De band Johnny2bad treedt zaterdag 5 augustus met een ode aan UB40 op in de Cultuurkoepel. Vanaf 20:15 uur neemt Johnny2bad het publiek mee terug naar de jaren tachtig en negentig. Van Baby Come Back tot Red Red Wine en van Can’t Help Falling In Love tot tot Homely Girl. De vele hits van UB40 komen voorbij.
“Het wordt een avond om nooit te vergeten. Een ongeëvenaard eerbetoon”, schrijft de organisatie over het concert in de Cultuurkoepel. De leden van Johnny2bad zijn geen onervaren muzikanten. Eerder speelden ze onder andere met Sting, Peter Gabriel, Pato Banton and the Reggae Revolution en UB40 zelf.
De deuren van de zaal gaan zaterdag 5 augustus om 19:30 uur open. Meer informatie over het concert is te vinden op cultuurkoepelheiloo.nl.
Van het bouwen met blokken tot robots aansturen en werkende attracties maken. Kinderen kunnen vrijdag 28 juli in bibliotheek Langedijk ontdekken wat allemaal mogelijk is met Lego. De speelmiddag start om 13:00 uur en duurt tot 16:00 uur.
Tijdens de Legomiddag zijn onder andere Lego Mindstorms en kan je de Lego WeDo uitproberen of bijvoorbeeld een eigen stopmotion filmpje maken. De middag is bedoelt voor kinderen tot twaalf jaar. Meedoen is gratis en aanmelden is niet nodig. Meer informatie over de speelmiddag is te vinden op de website bibliotheekkennemerwaard.nl.
Vraag een Alkmaarder naar beroemde kunstwerken en de kans is groot dat hij over het Rijksmuseum in Amsterdam begint. Begrijpelijk, maar niet helemaal terecht – vindt zelfs het Rijksmuseum. Want dit wereldberoemde museum heeft één van z’n mooie zestiende-eeuwse topstukken ‘gematcht’ met een schilderwerk dat al sinds jaar en dag in het Stedelijk Museum van Alkmaar hangt. “Die kleuren, we weten eigenlijk niet precies hoe ‘ie dat gedaan heeft.”
Voor deze bijzondere kunstmatch hoeft niemand uit de regio af te reizen naar Amsterdam. Beide kunstwerken – dat uit het Rijks, dat uit het Stedelijk – hangen namelijk samen in een mooi verlichte zaal in Alkmaar. We spreken er met conservator Christi Klinkert. “Dat licht is ook echt door een professionele belichter zo afgestemd. Wat meer licht op het schilderij van Van Scorel, wat minder op dat van Buys. Want dat geeft al licht van zichzelf.” (tekst gaat door onder foto)
De zaal met de ‘match’ van beide panelen (en noem ze geen doeken!) (foto: Alkmaar Centraal)
Jan van Scorel, Cornelis Buys: het zijn de twee grote namen waar het deze zomer in het Stedelijk Museum over gaat. De eerste naam zal iedere Alkmaarder wel kennen door de Jan van Scorelkade, zijn naam verraadt ook al dat hij uit de buurt kwam. Maar eigenlijk kent bijna iedere Alkmaarder Cornelis Buys óók. “Hij werkte aan de Grote Kerk”, vertelt Klinkert als ze hem aan ons introduceert. Wie daar binnen is geweest moet onbewust werk van Buys hebben gezien. “Daar deed hij van alles, de ondankbare klusjes eigenlijk. Maar hij heeft dus ook dít gemaakt.”
