Vier knallen klonken er donderdagmiddag in de omgeving de Terschellinglaan in Alkmaar. Een aantal omwonenden haalt er de schouders over op: “We hebben hier al drie keer een schietpartij meegemaakt”, vertelt Marja Terstal. De politie heeft inmiddels een 26-jarige Alkmaarder aangehouden. Zijn woning en auto werd diezelfde avond met een politiehond doorzocht.
Rond 12:45 uur kreeg de politie een melding dat er geschoten zou zijn. Een omwonende stond op het moment dat er knallen klonken in haar tuin. “Ik heb zelf vier schoten gehoord, anderen twee. Ik was net in mijn tuin dus ik heb niet zoveel gezien. Ik heb wel begrepen dat er een auto met – mijn buurman zegt – twee Marokkanen erin heel hard weg zijn gereden.”
De politie zocht met een diensthond in struiken naar kogelhulzen en andere sporen. Alsof er niks bijzonders aan de hand is snoeide een buurtbewoner de heg, speelden kinderen in de speeltuin en maakten buurvrouwen een praatje met elkaar. Marja was eens getuige van een politie-inval in de straat. “Toen heb ik een paar nachten niet kunnen slapen. Maar nu is er voor mij niets gebeurd: we zijn het wel een beetje gewend hier”.
Marja spreekt van drie schietincidenten in de afgelopen jaren in de buurt. Debby Koren beaamt dit. “En ook meerdere steekpartijen. Zolang er geen mensen op de grond liggen, is er geen paniek”. Twee jaar terug maakte ze ook een schietincident mee, van héél dichtbij. Er werd recht voor haar deur geschoten, terwijl ze met haar dochter in de tuin zat. De schutter keek haar vervolgens recht in haar ogen. “Toen ben ik naar binnen gerend, langer wilde ik niet wachten.”
In een flat tegenover Marja gebeurt volgens haar ‘iedere keer wat’ en komt de politie regelmatig langs. Nuchter zegt ze: “Als ik van elke politiebus die aan komt rijden, moet schikken, dan kan ik wel hele dagen in de stress liggen.”
Malia Hollo is een stuk minder laconiek, ondanks dat ook zij het nodige heeft meegemaakt in de buurt. Deze keer was het voor haar juist erg dichtbij. “Ik hoorde vier schoten, heel duidelijk. Ik was een beetje bang, want het gebeurde voor de deur en het klonk heel anders dan vuurwerk.”
Dat er zo vaak tumult is in de Terschellingstraat, komt volgens Debby doordat er mensen ‘geplaatst worden’ die met urgentie een woning nodig hebben. “Daar zitten ook mensen bij, waarbij de mentale zorg niet op orde is en de begeleiding ook niet”. Die mensen kunnen er ook weinig aan doen, redeneert ze. “Ik keur het niet goed, maar denk dat we ook moeten kijken naar de gezondheidszorg.”
Een andere buurtbewoner die is opgegroeid in de wijk en graag anoniem wil blijven, wil zo snel mogelijk weg uit de buurt. “Ik woon hier nu vijftien jaar maar ik ben het ondertussen wel zat. Dat komt vooral omdat ze in de flat achter ons daklozen, verslaafden en verwarde mensen opvangen. Voor mijn kinderen wil ik graag naar een rustigere buurt verhuizen.”
Maar dat is lastig, vertelt Malia – die iedere keer ‘hoopt dat het beter wordt in de toekomst’. “Het is niet makkelijk om een andere woning te krijgen.”
