Heilooërs komen in actie voor De Beun: “Er moet gewoon een theater zijn in Heiloo”

Het theater dicht? Dat kan niet, dachten drie Heilooërs. Aan de keukentafel van Marjon Zandvliet werd een reddingsplan gemaakt voor Theater De Beun. Na het faillissement gingen de deuren van het theater dicht, maar daar komt binnenkort waarschijnlijk verandering in. Het gemeentebestuur heeft gezegd dat de vrijwilligers het theater mogen runnen. “We hebben veel gesproken , veel geluisterd. Ik heb het gevoel dat ik in een hele andere wereld terechtkom.”

Want Marjon Zandvliet komt helemaal niet uit de theaterwereld. Samen met Marian van Dam en Suzanne Gort is ze toch een initiatief gestart: de stichting Theater en Filmhuis De Beun. “Het idee is letterlijk aan mijn keukentafel ontstaan”, lacht Marjon.

En de vaart zit er in. Het trio heeft al een bijeenkomst voor vrijwilligers georganiseerd, er is contact met de gemeente en niet te vergeten: ze praten ook met deskundigen uit het theatervak. “We hebben veel gesproken, veel geluisterd. Ik heb het gevoel dat ik in een hele andere wereld terechtkom. Maar ja, er moet gewoon een theater zijn in Heiloo.” (tekst gaat verder onder de foto)

Volgens Zandvliet is Heiloo zonder theater ondenkbaar. (foto: aangeleverd)

Het is al maanden stil bij het pand van De Beun aan de Willibrordusweg. Exploitant Heiloo Actief werd begin dit jaar failliet verklaard.  Dat was direct een probleem voor het theater. Tal van acties zijn de afgelopen tijd gehouden. Waaronder een handtekeningenactie, maar ook een muzikaal protest voor het theater. “We missen de reuring: het is leeg, zonde en jammer”, vertelde Suzanne van Dongen van de werkgroep Behoud De Beun eerder. “Dat je gewoon op je fietsje naar voorstellingen en filmavonden kan.”

Niet alleen betekende het faillissement van Heiloo Actief een onzekere tijd voor het theater, maar ook het voortbestaan van buitenzwembad Het Baafje hing aan een zijden draadje. Maar bewoners lieten het er niet bij zitten. Actiegroep Red Het Baafje, inmiddels Vrienden van Heiloo werd al snel geboren. (tekst gaat verder onder de foto)

Actievoerders haalden duizenden handtekeningen op. (foto: NH Media)

De situatie bij Het Baafje is volgens Zandvliet een mooi voorbeeld voor De Beun. “We hebben goed contact met de vrijwilligers achter het zwembad. Het is mooi wat ze doen. Het is belangrijk dat er voorzieningen blijven in Heiloo, want anders wordt de leefbaarheid ook minder.”

Een aantal maanden geleden werd het idee geboren aan de keukentafel bij Marjon Zandvliet. Inmiddels zijn de gesprekken over het reddingsplan veel verder dan de tafel. Ook het gemeentebestuur ziet wat in het plan, al moet vooral de financiële toekomst nog duidelijker worden gemaakt. “We hebben daar tot dinsdag 9 juli de tijd voor gekregen. En voor een groot deel is het plan al klaar. We houden onzekerheden, want we weten nog niet hoe het met de inboedel verdergaat, maar wat we weten staat nu zwart op wit.” (tekst gaat verder onder de foto)

Zo’n 150 sportievelingen maakten vorig week nog bommetjes om Het Baafje te behouden. (foto: Streekstad Centraal)

Het enthousiaste trio gaat met volle moed verder met hun doel. Het behoud van Theater De Beun. “Natuurlijk zijn er uitdagingen. De hoeveelheid vrijwilligers, de financiële situatie. Ik kan er zo een aantal opnoemen, maar het plan wat er ligt ziet er goed uit. We hopen nu ook op het enthousiasme van de gemeenteraad.”

