Deze week wordt de laatste hand gelegd aan de renovatie van de monumentale Koedijkervlotbrug. Fietsers en voetgangers moeten nog heel eventjes met de Wal-nood 2 heen en weer, maar de verwachting is dat de brug snel weer te gebruiken is. Wie niet beter weet en even niet in Alkmaar is geweest zou kunnen denken dat er helemaal niets is gebeurd, maar niets is minder waar.
De brug heeft twee nieuwe vlotten gekregen. Een project waar een zichtbaar trotse Ted Schotten maar moeilijk over uitgepraat raakt. Schotten is beheerder civieltechnische kunstwerken bij Stadswerk072 en is zich langzaam op zijn pensioen aan het voorbereiden. De enorme hoeveelheid aan kennis die hij tijdens zij carrière heeft opgedaan komt dan ook moeiteloos naar buiten.
Bijzonder aan dit project vind hij onder meer de twee enorme houten balken die voor de realisatie van dit project gevonden moeten worden. “Die balken zijn 50 bij 50 centimeter en ruim 13 meter lang. probeer maar eens een fijnspar te vinden waar je dat uit kunt halen.”, zo vertelt hij. Omdat de brug een monument is mocht er ook geen ander hout voor gebruikt worden. Duikers hebben toen de oude delen nog in het water lagen vier stukken uit de oude balken gezaagd om er achter te komen hoe oud het hout was, wat voor hout het is en waar het vandaan komt.
“Dat noemen ze dendrochronologisch onderzoek en dat is onderzoek naar de jaarringen van bomen.” vertelt Schotten verder. Alleen de drijvers onder de vlotten zijn niet gelijk aan de oude drijvers. De oude waren niet meer dan holle vaten van staal die inmiddels flink geroest en lek waren. De nieuwe drijvers zijn van kunstof en gevuld met tempex. “Ja, dit toch leuk om nog te doen.” besluit de beheerder civieltechnische kunstwerken met een trotse blik in zijn ogen.
