Auteur: Wesley Dekker

Geplaatst op

Jørgen Weekers wordt nieuwe bestuurder van Woonwaard

Jørgen Weekers wordt bestuurder bij Woonwaard. De Amsterdammer werkt op dit moment als algemeen directeur-bestuurder bij Stichting Combiwel, een welzijnsorganisatie in de hoofdstad. Woonwaard kijkt uit naar de komst van Weekers. “We vullen elkaar op zowel inhoudelijk als op persoonlijk vlak goed aan.”

Volgens de regionale woningbouwcorporatie is hij de perfecte toevoeging voor het team: Jørgen Weekers. De Amsterdammer heeft bestuurlijke ervaring in verschillende maatschappelijke organisaties. Ook werkte hij aan inclusieve wijken en nieuwe vormen van bewoners- en medewerkersparticipatie. “Wij zien in Jørgen een bestuurder die in staat is om de buitenwereld naar binnen te brengen, om dichtbij de huurder te staan en verschillende stakeholders te verbinden”, vertelt Astrid Veldhuizen, voorzitter van de Raad van Commissarissen. “Daarmee past hij goed bij Woonwaard. We hebben er vertrouwen in dat hij, samen met Nicole van Wijk, mooie stappen kan maken in de opgaven die er liggen.”

Afgelopen zomer maakte directeur-bestuurder Joke van den Berg bekend te stoppen bij Woonwaard. Ze stapte over naar Woonstichting Stek in Lisse. “Ik laat met een gerust hart een mooie organisatie achter”, reageerde Van den Berg. Al snel werd de vacature geopend voor een nieuwe bestuurder.  Jørgen Weekers zal 1 maart starten in zijn nieuwe functie.

Geplaatst op

Vrachtwagenchauffeur overleden bij bedrijf op Heerhugowaards bedrijventerrein

Een vrachtwagenchauffeur is maandagavond overleden bij een ongeluk op het Heerhugowaardse bedrijventerrein Zandhorst. De man botste door onbekende oorzaak met zijn vrachtwagen tegen een muur. De hulpdiensten kwamen massaal ter plaatse, maar hulp mocht niet meer baten.

Het ongeval gebeurde maandagavond even na 23:00 uur bij een bedrijf aan de Bellstraat in Heerhugowaard. Na de aanrijding kwamen meerdere hulpdiensten ter plaatse. Volgens onze verslaggever is het slachtoffer uit de vrachtwagen getild, maar overleed hij ter plaatse. Volgens politiewoordvoerder Koos Venema is nog veel niet duidelijk. Mogelijk is de chauffeur onwel geworden.

“Er is echt nog heel weinig bekend over de situatie”, vertelt de woordvoerder aan Streekstad Centraal. De politie heeft het gebied rond het transportbedrijf afgezet met het bekende rood-witte lint. “De forensische opsporing is inmiddels ter plaatse. Het is standaard om nu eerst scenario’s uit te sluiten. Gaat het bijvoorbeeld om een natuurlijke of onnatuurlijke overlijdensoorzaak. Dat weten we nog niet en willen we wel graag weten.” (Beeld: RVP Media)

Geplaatst op

Serieus Langedijk haalt meer dan 20.000 euro op voor Wonen Plus Welzijn

In totaal 20.270,52 euro. Dat hebben de radiotalenten van Serieus Langedijk dit jaar opgehaald voor Wonen Plus Welzijn. Het is inmiddels een traditie waar in de hele regio naar wordt uitgekeken: samen met luisteraars zamelen de dj’s geld in voor het goede doel.

“Met jou geloof ik alles, wat ik niet meer denken zou.” In Café De Schelvis klinken zaterdagmiddag de klanken van singer-songwriter Nienke Staal. Op de elektrische gitaar Herman Jager. “We spelen al een tijdje samen, een paar weken”, lacht Staal. De twee zijn muziekdocenten en min of meer als gelegenheidsduo begonnen. Wat we trouwens de gestaalde Top 2000-fans niet kunnen onthouden: de singer-songwriter is een nichtje van muzikant Ede Staal. Door een lobbyactie van Dagblad van het Noorden dreigde zijn lied ‘Het het nog nooit zo donker west’ in 2007 de hitlijst aan te voeren, maar juist vanwege die actie werd het lied niet toegelaten. In tegendeel tot haar oom zingt Nienke Staal niet in het Gronings. “Ik haal de inspiratie uit mijn eigen leven, mijn gevoelswereld.”