Als het aan Zandvliet ligt, wordt binnenkort al gestart met de exploitatie van De Beun. Al was voor een volwaardig theaterseizoen eigenlijk meer voorbereiding nodig. “We hebben er gewoon veel zin in. Zeker met de filmavonden kunnen we al redelijk snel mee starten.” Ze benadrukt: “Heiloo moet een theater hebben, net als een zwembad. Er moet gewoon veel gebeuren in het dorp.” (foto: aangeleverd)

Opluchting in Schermerhorn: toch geen opvang voor twaalf ex-gedetineerden vanwege ophef

Opluchting, maar ook verbazing. Dat is wat overheerst in Schermerhorn. Er komen toch geen twaalf ex-gedetineerden in een voormalig bankgebouw in Schermerhorn. Zorginstelling Mutatio Zorg trekte kort voor een bewonersbijeenkomst de stekker uit het omstreden project. Buurtbewoners zouden twee weken van tevoren zijn geïnformeerd over de ex-gedetineerden. “Ik heb het idee dat wij niet de eerste zijn die dit gebeurd, maar wel de eerste met zoveel commotie. Als er eerder een bijeenkomst was geweest, dan had dat veel spanning uit de lucht kunnen halen.”

Vertelt penningmeester Robert-Jan Huijser van de dorpsraad. Het was dagenlang hét gesprek in Schermerhorn. Zonder dat de buurt ervan wist, bleek Mutatio Zorg een opvangcentrum te hebben geopend voor twaalf ex-gedetineerden. “Wij werden geconfronteerd met nieuwe bewoners met enkelbanden. We wisten van niks en op zo’n moment gaat zo’n verhaal als een lopend vuurtje. Er worden aannames gedaan en er wordt heel erg over gepraat.” (tekst gaat verder onder de foto)

Jarenlang was de Rabobank gevestigd in het gebouw aan de Oosterweidestraat. (foto: NH Media)

Op aandringen van de gemeente Alkmaar organiseerde Mutatio Zorg vrijdagavond een informatiebijeenkomst. Kort daarvoor werd Huijser gebeld. “Het was iets van 18:15 uur geloof ik. Het zou niet doorgaan. Ik dacht wel meteen na over wat er dan wel in het pand gaat komen. Daar is nu nog geen duidelijkheid over.”

Buurtbewoner Jeltje kijkt nieuwsgierig op als ze een man uit het pand ziet lopen met een enkelband om. Ze besluit hem aan te spreken. Hij is een van haar nieuwe buurmannen. Maar dus niet voor lang meer. Zodra er een plek is voor de twee ex-gedetineerden die er al woonden, gaan ze verhuizen. “Ik weet niet hoe ik het moet noemen. “Het was een bijzondere avond”, zei mijn man. En zo zie ik het ook”, vertelt Jeltje in gesprek met Streekstad Centraal. “Ik had al geoefend op wat ik wilde zeggen tijdens de bijeenkomst. Al met al gemengde emoties. Ik vind het namelijk ook sneu voor beide mannen. Zij zijn ook slachtoffer van dit beleid. Het had anders gekund en gemoeten.”

Bibliotheken in gemeente Castricum voeren actie: “Als zoiets verdwijnt, dan doet dat iets met de maatschappij.”

Ze is er niet blij mee. Nee, dat zeker niet. Directeur Erna Winters van Bibliotheek Kennemerwaard vreest voor de sluiting van locaties in Akersloot en Limmen. De gemeente Castricum wil namelijk bezuinigen op gesubsidieerde organisaties. Niet volgend jaar, maar wel in 2026. “Zorgwekkend”, reageert directeur Winters.

Binnen enkele dagen werd een handtekeningenactie al meer dan achthonderd keer getekend. En dan is er ook nog een online petitie. De boodschap: behoud de bibliotheken Akersloot, Limmen en Castricum. “Op zich heb ik goede hoop, maar er is ook een andere kant”, reageert Winters in gesprek met Streekstad Centraal.

