Tim uit Castricum is weer terecht. Dat meldt de politie donderdagmiddag. De 56-jarige man heeft zichzelf gemeld.
Tim werd dinsdag als vermist opgegeven. Hij was maandag rond 14:00 uur voor het laatst gezien op de Duinenboschweg in Castricum. Onbekend was in welke richting hij was vertrokken. De politie meldde toen dat Tim graag de natuur in gaat.
Het is niet bekend waar Tim de afgelopen paar dagen verbleef.
De politie heeft 65 hardrijders bekeurd tijdens de werkzaamheden die dinsdag werden uitgevoerd aan de N242 in Alkmaar. Ze reden allemaal harder dan 75 km/u, terwijl de maximumsnelheid op de twee overgebleven rijstroken verlaagd was naar 50 km/u.
Ook een aantal vrachtwagenchauffeurs reed veel te hard. De snelste passant reed 101 km/u. Dat was nog voor correctie, dus hij of zij bleef nog net onder de grens voor invordering van het rijbewijs. Overtreders kunnen hun prent thuis verwachten. (archieffoto: Instagram / milieuagent_alkmaar)
Van een muziekschooltje aan huis tot een heuse popmuziekschool in Poppodium B3 in Sint Pancras. En met een lange wachtlijst en ruimtegebrek. In dertien jaar tijd hebben Tim Bakker en Nicole Verouden ‘Popschool Your Song’ – “popschool in het Nederlands!” – succesvoller gemaakt dan ze eigenlijk aan kunnen.
Het begon allemaal rond 2012. Tim en Nicole kijken elkaar even aan want ze weten het niet precies meer. Ze woonden toen samen in bij de ouders van Tim. Hij was een afgestudeerde saxofonist van 23 jaar oud, en zij een 20-jarige zangeres in haar derde studiejaar. Maar weinige musici kunnen een boterham verdienen met optreden, die realiteit wordt op het conservatorium ingeprent. Daarom wordt er ook een minor ondernemerschap aangeboden. Er moet natuurlijk wel geld verdiend worden.
De twee mochten een muziekschool beginnen in de praktijkruimte bij het ouderlijk huis. “We begonnen met allebei één leerling”, vertelt Tim. In het begin wierven ze leden via onder andere via Marktplaats en flyers. Een meevaller was dat de muziekschool in het dorp was opgedoekt, en er dus een muzikale leegte was ontstaan. Gestaag bouwden Tim en Nicole aan hun carrières met de lessen, maar ook met optredens. Nicole: “Op een gegeven moment kregen we ook vragen over lessen gitaar en piano. Toen zijn we eigenlijk pas echt gaan nadenken over uitbreiden van het lesaanbod met andere docenten.” (tekst gaat verder onder de foto)
Maar na een jaar of zes vonden Tims ouders het welletjes. “We hadden inmiddels 130 leerlingen en ieder half uur kwam er weer een ander. Dat werd een beetje ’too much’.” Tim: “We hadden drie ruimten in de praktijk en in huis ook nog twee kamers voor lessen, twee slaapkamers eigenlijk.” Hij lacht bijna schuldig over hoe ze steeds meer ruimte van zijn ouders overnamen, ook al is het een groot huis.
Verhuizen naar een eigen locatie klinkt simpel, maar lukte jarenlang niet. “De gemeente zag ons als commerciële partij, waardoor we geen steun kregen”, zegt Nicole. Tim valt in: “Als er een pandje vrij komt, dan betaal je gewoon de commerciële huur.” Zó goed ging het nou ook weer niet. Nicole weer: “Maar via via kwamen we toch weer in gesprek met de stichting die Poppodium B3 (toen nog) huurde. Dat was in 2017 denk ik. Goh, zitten we hier alweer acht jaar?” Nicole en Tim kijken elkaar weer even aan. “Nu hebben we hier vier plekken waar tegelijkertijd les kan worden gegeven. Het is perfect, hier heb je les én kan je het uitvoeren, meters maken. Én de samenwerking met de stichting is erg prettig.”
