“Het voelt inmiddels al een beetje als thuis”, vertelt Yasser al Massouti. Hij is een van de 180 Oekraïense vluchtelingen die de feestdagen noodgedwongen in Hotel De Rijper Eilanden in De Rijp moet vieren. In het hotel worden al negen maanden vluchtelingen opgevangen en aangezien vrede nog ver weg lijkt, maken ze er het beste van. “Het is moeilijk, maar we hebben inmiddels onze draai gevonden.”
Yasser werkt in de keuken van het restaurant van het hotel. Zijn kinderen gaan naar school en hebben het naar hun zin. “We hebben het gevoel dat we echt deel uitmaken van de maatschappij. Mensen zijn hier ook echt aardig, ze zeggen je gedag als je over straat loopt. Dat gebeurt in Oekraïne niet”, vertelt hij tegen mediapartner NH Nieuws.
Yasser komt uit Donetsk in de Donbass, een van de plekken waar de strijd het felst is. Hij verwacht dat de oorlog nog wel even gaat duren. “Ik hoop dat er volgend jaar vrede komt maar ik heb er een hard hoofd in. De vraag is ook wat er van de stad over is als de Russen weg zijn.”
Toch zijn er volgens hoteleigenaar Lucy Ulrich ondanks de oorlog al vluchtelingen teruggegaan naar hun thuisland. “Er zijn mensen die heimwee hebben. Ik respecteer hun beslissing maar ik maak me altijd wel een beetje zorgen. Ik heb wel gezegd dat als ze terug naar Nederland komen, de deur bij ons altijd open staat.”
“Veel mensen hebben inmiddels werk gevonden dat is goed voor hun eigenwaarde. Ook is er een routine ontstaan”, vervolgt Lucy. “Dat was in het begin natuurlijk wel anders. Er zijn eigenlijk weinig problemen. Soms grijpt er iemand uit wanhoop naar de fles of is er ruzie maar dat lossen ze vaak zelf weer op. Er zijn juist hele mooie vriendschappen ontstaan.”
En dan de feestdagen, die zijn natuurlijk wel even anders dan anders. Zo moet Khrystina Sokolovska, die het als Yasser het restaurant werkt, haar familie missen. “Gelukkig kunnen we wel gebruik maken van Skype dus we zien elkaar wel, maar het is wel moeilijk. We denken eraan om de kerst met de collega’s te vieren. Dat is mijn familie voor dit jaar.”
In het hotel heeft Lucy nu 25 vluchtelingen in dienst. En naar goed Nederlands gebruik krijgen die ook een kerstpakket. Ze heeft na negen maanden nog geen spijt dat ze haar hotel beschikbaar heeft gesteld voor de opvang van Oekraïense vluchtelingen. Ze zou het zo weer doen. “Zonder te twijfelen. Het is een enorme verrijking voor ons en ook voor hun. Het is heel zinvol want je leert ook relativeren. We hebben het zo goed.”
