[UPDATE] In de sloot achter de huizen aan De Eg in Heerhugowaard De Noord is maandagochtend een overleden persoon gevonden. De politie doet onderzoek. Inmiddels is een misdrijf uitgesloten.
Rond 06:00 uur kregen hulpdiensten de melding dat er in het water achter een van de huizen langs De Eg een levenloos lichaam was gevonden. De politie, brandweer en twee ambulances kwamen ter plaatse.
Vanwege het onderzoek is verder nog niets bekendgemaakt over de identiteit van de overledene en de mogelijke doodsoorzaak.
Aan de Rembrandtstraat in Heerhugowaard is zondagochtend brand ontstaan in een stapel grof vuil. Het afval stond tussen de ondergrondse vuilcontainers ter hoogte van het Rubensplein. De brandweer kon niet voorkomen dat de stapel grofvuil uitbrandde en de twee vuilcontainers brandschade opliepen.
De brand werd rond 11:50 uur gemeld. Eerder op de ochtend was er al een brandje op dezelfde plek. De twee vuilcontainers zullen vermoedelijk moeten worden vervangen.
Een geparkeerde auto is in de nacht van zondag op maandag aan de Schermerweg in Alkmaar in brand gevlogen. De brandweer kon voorkomen dat de Porsche volledig uitbrandde, maar de schade is wel heel groot.
De brand werd rond 02:50 uur gemeld. Politie en brandweer gingen op de melding af. De brand woedde aan de linker voorzijde en de brandweer heeft de motorkap opengebroken om er goed bij te kunnen. Het optreden was snel genoeg om te voorkomen dat voertuigen die ernaast stonden geparkeerd brandschade opliepen.
De oorzaak van de brand word onderzocht. Brandstichting wordt door de politie niet uitgesloten.
“Ik had het gehoopt, maar ik had het niet verwacht.” Zo’n tweehonderd mensen verzamelden zich vrijdagavond bij het Johan Cruijff Court in de Alkmaarse wijk Daalmeer, om een stille tocht houden voor de omgebrachte Tijn (25). De stoet ging naar Park Rekerhout, waar Tijn voor het laatst was toen hij vermist raakte, om daar een korte ceremonie te houden.
De stille tocht wordt met een rode fakkel afgetrapt door Tijns beste vriend Jeffrey. Onder begeleiding van politie en handhaving baant de stoet zich een weg via het Molentochtpad richting speelplaats De Spin in de Rekerhout. Veelal in stilte, soms met zacht gepraat. Bij aankomst leggen mensen witte en rode rozen op het lage muurtje en wordt een biertje opengetrokken. (tekst gaat verder onder de foto)
Beste vriend Jeffrey geeft het startsein voor de stille tocht naar Park Rekerhout. (foto: Streekstad Centraal)
“We zijn hier om stil te staan bij het verlies, bij het verdriet van familie en zijn vrienden voelen”, spreekt mede-organisator Natasja de menigte toe. “We zijn hier niet om te oordelen of te speculeren, maar om te herdenken, te steunen en te verbinden. Tijn, we dragen je in ons hart. Moge je rust vinden en moge jouw naam een herinnering blijven aan liefde en niet aan geweld.”
“Tijn was een lieve jongen, iemand die graag wilde lachen”, neemt Raoel het daarna over. “En ondanks dat hij een zwaar beladen leven had, vond hij vrolijkheid in weinig: het nadoen van een boers accent, het stijfjes durven dansen op elk liedje, een drankje, mee mogen eten bij iemand thuis.”
“Tijns leven is een slechte film. Hij was een jongen met heftige volwassen ervaringen”, gaat Raoel verder. Tijns vader vertrok op zijn achtste, en als tiener werd hij niet begrepen. Hulpinstellingen, dakloosheid. Geslagen, genaaid en bestolen, soms ook door ‘vrienden’. “Desondanks had hij altijd vertrouwen. Hij lachte met pijn. Pijn uit zijn verleden, maar zijn lach was oprecht.” (tekst gaat verder onder de foto)
Naasten leggen witte en rode rozen neer op het muurtje van de speelplaats in Park Rekerhout. (foto: Streekstad Centraal)
“Nu komt het onvermijdelijke dat wij als vrienden moeten doen. Zijn naam moet gezuiverd worden”, vervolgt Raoel. Tijn zou crimineel zijn, in de drugswereld zitten, een ripdeal zou hem fataal zijn geworden. Het kwetst nabestaanden diep. Nee, zijn maat was niet brandschoon, erkent Raoel. Straatarm stal Tijn wel eens eten en drinken, maar daar bleef het volgens hem bij.
