Radio diefstallen kerk
Hoge Raad is onverbiddelijk: Rutger H. gaat cel in voor doodrijden Heerhugowaardse Ilayda
Ondanks pogingen is het Rutger H. niet gelukt om onder zijn straf uit te komen. De inmiddels 32-jarige man is al jaren af en aan bij de rechtbank te vinden vanwege het doodrijden van de Heerhugowaardse Ilayda. De Hoge Raad heeft geoordeeld dat H. zes maanden de gevangenis in moet.
Voor de dodelijke aanrijding kreeg hij al twee keer eerder een straf opgelegd. De Langedijker zou veel te hard en zeer onvoorzichtig hebben gereden, schrijft mediapartner NH. De rechter, die de zaak begin 2022 behandelde, achtte bewezen dat hij die avond onverantwoord reed en daarmee het dodelijke ongeluk veroorzaakte. Hij kreeg toen vijf maanden cel opgelegd en een rijontzegging van anderhalf jaar. Nadat hij daartegen in beroep ging, kreeg hij een zwaardere straf: zes maanden gevangenisstraf en moet twee jaar zijn rijbewijs missen. Volgens de advocaten van H. zou er onvoldoende bewijs tegen hem zijn. Ook zou het proces niet goed zijn verlopen, waarop H. in cassatie ging bij de Hoge Raad. Die oordeelt nu dat de zaak eerlijk is behandeld en verwerpt zijn beroep. Daarmee blijft zijn eerdere veroordeling van zes maanden staan.
Een monumentje met een hoefijzer en foto’s van het meisje met haar zus, familie en vrienden: elke keer als je over de Westtangent rijdt, wordt je ter hoogte van het eerste Waardse kruispunt vanaf de N242 herinnerd aan de dood van Ilayda. Op 19 juni 2019 zit de inmiddels 31-jarige Rutger H. in zijn auto. Met twee vrienden in andere auto’s rijdt hij vanaf een bedrijventerrein richting huis. “Was ik maar linksaf geslagen”, zei hij eerder in tranen. Als hij de toegestane snelheid had gereden, had hij het ongeluk volgens de rechtbank kunnen voorkomen.
Wandeling voor nabestaanden op natuurbegraafplaats Geestmerloo 🗓
Natuurgids Annemarie van ‘t Hoenderdal en rouwbegeleider Mara Ligterink houden dinsdag 6 februari een wandeling op natuurbegraafplaats Geestmerloo. De tocht begint om 10:00 uur en duurt ongeveer een uur. “De wandeling heeft een ontspannen karakter. Door te wandelen ben je in beweging en in de natuur”, schrijft de organisatie in een bericht.
In de natuur vind je veel symboliek voor de periode van verlies en rouw. In de winter staat veel even stil in de natuur. Neem bijvoorbeeld de bomen. Bladeren zijn alweer een paar maanden geleden op de grond gevallen, maar nieuw blad is nog niet te zien. Annemarie van ‘t Hoenderdal vertelt al wandelend over de natuur op deze Koedijkse begraafplaats. Na afloop is er koffie en thee, tijd voor een gesprek. Het verzamelpunt is bij de hoofdingang.
Meedoen aan de wandeltocht is gratis. Opgeven kan via de e-mailadressen annemarie_vth@hotmail.com of marja@marjaligterink.nl. Op de website van Geestmerloo staat in de agenda meer informatie.
Alkmaarse woonwijk in shock na derde aanslag op huis: ‘Wel heel raar wat hier gebeurt’
De schrik zit er goed in bij bewoners van de Olieslagerstraat. Vorige week was hetzelfde huis drie keer doelwit van aanslagen. Burgemeester Anja Schouten heeft besloten om de woning te sluiten. “Ik woon hier al ruim veertig jaar, en het is wel heel raar wat hier gebeurt.”
Dat vertelt een geschrokken buurtbewoner aan mediapartner NH. Een andere omwonende lag al in bed toen ze weer een knal hoorde. “Mijn man was nog beneden en rende op zijn sokken naar buiten. Ik hoorde iemand in de steeg naast ons huis wegrennen. Mijn man zag daar een andere jongen achteraan rennen toen hij naar buiten ging. Hij probeerde hem te pakken, maar was net te laat.”
Na de derde explosie kwam volgens de hele straat naar buiten om te kijken wat er aan de hand was. Het gezin dat in het huis woonde, is volgens een van de buurtbewoners enorm geschrokken: “Ze hebben een groot gezin en weten niet waarom de explosies op hun huis gericht zijn. Voor de zekerheid heb ik twee brandblussers in de hal staan mocht het weer gebeuren.”
Natuurfotograaf geeft lezing over Noorse eilandengroep 🗓
Natuurfotograaf Jan Smit komt donderdag 18 januari naar De Kloosterhof in Noord-Scharwoude. Smit vertelt bij de Langedijkse Vrouwen van Nu over de Noorse eilandengroep Lofoten. De zaal opent om 19:15 uur en de lezing begint 20:00 uur.
