Iets vaker naar de sportschool of wat minder richting de snackbar. Het zijn zomaar wat voornemens voor het nieuwe jaar, maar Sara Eenhoorn uit Castricum gaat nog een stapje verder. Ze wil volgend jaar in een roeibootje de diepste oceaan ter wereld en golven van 6 meter hoog trotseert. Een ding is zeker: het wordt afzien.
De bekende bergbeklimmer Sara Eenhoorn ruilt volgend jaar de bergen in voor de oceaan. Samen met drie anderen van Team Ocean gaat ze een ongelofelijke uitdaging aan: de Pacific Challenge. Het is een roeitocht van 4500 kilometer van San Francisco naar Hawaii. Deze tocht is niet zonder gevaren, want de Stille Oceaan is de diepste oceaan ter wereld. “De zee is het allerkrachtigste wat we hebben, zeg ik altijd. En met zo’n klein bootje ben je gewoon heel nietig”, vertelt Sara aan mediapartner NH.
Op dit moment is ze aan het trainen en een paar weken terug leerde het team nog een waardevolle les. De roeiboot met Sara aan boord strandde op een zandplaat op de Waddenzee en moest gered worden. De oversteek van de Stille Oceaan is vooral een fysiek uitputtende tocht want ze moeten non-stop roeien en hebben ook nog eens een tijdslimiet. “De boot mag eigenlijk niet stilliggen in het water. We moeten het in 6 tot 8 weken voltooien omdat de voedselvoorraad op de boot anders opraakt”, aldus Sara. Om dit voor elkaar te krijgen roeien ze in shifts. Het is twee uur volle bak roeien en dan twee uur rust. “Maar rust betekent niet per se dat je kunt slapen. Je moet natuurlijk ook eten, naar de wc, voor jezelf zorgen en navigeren. Dus rust is een beetje een relatief begrip.”
Zo’n non-stop roeitocht vraagt veel training als je nog nooit geroeid hebt. “Je moet comfortabel worden met het element water, golven en zeeziekte”, legt Sara uit. Daarnaast moet het mentaal en met de band van het team vooraf ook echt goed zitten. “Je moet veel uren met elkaar doorbrengen om elkaar door en door te leren kennen want je zit straks bovenop elkaar”, aldus de oceaanroeier. Dat ze op elkaars lip zullen zitten, is niet zo gek want de boot is 8 bij 1,5 meter breed met open zijkanten. “We leren elkaar dus extreem goed kennen”, zegt Sara lachend. Toch is zo’n klein bootje wel spannend op een grote oceaan. “Soms heb je golven van vijf of zes meter hoog. Je moet de boot dan goed kunnen sturen en je eigen angsten onder controle houden.” Ze hoopt dat ze na de eerste hoge golf een beetje van de spanning af is. “Dan weet je dat de boot het aankan.”
Het oversteken van de Stille Oceaan in een roeiboot is natuurlik een grote prestatie. Maar dat is niet de enige reden waarom ze dit doen. “We roeien echt voor een missie en onze expeditie is maar tien procent van wat we allemaal doen.” Het uiteindelijke doel is om aandacht te vragen voor schoon drinkwater. Met de challenge hopen ze het bewustzijn rondom water te laten groeien bij mensen, maar ook bedrijven. “Want onze schone en goede drinkwatervoorraad in de wereld raakt langzaam op.” Tijdens de tocht zijn ze bovendien een ‘living lab’. “Het is eigenlijk een experiment. Wat we gaan doen is het zoutwater waar we op varen, zuiveren naar zoetwater. Als we dat niet doen, kunnen we ook niet overleven op de boot. Vandaar de term living lab”, legt Sara uit.
Van non-stop roeien tot je eigen drinkwater filteren, er komt dus nog best veel kijken bij zo’n roeitocht. In mei begint het echte werk en moeten ze vol aan de bak. Daarom zijn ze nu volop in training en roeien ze regelmatig langs de kust van IJmuiden. Sara neemt in ieder geval zéker haar koffie mee op de boot als het eenmaal zo ver is.
