Pikkedonker kan het zijn op provinciale fietspaden. Onverlicht en midden in de polder of het bos. Rij je langs een N-weg, dan zie je soms even niks wanneer er een auto aankomt. En alleen midden op het pad is belijning die aangeeft waar je moet fietsen of brommen. Wie is er wel eens de berm in gereden? Of bijna?
Een deel van de fietspaden in beheer van de provincie heeft geen zijlijnen. De provincie gaat hier vanaf maandag 26 augustus iets aan doen. Onder andere langs de Zeeweg in Bergen (N510).
Tot en met september worden doorfietsroutes en regionale fietsnetwerken voorzien van lijnen langs de kanten. Na een winterstop wordt de klus tot aan de zomer voortgezet. In de nazomer volgt de afronding. Paden die al voor onderhoud zijn aangemerkt fietsen er tussendoor.
Onder andere de N510 tussen Bergen en Bergen aan Zee wordt onder handen genomen. Twee weken voor een fietspad wordt aangepakt plaatst de provincie borden ter aankondiging. De werkzaamheden leveren enige hinder op, maar de paden blijven gewoon toegankelijk. Mogelijk worden verkeersregelaars ingezet.
De nieuwbouwplannen voor het Plein in Bergen houden de gemoederen ook tijdens het zomerreces van de gemeente bezig. Niet in de laatste plaats omdat maandag voor het laatst zienswijzen op de bouwplannen konden worden ingediend. Dat is volgens de Bewonersvereniging Bergen Centrum (BBC) meer dan duizend keer gedaan.
Al jaren geleden ontstonden plannen voor herinrichting van het Plein. Na flinke hobbels, onder andere juridische, werden onlangs twee ontwerpbesluiten gepubliceerd voor de de bouw van twee appartementencomplexen met commerciële plint, genaamd het Pleingebouw en het L-gebouw. Daarmee komt de realisatie weer een stapje dichterbij, maar daar is zéker niet iedereen blij mee. Vooral via de BBC klinkt de roep om kleinschaligere bouw. (tekst gaat verder onder de foto)
De Bewonersvereniging Bergen Centrum organiseerde op 7 juli een druk bezochte informatiebijeenkomst over de plannen voor het Plein. (foto: Streekstad Centraal)
De BBC stelt dat een ‘zwijgende meerderheid’ de ontwerpen te massaal vindt. De vereniging organiseerde een informatiebijeenkomst en faciliteerde het indienen van zienswijzen gericht aan de gemeente. Dat leverde een vloed aan zienswijzen op, al zegt dat zeker niet alles want dat kunnen ook steunbetuigingen zijn of brieven met slechts kleine bezwaren. Er zijn ook veel (vooral jongere) inwoners die zitten te springen om een eigen stek en dan is de locatie aan het plein wel een A-locatie.
Na het reces zullen de gemeenteraad en het college reageren op de ingezonden zienswijzen. Het is daarna aan de raad om al of niet een ‘verklaring van geen bedenkingen’ voor de plannen af te geven. Mogelijk volgt daarna nog een juridische procedure.
Het Rosariumpark in Heerhugowaard staat op zondag 1 september weer in het teken van muziek, dansen, gezelligheid, chillen en lekker eten. Met gratis toegang natuurlijk, want zo hoort dat met het Mixtream Festival.
Het Mixtream Festival biedt dit jaar twintig optredens verdeeld over twee podia en één van de headliners is Skotwal. Voor de inwendige mens is er van alles verkrijgbaar, van ‘good old’ patat tot Marokkaans en Mediterraan eten. En dan is er nog entertainment in de vorm van actieve kunstenaars, de schminkhoek en zelf graffiti spuiten op de hekken rond het terrein.
