Verdrietig door het overlijden van haar opa en oma vond de Alkmaarse Daphne Adrichem een puzzelstukje. Figuurlijk, maar ook letterlijk. Een puzzelstukje met daarop een tekst. Het bracht haar nieuwe inzichten, nieuwe wegen, een nieuw geluid. Ze hervond zichzelf na een moeilijke periode. Wat uiteindelijk leidde tot haar eerste dichtbundel: Overal Om Je Heen.
“Jeetje. Ik heb zoveel positieve reacties gehad. Ik ben echt overspoeld met lieve woorden”, vertelt de 25-jarige. Het is vrijdagavond als onze verslaggever met haar spreekt. Ze is enthousiast en blij met alle reacties. “Het varieerde van geĆ«motioneerde gezichten tot mensen die positief verrast waren.” De boekpresentatie in een Alkmaars restaurant werd goed bezocht. Tientallen familieleden, vrienden en kennissen vulden een zaaltje. De kersverse auteur neemt de tijd voor haar gasten, pakt de microfoon en vertelt over het boek. “Ik wilde wat werken bundelen voor mezelf, maar bedacht me toen dat het ook andere mensen zou kunnen helpen”, zegt ze in de toespraak. “Het is een levensloop met tegenstrijdigheden.” Ondertussen vraagt ze haar illustrator en uitgever op het podium. Adrichem benadrukt: “Ik had dit niet alleen kunnen doen.”
De vogels fluiten, binnen, buiten, overal om je heen, je bent nooit alleen. Dat stond op het puzzelstukje. “Ik was elf jaar. Het kwam in me op toen ik met mijn oma sprak, en opa schreef het op.” Jaren gingen voorbij. Het puzzelstukje kwam niet meer in haar gedachten voor. “Tot ik het vond. Alles viel op zijn plek, want het was het antwoord op wat ik zocht. Ik zat veel te veel in mijn kop. Ik maakte minder goed mee wat daadwerkelijk gebeurde.” Ze verzamelde gedichten, verhalen en schreef hier en daar nog een tekst erbij. “Toen ik het uitzocht bleek dat er een hele lijn in zat. Dat was wel een mooi besefmoment. Onderdeel van dat verwerkingsproces.”
Grasduinend door het boek lezen we over liefde, gedachten en dromen. Zo’n 78 bladzijden aan gedichten en korte verhalen. “Wat nu?”, vraagt onze verslaggever. Adrichem reageert: “Ik heb wel plannen. Ik wil graag verder met dichten. Een tweede bundel uitbrengen, zie ik wel voor me. Of schrijven in een columnstijl. Of een fictief boek. Tegelijkertijd wil ik ook niet te veel plannen. Wel doelen stellen, maar ik laat het ook maar een beetje gebeuren.” Want alle ervaringen in haar leven bracht Adrichem tot dit moment. “Als ik erover nadenk is het veel minder toeval geweest, denk ik. Mijn oma dichtte altijd al. Opa tekende, oma maakte teksten. Begrijpelijk dat zij hoorde wat ik zei en dacht: dit moet opgeschreven worden. Nu ik dit zeg denk ik dat ik meer op mijn oma lijk dan ik dacht. De cirkel is rond. Ja. Dat voelt goed.” (Beeld: Rick Akkerman)