We spreken Julia (20) die nu een jaar zanglessen bij Nicole volgt. “Ik kan alleen maar lovend zijn over Nicole. Bij de vooropleiding voor het conservatorium werd zij me aangeraden.” Julia heeft al meerdere zangdocenten gehad, maar het klikte telkens niet. “Ik weet nog goed dat ik voor de proefles even moest wachten en luisterde naar hoe Nicole les gaf, en in die vijf minuten dacht ik al: ja dit is het! Ik ben heel blij. Ik volg nu ook gitaarlessen bij Merlyn en hij leert me daarnaast over muziek schrijven en produceren. Ik leer hier enorm veel en ben heel blij met de optredens die hier worden georganiseerd.” (tekst gaat verder onder de foto)
Julia merkt soms wel dat Popschool Your Song een beetje uit zijn voegen barst. “Als ik mijn gitaarles eens wil verschuiven bijvoorbeeld. Je merkt wel dat het vol zit, en daarnaast regelen ze nog al die optredens.” Tim beaamt dat dat aardig wat tijd kost. “We hebben niet alleen hier optredens. We worden regelmatig gevraagd of we leuk talent hebben voor op een evenement.” Nicole: “Ja en daar proberen we ook bij te zijn voor een stukje begeleiding.”
Zo stond de 12-jarige Roef twee weken terug nog in Podium Victorie. “En ik heb ook in het Witte Kerkje opgetreden en hier in B3. Ik denk dat ik hier nu vier jaar zangles volg. Ik zit ook bij Nicole, maar dan in de groepsles. Dat vind ik erg leuk. Ik kende Nicole al een beetje, mijn moeder zit op zangles en mijn zus had zangles maar die volgt nu gitaarles, dus dat maakte het begin makkelijker.” Het liefst zingt hij popmuziek die je op de radio hoort. Hij draagt een Racoon shirt. “Ja Racoon, en ook Nederlandse popmuziek.” (tekst gaat verder onder de foto)
Dat Your Song eigenlijk wel vol zit merkt Roef niet. “We oefenen hier gewoon drie kwartier per week en dat gaat prima. Ja okay, ik merk soms wel dat Nicole het verder druk heeft.” Hij helpt graag een handje, vertelt Nicole. “Roef doet altijd klusjes, zoals opruimen en het bord schoonmaken. Anderen zijn ook erg behulpzaam.”
Popschool Your Song heeft nu 340 leerlingen en een wachtlijst met 130 namen. “En we gaan nu naar het einde van het seizoen, maar we hebben nog steeds weinig opzeggingen. Dat verbaast ons”, voegt Tim toe. “Dat is een uitdaging; wat gaan we met al die aanvragen doen? Andere lesvormen, grotere groepen, een docent die misschien nog een paar uurtjes tijd heeft, een andere locatie erbij…?”
Nicole springt in: “Onze wens is dat B3 wordt uitgebreid. We hebben een tijdje de kerk als tweede locatie gebruikt. Dan merk je dat het tóch fijner is als iedereen op één locatie zit. Docenten hebben samen pauzes, je hebt een beetje dat bandgevoel.” Tim: “Ja en kinderen zien elkaar, ouders spreken elkaar in de gang. Het verbindt, daar staan we ook voor.” Nicole weer: “De gemeente is sinds de fusie heel meewerkend. We zijn in gesprek over de mogelijkheden, ook met het oog op de toekomst, want er komen hier alleen maar meer mensen bij.”
Dus het ideaalplaatje is een aanbouw? “Ja, dat. Dan kunnen we ook meer met bandjes doen, repeteren. Maar ja, daar komt geld bij kijken.” Nicole: “Ja en we zoeken dus docenten. Mensen die een muziekopleiding hebben gehad, het leuk vinden om les te geven, en die niet op de klassieke wijze vooral dingen opdragen maar die inspelen op de vraag van de leerlingen.”
Onzekerheid. En vrees voor flink omzetverlies. Een aantal ondernemers aan het Scharlo in Alkmaar maken zich grote zorgen over de herinrichting van de Bergerhoutrotonde, en de weg voor hún deur. Er is onduidelijkheid bij ze over het ontwerp, en ze weten nog niet wat voor overlast ze kunnen verwachten. “Ik bezorg dagelijks gebak. Hoe moet dat als de werkzaamheden vier tot zes maanden duren?”
