Het verdriet is groot bij de medewerkers van Wildopvang Krommenie, want alle baby zwanen die afgelopen week uit het ei kropen, zijn overleden. Ook met moederzwaan gaat het nog niet goed, zij vecht nog steeds voor haar leven. Het prille gezinsgeluk werd begin deze maand bruut verstoord door de aanval van een loslopende hond.
“Moederzwaan was niet in staat om voor de kleintjes te zorgen”, vertelt Saskia Thijssen van de Dierenbescherming tegen mediapartner NH Nieuws. In eerste instantie waren er zeven eieren op het nest dat in Broek op Langedijk werd gevonden. Twee eieren waren volgens Thijssen al zo koud dat deze niet meer uit konden komen. Van de vijf waren uiteindelijk drie babyzwaantjes levensvatbaar. Toch is vrijdag besloten om ook deze dieren in te laten slapen. De pulletjes hadden namelijk ernstige afwijkingen. Zo waren er problemen met de pootjes en was er ook één met een kapotte snavel. Het is volgens Thijssen heel lastig om te zeggen waardoor dit precies komt. “We weten niet of het met de stress te maken heeft of dat er genetisch iets niet goed is geweest.”
Saia Hendrickx ziet bij Vogelcentrum de Houtsnip vaker zwanen binnenkomen die gebeten zijn door een hond en ving daarom de pasgeboren baby zwanen op. “In dit geval zijn de eieren al langere tijd onbebroed geweest”, legt zij uit. “Als de eieren niet goed gedraaid worden, krijg je ook al problemen in het ei.” Er was daardoor volgens een geëmotioneerde Hendrickx geen andere keus dan de beestjes in te laten slapen. “Het was zeer aangrijpend. Zo jong, zo klein, zo hulpeloos.” Voordat het zover was, heeft de zwanenliefhebber de pulletjes nog wel kennis laten maken met water. “Ik heb ze nog wel even op een badje gezet. Ik ben blij dat ik ze dat nog heb kunnen geven.”
Hendrickx hoopt dat moederzwaan het wel overleeft. Ondanks de vijftien hechtingen lijkt de snavel niet te genezen en daarom moet ze deze week terug naar de dierenarts. In het zwartste scenario zal vaderzwaan alleen achterblijven. De snavel van moederzwaan is flink toegetakeld door de hond. “Hij zal het dan niet makkelijk hebben en in rouw gaan”, vertelt Hendrickx. Op dit moment wacht hij nog op zijn vrouw en kroost. “Het zal een zwaan zijn die heel erg verdrietig is.” Om het een plekje te geven zal de zwaan nog één keer zijn grote liefde moeten zien. “De zwaan moet afscheid nemen, dan zal hij ook doorgaan.”
Het is niet de eerste keer dat een hond bruut het leven van een zwaan ontneemt. Hendrickx: “Dit gebeurt heel vaak. In heel veel gevallen gaat dat fout, dan moet je ze laten inslapen.” Volgens Hendrickx gebeurt dit in Nederlands wekelijks, maar ‘het went nooit’. Naast loslopende honden zijn ook vishaken een bekende oorzaak. “Het is altijd door toedoen door mensen.” Ze hoopt dan ook dit verhaal ervoor zorgt dat mensen hier extra bewust van worden. Hendrickx: “Het zou niet moeten of mogen kunnen gebeuren.”