Ze wijst op een indrukwekkend paneel. “Geen doek, een paneel.” Want dat gaat nogal eens mis als journalisten over kunstwerken uit deze periode schrijven. “Er werd toen vooral geschilderd op hout. Door Buys, maar ook door Van Scorel”, laat Klinkert zien. “Maar kijk vooral eens naar al die details…” Voor ons een indrukwekkend landschap met daarin een groots klassiek bouwwerk – “Dat heeft nergens gestaan, dat heeft Buys verzonnen” – en dan, in een perfecte cirkel in het midden, een intieme voorstelling van Jezus aan het Laatste Avondmaal. “Dit is heel knap gedaan.” (tekst gaat door onder foto)
Klinkert wijst op details van Buys’ schilderwerk (foto: Alkmaar Centraal)
Bijzonder aan Buys’ werk is bijvoorbeeld hoe de eettafel is afgebeeld. Schuin, niet recht, niet onnatuurlijk met maar aan één kant eters zoals bij Da Vinci. De compositie oogt juist heel modern. Buys ging verrassend realistisch te werk. “Maar hij schilderde eigenlijk steeds maar twee gezichtjes”, relativeert Klinkert. “Bekijk ze allemaal maar eens goed.”
Jan van Scorel krijgt dan misschien net iets meer licht, het is Cornelis Buys die in deze zaal de aandacht weet te trekken. Toch is de voorstelling van het schilderij van Jan van Scorel minstens zo verontrustend. We zien de Bijbelse Bathseba voor koning David haar zal verkrachten. Een intimiteit die breekbaar zal blijken, net als die van Jezus natuurlijk. “Intimiteit is het thema”, verklaart Klinkert. “Het Rijksmuseum heeft allerlei musea in Nederland de opdracht gegeven daar een passend werk bij te vinden.”
Een gezichtje met de duidelijke kenmerken van Buys: frontaal en opzij kijkend (foto: Alkmaar Centraal)
Buys en Van Scorel hebben elkaar gekend. Tenminste, dat is waarschijnlijk, aannemelijk, mogelijk – Klinkert moet vaak zulke woorden gebruiken. “Van zeventiende-eeuwse kunst weten we best veel. De zestiende eeuw, dat is foreign country.” Onontgonnen gebied dus, vol vragen. “Stel je een puzzel van honderd stukjes voor. Ik heb er dan twee. En niet de hoekstukken hoor. Daar moet ik dan een verhaal van maken.” Eén van de grote mysteries is de verf. Bij Van Scorel is die best wat glans verloren, maar Buys blijft vijf eeuwen later nog ‘shinen’. “Het lijkt wel emaille”, wijst Klinkert. “Je herkent er al zijn schilderijen aan.” Gebruikte Buys ei bij het mengen? Het is wel eens geopperd, maar zeker is het niet.
Veel mag dan onzeker zijn, voor Klinkert staat één ding als een huis: Alkmaar was in de vroege zestiende eeuw zeker geen armoedige uithoek. “Het was een belangrijk kunstcentrum. Er waren hier rijke opdrachtgevers, er is hier heel veel gebeurd.” De Grote Kerk is er het bewijs van, een gebouw dat iedere Alkmaarder kent. Maar Cornelis Buys en Jan van Scorel zijn dus zeker ook een bewijs. De match van de twee meesterwerken is nog tot en met 3 september te zien in het Stedelijk Museum. Daarna gaat Van Scorel weer terug naar Amsterdam. Maar Buys, die blijft thuis, in kunststad Alkmaar.
Patrick Ngambi start donderdag 7 september met een tiendelige reeks West-Afrikaanse djembélessen in Zaal Meereboer in Oudorp. De lessen van de Kameroense rasmuzikant zijn zowel voor beginners als gevorderden en wie zich goed ontwikkelt kan deelnemen aan zijn djembéband Zamana en optredens doen.
Na wat uitleg over technieken en klanken stapt Patrick al snel over naar het samen spelen van ritmes, onder begeleiding van doundouns (bastrommels). Noten kunnen lezen is niet nodig. Maar de djembé is meer dan een muziekinstrument; het is ook een zoektocht naar jezelf. De Afrikaanse trommel helpt met het bewust worden van innerlijke houdingen en processen. Met Patrick en Zamana leren deelnemers dingen om te zetten in hun dagelijkse leven naar een niveau dat beter aansluit bij hun leefstijl.
