“Een goede vriendin van mij is behoorlijk in de ellende gekomen door huiselijk geweld en intieme terreur”, opent Victor Kloos het interview. De OPA-fractievoorzitter wilde haar graag helpen met het krijgen van hulp, maar dat bleek niet eenvoudig. Ook Tamara Vermeulen (VVD) kent verhalen van slachtoffers die dit lastig vinden. “In onze beleving besteden instanties daar niet al te goed aandacht aan.”
Victor Kloos en Tamara Vermeulen dienden een aantal weken geleden een voorstel aan het college in om de hulpverlening voor slachtoffers van huiselijk geweld toegankelijker en beter te maken. De gemeenteraad stemde unaniem in met de motie. “Ik heb er wel in laten opnemen om niet te schoppen tegen die instanties, maar wel om te stellen dat het beter zou kunnen”, benadrukt Kloos tegenover Streekstad Centraal.
In het interview zijn Kloos en Vermeulen minder terughoudend over de politie. Sinds de motie hebben ze verhalen van slachtoffers gehoord, die gefrustreerd het bureau uit liepen. Zo meldde een vrouw dat haar ex een contactverbod negeerde, maar de agent wist niet hoe dat in het systeem te noteren en liet haar weer gaan. En soms raadde de politie af om aangifte te doen. “Zeiden ze ‘maar heb je daar wel zin in dan, twee jaar procederen tegen je ex?’”, aldus Vermeulen. “Verzamel je heel veel moed en dan word je met de staart tussen je benen naar huis gestuurd.” (tekst gaat verder onder de foto)
Toch weten Vermeulen en Kloos het handelen van de politie ook wel te relativeren. Ja, er zijn personeelstekorten en huiselijk geweld bewijzen kan moeilijk zijn. “De strafbare feiten zijn vaak erg lastig te onderzoeken”, erkent het VVD-fractielid. Zeker als blauwe plekken of wonden inmiddels zijn geheeld. “In televisieprogramma’s als Zeeman Confronteert zie je dat sommige meiden 800 meldingen hebben gedaan, en dan wordt er niks mee gedaan. Dat is heel naar.”
Het tweetal heeft inmiddels goede gesprekken gehad met Veilig Thuis, de Veiligheidsregio en de Blijf Groep (Blijf-van-mijn-lijf, red.). De politie komt nog. Het eerste contact met Veilig Thuis verliep wat stroef, zegt Vermeulen, maar ze draaiden al snel bij. “We moeten ervoor zorgen dat zij óók geholpen worden. Ze gaven aan dat het heel erg lastig is, omdat het slachtoffer er vaak niet voor durft uit te komen dat er huiselijk geweld plaatsvindt achter die deur. En vaak willen ze ook niet dat iemand anders melding doet. Het is een taboe, nog steeds.” (tekst gaat verder onder de foto)
Volgens haar en Kloos weten slachtoffers ook niet altijd waar aan te kloppen of wat nou precies valt onder huiselijk geweld. “Sommige slachtoffers durven geen hulp te zoeken omdat zij van mening zijn dat ‘het’ niet ernstig genoeg is.” Daarom maakten ze een overzicht met definities van geestelijk en fysiek geweld en van stalking, en een meldingsoverzicht.
Bij de Blijf Groep kwam nog een factor boven water. “Het imago van het Blijf-van-mijn-lijf-huis moet beter”, vertelt Vermeulen. “Er waren vrouwen die eerst geen melding durfden te doen uit angst voor wat er zou gebeuren als ze vluchtten. Dan namen ze maar voor lief dat ze eens in de drie maanden in elkaar geslagen werden. Sommige slachtoffers denken dat ze met 25 vrouwen op een kamer belanden. De crisisopvang is wat behelpen maar dat duurt maximaal drie dagen. Voor daarna hebben ze ruime appartementen. ” (tekst gaat verder onder de afbeelding)
Probleem is wel dat er daar te weinig van zijn. Het aantal meldingen van huiselijk geweld is door de tijd afgenomen – mooi, zou je zeggen – maar toch is er een opvangtekort. “De Blijf Groep in Alkmaar heeft structureel een wachtlijst van twaalf mensen. Dat komt neer op acht maanden. Wat gebeurt er allemaal in die acht maanden? De woningnood maakt het ook lastig om een woning voor ze te vinden.”
Het duo heeft intussen de nodige reacties gehad van slachtoffers. “Die mensen voelen zich écht gehoord en zeiden ‘wat fijn dat jullie het aankaarten’. Het is voor hen een steuntje in de rug, dat volksvertegenwoordigers actie ondernemen.” Vermeulen vult Kloos aan: “Het verbaasde me echt dat we allemaal reacties kregen. Dan lijkt het dat wij toch makkelijker te benaderen zijn dan Veilig Thuis.” Ze vindt het ook hartverwarmend dat een aantal slachtoffers heel openhartig was over hun ervaringen.
De VVD’er en de OPA-fractievoorzitter zetten strijdvaardig door. “Er komt een gemeentecampagne en wij gaan met zijn tweeën met hulporganisaties een verdiepingsslag maken, zodat men het fanatieker aanpakt en meer slachtoffers huiselijk geweld melden”, zegt Kloos. “Alles wat je doet om een melding eerder te laten gebeuren dan dat die helemaal niet wordt gedaan is al winst.”