“Tijns dood is gruwelijk, shockerend en zinloos. Hij ontsnapt aan een zwaar leven en leek de weg omhoog te vinden. Alleen, zijn tunnel stortte in voordat hij het licht aan het eind bereikt had. Nogmaals: Tijns leven was een slechte film. Hij was een volwassen kind, dat nooit oud zal worden”, besluit Raoel. (tekst gaat verder onder de foto)
Bier voor Tijn. (foto: Streekstad Centraal)
In stilte branden Tijns vrienden twee fakkels. Ze schenken bier uit over het grind van de speelplaats en ze brengen een toost uit voor Tijn. Het is het waardige einde van een indrukwekkende stille tocht.
Natasja is een beetje overdonderd door de opkomst. “Ik had dit niet verwacht. Ik had het gehoopt, maar ik had het niet verwacht. Het is heel mooi, ja. Nu is er een stukje afgesloten en verder wachten we het politieonderzoek af.”
Op zondag 16 november vindt de halve finale van Alkmaars Talent 2025 plaats in Theater De Vest
Uit de voorronden in Theater De Drukkerij kwamen twintig acts naar voren, met van alles en nog wat voor het publiek. Op zondag de 16de treden ze opnieuw op, om een van de twaalf plekken te veroveren in de finale, die wordt gehouden op zondag 14 december in Podium Victorie.
De halve finale van Alkmaars Talent is van 14:00 tot 17:30 uur, inclusief pauze, in de Kleine Zaal. Tickets kosten 9,50 euro, inclusief drankje en garderobe, en zijn te bestellen via theaterdevest.nl.
Er wordt even weinig gefietst door ambtenaren in Dijk en Waard. In ieder geval niet op een e-bike van werk. In de nacht van zaterdag op zondag zijn negen elektrische dienstfietsen uit de stalling bij het gemeentehuis ontvreemd.
“Vijf van deze fietsen zijn ontmanteld teruggevonden in het water naast de Parelhof, de andere fietsen zijn verdwenen”, licht een woordvoerder toe. “Er is aangifte gedaan en er wordt onderzoek gedaan naar de wijze van inbraak”, licht een woordvoerder toe. “We kunnen daarom op dit moment niet meer details geven over de ontvreemding van de fietsen.”
Hoe het precies zit met vergoeding van de verzekering moet ook nog worden uitgezocht.
Met zijn gezicht staat hij tegen het glas van de nieuwe toegangsdeur aan. ‘Kijk, daar achterin kun je ‘m zien staan’, zegt Wullie. En inderdaad, achterin de stalling zien we zijn motor. Maar Wullie Macmorland kan er niet bij. Niemand kan er bij. Voor de foto houdt hij zijn elektronische toegangskaart nog maar eens voor de lezer, maar de deur blijft net zo gesloten als even daarvoor.
We hebben met Wullie afgesproken bij de fietsenstalling aan de Ridderstraat. Aan de openbare functie van de stalling kwam een eind toen de nieuwe stalling in de voormalige V&D werd geopend. Maar voor omwonenden is de stalling nog wel beschikbaar. Tenminste, zoú beschikbaar moeten zijn.
Ook de motor van Ernst van de Bosch staat in de stalling. Zowel zijn motor als die van Wullie vallen in een categorie die je liever niet zomaar langs de straat zet. Zeker ’s nachts niet. Dat is ook een harde voorwaarde van de verzekering. Ze hebben daarom al jaren een regeling waarbij ze hun kostbaar bezit in de stalling aan de Ridderstraat mogen zetten. (tekst gaat verder onder de foto)
Wullie tuurt door de deur van de stalling aan de Ridderstraat naar binnen en wijst naar zijn motor achterin. (foto: Streekstad Centraal)
En daar zijn ze allebei hartstikke blij mee. “Voor ons is het echt een uitkomst hoor en we waarderen dat enorm, dus we willen eigenlijk niet zeuren. Maar nu loopt het wel een beetje de spuigaten uit, vooral voor Wullie”, vertelt Ernst aan Streekstad Centraal. “Voor Wullie is het namelijk echt zijn dagelijkse vervoermiddel.”
