“Met de kennis van nu hadden we het vorig jaar anders aangepakt.” Regen, regen, en, je raadt het al: regen. Dat het zó zou gaan hozen vanaf herfst 2023 hadden ze niet verwacht bij Staatsbosbeheer. Met grondwaterstanden die de pan uit rezen, stond het fiets- en wandelpad vaker wel dan niet onder water. En de herfst komt er weer aan. Tijd voor een structurele oplossing.
De Schoorlse Zeeweg. Het is de enige route die leidt naar strandpaviljoen Paal 29. Dus ja, Sem van Drunen baalde flink van de 53 meter lange plas op het fietspad. Waar sommige klanten al fietsend de benen omhoog gooiden om toch het strand te bereiken, keerden velen ook om. Destijds dacht Staatsbosbeheer nog dat het wel goed kwam: “Maar we zijn wel een beetje overvallen door de gevolgen van de regen”, vertelt Samuelle van Deutekom, boswachter van de Schoorlse Duinen.
Vorig jaar oktober ging Van Deutekom nog naar een hydroloog, “want ik vond het wel erg nat in het gebied.” De schatting was dat het water april, mei wel zou wegtrekken. “Daardoor had het minder prioriteit. Maar dat bleek een inschattingsfout.” Sem van Drunen van Paal 29 werkte in de tussentijd met zijn collega’s aan een tijdelijke oplossing om het fietspad weer begaanbaar te maken: kilo’s zand en houtsnippers. Voor deze inzet ontvingen Sem en de twee eigenaren van de strandtent zelfs een lintje. Maar de herfst staat ons met al haar natheid alweer in de nek te hijgen. (tekst gaat verder onder foto)
Dus denkt Staatsbosbeheer na over een structurele oplossing: “De meest charmante oplossing zou het verhogen van het fietspad zijn”, zegt de boswachter tegen Streekstad Centraal. “Zolang het pad zo breed blijft als het nu is, zijn er voor de natuur niet veel nadelen bij dit plan. Buiten dat je met grote machines moet werken natuurlijk.”
Of het echt een passende optie is, moet een onderzoeksbureau uitzoeken. “Zij kijken wat voor invloed zo’n verhoging heeft, berekenen de CO2-uitstoot en dan krijgen wij advies.” Van Deutekom verwacht dat het wel mogelijk is, “maar we moeten het wel kunnen onderbouwen. En dan gaan we kijken of we de financiën rondkrijgen.” Mocht dat niet lukken, dan kan er gedacht worden aan alternatieven, zoals het fietspad afsluiten in een bepaald seizoen, een overbrugging of een omweg. Maar zo ziet het er nu niet uit. (tekst gaat verder onder foto)
Of die verhoging al dit jaar lukt, durft Van Deutekom niet te zeggen. “Maar nu zijn we wel beter voorbereid. De tijdelijke overbrugging houden we in ieder geval de komende winter in stand, en de komende weken leggen we platen neer en kijken we of we wandelroutes kunnen omzetten zodat de mensen droge voeten houden.”
Het is soms best uitdagend, alle wateroverlast. “We zijn en relatief klein team dat de hele kop van Noord-Holland beheert. Niet om zielig te zijn, maar dat is gewoon lastig soms.” Al is het niet alleen maar kommer en kwel, benadrukt de boswachter: “Je ziet ook veel mensen lol hebben met het water. Die fietsen nog een keertje extra, maken een filmpje ervan. En we zijn blij met de positieve houding van Paal 29. Dat we samen met hun mankracht en onze kennis toch voor een oplossing konden zorgen.”