Sta je te popelen om je rijbewijs te halen, dan kun je maar beter eerst verhuizen naar Heiloo. Of op z’n minst daar een rijschool benaderen. Want in Heiloo is het slagingspercentage het hoogst, in vergelijking met de rest van de regio.
Het gaat dan wel om eerste keren; dus hoe vaak een leerling bij een eerste rijexamen slaagt. Heiloo zit met een ruime 62 procent zo’n tien procent hoger dan het landelijke gemiddelde.
Waar de provincie Noord-Holland nét onder dat landelijke gemiddelde zit, komt onze regio nog aardig uit. Na Heiloo is Castricum de beste optie, met een slagingspercentage van 59 procent, gevolgd door de gemeente Bergen met 55 procent. Dijk en Waard bungelt eronder met ruim 53 procent.
De winnaar der verliezers is Alkmaar, dat met 52 procent wel de minste is in dit rijtje, maar in vergelijking met de rest van het land heel gemiddeld.
Als je de dames voor het eerst ziet, is het misschien even schrikken. Plekken zonder veren, een beschadigde huid en een mager lijfje. Allemaal logisch, als je beseft dat de vijf nieuwe kippen van Stadboerderij de Hout uit de scharrelei-industrie komen en zijn gered van slacht. Hier, in hun nieuwe thuis, mogen ze oud worden. “Het is mooi om daar vandaag bij stil te staan.”
Vandaag is namelijk Oudere Dierendag, het iets minder bekende broertje van de reguliere Dierendag. Het initiatief hiervoor komt van het Comité Dierennoodhulp en deze donderdag viert de Stadsboerderij het voor de zevende keer. Samen met vijf kippen die het heeft gered van de slacht.
En dat terwijl de nieuwe diertjes nog helemaal niet oud zijn. “Maar na anderhalf jaar is een kip niet meer productief genoeg voor de scharreleieren-industrie”, laat Stadswerk weten. Dat is normaal het punt waarop kippen naar de slacht gaan. Via Red een Legkip haalde de beheerder de kippen naar Alkmaar, waar ze lekker kunnen scharrelen tot ze écht oud worden; vijf tot tien jaar. (tekst gaat verder onder foto)
De nieuwe kippen zijn eerst gekeurd, waarbij werd gekeken of ze geen ziektes meebrengen en niet gevaarlijk zijn voor de andere kippen. (foto: Streekstad Centraal)
“Momenteel zitten de kippen nog in een apart hok”, vertelt Rob Petersen van de Stadsboerderij. “Ze krijgen krachtvoer en kunnen zo wennen aan hun nieuwe omgeving.” Het is natuurlijk nogal een overgang; van een donkere plek bij elkaar gepropt zitten en gepik van collegakippen, naar een vrijere omgeving als de Stadsboerderij. “Op basis van hoe de kippen het doen, gaan we bepalen wanneer ze naar buiten mogen.” In totaal zal het volgens Petersen een week of drie, vier duren voordat de gehavende diertjes hun veren weer terug hebben en er gelukkiger uitzien.
Stadsboerderij de Hout haalt steeds meer dieren op deze manier naar de boerderij. “En hier ontvingen we ook een keurmerk Diervriendelijke Kinderboerderijen’ voor. Om dit te mogen ontvangen is het belangrijk dat je met dit soort constructies werkt.”
Dieren redden van de slacht is zo’n constructie, maar dat kan ook via een opvanglocatie. De nieuwe volière op de Stadsboerderij zou nieuwe vogels krijgen uit de opvang, maar Stadswerk laat weten dat dit plan nog onzeker is. “We zijn nog aan het oriënteren: doen we het wel of niet? Dat heeft te maken met welke vogels erbij zouden passen en of die er wel zijn.”
De nieuwe dames mogen in ieder geval hun hele leven blijven, “en krijgen net als huisdieren, indien nodig, medische zorg om weer beter te worden.”
Je zit lekker op het terras. Zon op je gezicht, misschien wel een biertje erbij. En ineens klinkt er een oorverdovende knal: “BAM!” Je lijf schokt, bier over je shirt. De oorzaak? Een voorbij scheurende, half omgebouwde auto met een knalpijp erop. De oplossing..?