“De stalling zou op 5 oktober dicht gaan voor aanpassingen en op de 12e weer open gaan. Prima, dacht ik, want dan zit ik toch in Schotland”, vertelt Wullie. Omwonenden konden hun fiets die periode tijdelijk in de nieuwe De Afstap kwijt. Maar hij kwam er op de 12e toch niet in. “Okay dacht ik, het is de gemeente, die is niet zo snel. Ik wachtte een paar dagen, maar toen gebeurde er nog steeds niks.”
Wullie belde de gemeente en die verwees door naar Parkeerservice P1. Na een uur in de wacht kreeg hij iemand op het hoofdkantoor in Amersfoort aan de lijn die hem doorverbond naar een collega in Alkmaar. “Toen heb ik na nog eens 23 minuten in de wacht te hebben gestaan opgehangen, ik was er helemaal klaar mee.” (tekst gaat verder onder de foto)
Yep, daar staat ie achterin, de motor van Wullie. Zo dichtbij, zo ver weg. (foto: Streekstad Centraal)
Hij belt opnieuw de gemeente. “Oh meneer, wat vervelend voor u!”, zegt Wullie in een hogere stem. Hij werd vriendelijk geholpen. “Buitengewoon netjes, echt heel lief.” De medewerker wist de juiste persoon te vinden en die vertelde dat de passcanner op 22 oktober zou worden gerepareerd. Met P1 was afgesproken dat stalling op afspraak zou worden geopend.
“Maar toen kreeg ik een mail van P1 van: ‘nou ik denk niet dat wij iemand daar voor gaan sturen. U kunt uw motor eruit halen en dan zoekt u het verder maar uit’.” Okay, zo stond het er niet, maar daar kwam het wel op neer.
Het werd woensdag 22 oktober, maar de nieuwe schuifdeuren bleven dicht. Een paar dagen later belde Wullie de gemeente maar weer. Het werd zeven dagen later opnieuw woensdag, maar nee. Ook toen wilden de deuren niet open. Gelukkig was er iemand in het pand naast de stalling aan het werk. Dankzij een doorgang kon hij in ieder geval zijn motor aan de stroom zetten, zodat het alarm de accu niet leeg trok. (tekst gaat verder onder de foto)
De prachtige motor van Wullie die ’s nachts binnen moet staan van de verzekering. (foto: Wullie Macmorland)
Afgelopen vrijdag belde Wullie weer. “We hebben geen idee”, zegt hij weer in een hogere stem. “Er komt een nieuwe kaartlezer, maar we weten niet wanneer. Sorry meneer, we vinden het heel vervelend voor u, maar meer kunnen we niet vertellen.” De goedlachse Schot maakt zich niet snel druk, maar toen raakte hij wel geïrriteerd. “Ernst en ik gebruiken onze motor allebei ook voor werk en we kunnen er al vier weken niet bij.”
Wullie benadrukt meermalen dat hij heel blij is dat hij en Ernst de stalling aan de Ridderstraat mogen gebruiken voor hun motoren. Het mag bij uitzondering, en ook alleen daar, niet in een van de parkeergarages. “Maar ja, dan moet ik er wel bij kunnen.”
Wij staken via de perslijn ons licht op bij de gemeente en komen er zo achter waar het is misgegaan. De stalling is niet beschikbaar omdat bij de vervanging van de oude deur door de nieuwe, glazen deur per ongeluk teveel kabels zijn doorgeknipt. Toen dat hersteld was, bleek de kaartlezer defect en moest een nieuwe worden besteld. Goed nieuws: die wordt komende vrijdag geplaatst.
Na Station Heiloo wordt Station Beverwijk heringericht. Het is een veel kleinere aanpassing, maar toch eentje die een week gaat duren en tussendoor is er geen treinverkeer. De NS regelt vervangend busvervoer. Wie Haarlem als begin- of eindbestemming heeft kan beter omrijden via Amsterdam Sloterdijk.
Van zaterdag 15 tot en met zaterdag 22 november gaat Station Beverwijk op de schop. Het voorbereidende werk is inmiddels gestart. ProRail en aannemer Dura Vermeer gaan de overweg naast het station 50 meter verplaatsen en in onbruik geraakte sporen en wissels verwijderen. Zo wordt ruimte gemaakt voor een nieuwe busbaan.
Verder worden wissels vernieuwd en komt er een nieuwe locatie waar onderhoudsvoertuigen het spoor op en af kunnen rijden. Ook worden voorbereidingen getroffen voor de bouw van een nieuw onderstation, die in 2026 staat gepland.