“Ik ben het er helemaal mee eens dat de Bergerhoutrotonde opnieuw wordt ingericht, en het is ook duidelijk dat het Scharlo verbeterd moet worden”, stelt Benjamin Doche, eigenaar van Patisserie A.C. De Boer. Maar hoe het zit met de daarbij horende wegafsluitingen, hij weet het niet. Volgens hem zijn ondernemers niet betrokken bij het opstellen van de plannen. “We zijn maar met een stuk of tien ondernemers, maar het Scharlo leeft dankzij ons. Ze moéten wel rekening met ons houden. Het wordt heel lastig om te overleven als alles vanaf januari vijf maanden dicht gaat.”
Daarmee geconfronteerd reageert de gemeente op onze vragen over onder meer de communicatie. “In maart 2024 is een brede inloopbijeenkomst geweest voor ondernemers en bewoners uit de omgeving van het Scharlo, Stationsweg en de Bergerhoutrotonde. Ook is informatie over het project gedeeld op de website van de gemeente Alkmaar met daarbij een online reactieformulier”, weerlegt een woordvoerder. “Er zijn veel reacties van ondernemers en bewoners binnengekomen die zoveel mogelijk zijn verwerkt in het concept definitief ontwerp.” (tekst gaat verder onder de foto)
Het ziet er naar uit dat er wel wat communicatie langs Doche is geslopen, maar hoe dat komt is onduidelijk. Patricia Bakker van Radio Bakker weet inderdaad van een bijeenkomst in het Murmellius College. “We hebben daar een brief over gehad en mijn man is geweest. Dat was in november of misschien nog wat eerder. Toen hebben ze de plannen laten zien.”
In de ontwerptekening voor het Scharlo zijn de drie parkeerplekken en drie laad- en losplekken verdwenen. “Ik kan hier dan niet voor de deur parkeren op het fietspad. Dat is veel te gevaarlijk. En parkeren om de hoek is lastig, het is daar al druk. En ik heb wel rekken op wieltjes maar kijk, de stoep hier is smal en de tegels liggen scheef.”
Bakker weet van de tekeningen, maar volgens haar verdwijnen alleen de drie parkeerplaatsen en blijven de laad- en losplekken. Mocht alles toch verdwijnen dan heeft Radio Bakker – als enige winkel – een achteringang. (tekst gaat verder onder de afbeelding)
We gaan weer naar de gemeente. Die laat weten dat álle plekken blijven bestaan. Zowel parkeer als laad en los. “In het schetsontwerp stonden ze inderdaad nog niet ingetekend. In het concept definitief ontwerp dat binnenkort wordt toegelicht zijn ze wél ingetekend. De informatie op over het project op de website wordt deze week geactualiseerd en voorzien van het nieuwste ontwerp.” En voilà, woensdagochtend blijkt een nieuw ontwerp geüpload met alle zes plekken ingetekend.
Het leidt tot opluchting bij Benjamin Doche. “Oh dat is goed om te horen. Ik ga zo meteen even kijken op de gemeentesite.” Hij is dankbaar dat Streekstad Centraal in de kwestie is gedoken. Hoe het komt dat hij eerdere communicatie miste weet hij nog steeds niet, maar na een mail aan de gemeente is hij wel persoonlijk gebeld over een nieuwe bijeenkomst, en over een brief hierover die zal worden rondgestuurd. De gemeente voegt nog toe dat er nog uitgebreide communicatie volgt over de werkzaamheden.
Doche had namelijk het idee dat alles vier tot zes maanden afgesloten wordt. Ook dat blijkt anders. De werkzaamheden worden gefaseerd uitgevoerd. “Ja, dat kan hier misschien wel, maar die rotonde zullen ze toch moeten sluiten. Of in ieder geval telkens delen”, speculeert Doche. Hij vreest voor zijn omzet.(tekst gaat verder onder de afbeelding)
Ook overbuurvrouw Patricia Bakker vreest voor veel omzetverlies in de straat. “We hoorden van de buurman (Doche, red.) dat alles dicht gaat en we dan niet bereikbaar zijn dus ja, paniek. Je kan nergens heen als ze bezig zijn. Als ze hier een weghelft open laten… wanneer die rotonde dicht is kan je nog steeds weinig. Of dat ze vanaf januari eerst de ene kant pakken en dan de andere, dat is allemaal onduidelijk. Hoe gaat het nou zo meteen? Worden we gecompenseerd, wordt het anders gedaan, de communicatie is er niet.”