Geluidsflitspalen. Een redelijk nieuw fenomeen. Technisch kon het al een tijdje, maar juridisch was het ingewikkeld, vertelt OPA-raadslid Ruud van Lier. Want, net als met flitspalen: als er iets niet klopt aan de datanotering, of het kader, is het niet rechtsgeldig. “Bij de Molen van Piet zat zo’n flitspaal die jarenlang onterecht boetes uitschreef omdat er iets aan de paal mankeerde. En slimmeriken maakten dan bezwaar. Dat maakt het lastig.”
En hiermee is dat net zo. Want zo’n geluidsflitspaal moet natuurlijk niet gaan flitsen wanneer er een vliegtuig overvliegt. Maar inmiddels zijn er al meerdere pilots mee gedraaid, onder andere in Amsterdam en Rotterdam. Dus het wordt tijd dat Alkmaar hier ook mee gaat beginnen, vindt OPA, die hierover raadsvragen heeft gesteld.
“Er bestaat zelfs een soort afstandsbediening om een knalpijp te laten afgaan”, vertelt OPA-raadslid Ruud van Lier. (foto: Tim Slager)
Van Lier woont zelf in het relatief rustige Stompetoren, “en hier valt het wel mee.” Maar om hem heen hoort hij de verhalen. Van een motorclub die langs een terras scheurt in Graft, De Rijp of in de stad bij de Platte Stenenbrug. Of ze remmen speciaal voor het stoplicht, zodat ze hard kunnen optrekken. “En ik kreeg net zelfs een mailtje binnen van iemand die gaat verhuizen vanwege dit probleem.”
“Ik verwacht dat de gemeente dit gaat onderzoeken”, gaat de OPA-man verder. “De techniek is er klaar voor.” En daarnaast, de gemeente Bergen kampt ook al langer met deze vorm van geluidsoverlast, weet het raadslid. “Als we het samen kunnen aanvliegen, zou dat mooi zijn.” (foto: Verkeersagent Alkmaar)
Het begon allemaal met een telefoontje. De cameraman was van de set weggegaan. Of Rico kon invallen? Gewoon, voor een dag. Maar dat werden er twee, toen drie, en uiteindelijk allemaal. En vóór Rico Franse (34) het wist, zat hij in een uitverkochte zaal te kijken naar ‘zijn’ film, die nu de beste Nederlandse biosscoopfilm is. “Dat had ik nooit verwacht toen ik kwam invallen.”
Rico appt. Of Streekstad Centraal hem toch liever kan ontmoeten bij het IJkgebouw. Ligt net wat dichter bij zijn huis. Want de Alkmaarder komt deze maandagochtend uit Leiden en moet zo door naar Utrecht, alvast de belichting uitrekenen voor een grote commercial. Zo gaat het meestal met zijn werk: zo veel mogelijk van tevoren doen, zodat dit op een kostbare draaidag niet hoeft.
Hoe anders ging het bij Rico’s eerste biosscoop film ‘Loverboy: Emoties uit’, die op 29 augustus in première ging. “Het was wel raar, hoe het liep. Ik kwam erbij op de tiende draaidag. Hun cameraman was weg en ze zaten met de handen in het haar.” Rico zou een dagje invallen, maar dat ging anders dan normaal. “Ik kwam daar blind binnen. Geen script gehad, ik kende de locatie en crew niet.” Maar zijn werk beviel, waardoor hij alle twintig draaidagen filmde. Of, niet alleen filmen; Rico is Director of Photography, ook wel DoP, wat inhoudt dat hij verantwoordelijk is voor het “hele plaatje.” (tekst gaat verder onder foto)
‘Loverboy: Emoties uit’ gaat over het complexe leven van een loverboy, waarbij de hoofdpersoon zowel dader als slachtoffer is. (foto: WW Entertainment Nederland)
En juist omdat hij verantwoordelijk is voor het hele plaatje is Rico zich erg bewust van het verschil in shots in de film. Het zal ons “gewone” stervelingen niet snel opvallen wanneer een cameraman halverwege de film is vervangen. Maar Rico wel. “Ik moest natuurlijk zijn stijl een beetje overnemen, want ik kon geen harde overgang maken. Maar naarmate het einde meer in zicht kwam, heb ik dat veranderd.” Tegen het einde van de film is het licht volgens Rico zachter, en zit er minder beweging in de shots. Dat is meer zijn stijl.