Bij Patrick, die inmiddels meer dan 20 jaar in Nederland woont, ligt het accent bij het samen muziek maken en niet op het presteren. Muziek maken is zijn lust en zijn leven. Zijn lessen en workshops zijn een aanrader voor een ieder die zich wil laten raken door zijn passie voor muziek, zijn positieve levensinstelling als mens en plezier dat hij met je deelt.
De tien djembélessen zijn vanaf 7 september wekelijks van 19:00 tot 20:30 uur. De cursus kost 100 euro per persoon, en wie met zijn tweeën meedoet betaalt samen 100 euro. Wie geen djembé heeft kan er eentje voor 50 euro huren en daar mag dan ook thuis mee worden geoefend.
Aanmelden kan via info@zamana.nl. Meer info op zamana.nl of bij Patrick zelf via 06-42011093. Bij genoeg animo gaan de lessen het hele jaar door.
Het stadsbier van Alkmaar is razend populair. Zelfs buiten Alkmaar. En dus moet de brouwer van het ‘Alkmaars Blondje’ flink uitbreiden. Deze week werd er een nieuwe vergistingstank naar binnen gehesen in het pand van Brouwerij Dampegheest. Want daar komt het Alkmaars Blondje dus eigenlijk vandaan.
“Alkmaar, Heiloo, Egmond, Castricum… We hebben op steeds meer plekken vaste tappunten. Dus dat gaat goed.” Streekstad Centraal sprak over het populaire blonde bier met Perry Koot, vertegenwoordiger van brouwerij Dampegheest. “Het is in 2015 ooit begonnen met de vraag van Alkmaarse ondernemers, of we een Alkmaars bier konden brouwen. Maar nu is het echt een succes in de hele regio.” (tekst gaat verder onder de foto)
Brouwer Kees Koot op het Noord-Hollands Bierfestival (foto: Marco Schilpp)
De geschiedenis van het Alkmaars Blondje gaat zelfs iets verder terug, want brouwerij Dampegheest timmerde al vroeg aan de weg met het bier ‘Merakels’. Dat is eigenlijk de oerversie van het nu zo populaire Blondje. “Omdat we in Limmen in een oud kaaspakhuis zitten wilden we iets met kaas doen. En dus brachten we een weibier op de markt.” Een bier met wei erin, een restproduct van kaas. Daarmee werd een oude bierstijl tot leven gewekt.
De populariteit van het bier is volgens Koot voor een deel te danken aan de naam, maar ook de constante kwaliteit maakt uit. “Die stabiele kwaliteit kunnen we nu leveren, daar hebben we hard aan gewerkt”, vertelt Koot. “We waren er klaar voor, voor corona eigenlijk al.”
En nu wordt dat dus concreet in de vorm van een grote vergistingstank. Want zonder vergisting geen bier, gist zorgt ervoor dat graansuikers worden omgezet in alcohol. Flink meer graansuikers, flink meer bier: Dampegheest heeft nu een vergistingstank van 5.000 liter. Aan bierliefhebbers in die regio om al dat bier soldaat te maken – maar natuurlijk wel met mate.
Rens. Laura. Lorenzo. Het zijn allemaal namen die te verbinden zijn aan de heilige Sint-Laurens of voluit Sint-Laurentius. En dat is de patroonheilige van Alkmaar, de heilige ook waar de Grote Kerk oorspronkelijk naar is vernoemd. Om dat te vieren mogen alle naamgenoten van Sint-Laurens op donderdag 10 augustus gratis omhoog bij ‘Klim naar het Grote Raam’, zodat ze oog in oog komen te staan met het beeld van de heilige.
