De bewoners van de Burgemeester Peecklaan in Schoorl en het gebied er omheen zijn maandagochtend verrast door de komst van de hulpdiensten, inclusief een traumateam dat per helikopter arriveerde.
De bekende gele helikopter van Airbus werd door de piloot neergezet in het weiland langs de Burgemeester Peecklaan. Bij navraag bleken de traumaheli, ambulances en politie te zijn gekomen voor een ‘medisch noodgeval’, maar het is niet duidelijk waar het precies om ging.
De heli vertrok na verloop van tijd naar een incident in Alkmaar.
Het Heerhugowaardse Bevrijdingspop is ontaard in een vechtpartij. De politie kwam zondagavond ter plaatse om de gemoederen te sussen, maar raakte verstrikt in het conflict. Zo’n dertig tot veertig jongeren keerden zich tegen de agenten. “Er is met glas en vuurwerk gegooid. Dit is echt ontoelaatbaar”, vertelt politiewoordvoerder Ilse Heemskerk tegen Streekstad Centraal.
Zonnige zondag, vlaggen met wimpels en niet te vergeten tal van artiesten. Van Dario tot Joost de Vries en van de band mAaS tot Joe Cocker Tribute. Vele Dijk en Waarders genoten van het festival. Maar dat geldt niet voor de politie. De agenten hebben toch wel een behoorlijke nasmaak overgehouden aan het evenement. “Rond 20:00 uur is bij ons de melding van een vechtpartij binnengekomen. Toen we ter plaatse kwamen werden we bekogeld met vuurwerk en glas”, vertelt Heemskerk.
Wonder boven wonder raakte niemand gewond, maar de schrik zat er goed in. “Mijn collega’s hebben eerst geprobeerd om de groep uit elkaar te drijven. Toen dat niet lukte hebben we ons teruggedrongen en de situatie van een afstand gemonitord.” Een 32-jarige Dijk en Waarder werd in de boeien geslagen, maar is weer op vrije voeten.
Hoewel de politie regelmatig met een getuigenoproep de media op zoekt, is dat voor nu niet nodig. “We hebben zoveel beelden, en die zijn we op dit moment aan het uitkijken”, meldt Heemskerk. “We hebben inmiddels een aantal identiteiten vastgesteld. We gaan nog even kijken naar de juiste vervolgstappen.”
Voor organisator Joost de Vries zorgt de vechtpartij voor ’toch wel een smet’. “Ik leg net een ander telefoontje neer”, vertelt De Vries aan onze verslaggever. “Weet je wat het is, we organiseren dit evenement al dertien jaar als stichting. Er is niks op het terrein zelf gebeurd, maar vlak naast het gebied. Het zijn hangjongeren, die de politie uit hebben gedaagd. Heel vervelend. Het liep gewoon mooi. We vieren de vrijheid met elkaar en dit is iets wat wij niet in de hand kunnen hebben.”
De gemeente Dijk en Waard heeft een nieuwe plek gevonden voor de jeugd van Langedijk. In een pand aan de Wup in Broek op Langedijk kunnen ze elkaar ontmoeten en onder begeleiding van MET Welzijn en cultureel jongerenplatform Villa Artquake activiteiten ondernemen. De vorige plek voor jongeren stond in Noord-Scharwoude en werd een jaar geleden gesloten. De nieuwe plek is niet definitief, maar is in ieder geval het komende jaar beschikbaar.
Een klein jaar na sluiting van De Anbouw in Noord-Scharwoude heeft
In juni vorig jaar stelde de fractie van Lokaal Dijk en Waard vragen over de sluiting van De Anbouw. Het college onderschreef destijds in de beantwoording van de raadsvragen dat een plek voor jongeren in deze kern noodzakelijk is. Volgens raadslid Karin van der Vliet hangen jongeren uit verveling buiten rond op plekken die daar niet voor bedoeld zijn en dat zou onnodige irritaties opleveren bij omwonenden.
Het college komt nu dus met een pand in Broek op Langedijk op de proppen. En dus niet in de kern Noord-Scharwoude. Het college geeft aan dat er in de afgelopen maanden gesprekken met verschillende pandeigenaren in Noord- en Zuid-Scharwoude zijn gevoerd. Sommige locaties waren echter niet geschikt en ook waren er pandeigenaren die niet wilden verhuren, maar hun panden wel wilden verkopen.
Oostrand
Het pand in Broek op Langedijk wordt voor een periode van een jaar beschikbaar gesteld voor de inloop van jongeren. Na deze periode zal er gekeken worden of er een inloopplek kan komen in het nog te ontwikkelen ontmoetingscentrum in de Oostrand in Noord-Scharwoude.
Volgens de gemeente zullen MET Welzijn en de stichting Villa Artquake zich inzetten om een positieve en stimulerende omgeving te creëren voor de jongeren. De activiteiten starten vanaf 24 mei. Voor die tijd worden er nog werkzaamheden verricht in het pand.