Er zijn best wat jaren overheen gegaan om die stijl te creëren. Vier was hij, toen hij besloot cameraman te worden. “Mijn ouders hebben nog filmpjes van dat ik tijdens Sinterklaas met een camera liep. En waar andere mensen de stoere Action Man hadden, had ik er eentje met een camera op z’n schouders”, lacht hij. Maar de vierjarige Rico had dit succes natuurlijk nooit kunnen bedenken. En de inmiddels 34-jarige Rico had ook zo zo’n twijfels. (tekst gaat verder onder foto)
Rico Franse tijdens zijn eerste draaidag van ‘Loverboy: Emoties uit’, onder de regie van Cyriel Guds. (foto: aangeleverd)
Want stiekem moest hij het nog maar zien, of deze film echt de bioscoop zou halen. Maar dat deed-ie. En hoe. Met een bezoekersaantal van 65.000 dat blijft oplopen, is de film te zien in Pathé, Vue, Kinepolis en zelfs in België. “Het was heel bijzonder om zelf in de zaal te zitten en te kijken naar een film die ik had gedraaid. En om te zien wat mensen erbij voelen. Deze film is vrij heftig. Er zitten agressieve scènes in, verkrachtingen. Dat maakt het intens. Ik zat daar met mijn vrienden en hoorde mensen diep zuchten, en zag ze soms hun handen voor hun ogen doen.”
Daardoor weet hij: wat we hebben gemaakt komt binnen bij de mensen. Rico hoopt Alkmaar hiermee ook trots te maken. “Mijn grote voorbeeld is Hoyte van Hoytema, hij draaide onder andere Oppenheimer en Interstellar. En hij komt ergens uit een klein dorp in Brabant. Dat trekt me wel; je hoeft niet uit een grote stad te komen om dit soort dingen te doen.” (tekst gaat verder onder foto)
Het pontje van de Bierkade naar de Eilandswal pakt Rico regelmatig, wat het hele dorpse gevoel natuurlijk alleen maar sterker maakt. (foto: Streekstad Centraal)
Alkmaar noemt hij dan ook een ‘dorp’. Waarom ga je niet naar Amsterdam, hoort hij soms. Maar Rico houdt van rust. “Los van het fysieke werk, komt er mentaal veel kijken bij mijn werk. Je bent soms met meer dan honderd mensen op de set, en hebt veel verantwoordelijkheden.” Niks fijner dan tot rust komen van “het dorpse gevoel van Alkmaar”, waar je om zeven uur ‘s ochtends nog met de hond door het park kan lopen en niemand tegenkomt.
Nu zit dit project erop – al zou de film zomaar volgende week op de 100.000 bezoekers kunnen zitten, waarmee het een Gouden Film status zou bereiken. Ondertussen blijft Rico bezig en ziet zichzelf nog meer biosscoopfilms maken. “Nu liggen er eerst nog drie andere films op de plank. Onder andere eentje van de producent van Zwartboek en Oorlogwinter – niet de minste – en een film over een Friese legende, maar dan in het jasje van Indiana Jones.” En dan is het afwachten op wat de toekomst brengt. “Want iedere film kan weer bijdragen aan nieuwe films. Dat is hoe de bal rolt, en uiteindelijk, hopelijk, steeds groter wordt.”
Magic Circus, het Alkmaars stadscircus komt met de nieuwe voorstelling: Bagage. Koffers vol kunsten torsen de artiesten met zich mee. Eerst strijkt het circus neer in De Mare in Park Rekerhout. Na De Mare wordt de circustent opgezet in Oudorp en tot slot in De Rijp.