Ze is dan ook blij te horen dat er op binnenkort een nieuwe bijeenkomst is. Op de gemeentesite staat nu dat de werkzaamheden in april beginnen, niet januari. Wellicht wordt dat dan ook uitgelegd. Wie de plannen eens rustig wil bekijken, kan terecht op de website van de gemeente.
Van het werken voor een kledingmerk, via de import van dranken, naar het ‘plotseling’ samen opstarten van een slijterij aan de Laat in Alkmaar. Tobias van den Bosch (23) en Pascal Boon (26) waagden de sprong in het commerciële diepe, nota bene op de locatie waar de twee voorgangers het niet konden bolwerken. “Ja, het is inderdaad een risicovolle stap.”
De drie slijterijen van ’t Hekeltje werden in 2014 overgenomen en heetten vanaf toen De Slijterij van Alkmaar. Maar na vier jaar restte slechts faillissement. Eind 2020 was het Remco Voskuyl van café De Kleine Deugniet die de deuren van de slijterij weer opende. Eind maart 2025 was het ook voor Slijterij De Laat einde verhaal. Tobias en Pascal lieten zich er niet door ontmoedigen.
En nee, ze hebben nooit eerder een winkel gehad, maar helemaal groen zijn ze ook weer niet. “Pascal was accountmanager bij een kledingmerk en ik deed een meeloopstage. Ik studeerde toen Business Studies”, vertelt Tobias aan Streekstad Centraal. “Hij reed vanuit Daalmeer naar Landsmeer en ik kon meerijden. We kenden elkaar daarvoor al een beetje via vrienden.” (tekst gaat verder onder de foto)
Pascal kon helaas niet aanwezig zijn bij ons bezoek dus Tobias vertelt verder. “Pascal ging met een compagnon likeuren uit Sicilië importeren en hebben Limecello ontwikkeld. Als Limoncello, maar dan niet met citroenen maar limoenen. Dat brachten ze vorig jaar februari op de markt en toen ben ik vrij snel ook ingestapt. Dat deed ik eerst naast mijn studie en toen die klaar was fulltime. Binnen een jaar heeft Pascal eigenlijk in zijn eentje 180 tot 200 slijterijen aan ons verbonden, waaronder Slijterij De Laat.”
“Halverwege maart werden we gebeld: of we onze voorraad konden ophalen”, vertelt Tobias over het prille begin van hun nieuwe avontuur. “En toen is het balletje gaan rollen. We hadden een prima band en konden goed praten over waarom hij stopte en over een overname. Vanuit onze kennissenkring heeft een boekhouder gekeken of alles een beetje klopte en toen hebben we bepaald dat het kon, maar dat het wel wat werk zou vergen. Op 4 april hebben we alles getekend en op 2 mei was de ‘zachte’ opening.”
Tot nu toe loopt alles best okay, zegt Tobias. “Er zijn heel veel oude klanten die terugkomen. Wel grappig is dat er mensen tussen zitten die niet door hadden dat Slijterij De Laat gesloten was, die stonden een beetje perplex. Op 7 juni hadden we de grote opening en sindsdien zien we allemaal nieuwe mensen langskomen.” (tekst gaat verder onder de foto)
Geen eigenaar, maar wel bijna onmisbaar is Egon van der Weerd. Hij was dat ook al voor de vorige eigenaar. “De laatste anderhalf jaar van Slijterij De Laat stond ik hier altijd, en heb misschien wel een beetje het bedrijf gerund.” Egon neemt de vorige eigenaar niks kwalijk. Hij benadrukt dat die hart voor zijn zaak en het personeel had. Maar het gevolg was dat veel mensen dachten dat Egon de eigenaar was. “En dat heb ik nu nog steeds. Dan zeggen ze: oh wat leuk dat je het hebt overgenomen!”
Hij heeft het wel serieus overwogen. “Ongeveer tien seconden. Wat ik doe vind ik leuk, maar ik als ik de deur achter me dicht doe, wil ik mijn werk niet naar huis nemen. Ik heb vrienden met een eigen bedrijf kapot zien gaan, als het ware. Het is niet voor iedereen. Ik hoop dat het voor Tobias en Pascal goed werkt.”