Het festival duurt van 13:00 tot 23:00 uur en is zoals gezegd vrij toegankelijk. Meer informatie op mixtream.nl en op de Facebookpagina van Mixtream. (foto: Mischa Nieuwboer)
De duinen worden al bijna twee weken lang uitgekamd. De politie zet veel middelen in om de man die sinds 31 juli vermist wordt terug te vinden. Het Nationaal Drone Team sprong zaterdag bij en werkt nauw samen met de Internationale Reddingshondenbrigade. Maar hoe graag ze ook helpen, maandag was dat toch echt niet te doen. “Het is net alsof je de tropen in gaat.”
Zowel het droneteam als de hondenbrigade ervaren zo hun uitdagingen. “Het is zó’n immens groot gebied, het is zó heuvelachtig, de temperatuur speelt op en het is gelijk veel warmer. Je zit met zand, de zon erop, het is net of dat je de tropen in gaat als je over de rand van de berg heen gaat hier”, vertelt Pave Verbeek van het Nationale Drone Team (NDT) tegen NH Nieuws, mediapartner van Streekstad Centraal. Maandag was het zelfs zo warm dat er niet gezocht werd. “Zowel voor apparatuur als voor de honden was het niet te doen.” (tekst gaat verder onder de foto)
In het busje van het Nationale Drone Team worden de bewegingen van de drone nauwkeurig gevolgd en vastgelegd. (foto: NH Nieuws)
Dinsdag was het ook warm, maar te doen. Pave en zijn mede-vrijwilligers hebben inmiddels een groot stuk van het duingebied van boven bekeken. Slimme computersoftware helpt een handje en op plekken waar van boven weinig te zien is springen reddingshonden bij.
“We krijgen dan de coördinaten door van het NDT en gaan er naar toe”, vertelt Fleur Willems van de hondenbrigade. Maar voor de zoekhonden is de klus ook niet eenvoudig in zo’n groot en oneffen gebied, zeker als het warm is. En het team begon pas een week na de vermissing. “Normaal gesproken werken we op een specifiek geurspoor en dat is voor ons heel lastig om nog op te pakken.”
Evengoed wordt er nog ijverig gezocht met zowel de speurdrone als de speurhond. “We streven allemaal naar hetzelfde doel en ik zeg maar zo ‘wie hem vindt maakt niet uit, als meneer maar gevonden wordt, als meneer maar thuis komt’.” (tekst loopt verder onder de foto)
De Internationale Reddingshondenbrigade, ook wel bekend als de Stichting Mantrailing – Limburg, zet honden in die speciaal getraind zijn voor speurtochten. (foto: NH Nieuws)
Zowel het Nationaal Drone Team als de Internationale Reddingshondenbrigade bestaan uit vrijwilligers. Zij werken mee aan zoektochten als deze. Beide organisaties draaien vooral op geld van sponsoren en donaties van bekenden van vermiste personen.
De naam van de vermiste man is niet openbaar gemaakt en er zijn ook geen foto’s beschikbaar. De familie en het Openbaar Ministerie vinden het verspreiden van een signalement voorlopig voldoende. De 58-jarige man is blank, heeft donker krullend haar, is slank en 1,87 meter lang. Hij droeg een blauw shirt, lichte korte broek en sandalen.
Egmondse Duinwijn. Ieder jaar maakte Theo Castricum er zo’n 150 liter van, maar dit jaar zit dat er helaas niet in. Hij heeft zijn hobbywijngaard op de lankies in Egmond aan Zee en die werden afgelopen winter zwaar getroffen door wateroverlast. De 71-jarige Theo kan weinig anders dan zich erbij neerleggen. “De afgelopen maanden stonden de stokken in dertig centimeter water. En iedereen weet: wijn houdt niet van water.”
