“Help! Help!” klinkt het van halverwege de Alkmaarse watertoren, terwijl de brandweer met drie wagens aankomt. Maar er komt ook gelach van de twee mannen boven, en er is geen brand te zien of te ruiken. Het tweetal wacht tot hun stiefvader Arjan van de Pol ze ‘komt redden’ met de hoogwerker. Een ludieke afscheidsoefening die hij niet zag aankomen. “Ik had dit echt totaal niet verwacht.”
Het is een traditie bij de vrijwillige brandweer: ervaren rotten die na vele jaren trouwe inzet stoppen, worden door hun collega’s verrast met een ludieke laatste oefening. Brandweerwagens met flitsende alarmlichten en vellen papier met grappige kreten erop reden donderdagavond de Hooftstraat in. Arjan van de Pol lag nietsvermoedend op de bank, want hij stopt eigenlijk pas volgende week met uitrukken, geeft binnenkort nog één keer een cursus en sowieso dacht hij niet dat hij die eer zou krijgen.
“Normaal doen we dit bij alleen mensen die héél veel voor de brandweer gedaan hebben”, zegt Arjan bescheiden tegen Streekstad Centraal. Zo iemand is hij wel degelijk, vinden zijn collega’s. Wil legt het uit: “Arjan staat al ruim dertig jaar klaar voor de brandweer, in navolging van zijn vader. Hij doet vooral heel veel rondom en mét de hoogwerker. Opleidingen, en ook de uitrukken. Altijd anderen erin mee willen nemen, veel willen uitleggen, de hoogwerker is écht zijn kindje. Vandaar dat hij zijn laatste oefening heeft op de hoogwerker.” (tekst gaat verder onder de foto)
Die oefening ging overigens niet vlekkeloos, want plotseling viel de motor uit. Geintje van een collega. Iedereen op de grond grote lol natuurlijk. Nadat Arjan en zijn ‘bonuszonen’ beneden zijn gaat iedereen met elkaar op de foto.
Even later moet Arjan nadenken na de vraag of hij memorabele momenten kan noemen. Mooi of juist triest. “Ik heb een hoop mooie en trieste momenten meegemaakt”, kijkt Arjan terug. Dan komt als eerste boven de grote brand die Unil Smeermiddelen op 9 juni 2001 in de as legde. “De putdeksels vlogen omhoog.”
“Zal ik je eens wat vertellen”, breekt de vader van Arjan in. “Hij mocht eerst niet bij de brandweer! In Burgerbrug zat iemand die wilde beslíst niet dat de zoon van een brandweerman bij de brandweer kwam. Toen is-ie noodgedwongen naar Kracht & Vlugheid gegaan.” Er is enige hilariteit onder de veelal jongere collega’s, want twee vrijwillige korpsen (pa zat bij Burgerplicht), dat is láng geleden. Als ze uitgelachen zijn zegt ‘archivaris’ Wil dat zijn vertrekkende collega op 1 april 1991 toetrad. “Dat is al hééél lang geleden”, lacht Arjan hartelijk mee. (tekst gaat verder onder de foto)
Arjan weet nog hoe het voelde toen hij begon. “Dat was helemaal geweldig. Ook omdat mijn vader bij de brandweer zat. Alleen dan bij een ander korps, dus dat maakte ook wel weer een beetje strijd.” Zijn allereerste melding kan hij zich niet meer herinneren. “Maar in die tijd waren er wel paar die me bijgebleven zijn, onder andere een klapper bij de keukenboer op de hoek. Dat was een loodgieter van Van der Poll uit Langedijk, met een rood Renault Kangoo busje, dat was een van mijn eerste. ”
Arjans exit is de vierde in ruim een jaar tijd. Eind juli 2023 nam Koos Polderman afscheid, gevolgd door Max Delissen vlak voor kerst en in maart broer Marcel Polderman. Een flinke aderlating, maar er is gelukkig behoorlijk wat talentvolle aanwas. En Wil, de volgende die het langst meedraait, denkt voorlopig nog niet aan stoppen.
Zoals vele oudgedienden, blijft Arjan betrokken. Samen met ex-collega’s werkt hij aan een stichting voor behoud van de AA Ford brandweerauto uit 1930 die in de kazerne staat.
