Het was het moment waarvan iedereen al een paar jaar wist dat het eraan zat te komen. Zaterdag was het zover: de allerlaatste wedstrijd van De Flamingo’s ’64. Het einde van een tijdperk, afgesloten met een doelpuntenfestijn: 10-1 winst voor De Flamingo’s. Ondanks de winst was het voor sommigen toch even slikken. “Deze club was… m’n leven eigenlijk.”
“10!, 10!, 10!”, klinkt het vanaf het oude, maar volgens velen o zo mooie terras van de kantine. Op het gortdroge hoofdveld doet De Flamingo’s er met een stand van 9-1 alles aan om met dubbele cijfers te winnen van BOL Zaterdag 3. En met succes.
Als Flamingospeler Bruce de bal aan de rand van de zestienmetergebied ontvangt, een mannetje uitkapt en vervolgens met een droge knal de 10-1 binnenschiet is het juichen geblazen voor De Flamingo’s. Maar als er direct na het doelpunt wordt afgefloten door de scheidsrechter (tevens trainer van De Flamingo’s), daalt het besef in dat dit de laatste keer was dat gejuicht kon worden voor De Flamingo’s. Dat dit het allerlaatste doelpunt was, de allerlaatste wedstrijd, de allerlaatste herinnering. (tekst loopt door onder de foto)
Met het verdwijnen van De Flamingo’s, verdwijnt een voetbalclub die jarenlang een prominente plaats innam in het Alkmaarse amateurvoetbal. Maar die de laatste jaren te kampen had met een sterk teruglopend ledenaantal.
“De voornaamste oorzaak daarvan is dat de wijk die aan onze vereniging grenst, Overdie, sterk van karakter is veranderd de laatste tientallen jaren”, legt aanvoerder Dolf Henschen (57) uit. Hij speelt al sinds zijn 11e bij de club. “Er zijn veel mensen met een migratieachtergrond komen wonen en je merkt dat zij toch iets minder snel verbonden raken met onze voetbalclub.”
“Daarnaast was het vroeger nog zo dat Room-Katholieken uit de hele omgeving naar De Flamingo’s kwamen omdat wij van oorsprong een Rooms-Katholieke club zijn. Maar door de ontzuiling hebben we die aantrekkingskracht ook al jaren niet meer.” Nadat AZ het complex verliet waarmee het jarenlang samen met De Flamingo’s gebruik van maakte, kreeg De Flamingo’s een behoorlijke financiële klap. (tekst loopt door onder de foto)
Het aantal jeugdteams nam sterk af en een kleine tien jaar geleden waren er zo weinig jonge leden over dat werd besloten de jeugdtak van de club op te heffen. Ook in de seniorentak werd de spoeling dun. Het ene na het andere team werd opgeheven en zo was vier jaar geleden alleen nog de Zaterdag 2 over.
Henschen vindt het na een 46-jaar lange carrière bij De Flamingo’s enerzijds heel jammer dat het er nu op zit bij de club die in zijn hart zit, anderzijds kan hij zich er ook goed bij neerleggen. “Het zat er natuurlijk al heel lang aan te komen, dus ik heb me erop kunnen voorbereiden. Maar het is spijtig dat het hier ophoudt voor de club.”
Dat De Flamingo’s ermee stopt, betekent echter niet dat Henschen en zijn team er ook mee stoppen. Het merendeel van de Zaterdag 2 van De Flamingo’s gaat volgend seizoen met elkaar in de clubkleuren van Alkmaarsche Boys spelen. “Het is een ontzettend hecht team”, zegt Dick Bleeker, voorzitter van de club. “We gaan al tientallen jaren elke zomer een week met elkaar weg, ook dit jaar weer. Dat zegt denk ik alles over hoe hecht deze groep is. (tekst loopt door onder de foto)
Bleeker is gelaten onder het feit dat zaterdag de allerlaatste wedstrijd van De Flamingo’s was. “Het is echt zonde, maar het contract met de beheerders van het terrein loopt af en verlengen zit er gewoon niet in.” Ook hij gaat met het team mee naar Alkmaarsche Boys. In welke functie weet hij nog niet precies, maar hij moet en zal betrokken blijven. “Wat moet ik anders doen op zaterdag?”
Enkelen uit het team twijfelen nog of ze volgend jaar de overstap gaan maken naar Alkmaarsche Boys. Onder hen Maurice Gijzen. Met een 40-jaar lange carrière op Sportcomplex ’t Lood en als all-time topscorer van de club – ook zaterdag scoorde hij er drie – is hij uitgegroeid tot een waar clubicoon. “Flamingo’s is, tja… eigenlijk mijn leven. Ik loop hier al m’n hele leven rond en mijn hele netwerk heb ik ook opgebouwd rond deze club. Toen het laatste fluitsignaal net klonk, was het ook echt even slikken. Nu De Flamingo’s wegvalt, valt er een fundament van mijn leven weg.”
Als hij overstapt naar Alkmaarsche Boys, doet hij dat met pijn in het hart. Daarom twijfelt hij nog. “Ik weet dat het heel gek gaat voelen om dan na veertig jaar bij De Flamingo’s, lid te worden van een andere club en een ander logo op m’n borst te dragen.” (tekst loopt door onder de foto)
Na de wedstrijd wordt het Flamingo’s-karakter van Sportcomplex ’t Lood direct al ontmanteld. “Oh ja, de cornervlaggen”, zegt trainer Ron Weinbrecher, “die moeten we nu natuurlijk ook weghalen.” In de wetenschap dat hij de Flamingo’s-cornervlag nooit meer gaat terugzetten, haalt hij ze uit de houder.
Dat is ook nodig, want maandag al gaat het hoofdveld van De Flamingo’s volledig op de schop. AZ gaat zijn eigenlijke trainingscomplex in Wijdewormer verbouwen en strijkt daarom tijdelijk neer op Sportcomplex ’t Lood. Later moet het terrein in worden gebruikt worden voor de politieopleiding. (tekst loopt door onder de foto)
Maar nu ze het terrein nog even tot hun beschikking hebben, haalt het laatst overgebleven team van De Flamingo’s samen met de supporters onder het genot van een biertje nog alle herinneringen op die de club hen dierbaar maken. De laatste bladzijde in de geschiedenis van De Flamingo’s is geschreven, maar die zal door velen in gedachten nog vaak nagelezen worden.