Een 73-jarige Alkmaarder lijkt weinig te hebben geleerd van een jarenlange tbs-behandeling voor een zedenmisdrijf. Vier dagen nadat hij vorig jaar uit tbs was, is hij weer in de fout gegaan. Deze keer met twee broertjes van 11 en 13 jaar oud in een zwembad in Heemskerk. Justitie heeft een nieuwe tbs-behandeling tegen hem geëist. In 1989 is hij voor het eerst veroordeeld voor een zedendelict, ruim tien jaar later kwam daar NOG een veroordeling met tbs achteraan.
Auteur: Richard van der Veen
-
Fietser gewond bij rotonde ongeval Broekerweg Heerhugowaard
Op de rotonde in de Broekerweg in Heerhugowaard is een fietser gewond geraakt bij een ongeval. De man werd daar donderdagmiddag aangereden door een auto. Hij reed over het fietspad en is waarschijnlijk over het hoofd gezien door de bestuurder van een Fiat Panda.
Door de aanrijding raakte de fietser gewond. Hij is door ambulancepersoneel met onbekend letsel naar het ziekenhuis gebracht.
De politie heeft de rotonde tijdelijk afgesloten met het bekende rood-witte lint. Daardoor ontstond enige overlast.
-
Karavaandirecteur Ilse: “We hebben verbeelding nodig om te dealen met alle crisissen in de wereld”
Zelf heeft ze nooit op het podium gestaan. Nou, ja, één keertje dan. “Tijdens mijn opleiding, dat was verplicht, zodat je weet wat je iedereen aandoet,” lacht ze. Ilse van Dijk (54) is als artistiek leider en algemeen directeur het kloppend hart van Karavaan. Met het Karavaan Festival om de hoek, bezocht Streekstad Centraal haar. “Wij zeggen altijd: als je je fiets hebt geparkeerd, dan ben je van ons.”
Een leven zonder theater? Onvoorstelbaar. Dat zaadje is al vroeg geplant bij Ilse. Op haar middelbare school mocht ze talen leren via toneelstukken en theater. En dat raakte iets in Ilse, iets wat nooit zou verdwijnen. Dat ‘iets’ zit ‘m in verbeelding. “In de breedste zin van het woord. Theater zet verbeelding aan. We hebben verbeelding nodig om te dealen met alle crisissen in de wereld.” Met op getrokken wenkbrauwen vraagt ze: Wat is er aan het leven zonder verbeelding?”
Maar, theater is meer dan dat. Karavaan is meer dan dat. “Bij ons heb je bijna nooit alleen een voorstelling. Er is altijd nagedacht over: hoe beleef je dit, hoe is het achteraf voor je, hoe maken we écht contact? Een idealistische kijk, maar ik zie echt iets gebeuren bij de mensen. (tekst gaat verder onder foto)
Karavaan wordt ook gevoed door landschapsontwikkeling. “De plek waar je woont heeft invloed op je”, zegt Ilse. “Het is belangrijk dat je een connectie voelt met waar je woont.” (foto: Keith Montgomery) “Als je ziet wat wij bereiken, door bijvoorbeeld boeren en beleidsmakers bij elkaar brengen te brengen, door stukken op boerderijen te spelen, waarbij er ruimte is voor kritiek maar iedereen zich gehoord voelt, dan levert dat meer op dan een Tweede Kamervergadering.” Vernieuwing, verbeelding en maatschappelijke thema’s. Als je Karavaan en Ilse wil omschrijven, zijn dat de kernwoorden. Vooral de combinatie van de laatste twee. “Overal waar ik ooit gewerkt heb was dat belangrijk; moeilijke dingen aankaarten.”
Voorheen reisde Karavaan – zoals de naam al aangeeft – het land door, tot het in 2016 tijd was om te wortelen in de regio. Alkmaar, om precies te zijn. Tijd om langdurige relaties aan te gaan, voor vernieuwing in de regio. Inmiddels zijn ze acht jaar verder, waarvan Ilse alle acht directeur is. “Ik voel me enorm thuis hier. Dat komt ook door de directheid van de Nood-Hollander, daar ga ik heel goed op”, zegt ze. Haar van origine Brabantse accent is nog nauwelijks hoorbaar.
Maatschappelijke thema’s en Karavaan zijn verbonden aan elkaar. Boeren, het klimaat, maar ook gender, zoals hierboven bij de Gendermonologen, te zien op het Karavaan Festival 2024 (foto: Bart Grietens) Acht jaar in de regio, het heeft haar een hoop kennis opgeleverd. “Dit gebied wordt gezien als conservatief, en ik zal de eerste zijn die dat beaamt, maar ik loop er vaak tegenaan. Tegelijkertijd zijn mensen enorm nieuwsgierig en dat wordt minder gezien.” Die nieuwsgierige mensen bedient Karavaan. “Nieuwsgierigheid is de verbindende factor binnen ons publiek.”