Want hij staat er nog, het beeld overleefde de Beeldenstorm in de zestiende eeuw. Het stond blijkbaar te hoog, helemaal bovenaan dat Grote Raam. Maar daar staat nu een steiger tegen, een heel stevige zelfs, en dus kan iedereen die dat wil het beeld van de heilige bekijken. Sint-Laurens houdt een rooster vast, wat een grimmige verwijzing is naar zijn dood: hij werd levend gegrild. “Deze kant is gaar, draait u mij nu maar om”, zou de onverschrokken heilige volgens de legende hebben gezegd.
10 augustus is de ‘naamdag’ van de heilige. Vroeger was dat ook de dag dat de steden waar Sint-Laurens patroonheilige van was feest vierden. De Alkmaarse Zomerkermis gaat daar indirect op terug, al is die nu later in augustus. Maar de oude feestdag wordt dus in ere hersteld voor iedereen die Laurens heet, en ook “iedereen met een soortgelijke naam”, aldus de organisatie.
“Na afloop zijn al Laurentius’ naamgenoten welkom bij Stadskaffee Laurens, waar genoten kan worden van een gratis biertje, frisje of koffie,” laat de organisatie nog weten. “Blijven hangen voor een Klub Laurens of Laurensburger kan natuurlijk altijd.” Vanzelfsprekend moeten al deze Laurensen wel hun ID of paspoort meenemen om te laten zien dat ze echt naamgenoten van de heilige zijn. Aanmelden kan met een mail naar de organisatie; vol is vol.
Groet en de duinen, de bossen, de zee: het is een landschap dat niet alleen wandelliefhebbers, maar ook kunstenaars steeds opnieuw heeft weten te raken. Uitgever Kees de Bakker raakt niet uitverteld over de grote betekenis van Groet en omgeving voor de literatuur en voor andere vormen van kunst. “Hier kwam alles bij elkaar.”
Deze zomer neemt De Bakker geïnteresseerden weer mee op zijn Literaire Wandelingen door Groet. “Het is het zevende jaar dat ik doe”, vertelt hij aan Streekstad Centraal. “En dat al sinds 2015. Door corona ging het twee jaar niet, maar vorig jaar zijn we er voorzichtig weer mee begonnen. We wandelen twee uur, ik ben de prater. Daarna ben ik moe hoor”, geeft hij toe. “Dan gaan we lunchen bij De Bokkesprong.”
De grootste namen van de Nederlandse literatuur komen tijdens de wandeling door Groet voorbij. “De familie Van het Reve kwam hier. Karel van het Reve had er een huis. Maar ook Gerard is hier geweest, in de tijd dat hij al nadacht over De avonden schreef. In de jaren dertig kampeerden ze op camping de Paardenhemel zonder stroom en water. Ik denk dat hij die sfeer heeft kunnen gebruiken voor De avonden. Maar dat is mijn theorie hoor.”
De Bakker doet de wandelingen dan ook zelf en legt er een persoonlijke toets in. “Maar er is ook muziek, als we geluk hebben. Dan zingt Bert van Baar zijn lied ‘Het Noord-Hollands Landschap’ vlak voordat we vertrekken’. Behalve singer-songwriter is Bert is artistiek leider van het Eldorado Zomerpodium.” En daarmee komt een andere literaire locatie in beeld, camping Eldorado, Heereweg 233 in Groet, één van de plekken waar de grote schrijver Nescio verbleef. “Dit landschap moet voor hem veel hebben betekend.” Het is het vertrekpunt van de wandelingen van De Bakker.
Kees de Bakker bij het Witte Huis, met aan zijn zijde de Zuid-Afrikaanse schrijfster Pauline Vijverberg (foto: aangeleverd)
Er volgen nog vele andere namen. De historici Jan en Annie Romein, hun zoon, Jan-Erik Romein. En Bob van Amerongen. “Karel van het Reve, Bob van Amerongen en Jan-Erik Romein waren hier al toen ze jong waren en spraken toen met elkaar af: later hebben we hier een huis.” En die huizen zijn er dus, wie mee wandelt met De Bakker komt ze vanzelf tegen.
