Het drugslab dat de politie woensdagochtend aantrof in een loods aan de Westdijk in Zuidschermer, was een cocaïnewasserij. Het stond vol met chemicaliën en benzine, en de medewerkers woonden, aten en sliepen er onder primitieve omstandigheden.
“Alles was netjes afgedekt, de duizenden liters vloeistof afgekoeld: ze waren minimaal al een week weg, maar klaar om zo weer te beginnen met de volgende lading.” Met Geert (niet zijn echte naam) van een speciale drugseenheid staat hij met mediapartner NH Nieuws tussen de stapelbedjes op de zolder van het lab in Zuidschermer. Woensdagchtend viel hier een arrestatieteam binnen na een tip. Geen criminelen of pure coke te bekennen aan de Westdijk in Zuidschermer, maar wel ontelbaar gevulde vaten, pannen, inductieplaten, magnetrons, een pers en een afzuigsysteem: hier zijn grote hoeveelheden cocaïne bewerkt in een zogenoemde wasserij. Geert: “Ik denk wel honderden kilo’s.”
Coke smokkelen uit Zuid-Amerika – waar de cocaplant groeit – kan in poedervorm, in blokken, maar je kan de drugs ook verwerken in producten als kleding, kruiden of houtskool. Daarin zit veelal tussen de 5 en 30 procent coke en dit moet er eenmaal in Nederland weer uit. Dát gebeurt in zo’n wasserij, zoals laatst ontdekt in de Alkmaarse Beverkoog, maar ook in deze cokefabriek in de Schermer. De drugs worden middels benzine en chemische stoffen in megavaten uit het product gehaald. Hier zijn geen dingen als kledingstukken of houtskool gevonden: het is dus niet duidelijk waarin de coke naar de Zuidschermerse polder is gesmokkeld.
Het wordt verhit in pannen, gezeefd en ontkleurd. In theorie zou uit bijvoorbeeld houtskool zwarte coke onttrekken, of uit jeans blauw, maar, zo stelt Geert: “Coke moet blijkbaar wit zijn, want ik ben nog nooit een kleur tegengekomen.” Tussen alle rommel is van alles te zien. De Veen: “Aan deze geïmproviseerde waslijn met papier hebben ze hun handen gedroogd.” Dat mediapartner NH Nieuws vandaag in deze cokewasserij mag meekijken met de recherche is uniek, maar wel met een reden. “Zie je die elektriciteitsdraden over het plafond? Heel provisorisch. En kijk die inductieplaten staan gewoon op de grond. Terwijl er met vocht en chemische stoffen wordt gewerkt.” Hij wil waarschuwen voor de gevaren van een drugslaboratorium.
Waar labs in Noord-Holland jarenlang een blinde vlek waren voor de politie, worden ze nu veel vaker ontdekt. Er komt daarmee ook meer duidelijkheid over de gevaren: naast kans op brand en explosies is de dumping van drugsafval heel schadelijk voor het milieu. Voor de drugsbaronnen in de Schermer geen reden voor paniek: via een gammele ladder midden in de loods klim je de zolder op naar hun leefruimte. Tussen de stoffige puinhoop met oude meubels, houten planken, oude tijdschriften en andere spullen staat een zestal bedden met dekens en kussens. Ook ligt er nog een rugtas met kleding.
Geert staat met een collega nog wat laatste dingen te checken: de man heeft menig lab ontmanteld, maar staat hier op dit zoldertje toch wel even te kijken. Hij wijst naar twee cabines met in de kuip een afgoot: “Hier stonden ze zelfs te douchen. Met warm water lijkt wel”, zegt hij, wijzend naar een ketel op een kookplaat. “De mensen die er werken moeten wel uit een land komen waar ze het niet zo breed hebben” Als hij het gordijn in het midden opzij schuift, doemt een spierwitte, plastic wc op. “En plassen en poepen natuurlijk. We zien dit veel vaker: de mensen die in een lab werken moeten wel uit een land komen waar ze het niet zo breed hebben als ze genoegen nemen met deze primitieve omstandigheden.”
Eenmaal buiten, in de frisse Noord-Hollandse lucht, komt weer het besef dat er nog geen vijf meter naast de loods ook gewoon een huis staat. We mogen niet aanbellen van De Veen, maar aan de houten kerstboom in de vensterbank te zien zijn hier vorige maand gewoon feestdagen gevierd. Hebben die bewoners hier iets mee te maken? Of hebben ze niks doorgehad? Óf hebben zij juist de politie getipt? We zullen het waarschijnlijk nooit weten. “Als je een anonieme melding van bijvoorbeeld een drugslab doet, blijft dit altijd anoniem”, benadrukt De Veen.
“Het kan zijn dat je auto’s met chemische stoffen ziet komen en gaan, afgeplakte ramen ziet of zo’n geur ruikt, zoals benzine of anijs: waarschuw dan altijd de politie.” (beelden: politie Noord-Holland)