Na weer een jaar plannen, contact maken met kunstenaars en schrijvers, scouten, subsidies aanvragen, voorstellingen uitzoeken en maken, begeleiden, kiezen en verbinden is het bijna mei. Bijna festivaltijd. Spannend? Nee, dat niet. Alhoewel, dreigend weer zorgt soms wel voor het nodige schrikeffect. “Zeker bij ‘Yes in my backyard‘. Met regen moet iedereen harder lopen. Onze diehard fans komen wel in een regenpak, maar niemand blijft hangen. Weg festivalgevoel. Je bent aan de goden overgeleverd.” Twee weken van tevoren kijkt heel Karavaan dan ook dagelijks gespannen naar de weer-app.
“Maatschappelijke thema’s zijn nu niet meer zo voorspelbaar als vroeger”, zegt Ilse. Voorheen koos Karavaan elk jaar een nieuw thema, “maar nu heb ik er één voor vijf jaar: Uit de maat’ (foto: Streekstad Centraal) Maar toch, weer of geen weer, het is het helemaal waard, elk jaar weer. Ilse kijkt het meest uit naar de voorstelling ‘De boer op’. Documentair theater, waarbij de makers zes boeren interviewden. Het publiek ziet de boer, “die vaak eenzijdig en negatief belicht wordt”- vanuit verschillende perspectieven.
Dat is óók de functie van theater, zegt Ilse tot slot. Verschillende perspectieven laten zien. “Hierdoor heb ik een enorme openheid gekregen, je krijgt een spiegel voorgehouden en wordt getriggerd om na te denken. ” En ja, soms hebben mensen daar geen zin meer in. “Je mag ook gewoon een leuke avond hebben, hoor.” Je wereldbeeld omgooien is geen vereiste. Maar vertellen over wat er leeft in onze wereld, vanuit elke hoek, zit wel in het bloed van Karavaan en Ilse. “Het moet gewoon. Of mensen het willen zien of niet, het is belangrijk dat het wordt verteld.”
-
Start toekomstschool uitgesteld: “Bleek toch niet realistisch”
“Op een gegeven moment werd alles heel echt, met name voor de vijf bestuurders.” De school van de toekomst is dichtbij, kopte Streekstad Centraal begin maart. Inmiddels staat het plan weer iets verder weg. De Nieuwe Alkmaarse school met ‘drempelloos’ onderwijs, zou starten na de zomer van 2024. Maar, “het bleek toch niet realistisch.”
Soms is het nodig om een grote pas achteruit te doen, om weer vooruit te komen”, zegt David Vrasdonk. Hij is docent op de Matthieu Wiegmanschool in Bergen en één van de leden van De nieuwe Alkmaarse (DnA), een werkgroep bestaande uit vijf schoolbesturen uit de regio, die de school met drempelloos onderwijs ontwikkelt. De overgang van de basisschool naar de middelbare is zo’n ‘drempel’: acht jaar leer je op één manier, en dan moet het ineens totaal anders op het Voortgezet Onderwijs.
Een nieuwe school, met een andere vorm van onderwijs voor kinderen die vastlopen op hun huidige school, dat was het plan. Dat ís het plan. “Maar met name als bestuurder van een school, moet je wel je achterban meenemen.” Veel groep 8’ers hadden bijvoorbeeld al een school gekozen, zo bleek. DnA kwam net te laat. En starten met kinderen uit groep 7/8 was bij nader inzien ook niet haalbaar. “Er zitten zeker kinderen in die groep die vastlopen op hun school, maar vaak denken die kinderen en ouders: het duurt nog maar 1 of 2 jaar, we zingen het nog wel even uit.” De groep zou daardoor te klein zijn om mee te beginnen. DnA vergeet deze enkelingen niet, dus ze horen wel bij de nieuwe doelgroep: kinderen van 10 tot 14 jaar. (tekst gaat verder onder foto)
“Leren is heel belangrijk, maar eigenlijk moet de sociaal emotionele ontwikkeling van een kind de rode draad zijn in het onderwijs”, zei David Vrasdonk tijdens de Ambitietafel (foto: Streekstad Centraal) “In het tempo waarin we dit allemaal moesten realiseren, zijn we uit het oog verloren wat er allemaal gedaan moest worden. Daar hebben we ons vergist”, geeft Vrasdonk toe. Het plan voor de school wordt nu een jaar opgeschoven. Maar teleurgesteld is DnA niet, laat hij weten. Het vertrouwen in het project is nog volop aanwezig. “Beter een goede start dan een gehaaste start met een onjuiste doelgroep.”