In de studio zit Didier Ruijters aan de knoppen. “We hebben diensten van gemiddeld negentien uur. Vervolgens hebben we vijf uur de tijd om boven te slapen”, vertelt Ruijters. Achter de schermen staat een ware regiewagen om de uitzending tot een goed eind te brengen. In de studio is het een komen en gaan van gasten. Burgemeester Maarten Poorter, verschillende muzikanten, maar ook enthousiaste luisteraars hebben een kijkje genomen. Op de achtergrond is Charles Aznavour met La Bohème te horen. Het is aangevraagd door een luisteraar. “Meestal maken we op de laatste dag nog een sprintje. We hebben dan ook de veilingen en een deel van de barinkomsten.” Ondertussen wordt het volgende nummer gestart. Eerst het Franse chanson en nu Rammstein door de geluidsboxen. “Dat kan ook eigenlijk alleen maar hier”, lacht een bargast.

Geplaatst op

Drukke jaarwisseling in Noordwest Ziekenhuis: “Onstuimige nacht”

Vrouw raakt met elektrische rolstoel te water bij Kneppelbrug in Alkmaar

De viering van de jaarwisseling heeft in het Noordwest Ziekenhuis voor de nodige drukte gezorgd. Dat meldt woordvoerder Rinske de Wit. “In Alkmaar was er sprake van een onstuimige nacht.”

Er zijn afgelopen nacht twaalf patiënten binnengebracht met vuurwerkletsel. Het gaat volgens het Noordwest Ziekenhuis om letsel aan ogen, handen en aangezicht. “Bij een van deze mensen is sprake van veel ernstig letsel”, benadrukt de woordvoerder. Er zijn op de Alkmaarse Spoedeisende Hulp geen patiënten met een alcoholvergiftiging opgenomen.

Geplaatst op

Sara gaat in het nieuwe jaar de oceaan over roeien: “Je bent heel nietig in zo’n bootje”

Iets vaker naar de sportschool of wat minder richting de snackbar. Het zijn zomaar wat voornemens voor het nieuwe jaar, maar Sara Eenhoorn uit Castricum gaat nog een stapje verder. Ze wil volgend jaar in een roeibootje de diepste oceaan ter wereld en golven van 6 meter hoog trotseert. Een ding is zeker: het wordt afzien.

De bekende bergbeklimmer Sara Eenhoorn ruilt volgend jaar de bergen in voor de oceaan. Samen met drie anderen van Team Ocean gaat ze een ongelofelijke uitdaging aan: de Pacific Challenge. Het is een roeitocht van 4500 kilometer van San Francisco naar Hawaii. Deze tocht is niet zonder gevaren, want de Stille Oceaan is de diepste oceaan ter wereld. “De zee is het allerkrachtigste wat we hebben, zeg ik altijd. En met zo’n klein bootje ben je gewoon heel nietig”, vertelt Sara aan mediapartner NH.

Op dit moment is ze aan het trainen en een paar weken terug leerde het team nog een waardevolle les. De roeiboot met Sara aan boord strandde op een zandplaat op de Waddenzee en moest gered worden. De oversteek van de Stille Oceaan is vooral een fysiek uitputtende tocht want ze moeten non-stop roeien en hebben ook nog eens een tijdslimiet. “De boot mag eigenlijk niet stilliggen in het water. We moeten het in 6 tot 8 weken voltooien omdat de voedselvoorraad op de boot anders opraakt”, aldus Sara. Om dit voor elkaar te krijgen roeien ze in shifts. Het is twee uur volle bak roeien en dan twee uur rust. “Maar rust betekent niet per se dat je kunt slapen. Je moet natuurlijk ook eten, naar de wc, voor jezelf zorgen en navigeren. Dus rust is een beetje een relatief begrip.”

Zo’n non-stop roeitocht vraagt veel training als je nog nooit geroeid hebt. “Je moet comfortabel worden met het element water, golven en zeeziekte”, legt Sara uit. Daarnaast moet het mentaal en met de band van het team vooraf ook echt goed zitten. “Je moet veel uren met elkaar doorbrengen om elkaar door en door te leren kennen want je zit straks bovenop elkaar”, aldus de oceaanroeier. Dat ze op elkaars lip zullen zitten, is niet zo gek want de boot is 8 bij 1,5 meter breed met open zijkanten. “We leren elkaar dus extreem goed kennen”, zegt Sara lachend. Toch is zo’n klein bootje wel spannend op een grote oceaan. “Soms heb je golven van vijf of zes meter hoog. Je moet de boot dan goed kunnen sturen en je eigen angsten onder controle houden.” Ze hoopt dat ze na de eerste hoge golf een beetje van de spanning af is. “Dan weet je dat de boot het aankan.”