Behalve literatuur komen ook andere vormen van kunst aan bod. De Bakker heeft oog voor de soms bijzondere architectuur van de huizen in de Duinstreek. “Het Witte Huis, een voorbeeld van het Nieuwe Bouwen.” En er hoort een mooi oorlogsverhaal bij van Jan en Kees Brusse, weet Streekstad Centraal nu. Wie dat ook wil horen, kan meewandelen op één van de vier zondagen: 23 en 30 juli, 6 en 13 augustus. Aanmelden kan met een e-mail naar Conserve. De wandeling begint om 11:00 uur bij camping Eldorado in Groet. Deelname kost 20 euro, maar voor dat bedrag krijgen deelnemers een boek naar keuze uit de “Hier”-serie (Alkmaar, Bergen, Bergen aan Zee, Schoorl, Groet Camperduin) . “Dus het is eigenlijk gratis”, voegt De Bakker toe.
De cello is een instrument dat veel mensen fascineert. Het klassieke snaarinstrument heeft een intrigerend geluid, waarin sommigen de menselijke stem herkennen, maar dan wel op een uitgesproken melancholische manier. Dat is één van de vele manieren om over de cellotoon te spreken. Cellist en internationaal muziekdocent Leonid Gorokhov geeft er donderdag 3 augustus een masterclass over in de Remonstrantse Kerk in Alkmaar, onder de titel ‘Inzicht in de cellotoon’.
Gorokhov weet waarover hij spreekt. In het dagelijks leven doceert hij cello aan de gerenommeerde Hochschule für Musik, Theater und Medien in Hannover, Duitsland. Daar heeft hij contact met grote cellotalenten die aan het begin van hun internationale carrière staan. Maar Gorokhov gaat in zijn lessen en masterclass verder dan de cello. Hij weet de mysterieuze toon van het instrument te koppelen aan mentale lessen die voor een breed publiek prikkelend zijn.
De masterclass van Gorokhov begint om 14:00, op donderdag 3 augustus. De Remonstrantse Kerk is een passend decor, historisch en intiem. Kaarten voor de masterclass kosten 12,50 euro en kunnen worden besteld via de website van organisator IHMS.
Voor de eerste aflevering van de nieuwe serie Keramiek in Beeld ging KunstNetTV op bezoek bij keramist Harry Agema. Na zijn opleiding handvaardigheid en Nederlands werd hij in 1982 zelfstandig kunstenaar. Harry Agema omarmt het toeval. Als keramist levert zijn speelse geest en experimentele werkwijze uiterst verrassende kunst op. In zijn atelier vertelt hij over zijn achtergrond, werkwijze, technieken en voorkeur voor bepaalde materialen.
Op zolder in de Amsterdamse Pijp bouwde hij zijn eigen draaischijf en kocht een oven, kleiwals en steengoedklei. Hij maakte Japanse theekommen en ‘containers’ voor de Japanse bloemschikkunst. Na zijn verhuizing naar Bergen, was hij naast keramist ook 15 jaar werkzaam als graficus in Grafisch Atelier Alkmaar. Keramiek is zijn specialiteit maar hij schildert ook en maakt beelden. Zijn speelse experimentele werkwijze levert vaak verrassende kunst op. Harry Agema maakt zijn werk bij voorkeur in porselein met pigmenten en soms goudluster.
Hij experimenteert veel en verkent de grenzen en mogelijkheden van zijn materiaal. Verstild en zacht in de serie Genesis en extravert in de serie Verzameld Geluk. Harry Agema’s werk wordt in galeries en op beurzen geëxposeerd en aangekocht door musea en particulieren in binnen en buitenland. Keramiek in Beeld is te zien via kunstnet.tv en dagelijks om 10 en 22 uur bij Streekstad Centraal TV.