Mado de Vries van Artquake zegt nog niet precies te weten wat er allemaal mogelijk is in het pand, ook al omdat de ruimte beperkt is. Misschien dat we van een ruimte een atelier kunnen maken en dat we in een andere ruimte iets met akoestische muziek kunnen doen.” Ze ziet het pand als een soort van opstart richting een geschiktere locatie in de toekomst, zoals bijvoorbeeld De Binding in Zuid-Scharwoude, waarvoor Cool kunst en cultuur dit jaar een visie maakt.
Artquake is een creatief en cultureel jongerenplatform, waar jongerenkunst en talentontwikkeling centraal staan. Het biedt jonge kunstenaars en artiesten een podium, een netwerk en mogelijkheden om zichzelf te ontwikkelen. Dit wordt gedaan door het aanbieden van onder meer optredens, exposities, events, workshops, masterclasses, coaching en promotie.
Zondagmiddag is een motorrijder gewond geraakt op de Kanaalkade in Alkmaar. Wat de aanleiding is geweest voor het ongeval is onduidelijk, maar de automobilist is door de politie aangehouden omdat hij mogelijk onder invloed van drugs zijn auto bestuurde.
De motorrijder is met onbekend letsel meegenomen naar het ziekenhuis. De Kanaalkade is vanwege het ongeval tijdelijk gestremd geweest richting de Friesebrug.
Burgemeester Anja Schouten riep zaterdagavond tijdens de herdenkingsrede in de Grote Kerk in Alkmaar op tot waakzaamheid. Zodat de geschiedenis zich niet herhaalt. “We staan meer tegenover elkaar, verschansen ons in ons eigen gelijk en we omringen ons met mensen die net zo denken als wij.”
foto: Streekstad Centraal
Na de herdenkingsrede volgde de stille tocht naar de Harddraverslaan waar een druk bezochte herdenkingsbijeenkomst plaatsvond. Verstoringen waren er niet, tenminste, niet gepland. Klokslag 20:00 uur begonnen niet alleen de twee minuten stilte, maar viel ook het water met bakken uit de hemel.
Het maakte niets uit. Paraplu’s klapten open, niemand liep weg en het geluid van de kletterende regen werd opgevolgd door een harmonieus gemurmel toen het Wilhelmus werd ingezet. De livestream is hier terug te kijken.
Op 4 mei worden in heel Nederland de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog in Europa en in Zuidoost-Azië herdacht. Sinds 1961 herdenken we ook de slachtoffers van oorlogssituaties en vredesoperaties waarbij Nederland betrokken was na de Tweede Wereldoorlog.
foto: Marco Schilpp
Eén van de plekken waar dat gebeurt is pal op de grens van de gemeentegrens tussen Alkmaar en Dijken Waard, bij het monument in Sint Pancras. De bijeenkomst startte in De regenboog waar kinderboekenschrijver Geert van Diepen kort sprak. Daarna verplaatste het gezelschap zich naar het monument waar oud-predikant en schrijver Rob Basten een woord van welkom sprak en wethouder Nils Langendijk van Dijk en Waard een gedicht voordroeg.
foto: Marco Schilpp
Ondanks het slechte weer was de opkomst groot, ook op de andere locaties in Dijk en Waard. Bij het monument aan De Dreef droeg Wethouder John Does een gedicht voor, burgemeester Maarten Poorter was aanwezig bij het monument De Stier in Noord-Scharwoude. Bij het vrouwenmonument in Heerhugowaard droeg wethouder Ester Leibrand een gedicht voor. (foto’s: Marco Schilpp)
De hulpdiensten zijn in de nacht van zaterdag op zondag uitgerukt voor een ernstig ongeval op de N245 bij Noord-Scharwoude. Op het kruispunt met de Wageweg raakte rond 03:30 uur een bedrijfswagen van een beveiligingsbedrijf betrokken bij een aanrijding. Iemand die wandelend de weg wilde oversteken werd aangereden.
Onder andere een traumateam kwam ter plaatse om assistentie te verlenen. Het slachtoffer is met onbekende maar ernstige verwondingen naar het ziekenhuis in Alkmaar gebracht. Achter het stuur zat een 57-jarige vrouw uit Beverwijk. Zij is door de politie meegenomen naar het politiebureau voor verhoor.
De N245 was tijdens de hulpverlening en het onderzoek van de dienst Verkeers ongevallen Analyse richting Schagen afgesloten voor het verkeer. (foto: Intervisual Studio)
Zaterdagnacht heeft een ongeval plaatsgevonden waarna de betrokken automobilist is doorgereden. Even na middernacht werd bij de Middenweg in Heerhugowaard een fietser aangereden. Vanwege de ernst van de verwondingen werd een trauma-arts opgeroepen en per helikopter ingevlogen.