Het oversteken van de Stille Oceaan in een roeiboot is natuurlik een grote prestatie. Maar dat is niet de enige reden waarom ze dit doen. “We roeien echt voor een missie en onze expeditie is maar tien procent van wat we allemaal doen.” Het uiteindelijke doel is om aandacht te vragen voor schoon drinkwater. Met de challenge hopen ze het bewustzijn rondom water te laten groeien bij mensen, maar ook bedrijven. “Want onze schone en goede drinkwatervoorraad in de wereld raakt langzaam op.” Tijdens de tocht zijn ze bovendien een ‘living lab’. “Het is eigenlijk een experiment. Wat we gaan doen is het zoutwater waar we op varen, zuiveren naar zoetwater. Als we dat niet doen, kunnen we ook niet overleven op de boot. Vandaar de term living lab”, legt Sara uit.

Van non-stop roeien tot je eigen drinkwater filteren, er komt dus nog best veel kijken bij zo’n roeitocht. In mei begint het echte werk en moeten ze vol aan de bak. Daarom zijn ze nu volop in training en roeien ze regelmatig langs de kust van IJmuiden. Sara neemt in ieder geval zéker haar koffie mee op de boot als het eenmaal zo ver is.

Geplaatst op

Van NSB’ers tot zieke burgemeester: Regionaal Archief openbaart tal van archiefstukken

Het is voor menig onderzoeker een bekend fenomeen: de jaarlijkse Openbaarheidsdag. Op de eerste dinsdag van het nieuwe jaar worden duizenden archiefstukken openbaar. En ook bij Regionaal Archief Alkmaar komen tal van documenten vrij. Neem bijvoorbeeld de naoorlogse ‘registers van collaborateurs’. Vanaf dinsdag is dus in te zien welke Nederlanders verdacht werden van samenwerking met de bezetter.

“Bijvoorbeeld een landbouwer uit Warmenhuizen die werd veroordeeld tot tien jaar ontzegging van stemrecht, omdat hij vrijwillig naar Rusland was gegaan als opzichter van een tabaksplantage”, vertelt Lisette Blokken, coördinator Dienstverlening. In het Regionaal Archief liggen archiefstukken van negen gemeenten en talloze particulieren. Vanaf aanstaande dinsdag zijn verschillende stukken te raadplegen. Denk bijvoorbeeld aan overlijdensakten uit 1973 en dus de veroordeling van de collaborerende landbouwer. “Of een kruidenier uit Heiloo die vanwege zijn NSB-lidmaatschap een boete van vijfhonderd gulden moest betalen.”

Het klinkt wellicht als ‘waar rook is is vuur’, maar niet iedereen die als verdachte werd aangemerkt werd ook daadwerkelijk veroordeeld. Zo zijn tal van politieagenten kort na de oorlog in de boeien geslagen, maar al snel weer vrijgelaten. “Niet iedereen die in het register staat bleek schuldig”, benadrukt Blokken. “Zo werd een zaadhandelaar uit Zuid-Scharwoude verdacht van landverraad in de meidagen van 1940, maar uiteindelijk onvoorwaardelijk buiten verdenking gesteld.” (Tekst gaat verder onder de foto)

Veel forten van de Stelling van Amsterdam dienden als bewaringskamp van verdachte politieagenten en politieke delinquenten. Het Fort bij Markenbinnen was wel ingedeeld als bewaringskamp, maar nooit als zodanig gebruikt (Beeld: Defense Line Amsterdam)

De archiefstukken geven een beeld van de situatie toentertijd, maar bieden ook een kijkje achter de schermen. Zo komt uit de stukken naar voren dat de vooroorlogse Bergense burgemeester Henk van Reenen soms maandenlang niet kon werken. “Uit de stukken blijkt dat Van Reenen bij zijn herbenoeming in 1935 in een Duits sanatorium verbleef en dat hij zijn werk soms maandenlang niet kon uitvoeren vanwege gezondheidsklachten.” In 1942 wordt Van Reenen door de bezetter ontslagen. Hij was namelijk geen lid van de NSB of het Rechtsfront.

Voor geïnteresseerden zijn vanaf dinsdag dus tal van nieuwe papieren te bekijken in het archief. Maar ook na de openbaring kunnen er nog beperkingen zijn aan de papieren. “De privacywetgeving, zoals de AVG, geldt nog wel. Wie de stukken raadpleegt en de informatie daaruit verwerkt, moet daar rekening mee houden.” De openbaar geworden archiefstukken zijn vanaf dinsdag 2 januari op te vragen in de studiezaal van het Regionaal Archief aan de Bergerweg in Alkmaar.