En zo’n extra jaar kan ook mooie dingen opleveren. Een nog intensievere samenwerking tussen de scholen in Alkmaar, bijvoorbeeld. “Vaak doet elke school zijn eigen ding, er heerst toch een soort concurrentie.” Nu er meer tijd is, is er meer ruimte om dieper in die verbinding tussen scholen te duiken. “Waar ligt jouw expertise, hoe ziet jullie onderwijs eruit? Dat zou mooi zijn. Want dan komt een kind echt op de plek terecht waar het hoort.”
De drempelloze school, die ook De Nieuwe Alkmaarse gaat heten, gaat nu in het schooljaar van ’25 – ’26 van start.
-
RADIO reigersdaal
Het rommelt flink bij zorglocatie Abel Tasman van Esdégé-Reigersdaal in Heerhugowaard. Bestuur en personeel liggen op ramkoers en 18 van de 29 medewerkers zijn overgeplaatst, ontslagen of ZELF opgestapt. Dat meldt de ingeschakelde vakbond FNV. Esdégé-Reigersdaal ’bevestigt dat het onrustig is maar wil niet inhoudelijk reageren. De zorginstelling laat weten dat ’er sprake is van onprofessioneel gedrag door een deel van de medewerkers, wantrouwen tussen medewerkers en gebrek aan vertrouwen in de leiding, niet nakomen van afspraken en een zorgelijke financiële situatie.’
-
RADIO blikseminslag
Drie toeristen zijn woensdag rond het middaguur gewond geraakt toen ze werden getroffen door de bliksem. Daarbij raakte in ieder gaval één van hen zwaargewond. De bliksem sloeg in op de dijk bij Camperduin. Er kwamen meerdere ambulances ter plaatse en er werd een trauma-arts ingevlogen. De ingevlogen arts heeft het zwaargewonde slachtoffer tijdens het ambulancetransport naar het ziekenhuis begeleid.
-
RADIO onderzoek fusie
Eind september moeten de resultaten bekend zijn van de evaluatie van de gemeentelijke fusie tussen Langedijk en Heerhugowaard. Een onderzoeksbureau gaat daar nu mee aan de slag. Een eventuele grenscorrectie waarbij Sint Pancras en Koedijk aan Alkmaar worden toegevoegd maakt deel uit van het onderzoek. Een belangrijk uitgangspunt van het onderzoek is dat inwoners van Sint Pancras en Koedijk bij de onderzoeksmethode worden betrokken.
Onderzoeksbureau Necker gaat aan de slag met de uitvoering van de evaluatie fusie Dijk en Waard. Hierbij wordt ook verkend of grenscorrectie van de dorpen Sint Pancras en Koedijk een duurzame oplossing is. Dat laat de provincie Noord-Holland weten.
Het onderzoek van Necker richt zich op de kwaliteit van de dienstverlening van de gemeente Dijk en Waard. Wat zijn de ervaringen met en de gevolgen van de herindeling tot nu toe? Staat de gemeente dichtbij de mensen? Is de betrokkenheid van de inwoners goed? Houdt de gemeente rekening met dorpen en wijken? En wat zijn de ervaringen en gevolgen van de herindeling voor de inwoners?Betrokken
Een belangrijk uitgangspunt van het onderzoek is dat inwoners van Sint Pancras en Koedijk zowel bij het opstellen van de onderzoeksmethode als bij het uitvoeren van de evaluatie worden betrokken.Als het onderzoek aangeeft dat er iets moet gebeuren, wordt er gekeken wat een duurzame goede oplossing kan zijn voor Sint Pancras en Koedijk. Met andere woorden: blijven de dorpen bij Dijk en Waard of komt toch Alkmaar weer in beeld?
Meedenken
Op korte termijn kunnen inwoners van de twee dorpen zich aanmelden voor een bijeenkomst waarin zij kunnen meedenken en input leveren voor de onderzoeksvragen. Dit om te zorgen dat de onderwerpen die de inwoners belangrijk vinden ook daadwerkelijk worden meegenomen in het onderzoek.De verwachting is dat eind september de resultaten van de evaluatie worden opgeleverd. Het is vervolgens aan de gemeenteraad van Dijk en Waard om hierover een besluit te nemen.