“Moedeloosheid is niet het goede woord. Maar de bibliotheek en overigens ook andere organisaties staan al jaar en dag onder druk van de gemeente Castricum. Donderdagavond heb ik het ook uitgelegd aan een raadslid. We krijgen niet de gevraagde indexatie. Daardoor hebben we in tien jaar tijd al meer dan 400.000 euro niet gekregen.” (tekst gaat verder onder de foto)

De bibliotheken in gemeente Castricum lopen al jaren geld mis. “Het water staat ons aan de lippen”, volgens directeur Erna Winters. (foto: Streekstad Centraal)

Ook afgelopen donderdagavond werd in de gemeenteraad van Castricum nog gesproken over harde bezuinigingen. Voorgesteld werd om gesubsidieerde organisaties in ieder geval in 2025 nog te ontzien. Dat voorstel lijkt een meerderheid in de raad te hebben. Voor Winters is dat echter geen reden om niet in actie te komen. “Het water staat ons tot aan de lippen”, benadrukt ze. “We hebben voor het bibliothekenwerk in Castricum een negatief vermogen. Kijk, van mij wordt ook een gezonde bedrijfsvoering verwacht. De situatie is wat dat betreft zorgwekkend.”

De bieb heeft tegenwoordig een veel maatschappelijkere rol. Er zijn hulppunten voor mensen met digitale vragen, nieuwkomers krijgen taalles en zo kunnen we nog even doorgaan. “Tien jaar geleden dacht vrijwel iedereen dat de bibliotheek geen lang leven meer beschoren was. Alles zou online worden, nou niks is minder waar. Daarom snap ik de politieke keuze van Castricum niet. We staan midden in de samenleving. Vanaf 2025 komt er ook rijkssteun ter ondersteuning en versterking van de bibliotheken. Dan snap ik de bezuinigingen van Castricum nog minder.”(tekst gaat verder onder de foto)

De gemeente Castricum moet bezuinigen vanwege het verwachte ‘ravijnjaar’ 2026.

Naast de fysieke handtekeningenactie, is er een online petitie. Na een aantal dagen hebben 927 mensen de petitie ondertekend. “Dat is voor mij zeker niet verbazingwekkend hoor. Op het moment dat je aan zo’n voorziening komt, komen mensen in opstand. In de bibliotheek tref je theoretisch- en praktisch opgeleiden, rijk en arm. Als zoiets verdwijnt, dan doet dat iets met de maatschappij.”

Ook een aantal leerlingen van OBS Juliana van Stolbergschool zijn in opstand gekomen en hebben een handtekeningenactie opgestart. “Dat is wel leuk om nog even te benoemen”, voegt Winters toe. “Ik weet niet meer precies hoeveel handtekeningen het waren, maar ik heb ze digitaal aan de griffier gestuurd.”

Al met al is het nog onduidelijk hoe het verder gaat met de bibliotheken in de gemeente Castricum. Winters heeft goede hoop dat de subsidie in ieder geval voor volgend jaar veiliggesteld wordt. “En dat er gesprekken komen over een vierjarig beleid”, vult Winters aan. “Wat er nu in Castricum gebeurt, zegt ook wat je bewoners wil bieden. Met een bibliotheek kun je inwoners kansen geven.”

Onrust door komst twaalf ex-gedetineerden in Schermerhorn: “Niemand wilde iets zeggen”

Ze kijkt nieuwsgierig op als ze een man uit een leegstaand pand ziet lopen met een enkelband om. Jeltje besluit hem aan te spreken. Hij is een van haar nieuwe buurmannen. Een ex-gedetineerde. Eén van twaalf ex-gedetineerden die in het oude Rabobank-kantoor aan de Oosterweidestraat in Schermerhorn wonen. “We hebben hier in de buurt ook een zorgcentrum voor ouderen en een school. Direct tegenover het pand is een speelveldje voor kinderen, maar het dorp is nergens over ingelicht.”

Het is al met al een behoorlijke schrik voor de inwoners van Schermerhorn. Zonder dat de buurt ervan weet, blijkt Mutatio Zorg een opvangcentrum te hebben geopend voor twaalf ex-gedetineerden. “Het gaat om mensen met een justitiële achtergrond”, weet Jeltje. “Vaak is er sprake van een psychische stoornis, verstandelijke beperking of een verslaving”, benadrukt ze in gesprek met NH, mediapartner van Streekstad Centraal.

Jeltje belt met de gemeente Alkmaar. Tot haar verbazing hoort ze dat de gemeente en de politie ook pas enkele dagen weten van de ex-gedetineerden. “Op dat moment waren de eerste bewoners al ingetrokken”, benadrukt ze. “De vergunningen zouden in orde zijn, maar de gemeente weet er niets van. Dat stukje begrijp ik even niet.” (tekst gaat verder onder de foto)

Kermis Schermerhorn start met zeskamp voor jeugdInwoners van Schermerhorn reageren geschokt op de komst van d ex-gedetineerden.