Geplaatst op

Dit jaar eindigt een traditie: De Timmerwinkel stopt na verhuizing met vuurwerkverkoop

Featured Video Play Icon

Even vuurwerk halen bij de Timmerwinkel. Voor veel Alkmaarders is het een traditionele afsluiting van het jaar. Maar die traditie eindgt dit jaar. Ondernemer Edwin de Lange verhuist volgend jaar met zijn zaak naar Oudkarspel en stopt dan ook meteen met de verkoop van vuurwerk. “Het hangt boven de markt dat het een keer gaat stoppen met vuurwerk. Voor mij is een nieuwe investering een te groot risico.”

Zeg je de laatste dagen van het jaar, dan zeg je natuurlijk oliebollen, de Top 2000, maar ook vuurwerk. Veel mensen komen dan ook al jaren in de Timmerwinkel om de nodige sierknallers in te slaan. “Ik denk dat ik hier al 25 jaar terug kwam met mijn vader”, zegt een koper die nu samen met zijn zoon richting de winkel is gegaan. Voor het laatste jaar kunnen de klanten hier terecht voor hun portie kruid. Onze verslaggever loopt zaterdag door de winkel en spreekt de ene enthousiaste koper na de andere. “Ik kom hier heel vaak en het is natuurlijk jammer dat ze weggaan na zoveel tijd. Toch wel een begrip in Oudorp, dus ik vind het heel jammer”, vertelt een andere klant. (Tekst gaat verder onder de foto)

Na zaterdag is het over en uit met de vuurwerkverkoop bij de Oudorpse Timmerwinkel.

Je zou kunnen zeggen: timmeren én vuurwerk is zo’n beetje onderdeel van het leven van Edwin de Lange en zijn team. Toen nog buurjongen Johan Bizot liep meer dan vijftig jaar geleden al rond tussen het vuurwerk van de Timmerwinkel en is niet meer weggegaan. “Ik ben hiernaast geboren. Het leuke van vuurwerk is dat het mensen niet uitmaakt wat het kost. Het is hele mooie handel. Mensen willen 100 euro aan vuurwerk en 130 euro is ook goed. Dat is het leuke van vuurwerk verkopen: altijd blije mensen.”

Maar dat gaat dus na dit jaar veranderen. Geen sterretjes, geen compounds en ook geen fonteinen meer over de toonbank. “Ik ga het niet missen”, benadrukt Bizot voor onze camera. “Ik heb het 51 jaar gedaan en op een gegeven moment is het ook mooi geweest. Het is een tijdwerk en soms moet je het ook afsluiten.” Wat de vuurwerkverkoper volgend jaar rond deze tijd gaat doen? “Ik heb mijn vrouw beloofd om volgend jaar een maand weg te gaan naar de Malediven. Dus dat gaan we doen.”

Geplaatst op

AZ start zoektocht naar opvanggezinnen in regio: ‘Een warme omgeving’

De jeugdopleiding van AZ is op zoek naar gastgezinnen voor jonge voetballers. De club hoopt op aanmeldingen uit de omgeving van Zaanstad. “Een goed gastgezin biedt in de eerste plaats een warme omgeving waar een jongen in alle rust kan wennen aan zijn nieuwe en totaal vreemde omgeving”, stelt een woordvoerder.

Het is wellicht de droom van veel jongens en meisjes: later een grote voetballer zijn. Gejuich, geklap, het ene doelpunt na het andere. Maar om dat te bereiken is volharding nodig. Trainen, trainen en nog eens trainen. “Het gezin moet in staat zijn om zich te verplaatsen in de achtergrond van het talent. Daarnaast moet men op de hoogte zijn van de visie van AZ en weten wat het betekent om dag in dag uit met topsport bezig te zijn.”

Wie zich opgeeft als opvanggezin staat wellicht de komst van een toekomstige voetbalheld te wachten, maar eerst is er wel een selectieprocedure. Want: “Ieder kind is anders en heeft andere wensen. AZ wil de talenten en gezinnen aan elkaar kunnen matchen.” Wat nog belangrijk is om te weten? “Alle mogelijke gezinssituaties komen in aanmerking om gastgezin te zijn. Het belangrijkste is dat de gezinnen gastvrij zijn en interesse hebben in de spelers en hun leefwereld.”

Voor meer informatie of om een gesprek aan te vragen is het mogelijk een e-mail te sturen naar m.scholte@az.nl.