Circusartiesten zijn reizigers en voelen zich overal thuis. Dit jaar zijn er artiesten uit Finland, Kenia, Polen en Nederland naar het Magic Circus gereisd. Met of zonder bagage vliegen ze door de lucht aan een triple trapeze zonder vangnet, jongleren met grote ringen, begeven zich in gevaar in hoepels, fietsen op halve fietsen en lachen samen met het publiek om Nederlands beste circuskomiek.
Bagage, je kunt niet zonder. Letterlijk en figuurlijk. Iedereen heeft een rugzakje met emotionele bagage die maakt wie we zijn. We dragen die bagage, onze identiteit, mee op onze levensreis. Maar je hoeft niet alles zelf te dragen. In het Magic Circus zie je dat je best elkaars lasten kunt dragen. Want leven doe je samen.
De voorstelling Bagage is van vrijdag 20 t/m zondag 23 september in Park Rekerhout in de Mare, vervolgens vanaf 25 t/m 29 september aan de Nyenburgh in Oudorp en dinsdag 1 en woensdag 2 oktober te zien in De Rijp, aan de Jan Ploegerlaan.
Mensen met een geldige Alkmaarpas krijgen 5 euro korting op hun entreekaartje. Als een Alkmaarpas ook tegoed erop heeft, kan hiermee de rest van het bedrag betaald worden. Voor mensen zonder Alkmaarpas zijn er kortingsbonnen te vinden in winkels met een circusposter. Kaarten zijn verkrijgbaar via de website van Magic Circus of vanaf dertig minuten voor de show aan de kassa.(foto: Piet Hein)
“Met de kennis van nu hadden we het vorig jaar anders aangepakt.” Regen, regen, en, je raadt het al: regen. Dat het zó zou gaan hozen vanaf herfst 2023 hadden ze niet verwacht bij Staatsbosbeheer. Met grondwaterstanden die de pan uit rezen, stond het fiets- en wandelpad vaker wel dan niet onder water. En de herfst komt er weer aan. Tijd voor een structurele oplossing.
De Schoorlse Zeeweg. Het is de enige route die leidt naar strandpaviljoen Paal 29. Dus ja, Sem van Drunen baalde flink van de 53 meter lange plas op het fietspad. Waar sommige klanten al fietsend de benen omhoog gooiden om toch het strand te bereiken, keerden velen ook om. Destijds dacht Staatsbosbeheer nog dat het wel goed kwam: “Maar we zijn wel een beetje overvallen door de gevolgen van de regen”, vertelt Samuelle van Deutekom, boswachter van de Schoorlse Duinen.
Vorig jaar oktober ging Van Deutekom nog naar een hydroloog, “want ik vond het wel erg nat in het gebied.” De schatting was dat het water april, mei wel zou wegtrekken. “Daardoor had het minder prioriteit. Maar dat bleek een inschattingsfout.” Sem van Drunen van Paal 29 werkte in de tussentijd met zijn collega’s aan een tijdelijke oplossing om het fietspad weer begaanbaar te maken: kilo’s zand en houtsnippers. Voor deze inzet ontvingen Sem en de twee eigenaren van de strandtent zelfs een lintje. Maar de herfst staat ons met al haar natheid alweer in de nek te hijgen. (tekst gaat verder onder foto)
Sem van Drunen werkte zelf aan een tijdelijke oplossing voor het fietspad, en Staatsbosbeheer hielp waar mogelijk (foto: Habrofotografie)
Dus denkt Staatsbosbeheer na over een structurele oplossing: “De meest charmante oplossing zou het verhogen van het fietspad zijn”, zegt de boswachter tegen Streekstad Centraal. “Zolang het pad zo breed blijft als het nu is, zijn er voor de natuur niet veel nadelen bij dit plan. Buiten dat je met grote machines moet werken natuurlijk.”