Het slachtoffer is met ernstige verwondingen overgebracht naar het ziekenhuis, de politie doet onderzoek naar de toedracht van het ongeval en de identiteit van de doorgereden automobilist. (foto: Intervisual Studio)
Ze wisten dat het jaren zou duren met al het papierwerk. En dus gingen de Pancrassers zelf maar aan de slag om de twintig slachtoffers te herdenken die werden doodgeschoten bij de spoorwegovergang in Sint Pancras. Onder leiding van burgemeester Jacob Kroonenburg werd het oorlogsmonument ontworpen en geplaatst.
We spreken Bram Kout. Een allesweter als het gaat om het oorlogsverleden van Sint Pancras en omgeving. In het verenigingsgebouw aan het Nobelhof kijkt hij om zich heen. “Ik heb al het een en ander voor je uitgezocht. Want het is nogal een verhaal.” Hij pakt een envelop vol foto’s en boekjes. De krasse tachtiger doet al jaren onderzoek naar het oorlogsverleden. “Maar je moet ook Abe Brandsma en Siem Wognum benoemen in je artikel. Ik ben zelf pas 84 en heb het echt te danken aan mensen die de oorlog meer hebben meegemaakt. Ik mocht voortborduren op hun ervaring en onderzoek.” (tekst gaat verder onder de foto)
Bram Kout verdiept zich al jaren in de oorlogsgeschiedenis van Sint Pancras. (foto: Streekstad Centraal)
Ruim 79 jaar geleden, in 1945, werden twintig mannen doodgeschoten bij de spoorwegovergang aan de Bovenweg. Het was een wraakactie voor de aanslag op een spoorbruggetje. In de vroege ochtend van 15 april klinkt een daverende knal bij de overweg. “Aanvankelijk dachten ze dat er een bom was gevallen, maar dat bleek anders. Het was een aanslag om het transport van wapentuig naar Den Helder tegen te houden.”
Veel mensen gaan kijken bij het bruggetje. De angst voor represailles in het dorp is groot. “Je moet je voorstellen dat de dorpelingen heel bang waren. De Duitsers werden in de laatste maanden van de oorlog steeds agressiever.”
Twintig verzetsmensen werden uit gevangenissen in Amsterdam, Haarlem en Alkmaar opgehaald. Van een kermisexploitant uit Oosthuizen tot een Amsterdamse bedrijfsleider. Maar ook arts Joannes Pompe. In de jaren dertig promoveerde hij aan de Universiteit van Amsterdam. Pompe specialiseerde zich in een aandoening die voorkomt een hartvergroting veroorzaakt bij kleine kinderen. In de literatuur bekend als de ziekte van Pompe. “Joannes gaf de aandoening een naam en zorgde ervoor dat de ziekte stabiliseerde.” Het geeft het monument een extra bijzondere lading.
Het kostte Historische Vereniging Sint-Pancras jaren aan onderzoek om van elk slachtoffer een foto te hebben.
Op die ‘zwarte zondag’ – 15 april 1945 – Komen rond 20:30 uur twee grote vrachtwagens aanrijden bij de plek des onheils. Eerst worden tien gevangenen opgesteld en doodgeschoten. Vervolgens wacht andere gevangenen hetzelfde lot. “Ze moesten vóór hun gevallen kameraden plaatsnemen, waarop het drama zich herhaalde.”
Het is na al die jaren nog een donkere bladzijde in de geschiedenis van Sint Pancras. Burgemeester Jacob Kroonenburg voelde dat toen al heel snel aan. “Er was zo’n vraag naar een monument, en dus is het er gekomen. Niet via het Rijk, maar als inwoners onderling is daarvoor gezorgd. Als dorpelingen, om dit niet meer te vergeten.” (tekst gaat verder onder de foto)
Precies een jaar na de aanslag werd het monument onthuld. (Beeld: Historische Vereniging Sint-Pancras)
Anno 2024 wordt het snel stil in de klassen waar Kout lezingen geeft. Ondanks onderzoeken waaruit blijkt dat jongeren steeds minder weten over de Tweede Wereldoorlog, ziet de Pancrasser dat anders. “De kinderen zijn zo geïnteresseerd. Ze weten veel en willen vaak nog veel meer weten. Juffen en meesters zeggen dan ook geregeld dat ze de leerlingen nog nooit zo stil hebben gezien.”
De twintig slachtoffers vonden na de oorlog hun rust op erebegraafplaatsen in Bloemendaal, Utrecht en Loenen. Dat wat overblijft zijn graven met gedenkbordjes. “En natuurlijk ook de verhalen en dit monument”, vult Kout aan. Hij wijst naar het monument met daarop namen van slachtoffers. “Laten we dit alsjeblieft onthouden. Het kwaad is soms dichterbij dan je denkt. Door de verhalen te vertellen, weten we wat vrijheid betekent en dat oorlog veel meer is dan een spelletje.”
