Midden in de nacht werd er door de politie bij de 47-jarige Sabine aangebeld. Veel goeds betekent dat vaak niet. Ook deze keer niet. “Ze vertelden dat de katalysator van mijn rolstoelauto gejat was.” Sabine is door haar beperking volledig arbeidsongeschikt en haar zoon is door een handicap gebonden aan een rolstoel. Een financiële vetpot is het voor de alleenstaande moeder niet en nu moet ze ook nog opdraaien voor de kosten van de gestolen katalysator. “Ik kan wel janken”, vertelt ze geëmotioneerd aan Alkmaar Centraal.
Het gebeurde in de nacht van dinsdag op woensdag. Een oplettende buurman zag twee verdachte mannen rondom haar auto en lichtte de politie in. De politie hield de mannen aan. “Ze hadden apparatuur bij zich om katalysators te stelen”, laat een woordvoerder van de politie weten. Maar de katalysator van Sabine, die hadden ze niet bij zich. “Misschien hebben ze die ergens gedumpt.”
Per definitie kan de daad natuurlijk al niet door de beugel, maar dat juist haar auto op de invalidenplek gekozen werd, gaat Sabines verstand te boven. ” Een rolstoelauto, dat ze die eruit pikken. Ik kan niks meer. Ik kan niet meer rijden, het ziekenhuis niet meer bezoeken en mijn zoon niet meer ophalen. Mijn zoon zit in een rolstoel en het is van belang dat hij in het weekend gewoon lekker naar huis gaat en dat kan nu niet. Het stukje mobiliteit dat ik nog heb, is afgenomen en ik wil ook niet afhankelijk zijn van busvervoer. Het beperkt mij en mijn zoon zo verschrikkelijk in onze vrijheid.”
Sabine is wel blij dat een oplettende buurman de verdachten zag. “Ik ben heel blij dat er iemand vannacht wakker was en het heeft gezien. Mensen kijken bijna niet meer om zich heen.” Ze dringt daarbij aan op een stukje awareness onder buurbewoners. Voor haar kwam het helaas te laat. Omdat ze WA-verzekerd is, keert de verzekering van de benodigde 500 euro voor reparatie niks uit. “Dat is voor mij het ergste.” Maandag wordt Sabine 48 jaar, ze had zich een ander cadeautje voorgesteld.