wegen. Tenminste, dat is het eerste inzicht uit het onderzoek van de OD NHN, die opriep om klachten aan hen te melden. En dat werd ook gedaan. Alle melders kregen vervolgens een vragenlijst toegestuurd, “en we vragen de melder om een logboek bij te houden zodat we beter beeld krijgen van de klacht”, vertelt Tom Jonker van de Omgevingsdienst.
Deze facebookgebruiker was blij dat hij niet de enige was die het bromgeluid hoorde. (foto: Streekstad Centraal)
“Een medewerker van de OD NHN maakt vervolgens een afspraak met de melder voor een bezoek ter plaatse om samen naar de oorzaak van de, hinderbeleving te zoeken.” In sommige gevallen wordt er een geluidsmeting gedaan. “De ervaring leert helaas dat er in veel gevallen door de OD NHN niet wordt waargenomen of gemeten.” Dit komt volgens Jonker omdat de beleving van zo’n laag frequent geluid vaak net onder de grens zit van wat waarneembaar of meetbaar is. Dat maakt het opsporen van de bron van het lawaai behoorlijk ingewikkeld.
Maar een deel van de meldingen was dus te herleiden naar nachtelijk grasmaaien door de provincie. “Voor vijf andere meldingen zal nog nader klachtenonderzoek en een meting moeten plaatsvinden”, zegt Jonker. Het verzoek is dan ook nog steeds om klachten te melden bij de Omgevingsdienst Noord-Holland Noord.