Het vervangende busvervoer rijdt tussen de stations Santpoort Noord, Driehuis. Beverwijk, Heemskerk en Uitgeest. De hele treinrit duurt standaard 16 minuten, de bussen zullen daar ruim twee keer zo lang over doen. De bustijden zijn al in de NS-planner verwerkt.
De belastingen voor afvalverwerking gaan flink omhoog. Dat zal HVC treffen, en het is te verwachten dat het afvalverwerkingsbedrijf de kosten in ieder geval deels moet doorschuiven naar inwoners en ondernemers. De OPA-fractie in Alkmaar vraagt daarom het Alkmaarse college wat de gemeente kan doen om lokaal de schade voor te beperken. Het antwoord daarop is -kortgezegd- heel weinig.
Afvalverbranders als HVC betalen vanaf 2027 meer CO2-belasting en krijgen een nieuwe belasting op verbranding van slib uit rioolwaterzuiveringen. Vanaf 2028 wordt de afvalstoffenbelasting opgekrikt naar 90,21 euro per 1.000 kilo afval. Op dit moment is het bedrag 39,71 euro. En dan is er nog de belasting op afvalstorting met ontheffing, die vanaf 2029 stevig omhoog gaat naar 234,83 per 1.000 kilo, tegenover 39,71 euro nu.
‘Rijk graait en maakt afvalverwerking kunstmatig duur’, kopte OPA boven vragen aan het college. De hoofdvraag: kan gemeente Alkmaar ervoor zorgen dat inwoners en ondernemers enigszins worden gespaard? (tekst gaat verder onder de foto)
Minder afval, meer scheiding en recycling. Dat zijn de beste manieren om de pijn van de toekomstige afvalbelastingen te verzachten. (foto: Streekstad Centraal)
Kort door de bocht is het antwoord ‘nee’: er is niet echt meer mogelijk dan al wordt gedaan. Gemeenten en de provincie hebben als aandeelhouders en een dikke vinger in de pap maar HVC mag geen winstoogmerk hebben, dus er is niet zomaar iets om op te beknibbelen.
“De gemeente heeft beperkt invloed, maar kan de effecten enigszins dempen door in te zetten op minder restafval. Dat maakt de heffing voor inwoners beter uitlegbaar”, aldus het college van B&W. “Tegelijkertijd heeft het college gevraagd om een onafhankelijke evaluatie van de dienstverleningsovereenkomst met HVC waarin het kostenaspect wordt onderzocht.” Wellicht is een kostenbesparende stroomlijning mogelijk. “De gemeente blijft de financiële risico’s monitoren via de bestaande afspraken, rapportages en de geplande evaluatie.”
HVC zelf is lid van diverse brancheorganisaties en heeft haar eigen afdeling Public Affairs. Volgens het college is het afvalbedrijf zo goed vertegenwoordigd in landelijke overleggen en beleidsvorming.
Diefstal, overlast en agressie. Winkeliers en hun personeel hebben er helaas mee te maken en dat is in Alkmaar niet anders. Daarom organiseerde ondernemersvereniging Alkmaars Bolwerk een bijeenkomst in het stadhuis, samen met Platform Veilig Ondernemen (PVO) en twee trainers. Enerzijds om te praten over de problematiek en anderzijds voor tips en trucs.
De opkomst zorgde voor een lichte teleurstelling bij de organisatie en de twee trainers die de ochtend leidden. Misschien ervaren de meeste winkeliers en medewerkers niet genoeg problemen om er een ochtend voor op te offeren, of hebben ze het gevoel dat ze zichzelf goed genoeg redden. “Maar goed, het mooie van een kleine groep is dat we kunnen inspelen op wat er nodig is”, zei Linda Hoorn van PVO.