Ook voor penningmeester Robert Jan Huijser van de dorpsraad zijn er nog tal van onbeantwoorde vragen. “We zijn als dorpsraad gaan graven, maar niemand wilde iets zeggen.” Op aandringen van de gemeente heeft Mutatio Zorg ingestemd met een informatiebijeenkomst voor het dorp, vertelt Robert Jan. Die wordt vrijdagavond gehouden in de Grote Kerk van Schermerhorn. “We weten niet of de bewoners dan ook aanwezig zijn voor een kennismaking, maar we willen in elk geval de feiten op tafel hebben; Wie zijn deze mensen? Wat voor zorg en dagbesteding krijgen ze? We weten helemaal niets.”

Mutatio Zorg en de gemeente Alkmaar zijn benaderd voor een verklaring, maar daar is geen reactie op gegeven.

Scooterrijder gewond bij aanrijding in Alkmaar

Een scooterrijder is gewond geraakt bij een aanrijding in Alkmaar. De scooterrijder kwam vanaf de Boekelermeerweg en wilde de Fluorietweg oversteken. Daarbij kwam hij in botsing met een auto. Het slachtoffer is met onbekend letsel naar het ziekenhuis gebracht.

De eerste melding van het ongeluk kwam vrijdag na 12:00 uur binnen bij de meldkamer, waarna de hulpdiensten snel ter plaatse waren. Over de weg lagen onderdelen van de scooter. De automobilist kon verder rijden, maar moet wel naar een schadebedrijf vanwege een deuk in de achterdeur. De scooter raakte zwaar beschadigd bij het ongeluk.

Nederlandse muziek is booming én de Heerhugowaardse Zomertoer ook: ‘Had je tien jaar geleden niet kunnen denken’

Artiesten als Jan Biggel, Henk Damen, Wolter Kroes en Pascal Redeker. Ze hebben honderdduizenden, soms zelfs miljoenen views op YouTube. Wereldberoemd in hun genre. Maar je hoort ze eigenlijk zelden op de radio. Behalve dan bij stations als RADIONL. De zender trekt jaarlijks naar Heerhugowaard voor de Zomertoer. Een festijn met enthousiaste artiesten en duizenden bezoekers. Maar wat is het geheim van het succesvolle Waardse evenement?

Zingen, dansen. “Ze mogen van me zeggen wat ze willen. Ik trek me daar toch lekker niets van aan.” Op het podium zanger Peter Beense. “Want wat ze kletsen, is soms om te gillen. Ik blijf m’n eigen gang toch gaan.” De volkszanger woont dan wel al jaren in de gemeente Alkmaar, maar zijn liedjes gaan toch vooral over ‘die mooie, die fijne Jordaan’. En zo zijn er dus nog meer artiesten die richting het Heerhugowaardse festival komen. Van Stef Ekkel en zijn woonboot tot René Karst en het atje voor de sfeer.

Ook dit jaar is er weer de RadioNL Zomertoer. Op de planning artiesten als Samantha Steenwijk, Mart Hoogkamer, enWesly Bronkhorst. “Maar ik zing zelf ook een moppie”, vertelt Heerhugowaarder Joost de Vries. Hij heeft recent het lied ‘Mooie meiden’ uitgebracht. Al jaren is de Heerhugowaarder organisator van de Zomertoer. “Dit jaar is het alweer de dertiende editie. Het is altijd weer feest, altijd weer gezellig”, vertelt De Vries in gesprek met Streekstad Centraal. (tekst gaat verder onder de foto)

Ook oud-Schagenaar Gerard Joling is een aantal keer bij de Zomertoer geweest. (foto: RADIONL Zomertoer Heerhugowaard)

Het recept van de RADIONL Zomertoer is duidelijk. Tientallen artiesten op IJsbaanterrein ‘t Kruis. Een hossende menigte en de nodige drankjes. “Je vroeg naar het geheim van de Zomertoer, maar ik denk dat de gratis entree daar onderdeel van is. Want dat zie je niet meer overal.”