Al bijna vijftig jaar tuiniert Theo in de duinlandjes en de afgelopen vijftien jaar cultiveert hij een kleine wijngaard met zo’n 180 druivenplanten. “Het was geweldig. Prachtige mooie suikergehalten”, vertelt hij trots aan NH Nieuws, mediapartner van Streekstad Centraal. Hoe anders ziet het er nu uit. Het water is inmiddels weggetrokken, maar de bodem is nog blubberig en de druiven die er hangen zijn klein en onrijp. “De planten missen vooral voedingsstoffen. De gele bladeren hadden gewoon mooi groen moeten zijn. De ‘appellation 2024’ zal er niet komen.” (tekst gaat verder onder de foto)
Geen mooie, grote donkere druiven dit jaar. Theo laat zien hoe ze er uitzien door alle regenval. (foto: NH Nieuws)
“Mijn grootste vrees was dat alles zou afsterven. Ja, dan houdt het voor mij op”, zegt Theo. Zo erg is het gelukkig niet en gunstig is dat het nu warm en veelal droog is. Maar zijn wijnranken zijn nog niet uit de gevarenzone. “Het is nu zaak om ze zo snel mogelijk en zo goed mogelijk weer op een niveau te krijgen dat ze goed de winter door kunnen.” Al weet hij zo net nog niet of zijn wijngaard nog een lang bestaan heeft. “Ik maak me best zorgen over de toekomst hier. Gaat het met het extremere weer nog wel lukken om hier wijn te verbouwen?”
Deze maand springt gebiedsbeheerder PWN in met twee pompen, die het water uit de moestuinen naar zee zullen afvoeren. Ondertussen wordt er aan een structurele oplossing gewerkt. Theo is er blij mee, maar hij moet nog zien of die het gewenste resultaat op gaat leveren. “En ik hoop dat ze verder kijken dan alleen deze landjes en dat ze de afwatering naar het achterland, de polder tot aan Egmond aan den Hoef, ook herstellen.”
Meer dan duizend mensen in de regio zijn maar wat blij met de steun van de kledingbank in Egmond, maar nu heeft de stichting zelf héél hard hulp nodig. Eind dit jaar gaat het huidige pand op slot voor de kledingbank. Daarmee komt een einde aan het anti-kraak-verblijf in de voormalige Boswaidschool in Egmond aan den Hoef. Maar er is geen vervangende ruimte.
De kledingbank vervult inmiddels bijna vijf jaar lang een belangrijke rol voor minima in de wijde regio. “De meesten komen uit Alkmaar en verder vooral Heerhugowaard en Bergen. Maar ze komen ook helemaal vanuit Zaandam en Den Helder”, vertelt oprichtster een voorzitter Tamara Tuls aan Streekstad Centraal. Wat overblijft gaat naar het Leger des Heils. Dat kleding een nieuw leven krijgt is ook nog eens gunstig voor het milieu.
Maar op 31 december moet de kledingbank weg uit Boswaid-gebouw om plaats te maken voor Kindcentrum De Kiem, waarvan het gebouw gaat worden verbouwd. De stichting is al meerdere jaren in overleg met de gemeenten Bergen, Heiloo en Alkmaar en individuele politici voor een nieuwe stek, maar zonder resultaat. (tekst gaat verder onder de foto)
Vanwege haar inzet voor de samenleving werd Tamara Tuls in 2022 verkozen tot ‘Egmonder van het Jaar’. (foto: Kledingbank NHN)
Gemeente Bergen steunt minima al op andere manieren, was de uitleg. Al werd tegenover Tamara erkend dat daar niet goed gebruik van wordt gemaakt. “Er zijn veel potjes voor minima, maar die weten ze niet goed weten te vinden. Dat wil de gemeente Bergen gaan aanpakken, maar ja, nu hebben mensen daar niet veel aan.” Bovendien verbiedt gemeente Bergen het om geld bij te verdienen met de maandelijkse verkoop van kleding die overblijft. Financieel bufferen voor verhuizing naar een duurder pand was er de afgelopen vijf jaar dus niet echt bij.
