De Hoeksteen: van verouderd dorpshuis tot kloppend hard van Stompetoren

Vier mannen staan buiten een gebouw, waarvan de deur openstaat, met posters erop. Ze dragen casual kleding en lijken ontspannen. De achtergrond is een bakstenen muur met een klein raam.

Gedateerd, slecht geïsoleerd. En het instructiebadje werd gebruikt voor vergaderingen en bokslessen, want er wordt al vele jaren niet meer in gezwommen door kleine Stompetorenaren. Het dorpshuis is hard toe aan renovatie. Na de bouwvak gaat die van start. Vrijwilligers hebben het pand zelf alvast bijna helemaal gestript. “Om de kosten te drukken.”

Dorpshuis De Hoeksteen heeft een rijke voorgeschiedenis. Gebouwd in de jaren vijftig diende het pand als landbouwschool, kleuterschool, peuterspeelzaal en zwembadje voor de jonge inwoners van Stompetoren. De kinderopvang bleef nog een tijd en de laatste jaren zit er een tandartspraktijk in de leslokalen. Het andere deel werd door de biljartvereniging gebruikt en later ook jongerenvereniging ’t Honk.

Het gebruik kon veel beter, vond een aantal inwoners. Niet in de laatste plaats omdat Stompetoren, zoals veel dorpen, een beetje dood aan het bloeden was en hard toe was aan een impuls. “Anders zouden we erg weinig overhouden”, vertelt Peter. “We hadden een kroeg maar die is weg. Ja er was nog wel een café, maar dat is een brasserie geworden. Die brasserie zou dan een dorpshuisfunctie moeten hebben, maar ja de eigenaar moet natuurlijk gewoon geld verdienen. Bovendien is ie op maandag, dinsdag en woensdag dicht. Dat gaat helemaal niet.” (tekst gaat verder onder de foto)

Vier oudere mannen zitten rond een tafel in een ongeorganiseerde kamer, met koffiekopjes en een laptop voor hen op tafel. Er zijn een ladder en diverse bouwmaterialen op de achtergrond zichtbaar.
De harde kern van de sloopgroep: vlnr Gerrit Braams, Co Mulder, Dirk Kalverboer en Peter Wenning. Afwezig is secretaris Gerrit Vijn. (foto: Streekstad Centraal)

Vier jaar geleden zag Vereniging De Hoeksteen het levenslicht, sinds kort een stichting, Het doel was doel een volwaardig dorpshuis voor iedereen, zegt Peter. “De insteek is dat we het laagdrempelig houden, ook qua prijzen voor consumpties en dergelijke.”

De bezetting is al een stuk beter maar het pand zorgt voor beperkingen. “De feestvereniging organiseert twee, drie keer per jaar een bingo, maar dat mocht hier niet want er komen meer dan vijftig mensen op af, en meer dan vijftig mogen hier niet in deze ruimte vanwege brandveiligheid et cetera.” En al heeft het wellicht zijn charme om te vergaderen of te boksen in een mini-zwembadje – er lagen pellets en een tapijtje in voor een vlakke vloer – goed ruimtegebruik is het natuurlijk niet. “Strakjes als we één grote zaal hebben, dan mogen er meer dan honderd man in”(tekst gaat verder onder de foto)

Een kamer met een blauwe vloer, een tafel, stoelen, en een stapel dozen. Aan de rechterkant is een schilderij van molens zichtbaar en er staat een ladder tegen de muur. Er liggen verschillende elektrische apparaten op de grond.
Eerst moest natuurlijk de inventaris weg uit De Hoeksteen. Dat kostte zo’n twee weken. Alles was via livestream te volgen. (foto: Dorpshuis De Hoeksteen)

De stichting ging twee jaar geleden aan tafel met gemeente Alkmaar. Die was begonnen aan een dorpenvisie om het dorpsleven in het buitengebied te stimuleren. Een mooi moment om renovatie en verduurzaming van het dorpshuis, eigendom van de gemeente, aan te dragen. “Na veel vijven en zessen hebben we een bedrag gekregen”, vertelt Peter. “Om de kosten te drukken hebben we het plan een beetje versoberd en wij hebben het sloopwerk gedaan.”

Op de website van De Hoeksteen kon de sloop live gevolgd worden en er staat een timelapse video waarop de ontmanteling te zien is. Binnen twee weken hebben vooral Peter Wenning, Co Mulder (voorzitter biljartvereniging, Dirk Kalverboer (bestuurslid jongerenvereniging) en Gerrit Braams het pand gestript. “Ja en het is ook voor hergebruik van materialen”, vult Co aan. “Daarom liggen bijvoorbeeld die balken van de balustrade hier nog, die worden straks hergebruikt. Hout is hartstikke duur.” (tekst gaat verder onder de foto)

Mensen in een grote kamer zijn bezig met een verbouwingsproject, omringd door gereedschap en ladders. Enkele personen lijken een houten paneel te verplaatsen, terwijl anderen toekijken. De kamer heeft een blauwe vloer en een metalen trap aan de rechterkant.
Het schiet al aardig op in het dorpshuis van Stompetoren. De inventaris is weg en de keuken ook bijna. (foto: Dorpshuis De Hoeksteen)

Halverwege augustus begint J. Nat BV, dat een kantoor heeft in Stompetoren, met de eigenlijke renovatie. Onder andere worden de kozijnen vervangen, komen er twee sets deuren aan de kant van de binnenplaats, gaat het zwembad eruit, wordt de vloer volledig geëgaliseerd en wordt isolatie aangebracht.

Het interieur hebben ze nog niet echt verzonnen, maar daar is nog tijd voor. “Ze zijn in de tweede week van januari klaar”, zegt Co. “Dan moeten wij nog aan de gang met schilderen en inrichten. Keukentje erin, koffieruimte… Daarbij moeten we goed naar het budget kijken.” Peter de penningmeester neemt over. “We hebben flink gespaard van onze inkomsten, van donaties en het ophalen van oud papier.” (tekst gaat verder onder de foto)

Een hand rust op een gedetailleerde bouwtekening, omringd door tekenspullen, op een tafel met een blauwe verflaag.
Het toekomstige dorpshuis van Stompetoren. Het zaaltje en het zwembadje worden één ruimte, met een verwijderbare scheiding. De rechthoeken op de plek van het zwembad zijn biljarttafels. (foto: Streekstad Centraal)

Er wordt alvast nagedacht over hoe het dorpshuis nog beter te benutten. Maar voor het zo ver is, zijn we nog wel een half jaar verder. En wordt er dan een feestelijke opening gehouden? “Ja dan gaan we zeker een feestje vieren”, zeggen Peter, Co, Dirk en Gerrit gezamenlijk.