De Lofoten is in het noorden van Noorwegen te vinden en bestaat uit zo’n tachtig eilanden. De bekendste zijn: Røst, Værøy en Gimsøya. De lezing wordt ondersteund door beelden van de natuurfotograaf. “Mannen zijn uiteraard ook welkom”, schrijft de organisatie in een bericht. Leden van de vrouwenvereniging hebben gratis toegang, niet-leden betalen vijf euro entree. Dat is inclusief koffie en thee. De Kloosterhof is gevestigd aan de Dorpsstraat 514 in Noord-Scharwoude.
Museum BroekerVeiling hoeft coronasteun van honderdduizenden euro’s niet terug te betalen
Museum BroekerVeiling hoeft de coronasteun niet terug te betalen. Tijdens de coronaperiode kreeg het museum bijna vierhonderdduizendeuro van de gemeente Dijk en Waard. De lening was bedoeld om BroekerVeiling tijdens de coronacrisis te ondersteunen.
We hebben de situatie hoogstwaarschijnlijk allemaal nog op ons netvlies staan. Scholen dicht, mondkapjes dragen en niet te vergeten: de verplichte anderhalve meter afstand. De maatregelen zorgde ervoor dat tal van winkels, bedrijven en instellingen de deuren moesten sluiten. Om het hoofd boven water te houden kreeg Museum BroekerVeiling 375.237 euro uit het coronafonds. Het zou gaan om een lening die terugbetaald moest worden, maar daar ziet gemeente Dijk en Waard van af. De reden daarvoor is de schuldpositie.
Het museum in Broek op Langedijk wil flink investeren en heeft het afgelopen jaar al stappen gezet. Neem bijvoorbeeld de letters die nu op het museum te zien zijn, de geheel geëlektrificeerde vloot en het achterstallig onderhoud dat is aangepakt. De gemeente draagt hier financieel aan bij, maar de raad heeft als voorwaarde gesteld dat het museum zelf ook cofinanciering moet vinden. Maar dat is dus lastig met zo’n schuldpositie, benadrukt het gemeentebestuur. “Omdat de coronasteun in lijn is met de gestelde kaders heeft het college besloten het geld als exploitatiebijdrage te kenmerken.”
Wethouder Nils Langedijk laat weten dat dit jaar ook gekeken wordt of andere instellingen in aanmerking komen voor kwijtschelding van coronasteun.
Felien uit Sint Pancras gaat ijshockeyen op Olympische Spelen: ‘Spannend, maar ik heb er veel zin in’
Het is zover. Felien van der Sluis uit Sint Pancras vertrekt maandag richting Zuid-Korea. Niet voor een vakantie of studiereis, maar om mee te doen aan de Olympische Jeugdspelen. Want ja, heel binnenkort is Felien een officiële Olympiër. “Het is spannend, maar ik heb er veel zin in”, vertelt de vijftienjarige.
De meeste meisjes van haar leeftijd zwemmen, dansen of gaan voetballen. Twee keer per week, soms ook wel drie keer. Hoe anders is dat voor Felien van der Sluis uit Sint Pancras. Vrijwel dagelijks is ze te vinden op de ijsbaan. Maandag stapt ze in het vliegtuig voor de jeugdeditie van de Winterspelen. “Ik denk dat het heel leuk gaat worden”, reageert de speelster van Alcmaria Flames. Felien is eigenlijk nog maar een groentje in de ijshockeysport. Niet vanwege haar leeftijd, maar omdat ze kort geleden pas in aanraking kwam met de sport. Zo’n twee jaar geleden ging Felien ijshockeyen: ze was gelijk verkocht. “En vorig jaar ben ik begonnen als goalie. Weet je, ik hou van de snelheid van het spel. En het is een leuke teamsport, altijd gezellig.” (Tekst gaat verder onder de foto)
Haar sportcarrière is snel gegaan, razendsnel. Felien maakt deel uit van Alcmaria Flames. Ze valt op als goalie. En dat ziet dus ook Team NL. Samen met zo’n dertig andere talenten mag Felien Nederland vertegenwoordigen in Zuid-Korea. Van 19 januari tot en met 1 februari gaan wintersporters van veertien tot achttien jaar met elkaar de strijd aan. Het startpunt is de traditionele openingsceremonie. “Lijkt me heel gaaf om mee te lopen bij de ceremonie. Een van ons ijshockeyteam is genomineerd om de Nederlandse vlag te dragen.” Het tekent de sportster uit Sint Pancras. Vooral plezier en beleving staan voorop bij dit Aziatische sportavontuur. “Maar natuurlijk tellen de prestaties ook”, voegt Felien eraan toe. “We gaan natuurlijk ook heel erg ons best doen. Het beste uit de wedstrijden halen.”