Of het echt een passende optie is, moet een onderzoeksbureau uitzoeken. “Zij kijken wat voor invloed zo’n verhoging heeft, berekenen de CO2-uitstoot en dan krijgen wij advies.” Van Deutekom verwacht dat het wel mogelijk is, “maar we moeten het wel kunnen onderbouwen. En dan gaan we kijken of we de financiën rondkrijgen.” Mocht dat niet lukken, dan kan er gedacht worden aan alternatieven, zoals het fietspad afsluiten in een bepaald seizoen, een overbrugging of een omweg. Maar zo ziet het er nu niet uit. (tekst gaat verder onder foto)
“We hadden niet kunnen inschatten dat het water zo lang zou blijven liggen”, zegt boswachter Samuelle van Deutekom. (foto: Marleen Annema)
Of die verhoging al dit jaar lukt, durft Van Deutekom niet te zeggen. “Maar nu zijn we wel beter voorbereid. De tijdelijke overbrugging houden we in ieder geval de komende winter in stand, en de komende weken leggen we platen neer en kijken we of we wandelroutes kunnen omzetten zodat de mensen droge voeten houden.”
Het is soms best uitdagend, alle wateroverlast. “We zijn en relatief klein team dat de hele kop van Noord-Holland beheert. Niet om zielig te zijn, maar dat is gewoon lastig soms.” Al is het niet alleen maar kommer en kwel, benadrukt de boswachter: “Je ziet ook veel mensen lol hebben met het water. Die fietsen nog een keertje extra, maken een filmpje ervan. En we zijn blij met de positieve houding van Paal 29. Dat we samen met hun mankracht en onze kennis toch voor een oplossing konden zorgen.”
De stille strijd in Alkmaar is gestreden. Tenminste, wat het kolossale beeld van kunstenares Saskia Stolz betreft. Maandag wordt het beeld, dat de afgelopen twee weken op de Noorderkade stond, vervoerd naar de volgende plaats: Hilversum. Maar wat gebeurt er eigenlijk met alle spullen die nabestaanden hebben neergezet?
Bezoekers van de Noorderkade konden er nauwelijks omheen; de grote, in elkaar gedoken jongen met zijn gele regenjas trok veel bekijks. Het rondreizende beeld vroeg aandacht voor suïcide onder jongeren. Waar het bij de één bij een vluchtige blik bleef, waren er ook mensen zoals Thomas Acid, die hun emotionele verhaal deelden op sociale media en met Streekstad Centraal.
Wat direct opviel aan het beeld, en volgens vele bezoekers ervoor zorgde dat de lading erachter flink binnenkwam, waren de tientallen foto’s van door zelfdoding overleden jongeren, die rondom de jongen waren neergezeten. Omringd door kaarsjes, bloemen, soms zelfgeschreven brieven, maakten ze de boodschap van het beeld ‘levend’.
Brieven, boeken, beeldjes, ze zorgen ervoor dat de boodschap van het beeld ‘Stille Strijd’ sommige bezoekers hard raakt. (foto: Streekstad Centraal)
“Al die spullen reizen mee van plek naar plek”, vertelt Lola Breumer, projectcoördinator van het beeld. “Het is heel belangrijk dat dit gebeurt, nabestaanden hechten daar veel waarde aan.” Inmiddels is het een enorme collectie geworden, vertelt Breumer. Al was Alkmaar de enige gemeente waar niet alle lijstjes van voorgaande plekken konden worden neergezet. “Omdat het beeld aan het water stond en er best veel wind was, het zou erg zijn als die lijstjes in het water zouden vallen.”
Met Hilversum als volgend ‘station’, zal de gehele collectie weer zijn plek innemen. Wat er uiteindelijk met alle spullen gebeurt als het beeld klaar is met reizen? “We willen er wat mee doen, maar wat? Het is lastig, want je wil het graag goed doen, het is een gevoelig onderwerp. Dus daar gaan we nog heel goed over nadenken.”
Je kan haast geen krant meer openslaan of sociaal medium bekijken zonder een klacht of een ongeluk met deze dingen te zien: fatbikes. De populariteit groeit nog onder jongeren, terwijl de gevaren lijken toe te nemen. Reden voor de gemeente Alkmaar om zich aan te sluiten bij de landelijke verkeersveiligheidscampagne ‘t Kan hard gaan, die donderdag van start ging.
Waar de Tweede Kamer zich buigt over een eventuele helmplicht voor fatbikers en een leeftijdsgrens van 14 jaar, kijkt Alkmaar nu vooral naar opgevoerde e-bikes. Ouders en jongeren bewust maken van de gevaren die zo’n opgevoerde tweewieler met zich meebrengt: dat is het doel van de campagne.