Maar gewoon maar doorkabbelen zal dus niet genoeg zijn. Er zijn al ideeën. “We hebben door het hele land een beetje kunnen spieken bij slijterijen. Een proeflokaal is interessant, alleen al als eyecatcher. Het geeft een gevoel mee”, raakt Tobias op stoom. “Met vertegenwoordigers die vertellen over hun merken, bezorgen, click en collect, we willen de horeca benaderen. Je moet verder dan alleen winkelverkoop kijken anders red je het niet.”
‘The Little Mermaid’ is een heel bekend sprookje. Hans Kristian Andersen publiceerde het verhaal in 1836 en Disney bracht eigen interpretaties in tekenfilmvorm naar buiten in 1989 en 2023. Balletschool Heerhugowaard brengt het verhaal op zaterdag 28 en zondag 29 juni tot leven met een dansvoorstelling in Theater Cool.
Leerlingen van Balletschool Heerhugowaard hebben hard geoefend om van The Little Mermaid een sprankelende dansvoorstelling vol spektakel te maken. Van klassieke tot moderne dans, jong en oud schittert op het podium in prachtige kostuums met op de achtergrond mooie decors.
De voorstelling begint op 28 juni om 19:00 uur en de tweede voorstelling op 29 juni begint om 14:00 uur, en ze duren ongeveer anderhalf uur. Kaartjes à 26 euro zijn te koop via coolkunstencultuur.nl. (foto: Frits de Beer)
Het ziet er onwerkelijk uit, alsof er een overstroming is geweest. In de Alkmaarse singelgracht is alleen nog het dak van een klein huisje boven water zichtbaar. De rest lijkt verdwenen. In werkelijkheid is het een bootje, gemaakt door een kunstenaar om aandacht te vragen voor klimaatverandering, en de gevolgen daarvan. “We moeten ons voorbereiden op de toekomst.”
Het is overigens niet de eerste keer dat Alkmaar geconfronteerd wordt met een dak in het water. In 2017 belden iemand er nota bene 112 voor. De beller dacht toen bij de Ambachtsmolen bij de Kippenbrug over het kanaal bij Oudorp een gezonken woonboot te zien. Diverse hulpdiensten troffen een verbaasde molenaar. Het bleek te gaan om een decorstuk van Karavaan. De drijvende dakconstructie werd gebruikt in een voorstelling met als thema klimaatverandering. Ook nu wordt er verwonderd naar gekeken. En dat is precies de bedoeling
Ook het bootje van Willem de Haan verwijst naar het surreële tafereel van daken die boven het water uitsteken in een overstroomd gebied. Iedereen heeft vast wel beelden gezien van de Watersnoodramp in 1953 of van meer recente overstromingen, bijvoorbeeld uit het zuidoosten van de Verenigde Staten. (tekst gaat verder onder de foto)
Voor de Triënnale Alkmaar ligt De Haans ‘Motor Home’ in de singelgracht, niet ver van de Bergerhoutrotonde. “Het is oorspronkelijk gemaakt voor het Watersnoodmuseum in Ouwerkerk”, vertelt De Haan. “Maar ook Alkmaar is een stad die net als veel andere Nederlandse steden is omgeven door water en onder de zeespiegel ligt.”
Volgens de kunstenaar is aandacht voor klimaatverandering en de gevolgen daarvan nog altijd nodig. Toch is hij verbaasd over dat mensen in Nederland zich de laatste jaren juist minder zorgen maken. Een onderzoek wijst dit uit. Moet wel gezegd worden dat de helft van de bevraagde mensen als reden gaf dat het vanuit een gevoel van onmacht is. (tekst loopt verder onder de foto)
“In mijn eigen omgeving is het echt een groot thema”, vertelt De Haan. “Bijvoorbeeld bij het zoeken van een huis: zijn dit handige plekken voor de toekomst? Natuurlijk is het als individu moeilijk er iets aan te doen, maar niets doen is geen optie. We moeten ons voorbereiden op de toekomst. Ik hoop dat ik het met mijn kunstwerk op een speelse manier weer onder de aandacht bij Alkmaarders kan brengen.”