-
RADIO verkeerslichten Heiloo
De verkeerslichten op de kruising van de Kennemerstraatweg met de Stationsweg en de Kanaalweg in Heiloo doen het weer. De lichten op de drukke kruising zijn ruim een week defect geweest. De gemeente Heiloo beloofde dat ze dinsdag weer operationeel zouden zijn, maar woensdagochtend stonden toch opnieuw verkeersregelaars op de kruising. In de loop van de dag werd het defect in de regelkast verholpen.
zijn al ruim een week defect. De gemeente doet op haar website de belofte dat de stoplichten dinsdag gerepareerd zouden worden, maar woensdagochtend moeten verkeersregelaars nog steeds orde scheppen in de chaos.
-
Langedijker voedselbank wil meer mensen helpen: “Er heerst schaamte”
Het is woensdag. Uitgiftedag. In de ochtend komen tientallen mensen naar de voedselbank in Langedijk om hun eten te halen. De klanten staan met een boodschappenkar te wachten tot ze aan de beurt zijn. “Dat is in de supermarkt ook zo. Vroeger werkten we met kratten, maar we proberen ook wat keuzes te hebben. Dat is wel een van de veranderingen.”
We spreken met Carla Danenberg, inmiddels zo’n dertien jaar betrokken bij de voedselbank. Ze voert intakegesprekken met nieuwe klanten, en benadrukt vooral de zelfredzaamheid. “Ons motto is niet voor niks ‘geen pakket zonder traject’. Het is de bedoeling dat mensen het uiteindelijk weer zelf gaan redden.”
Bij de koffietafel schuift een jongeman aan. “Mijn moeder heeft een uitkering, we zijn in de geldproblemen gekomen”, vertelt hij aan Streekstad Centraal. Zijn naam hoeft niet per se bekend te worden. Liever niet zelfs. Overdag zorgt hij voor zijn familie en ’s avonds werkt hij. “Sinds één jaar worden we hier geholpen. Het is ook heel gezellig.” De jongen kende het initiatief niet. “Maar de gemeente begon erover. Toen zijn we in aanraking gekomen met de voedselbank.” (tekst gaat verder onder de foto)
Vrijwilligers staan klaar om de klanten met een glimlach te helpen. (beeld: Streekstad Centraal) Het is een van de voorbeelden van hoe mensen via een omweg bij de voedselbank terechtkomen. Want maar weinig mensen bellen aan en plannen gelijk een gesprek in. “Sommige mensen melden zich aan voor een gesprek, en komen dan niet opdagen”, vult Piet Haring aan. Hij is betrokken bij de intakegesprekken. “Dat is doodzonde. Ze doen zichzelf echt te kort.”
Na een jarenlange stijging is het aantal bezoekers van de voedselbanken zelfs gedaald. Al vanaf 2020 zijn er minder klanten. En dat zien ze ook in Langedijk. Bijzonder, omdat de kosten voor iedereen stijgen. De voedselbank is daarom een actie gestart om meer mensen te bereiken. Mensen die doorgestuurd zijn door de huisarts of bijvoorbeeld tandarts, krijgen – zonder vragen – een eerste pakket. Ook houdt de voedselbank 20 april een open dag om de drempel voor nieuwkomers te verlagen.
“Het is niet dat we geen taak meer hebben. We zoeken klanten die er wel zijn maar ons niet vinden”, vertelt voorzitter Gerrit Struik. Uit verschillende onderzoeken blijkt dat twee derde van de mensen die in aanmerking komen, toch geen gebruik van onze mogelijkheden maken. Er heerst schaamte”, zegt voorzitter Struik tegen Streekstad Centraal. (tekst gaat verder onder de foto)
De kledingbank is volledig afhankelijk van donaties. (beeld: Streekstad Centraal) Ondertussen lopen we mee naar de eerste verdieping. Midden in de ruimte staat Natascha Kramer. Om haar heen kleding, schoenen en niet te vergeten een aantal enthousiaste vrijwilligers. “De kledingbank is aanvankelijk opgericht voor klanten van de voedselbank, maar bijvoorbeeld ook mensen met een DijkenwaardPas“, weet Kramer. Via een kennis kwam ze als vrijwilliger bij de voedselbank terecht. “En het leuke is dat ook veel klanten besluiten om na hun eigen traject aangehaakt te blijven als vrijwilliger.”
Bij het uitgiftepunt wordt het langzaamaan wat rustiger. Nog een paar klanten worden geholpen met hun boodschappen. Voorzitter Struik: “Ik ben blij dat we wat kunnen doen. Je leeft niet voor jezelf, we hebben iedereen nodig hier.” Ook Piet Haring kijkt nu om zich heen: “Nee, ik zou dit niet willen missen.”