“Bovendien is de Nederlandse muziek populair’, gaat De Vries door. “Vooral bij de jeugd. Dat had je tien jaar geleden niet kunnen denken.” Artiesten als Roxy Dekker, Suzan & Freek en de Bankzitters zijn razend populair en zingen alleen Nederlandse muziek. “Je merkt het ook aan de andere leuke festivals. Er zijn er heel wat bijgekomen de afgelopen jaren.” (tekst gaat verder onder de foto)

Nederlandse muziek wordt steeds populairder bij de jeugd, vindt Joost de Vries. (foto: NH Media)

Joost de Vries geniet van het festijn. Het kost moeite om de Zomertoer te organiseren. Met vergunningen, hogere kosten en de vele sponsorcontacten. Maar volgens De Vries is het zeker de moeite waard. “Het is elke keer weer een feest. En het leuke is dat eigenlijk alle grote artiesten hier door de jaren heen zijn geweest. Van Jan Smit tot René Froger.”

Dit jaar kijkt Joost de Vries uit naar alle artiesten, maar een beetje meer naar Mart Hoogkamer. Want hij zou al eerder komen, maar kwam niet opdagen. Middelvingers en boegeroep haalden twee jaar geleden zelfs de nationale televisie. “Dat was wel apart, maar ook logisch. Zo’n grote artiest, die er gewoon niet is. Hopelijk komt hij dit jaar wel naar Heerhugowaard.” De Vries moet er een beetje om lachen. (tekst gaat verder onder de foto)

‘Ik ga zwemmen in Bacardi Lemon’ is de eerste en grootste hit van Mart Hoogkamer. (foto: aangeleverd)

Maar de zanger en organisator is ook benieuwd naar het optreden van Sieneke. De Sha-la-lie-zangeres komt namelijk voor het eerst naar de Zomertoer op het ijsbaanterrein. “Dat is altijd wel een momentje. Voor het eerst op ons festival.”

Nog een paar weken en dan is het zover. Zondag 7 juli vanaf 13:00 uur aan de Jan Glijnisweg in het Dijk en Waardse buurtschap ‘t Kruis. “Ja ik heb er heel veel zin in. Het is een belevenis. Een gratis festival met alleen maar Nederlandstalige artiesten. Een groot feest.” (foto: RADIONL Zomertoer Heerhugowaard)

Tijs uit Heiloo gaat met zijn team de uitdaging aan: duizenden kilometers met zonneauto door Afrika

Voor de een is een ritje naar de supermarkt al een flinke uitdaging. De ander ziet een treinreis naar Den Helder als een ontdekkingstocht. Maar voor Tijs Lenssen zijn het afstanden van niks. De Heilooënaar gaat samen met tien andere studenten een zonneauto duizenden kilometer laten afleggen in Zuid-Afrika. “Ja, het is een heel avontuur”, reageert hij in gesprek met Streekstad Centraal.

Het duurt nog wel een paar maanden voordat de tocht gaat starten. Dat klinkt ver weg, maar de voorbereidingen zijn al lange tijd aan de gang. De geavanceerde zonneauto is inmiddels gelanceerd. Met de Nuna 12S gaat het Brunel Solar Team van 13 tot en met 20 september de strijd aan tijdens de internationale zonnerace in Zuid-Afrika. “Het ene jaar wordt de race gehouden in Australië, het andere jaar in Afrika”, legt Lenssen uit. “We rijden dwars door de woestijn, maar ook langs de kust. Vooral de hoogteverschillen en de verschillende klimaten zijn een uitdaging.”

Lenssen studeert Software Engineer aan de Technische Universiteit Delft. Al zijn hele leven is hij bezig met techniek. “Mijn ouders hebben beiden ook een technische achtergrond, dus ik heb het wel een beetje met de paplepel ingegoten gekregen”, lacht Lenssen. Toch was het voor de familie wel even slikken toen ze hoorden over het avontuur. “Ze vonden het natuurlijk een behoorlijk project, maar ook heel mooi.” (tekst gaat verder onder de foto)

De studenten hebben dit jaar voor het eerst ook de motor zelf ontwikkeld. (foto: Jorrit Lousberg)

Samen met tien andere studenten waagt hij de tocht door Zuid-Afrika. Zo’n vierduizend kilometer. Tijdens de voorbereidingen is Lenssen vooral bezig met het modeleren van de software en de data-analyses. Hoe hard kan de auto rijden en hoelang kan een auto rijden. “Maar denk ook aan de windrichting en de windsnelheid. Er komt vaak meer bij kijken dan mensen denken.”