En uiteraard, als de boel op gang komt blijkt iedereen zo zijn eigen problemen te ervaren. “In het VVV hebben wij jaarlijks zo’n 280.000 bezoekers en dan krijg je van alles wel wat mee”, trapt Yentl af. “Wij hebben nog wel eens te maken gehad met diefstal”, zegt Ingrid van juwelier Lucardi. “En ik vind dat klanten met name verbaal erg, zeg maar uh ‘mondig’, zijn geworden. Echt een megaverschil met de tijd voor corona, maar gelukkig geen lichamelijke agressie. Tegenwoordig zijn we op koopavond niet meer open, dat heeft deels te maken met minder klanten, maar ook veiligheid.” (tekst gaat verder onder de foto)
Een bescheiden opkomst, maar zo is er wel veel interactie tijdens de bijeenkomst over veilig ondernemen. (foto: Streekstad Centraal)
“Wij zijn dagelijks bezig met hoe de vloer te bezetten om diefstal zo veel mogelijk te voorkomen. Agressie valt wel mee”, vertelt Caroline van Parfumerie Douglas. In de Primera aan het Geert Groteplein in Overdie is het probleem weer heel anders, volgens Adinda. “Wij hebben vooral last van zwervers die voor de deur bedelen en klanten lastig vallen. En ze reageren niet heel goed als je ze wegstuurt.”
Opvallend: de aanwezigen die in de binnenstad werken zijn nogal te spreken over wijkagent Geert van Drunen en zijn collega, maar de handhavers zijn daarentegen vrijwel onbekend. Ze begrijpen dat die niet altijd overal kunnen zijn, maar toch. Van Drunen betreurt dat de boa’s vaak in hun auto rondrijden. “Ik ga zelf eigenlijk altijd te voet door het centrum. Dan ben je aanspreekbaar, heb je veel makkelijker contact met mensen.” Dat de twee boa’s die zouden komen, toch afwezig zijn valt ook niet zo goed. Gelukkig kwam één van hen wat later alsnog. (tekst gaat verder onder de foto)
Emoties op een schaal van 1 tot 10. Hoe kan je voorkomen dat een confrontatie escaleert, of spanning wegnemen? (foto: Streekstad Centraal)
Ingrid van Lucardi zou wel wat betere straatverlichting willen in de Boterstraat. Ook wordt gevraagd naar de camera’s in de stad. De wijkagent legt uit dat die onder andere bij de Boterstraat hangen, en dat er vanuit de centrale snel geschakeld kan worden tussen camera’s om iemand te kunnen achterhalen. Linda Hoorn van PVO beaamt dat camera’s vooral achteraf nuttig zijn, bij de opsporing. Haar collega vertelt nog dat particulieren hun eigen camera kunnen aanmelden bij de politie.
Verder krijgen de aanwezigen antwoord op vragen over wanneer de politie te bellen, wanneer handhaving en hoe die te bellen (via 14072), en hoorden ze van Van Drunen dat hij altijd te appen is als er iets speelt.
Dan volgt een korte training van Hanu Hoedeman en Chris Bergman. Na een inleiding over emoties en hoe je daarmee om zou kunnen gaan, spelen ze korte scenes en daarna mogen de dames zelf aan de slag. Hier en daar wat nerveus gelach, maar bijna iedereen doet mee. Ze spelen diverse scenario’s aan de hand van vijf kaarten met woorden: gedrag, gevoel, grens & wens, keuze met negatief gevolg, keuze met positief gevolg. (tekst gaat verder onder de foto)
Hanu speelt een klant die, terwijl hij een belletje pleegt, een artikel in zijn jaszak steekt. Zonder er bij na te denken, blijkt daarna. Geen winkeldief. (foto: Streekstad Centraal)
Ieder neemt een stukje interactie met ‘vervelende klant’ Hanu voor zijn rekening. Dat gaat best goed, tot de scene waarin hij niet door ‘een vrouwtje’ geholpen wil worden. Tot slot zijn het Yentl en Ingrid die wel een hele scene solo aandurven. Daarna spelen Hanu en Chris nog een stukje met een ‘winkeldief’ en iemand die dat misschien niet is.
“Helemaal goed”, blikt trainer Hanu terug op de korte training. “De meesten stapten al snel naar voren, dat was fijn om te zien, en ze hebben ook lekker meegedaan.”
Ook degenen waarvoor de bijeenkomst bedoeld was lijken tevreden. Inclusief Yentl en Ingrid, ondanks dat zij duidelijk ‘hun mannetje staan’. “Ja, na zo veel jaar heb je bijna alles al wel een keer gezien en meegemaakt”, zegt Ingrid. “En van iedereen waarmee je samenwerkt pik je wel wat mee. Maar het is altijd fijn om weer even op te frissen.”
![[UPDATE] Lichaam gevonden in sloot langs De Eg in De Noord](https://hub.streekstadcentraal.nl/wp-content/uploads/2017/05/112-Ambulance-004-eigen-foto.jpg)