Vanuit particuliere hoek zijn ruimten aangeboden maar die waren helaas te klein. “We hebben 300 tot 400 vierkante meter nodig en daarbij is het van belang dat die met openbaar vervoer goed te bereiken is”, vertelt Tamara. Ze wil liever niet meer terug naar hoe het ooit begon. “We zaten toen in een bollenschuur in Egmond-Binnen. Dat was met het OV anderhalf uur heen vanuit Alkmaar én weer terug.” (tekst gaat verder onder de foto)
Een selfie na een succesvolle verkoopdag. Niet op de thuisbasis van Kledingbank NHN want dat mag niet, maar in het Alkmaarse wijkcentrum De Alkenhorst. (foto: Kledingbank NHN)
“Gemeenten willen ons niet helpen. Er staan veel gebouwen leeg, maar die kunnen we niet betrekken”, vertelt oprichter en voorzitter Tamara Tuls. “We krijgen ook geen subsidie, werd er gelijk achteraan gezegd.” Er is een geschikte ruimte gevonden in Heiloo, maar die is niet anti-kraak en dus veel duurder. Daarom is een crowdfundactie opgestart. Het streefbedrag is 74.500 euro. Genoeg voor de herinrichting en twee jaar huur. Dan is er rust in de tent en kan er verder gekeken worden. Tamara hoopt dat er nog een geschikte ruimte wordt aangeboden tegen een vriendelijk huurprijsje. Bijvoorbeeld kantoorruimte die al een tijd leeg staat.
Op het moment van schrijven staat de teller op bijna 3.500 euro. Tijdens het interview met Tamara plopte er net een donatie van 100 euro bij. “We zijn superblij met de donaties. Het gaat de goede kant op, maar we hebben wel nog heel veel nodig. Dat klinkt misschien gemeen, maar het is gewoon zo.”
Met pijn in het hart bliezen de organisatoren van Lichtjesavond Alkmaar het evenement dit jaar af. Sinds de eerste editie is de deelname vertienvoudigd en te groot geworden voor de Lionsclub. Het inhuren van een evenementenbureau bood geen oplossing. Komt er dan ooit nog een Lichtjesavond? Voorzitter Ilse Ketzer is optimistisch, mede doordat de gemeente een helpende hand heeft uitgestoken.
Wat begon in 2014 als een gemoedelijke tocht met verlichte bootjes door de binnenstad, groeide uit tot een Lichtjesavond met een enorme vloot, dj’s, lichtshows, een flyboard show en een wandeltocht. Harstikke leuk, maar het werd wel erg druk op het water. Woltheus Cruises, deelnemer en sponsor, wil zelfs niet meer meedoen. Bovendien kwam de Lionsclub handjes tekort en uitbesteden bleek geen uitkomst. Er zat voor de organisatie niets anders op dan de stekker voor 2024 uit Lichtjesavond te trekken. (tekst gaat verder onder de foto)
Hier wordt duidelijk zichtbaar hoe populair de lichtjesavond in Alkmaar werd. De haven bij de Turfmarkt is al vóór de start afgeladen vol. (foto: Marco Schilpp)
Maar Lionsclub Alkmaar is alweer bezig met de voorbereidingen voor Lichtjesavond 2025. “We zijn achter de schermen druk bezig. Met plannen, met hoe we het veiliger kunnen krijgen en meer financiën voor elkaar kunnen krijgen”, vertelt Ilse Ketzer. De Lionsclub kan nog wel wat meer sponsoren gebruiken. “En we hebben met Alkmaar Prachtstad (organisatiebureau, red.) gesproken en met de horeca. Ook zijn we benaderd door een aantal vrijwilligers, die vroegen hoe ze ons konden helpen. Iedereen is bereid om een steentje bij te dragen, heb ik het gevoel.”