De Triënniale Alkmaar van Kunstuitleen Alkmaar heeft de titel ‘The future is now’. De organisatie brengt hedendaagse beeldende kunst naar het Noordhollandsch Kanaal dat 200 jaar geleden werd voltooid, en dus ook de singel die erop aansluit. Van 20 juni tot en met 7 september reflecteren twaalf kunstenaars met hun werk op de historische betekenis, de huidige rol en de toekomst van het 80 kilometer lange kanaal, dat dwars door Alkmaar gaat. (hoofdfoto: aangeleverd)
In woonzorgcomplex Buitenzorg in Zuid-Scharwoude is zondagavond brand ontstaan. In een appartement was de accu van een elektrische rolstoel in brand gevlogen. De bewoonster is ter plekke door ambulancepersoneel behandeld, maar zij hoefde daarna niet mee naar het ziekenhuis.
De brand in Buitenzorg aan de Dokter Wilminkstraat werd rond 22:05 gemeld. De brandweer schaalde op naar ‘middelbrand’ voor extra inzet en materieel. Rond 22:30 uur werd het sein ‘brand meester’ gegeven.
De rolstoel is voor de zekerheid na het bluswerk naar buiten gereden. Hoe de brand is ontstaan is nog onduidelijk en wordt onderzocht. Het lijkt erop dat er een diepe scheur in de metalen behuizing zit, mogelijk was de accu beschadigd. (foto: RVP Media)
Rembrandt, Frans Hals, Pieter de Hooch en Caesar van Everdingen. De Kremer Collectie bevat een aantal imposante kunstwerken van Nederlandse en Vlaamse schilders. Deze schilderijen droegen er in belangrijke mate toe bij dat het Stedelijk Museum Alkmaar de afgelopen periode tienduizenden bezoekers mocht verwelkomen.
De expositie ‘De Kremer Collectie: een gedeelde liefde’ liep van 14 februari tot 1 juni en in die periode bezochten 35.000 kunstliefhebbers Stedelijk Museum Alkmaar. Voor we de kans niet kreeg is er goed nieuws. Met de familie Kremer is de intentie uitgesproken om de befaamde collectie van rond honderd werken – daarvan was slechts de helft te bewonderen – langdurig in bruikleen te krijgen. (tekst loopt door onder de foto)
Dat wordt mede mogelijk gemaakt door de gemeente, die er met de Ontwikkelagenda Cultuur 2040 naar streeft om het museum uit te laten breiden, en zo een permanente plek te geven voor de collectie van George en Ilone Kremer, wereldwijd een van de belangrijkste particuliere collecties van Nederlandse en Vlaamse zeventiende-eeuwse schilderkunst wereldwijd.
De titel ‘Een gedeelde liefde’ verwees naar de passie van George en Ilone Kremer voor kunst en hun wens om deze liefde te delen met een zo breed mogelijk publiek. Die wens werd werkelijkheid in het Stedelijk Museum. De collectie onderscheidt zich niet alleen door de kwaliteit, maar ook door de persoonlijke manier van verzamelen: elk werk vertelt een eigen verhaal.
Voor nu maakt De Kremer Collectie plaats voor de tentoonstelling ‘Verlangen naar Egmond’, die vanaf 28 juni te zien is in Stedelijk Museum Alkmaar. (foto: Stedelijk Museum Alkmaar)
Tijdens de zomervakantie organiseert Stichting Sport-Z een tweetal sportieve activiteiten in Alkmaar voor kinderen en jongeren met een verstandelijke beperking. Na een ochtend beachvolleyballen is er dinsdag 12 augustus een gevarieerde sportochtend in Sportcomplex De Meent, met onder andere golf en boogschieten.
Sport-Z streeft er naar dat iedereen in Alkmaar en omgeving, in de leeftijd v kan meedoen aan sportieve activiteiten, dus ook als je een beperking hebt. De twee zomerse activiteiten vallen onder de noemer ‘Sport-Z on Tour’, en zijn gericht op jeugd en jongvolwassenen van 6 tot 27 jaar oud. De organisatie zorgt voor goede begeleiding om deelnemers een plezierige succeservaring te bieden.
De activiteiten zijn van 10:00 tot 12:00 uur en meedoen kan gratis. Aanmelden gaat via sport-z.org/ontour. (foto: Stichting Sport-Z)