Eind augustus gaat Lenssen alvast naar Zuid-Afrika om de laatste puntjes op de i. En dan op vrijdag 13 september is de grote dag. De tocht van duizenden kilometers start. “Zeer spannend”, zegt Lenssen. “Het wordt nog een heel intensief testtraject in Zuid-Afrika. Als alles klaar is, gaan we doen wat we kunnen. We hebben er allemaal heel veel zin in.”

Heerhugowaarder (19) rijdt zonder rijbewijs tegen paaltje en slaat meerdere keren over de kop

Een 19-jarige Heerhugowaarder is met een auto tegen een paaltje gereden en vervolgens over de kop geslagen. Dat gebeurde zondag aan de Geul in Heerhugowaard. Wonder boven wonder raakte zowel de tiener als de jonge medepassagier slechts lichtgewond. De 19-jarige bestuurder heeft geen rijbewijs en is aangehouden.

“We zijn nu verder onderzoek aan het doen”, vertelt politiewoordvoerder Jan Martijn Stout aan Streekstad Centraal. Het ongeluk gebeurde zondag rond 18:00 uur in de Heerhugowaardse Rivierenwijk. De jongen reed tegen een zogenoemde flexpaal op de Geul. “Vervolgens zijn ze zeker meerdere keren over de kop geslagen.”

De hulpdiensten kwamen ter plaatse, maar de jonge inzittenden waren beide slechts lichtgewond. “Ja, ze hebben wel echt geluk gehad. De schade moet betaald worden, dat is een civiele kwestie. Maar ook het strafrecht zal nog wel haar beloop hebben.”

Inmiddels is het onderzoek in volle gang. De politie hoopt dat getuigen en mensen met beelden contact opnemen. Dat kan via 0900-8844.

Heerhugowaardse theatergroep strikte Sesamstraat-grootheid: “Het is zo verdrietig dat het zoveel mensen is overkomen”

“Kijk oma, wat ik heb gevonden. Dat is van uw moeder”, zegt een meisje. “Nee, van mijn moedersmoeder”, antwoordt oma. Het is verder stil tijdens de generale repetitie in de grote zaal van Cool kunst en cultuur. “Moet ik hier blijven zitten of loop ik tijdens deze scène weg?”, vraagt GerdaLentenHavertong. De Heerhugowaardse theatergroep Featherhair Creations heeft niemand minder dan de Sesamstraat-grootheid gestrikt voor de voorstelling ‘Een stem uit het verleden’.

Ze is bekend bij velen. Wereldberoemd in Nederland, zou je kunnen zeggen. De inmiddels 77-jarige GerdaLentenHavertong. “Ja, dat schrijf je aan elkaar”, benadrukt ze. “Sinds het overlijden van mijn echtgenoot noem ik me zo. Als eerbetoon aan hem.” De actrice zit rustig in de kleedkamer wanneer we haar spreken. “Ik heb een aantal jaar in Alkmaar gewoond. Volgens mij vier jaar. Ik gaf les in Bergen. Dus deze omgeving ken ik goed.”

Het stuk – Een stem uit het verleden – is een vertelling over het slavernijverleden. Een meisje, Asha, wil meer weten over de cultuur en geschiedenis van het land van haar voorouders. Oma vertelt Asha over het leven van háár oma Mary. Het verhaal leidt via Mary naar de plantages. Ten tijde van de trans-Atlantische slavernij. Mary was geen tot slaafgemaakte. Ze woonde in een groot huis en werd verliefd. Op een tot slaafgemaakte. (tekst gaat verder onder de foto)

Oma vertelt het verhaal van haar oma.