De namen van de twintig slachtoffers prijken op het Pancrasser oorlogsmonument. (Beeld: Streekstad Centraal)
Op 4 mei schieten de beelden van vroeger door het hoofd van oud-onderofficier Johann de Jong. Hij denkt aan iedereen die is weggevallen, toen, maar ook nu. “Ik sta stil bij mijn eigen verleden en alle shit die daar aan vooraf is gegaan.” En dat doet hij samen met zijn collega- veteranen, tegen wie hij “niet veel hoeft te zeggen, om elkaar toch te begrijpen.”
Ongekend belangrijk, die verbondenheid tussen veteranen, aldus Rob Kuiper, voorzitter van Stichting Veteranen Alkmaar. Zelf was Kuiper actief bij de luchtmobiele brigade. “Oud-collega’s vinden steun en begrip bij elkaar. Ze spreken dezelfde taal en hebben vaak dezelfde soort ervaringen gehad.” (tekst loopt door onder de foto)
Afgelopen vrijdag mocht de Stichting Veteranen Alkmaar de kaasmarktbel luiden. Voor voorzitter Rob Kuiper niet de moeilijkste missie. (foto: Streekstad Centraal)
Stichting Veteranen Alkmaar begon ooit als een werkgroepje om de gemeente te adviseren. Kuiper: “Van daaruit zijn we gegroeid, kwam de formele status en konden we niet meer genegeerd worden”, zegt hij tegen Streekstad Centraal. Dat wierp zijn vruchten af: de stichting is vaker zichtbaar. Zo ook vrijdag 3 mei, toen de veteranen de kaasmarkt openden door de kaasbel te luiden. Tijdens de herdenking op 4 mei zijn ze prominent aanwezig en ook op het Bevrijdingsfestival in Alkmaar staat een veteranen-stand.
Die zichtbaarheid is hard nodig, volgens Kuiper. Want het beeld dat sommige mensen hebben van veteranen klopt niet: “Men dacht: dat is een oude man met een wandelstok die heeft gevochten in de Tweede Wereldoorlog of Indië. Maar dat is, op een enkeling na, al dertig jaar niet meer zo.” De jongste veteranen zijn 25 jaar, vertelt Kuiper, en misschien wel jonger. (tekst loopt door onder de foto)
Wat zijn veteranen, wat doen ze nou? Gaan ze een beetje oorlogje voeren of zit het toch anders? Dit soort vragen beantwoordt de stichting bijvoorbeeld tijdens het Bevrijdingsfestival (foto: aangeleverd / Lotte photography)
Zelf is Kuiper, net als zijn oud-collega Johann de Jong, van de generatie die vredesmissies deed. “Vanaf Libanon zijn we niet meer op missie gegaan voor oorlog, maar alleen om rust, hulp en stabiliteit te brengen.” Dat weet niet iedereen. Dat is dan ook één van de functies van de stichting: zorgen voor begrip in de maatschappij. “We vertellen onze verhalen: hoe is het om te helpen daar? Mensen zitten hier in een veilige bubbel, ver van hun bed, maar wij zijn daar geweest.”
Dat hun inspanningen voor anderen soms een ver-van-je-bedshow is, weet gepensioneerde marinier Johann de Jong ook. Terwijl de dreiging in de huidige staat van de wereld – kijk naar Oekraïne of Israël en Palestina – nu heel voelbaar is. “Ik prijs mezelf gelukkig dat ik mijn periode heb gehad”, zegt de vredessoldaat. “Stiekem ben ik toch bang dat mijn collega’s, militairen, met gevechtsomstandigheden geconfronteerd worden. De impact die daarvan kunnen ondervinden, is vele malen groter dan de impact die ik ondervond. Dat wens je niemand toe.” (tekst loopt door onder de foto)
“Waarom laten we elkaar niet gewoon met rust?”, vraagt Johann de Jong zich soms af, als hij naar de huidige staat van de wereld kijkt (foto: NH Nieuws/Aline Bleeker)
Des te belangrijker is zo’n herdenking. Juist omdat niet alleen het verleden passeert, maar ook het belang van vrede. Dat herdenken doet De Jong overigens niet alleen op 4 mei. “Het is altijd in mijn achterhoofd aanwezig, noem het beroepsdeformatie. Maar als je het nieuws volgt wordt je er ook continu mee geconfronteerd.”
Ja, stilstaan bij al dat leed is van belang, “maar je moet daarna ook direct ruimte maken om te kunnen genieten van je vrijheid.” Dus dat doet De Jong ook, en dat begint al op 4 mei. “Bij wijze van spreken al om vijf over acht op het Kerkplein, met een biertje in de hand.”