Ook gemeente Alkmaar is bereid komend jaar te helpen. Ketzer weet nog niet wat ze precies kan verwachten. “Het wordt echt nog een oriënterend gesprek. We hopen natuurlijk dat ze, op wat voor manier ook, ondersteuning bieden en hun netwerk inzetten. Ze zullen denk ik niet zomaar sponsoren, maar ze kunnen wel op andere manieren helpen, zeker wat betreft veiligheid.”
“We zien het met vertrouwen tegemoet”, zegt Ketzer optimistisch. Lichtjesavond is té leuk om te laten gaan.” ( hoofdfoto: Marco Schilpp)
Vuurwerkspektakel in Castricum mag uitbreiden. Eigenaar Hans Schram had een omgevingsvergunning aangevraagd voor de realisatie van een tweede opslagplaats aan de Overtoom en de gemeente heeft die verleend.
De uitbreiding is niet bedoeld om meer vuurwerk op te slaan dan de maximaal gestelde 10.000 kilo. Het gaat om de extra ruimte die volgens de veiligheidseisen nodig is voor de veilige opslag van vuurwerk. Vuurwerkstukken zoals ‘cakes’ zijn door de jaren groter geworden. (foto: Gemeente Castricum)
De KNRM en de Reddingsbrigade in Egmond aan Zee zijn zondag uitgerukt voor een kitesurfer die in de problemen was geraakt. Zeilers waren de lifeguards echter al voor en hadden de onfortuinlijke surfer uit zee gehaald. De Reddingsbrigade heeft de kitesurfer overgenomen en naar het strand gebracht.
Het was die dag de tweede keer dat de KNRM en de Reddingsbrigade in Egmond aan Zee in actie kwamen. Eerder werd een zwemmer vermist, maar al terwijl de Prins Hendrik van de KNRM naar zee gereden werd, bleek dat de mogelijke drenkeling veilig aan de kant stond.
De kitesurfer was daarentegen echt in de problemen geraakt, want zijn tuigage had het begeven. Nadat de Prins Hendrik was gelanceerd kregen de collega’s van de Reddingsbrigade te horen dat de pechvogel was opgepikt door mensen op een passerend zeiljacht. De Reddingsbrigade voer langszij en heeft de kitesurfer naar het strand gebracht. (foto: KNRM)
Zwoegende hardlopers met rollende bedden. In deze regio geen onbekend tafereel. Het beddenrace circuit is alweer even aan de gang en zaterdag streken dertien koppels neer in Bergen voor het NK Beddenrace. Na een mooie strijd over 50 minuten, plus één rondje extra, waren het Luuk Spaans en Ramon Wagenaar die zichzelf tot Nederlands kampioen heren konden laten kronen.
Het NK Bergen is niet een heel groot toernooi. Dit jaar namen dertien koppels deel, waarvan twee gemengd en één damesduo. Maar dat maakte de strijd niet minder fanatiek en de lol niet minder groot. Met hun speciaal gemaakte driewielbedden stonden de duo’s zaterdag bij Café De Oude Meester klaar voor een race over een parcours van ruim 500 meter door de Bergense straten. (tekst gaat verder onder de foto)
Het oranje duo Luuk Spaans en Ramon Wagenaar (nr 13) op kop tijdens de NK Beddenrace in Bergen. (foto: Marco Schilpp)
De dames Rosan Zutt en Simone Dekker-Mul finishten na 40 minuten plus een ronde vanzelfsprekend als eerste. Bij de gemende duo’s waren het broer Stefan en zus Madelon van Diepen die zo’n vijf minuten later de titel opeisten. Dan de grote strijd onder de mannen. Lang leek er nog van alles te kunnen gebeuren, maar na 43 minuten werd duidelijk wie de sterksten waren. Luuk Spaans en Ramon Wagenaar (nr 13) plaatsten een stevige versnelling en niemand kon bij blijven. Zilver was er voor Klaas Wit en Rob van der Leek. Voor brons was het nog even spannend, maar uiteindelijk ging die plak naar Danny Moorman en Andy van Vliet.