Een fatbikeverbod zit er in Alkmaar nog niet in, maar andere maatregelen zijn wel nodig: “Momenteel verschijnt het ene na het andere bericht over ongelukken met elektrische fietsen”, zegt Christiaan Peetoom, wethouder Verkeer. Dat moet dus anders. “Een eerste, belangrijke stap is het aanpakken van opgevoerde elektrische fietsen – 25 kilometer per uur is hard zat.”(tekst gaat verder onder foto)
De nieuwe rollentestbanken van de politie kunnen ook de mate van trapondersteuning meten. (foto: facebook politie)
Normale elektrische fietsen geven tot 25 kilometer per uur trapondersteuning en de motor mag niet sterker zijn dan 250 watt. Is-ie dat wel, dan spreken we niet meer van een elektrische fiets, maar van een brom- of snorfiets, waarvoor je een helm, rijbewijs en keuring van de Rijksdienst Wegverkeer (RDW) nodig hebt. Ook is het verboden om een gashendel te hebben waarmee het mogelijk is harder dan 6 kilometer per uur te gaan.
De gevolgen als je bovenstaande negeert en wordt gepakt? In eerste instantie een boete van 310 euro. Word je daarna weer gepakt: fiets kwijt. Sowieso ben je als opgevoerde rijder niet verzekerd en fietsers ouder dan 12 jaar lopen het risico op een strafblad. Peetoom doet dan ook een oproep aan ouders: “Laat ze alsjeblieft niet rondrijden op een opgevoerde fiets.”
Meerdere e-bike controles in Alkmaar laten zien dat er nog een hoop te winnen valt: veel fietsen waren opgevoerd of hadden gebrekkige remmen. Maar goed, handhaven is niet écht een structurele oplossing, zegt de politie: “Daarom is het goed om dit soort acties samen met de gemeente en scholen op te pakken. Ook fabrikanten, fietsverkopers en ouders. Je wilt dat kinderen veilig van A naar B gaan.” De politie blijft naar eigen zeggen streng controleren.
Naast helmplicht en leeftijdsgrens voor ‘gewone’ elektrische fietsen, komt er mogelijk ook een verbod op hard- en software die nodig is om fietsen op te voeren.
Elke derde zondag van de maand kunnen bezoekers op expeditie in de Schoorlse Duinen met het hele gezin. Duik in de groene wereld in en om het Buitencentrum. Samen met een gids van de Schoorlse Duinen kun je elke maand met een ander thema op pad.
Beleef samen de natuur en speur naar planten en dieren in het duin. Tijdens deze educatieve en actieve ochtend of middag ontdekken kinderen met hun ouders de natuur. In september kun je met de gids op spinnensafari. Kijk hoe spinnen een web maken en welke soorten er allemaal zijn. Hierna kun je een spinnenpuzzel maken, spinnen knutselen en iets lekkers maken boven een vuurtje.
De Buitendag met het thema ‘spinnen’ is op zondag 15 september in het Buitencentrum Schoorlse Duinen. Je kunt instromen tussen 11:00 uur en 14:00 uur en het programma duurt anderhalf uur. Kinderen van vier tot en met tien jaar kunnen meedoen voor 5,00 euro. Reserveren is noodzakelijk en kan op de website van Staatsbosbeheer.
Vrijdagochtend is een scooter aangereden op de rotonde bij de Bergerweg en de Van Blaaderenweg in Bergen. Toen een scooterrijdster via het fietspad wilde oversteken naar de Van Blaaderenweg, werd zij aangereden door een automobilist die op de rotonde wilde afslaan.
Vermoedelijk zag de autobestuurder de scooterrijdster over het hoofd, waarna ze hard viel. Omstanders belden 112 en hielpen haar naar de kant van de weg, in afwachting van de hulpdiensten.
De auto had nauwelijks schade, maar de scooter zag er wat minder netjes uit na de val op het wegdek. De gevallen vrouw kreeg een mitella om en is met armletsel overgebracht naar het ziekenhuis door familie.