Radio Stedelijk Museum Alkmaar
Tentoonstelling van Mira Bleeker in Alkmaars Kruithuisje 🗓
In het Alkmaarse Kruithuisje is een expositie van kunstenares Mira Bleeker te zien. Bleeker tekent en schildert met name mensen. De tentoonstelling is tot en met 31 januari te bezichtigen.
Al zolang Bleeker het zich kan herinneren doet ze het: tekenen. Schetsboeken vol. Maar ook agenda’s, boodschappenbriefjes en telefoonnotities. En dan vooral tekeningen van mensen. “In 2006 startte ik met een andere passie: het ontwerpen en uitvoeren van objecten in mozaïek. Daarbij kwam mijn interesse in kleur, vorm en compositie goed van pas.” Inmiddels schildert ze ook al een aantal jaar. Toch is grote liefde tekenen ook vandaag de dag niet verdwenen.
Het Kruithuisje is woensdag tot en met zondag geopend van 12:00 tot 17:00 uur. Meer informatie over de tentoonstelling in de kunstgalerie bij het Clarissenbolwerk: kruithuisje.nl.
Heerhugowaardse Nick en Mieke hebben een drieling en zijn te zien in nieuw televisieprogramma
Nick en Mieke hadden al een dochter en wilden niets liever dan nog een kindje, maar dat ging toch wat anders dan verwacht. De Heerhugowaarders kregen een drieling. “We waren al aan het kijken voor een grotere auto, maar die moest dus nog groter worden”, zegt Mieke. Het verhaal van de familie Van Dam- Kroon is vanaf maandag te zien in het EO-programma Meer Dan Verwacht.
In Nederland worden jaarlijks zo’n 3.000 tweelingen geboren. Drielingzwangerschappen komen een stuk minder vaak voor; gemiddeld zo’n 20 tot 25 per jaar. En dat voelt voor Nick en Mieke als een groot geluk. “We waren in het begin in shock, maar na een paar dagen was het besef wat meer ingedaald. Toen dachten we: het gaat goedkomen.” Onze verslaggever loopt de woonkamer in. Naast de bank staat niet zomaar een ledikant. “Dit is een tweelingledikant XL”, zegt Mieke terwijl ze even bezig is met Twan. De jongste van de drieling wilde in tegenstelling tot zijn broertjes niet naar bed. “Dus dan zet ik hem even in de stoel.” De Heerhugowaardse heeft er inmiddels behoorlijk wat behendigheid in gekregen. Luiers verschonen, eten geven en niet te vergeten: aandacht geven aan de tweejarige Yara. “Dat is echt wel belangrijk hoor. We hebben vooraf al tegen elkaar gezegd dat Yara hier niet onder mag lijden.”
Ruim een jaar geleden krijgt het stel de verrassing van hun leven, al voelde Mieke zich anders dan bij haar eerste zwangerschap. “Ik was veel misselijker. Daardoor hadden we wel met elkaar gesproken over een tweeling, maar door de echo werd duidelijk dat het dus om drie baby’s zou gaan. Je verwacht het niet. Zeker ook omdat we geen vruchtbaarheidstraject hebben gevolgd of meerlingen in de familie hebben.” En dan begint het grote inslaan. Rompertjes, mutsjes, luiers – het krijgen van een kind is al niet een goedkope aangelegenheid, maar voor het Heerhugowaardse stel kreeg het hele andere vormen. “Alles gaat keer drie. Dat is wel uitdagend, maar je went er ook aan hoor.” (Tekst gaat verder onder de foto)
En dan is daar opeens de oproep om mee te doen aan een televisieprogramma. “Ik zit in een Facebookgroep voor ouders met drielingen en daardoor kwamen ze bij ons. We stonden gelijk positief tegenover het idee om mee te doen. Het is een hele mooie periode geweest. Van de zwangerschap tot aan de eerste maanden van onze jongens. Het staat allemaal op film en dat is natuurlijk iets om trots op te zijn.” Nog een paar dagen en dan gaat het programma van start. Om precies te zijn: vanaf 15 januari elke werkdag om 19:00 uur op NPO 1. “En het wordt herhaald”, weet Mieke. Ze gaat zelf ook kijken: “We hebben alles eerder al gezien, maar dat is alweer zo’n tijd geleden. En ja, ik ben eigenlijk ook wel benieuwd naar de reacties van onze familie en vrienden. Zonder hun hadden wij dit natuurlijk nooit kunnen redden, laat dat duidelijk zijn. Ze passen op of doen bijvoorbeeld even de was. Ik vond het eerst altijd belangrijk dat het huis keurig opgeruimd is, maar dat heb ik laten varen.” Ondertussen begint baby Twan te brabbelen en lacht hij vrolijk naar zijn moeder. “Levi, Mats en Twan doen het alle drie zo goed. Ik ben blij hoe het gaat.” (Beeld: Willem Jan de Bruin)