In de zaal staan de acteurs en actrices in een cirkel. “We gaan knallen”, zegt Anne Hiddinga. “Toi, toi, toi.” Ze is schrijver, regisseur en uitvoerend producent van het toneelstuk. Ondertussen maken de jonge acteurs zich klaar voor de generale repetitie. “Toen ik de rol kreeg vond ik hem niet groot, maar wel onmisbaar. Ik ben een tot slaafgemaakte en word verliefd op Mary”, vertelt Themba Smit. “Je gaat met deze voorstelling wel nadenken over hoe erg het is geweest.” Ook Noja de Miranda is gespannen, maar bovenal enthousiast. “Ik wist natuurlijk dat de slavernij er was, maar inhoudelijk weet ik nu meer. Vooral over hoe het toen allemaal ging.” Acteur Jurre Ridderhof kan dat beamen. “Ik vind het echt een belangrijk onderwerp.”

De laatste repetitie begint. Anne Hiddinga kijkt geduldig naar de scènes. Ook de techniek wordt getest. “Het kader mag anderhalve meter naar rechts”, zegt Hiddinga. “Dan staan jullie meer in het licht.” Ondertussen schuifelen een aantal jonge acteurs wat op. “Ja, zo is het beter. Super!”

Het is een indrukwekkend verhaal. Met de voordrachten van getalenteerde acteurs en de optredens van percussieband Drumboost en gospelkoor G-Roots. “We hebben een goede generale gehad”, vertelt actrice Amy Eversdijk. Ook Anne Hiddinga vindt dat. Ondertussen wordt ze overspoeld met vragen. “Waar is mijn kleed?” “Waar kan ik mijn kleding neerleggen?” Hiddinga lacht. “Sorry hoor, het is rumoerig. Want we doen maar één voorstelling.” Jammer, vindt ze zelf ook wel. “Maar het is wel een hele bijzondere beleving. Het moet die ene keer goedgaan. Kijk, heel eerlijk, als dit soort voorstellingen uitverkopen had ik het graag tien keer willen doen. Maar goed, op deze manier is het ook sport.” (tekst gaat verder onder de foto)

Anne Hiddinga poseert op het podium van de Grote Zaal. De plek waar de verdere dag de acteurs en actrices hun best staan te doen.

Hiddinga schreef zelf het verhaal. Het moest over de slavernij gaan, vond ze. “Dat past gewoon heel erg. Het is zo dichtbij nog. Mijn overgrootmoeder heb ik tot mijn veertiende meegemaakt en het zou dan haar moeder zijn die het heeft meegemaakt. 150 jaar is als je het zo bekijkt helemaal niet zolang geleden.” Ze trok de stoute schoenen aan en benaderde het management van GerdaLentenHavertong. “Dat was echt wel spannend hoor. Ik kreeg te horen dat Gerda het script eerst wilde lezen. En daarna zouden we bellen. Wel heel spannend natuurlijk. Ze zei in twintig minuten geen slecht woord.”

De actrice zelf kan dat volledig beamen. “Ik moet altijd lezen wat ik krijg. Ze wilden me verhalend hebben. Lezend. Alleen het gesprek met mijn kleindochter lees ik niet”, vertelt ze. “In principe is het kleur geven aan het verhaal wat je leest. Je vertelt in voorleesvorm de groei van het slavernijverleden. Waar het is begonnen, hoe wreed het was.”

GerdaLentenHavertong kan het toneelstuk niet spelen zonder stil te staan bij haar eigen geschiedenis. “Ik denk ook aan mijn voorouders. Ik heb een grootmoeder gehad en die ook weer een grootmoeder had, die slavin was. De verhalen die mijn grootmoeder kon vertellen. Het slijt diept, het snijdt. Het is pijnlijk. Het is zo verdrietig dat het zoveel mensen is overkomen.” (tekst gaat verder onder de foto)

Met muziek, dans en spel wordt vertelt over de verboden liefde tussen Mary en tot slaafgemaakte Benjamin.

Het is overigens niet toevallig dat de actrice, het gospelkoor en de drumband zijn gevraagd voor de voorstelling. Volgens Hiddinga zit daar een gedachte achter. “Ik vind het belangrijk dat de acteurs goed worden opgeleid en in aanraking komen met professionals. Het is wel meer dan een amateurvereniging. We leren op deze manier ook van professionals. Het is echt vlekkeloos gegaan. Heel prettig om met al deze mensen te werken.”

In de kleedkamer maakt de actrice zich klaar om op de foto te gaan. “De oma die ik neerzet heeft dit mooie kostuum aan. Een fosten koto.” Ze spelt het voor in het artikel. “Ik had toch nog een portie lippenstift?” Ze kijkt om zich heen. Pakt haar tas erbij. “De kinderen geven kleur. Ik heb met ze gezeten om te kijken wat ze willen vertellen. Niet één naar woord. Ze zijn eerder opbouwend. Deze kinderen hebben mij op een andere manier in verbazing gebracht. Ze hebben mij zo een gevoel van waardering van wat ze hebben en wat ze gaan doen gegeven. Ze zijn er zo vol van.” (tekst gaat verder onder de foto)

GerdaLentenHavertong denkt bij de voorstelling ook geregeld aan haar eigen familiegeschiedenis.

Na de generale repetitie werd de voorstelling in theater Cool gespeeld. Voor de eerste en dus ook laatste keer.

Heerhugowaardse Sonja heeft al 20.000 euro opgehaald voor strijd tegen ALS en PLS

50.000 euro. Een flinke opgave, maar het doel komt wel steeds dichterbij. Met verschillende acties haalt Sonja Stathi-Worst dit jaar geld op voor een ALS en PLS behandeling. Van bingo’s tot een muziekavond, als het maar geld oplevert. De actie wordt afgesloten met de City Swim in Amsterdam. De teller staat nu op iets meer dan 20.000 euro.

Streekstad Centraal spreekt Sonja en een van haar vriendinnen, Brenda Batstra-Weel. Brenda is ook één van de drijvende krachten achter het bijzondere jaar – zoals ze het zelf noemt. “Met de acties gaat het best wel goed”, begint Brenda. “Maar met Sonja gaat het nu wel minder.”

De Heerhugowaardse Sonja is geboren met een hersenbeschadiging. Naar verloop van tijd kwamen daar meer klachten bij en in 2021 werd de diagnose PLS gesteld. Een progressieve spierziekte. Het verloop gaat minder snel dan de dodelijke spierziekte ALS. “Sinds de laatste keer dat ik je gesproken heb, zit ik thuis meer aan de beademing en heb ik meer persoonsgebonden budget. We zitten tegen de 24-uurs thuiszorg aan en ik heb een longontsteking gehad.”, verteld ze aan de Streekstad Centraal verslaggever. (tekst gaat verder onder de foto)

In november vorig jaar kwam het actiejaar flink tot stoom met een muzikale middag. Onder het motto ‘Samen met Sonja’ traden tal van artiesten op.

Toch blijft ze positief. Het tekent de Heerhugowaardse. “Ik vind de actie erg belangrijk en daarom wil ik vier dagen rollen met andere rolstoelers.” Komende maand gaat Sonja vier dagen lang vijf kilometer per dag rollen. Het idee is om dat van dinsdag 16 tot en met vrijdag 19 juli met andere rolstoelers en lopers te doen. “Om daarna het stokje over te dragen aan mijn zus Simone en Wendy, die gaan zwemmen voor ALS.”

Maar hoe de gesteldheid van Sonja ook is, samen met haar team is ze op weg naar dat doel van 50.000 euro. “Maar ik vind de helft ook al heel mooi hoor”, zegt Brenda. “Dat zou al fantastisch zijn.” Verschillende enthousiastelingen hebben inmiddels voor Sonja ook een eigen donatiepagina gemaakt. De komende maanden wordt onder andere ook nog een polderswim in Oudkarspel gehouden. En dan in september de Cityswim in Amsterdam, die de afronding is van het actiejaar. “Mensen die nu ziek worden moeten de kans hebben om beter te worden. Voor mij zal het waarschijnlijk te laat komen, maar het is superbelangrijk dat mensen de hoop kunnen houden”, besluit Sonja.

Toch heeft Sonja volgens Brenda ook nog een andere wens. “Ik ben nog één ding vergeten te zeggen”, schrijft de Heerhugowaardse kort na het interview via WhatsApp. “Sonja hoopt dat de burgemeester van Dijk en Waard haar wil ontvangen tijdens de laatste dag van ‘Rollen met Sonja’.” We noteren het en gaan er van uit dat de wens bij burgemeester Maarten Poorter terecht komt.