Het is de Duinstichting opnieuw niet gelukt om de veelbesproken bomenkap in Bergen aan Zee te stoppen. De stichting dacht daar een nieuwe grond voor gevonden te hebben: de bomenkap heeft impact op een belangrijke zeekering en dús was een extra vergunning nodig. Maar tijdens de rechtszaak over dit onderwerp bleek dat die vergunning plotseling al wel verleend was. “Onbegrijpelijk dat de overheid alsnog vlug alles recht breit.”
De Duinstichting deed al vaker pogingen om de bomenkap te stoppen en was voordat de kap begon ook al uitgesproken tegen. Het bos dat erdoor verloren gaat heeft grote waarde voor de inwoners van de Duinstreek en voor recreanten uit de hele regio, oordeelt de Duinstichting. Het argument van beheerder PWN dat door bomenkap de oorspronkelijke natuur wordt hersteld en stikstofproblematiek wordt aangepakt overtuigde de stichting niet.
De rechtszaak van deze week handelde over de zeewering. De duinen hebben belang als waterkering. Volgens de Duinstichting was daarom een vergunning nodig voor boskap in ‘Waterkering Zone A’ en die ontbrak. De kap moest dus meteen worden stilgelegd, eiste de stichting. Maar toen was daar dus ineens die vergunning, die in aanloop van de rechtszaak was verleend door het waterschap, om de kap zo niet verder op te houden.
Advocate Anneke Wezel stelt namens de Duinstichting dat deze ontwikkeling ‘onbegrijpelijk’ is: “De overheid breit alsnog alles vlug recht, terwijl als een burger overtredingen pleegt, er direct een stillegging plaatsvindt en er direct wordt gehandhaafd”, zegt ze. “Dit draagt niet bij in het vertrouwen in de overheid.” Het belang van PWN zou niet zwaarder moeten wegen dan het maatschappelijke belang, oordeelt de advocate.
“Het bos is er destijds aangeplant om de bewoners te beschermen tegen de zee”, brengt de Duinstichting in herinnering. De rechter heeft ondanks de onverwachte wending van de verstrekte vergunning, wel kennis genomen van de standpunten van beide partijen. Daar zal later een uitspraak over worden gedaan.
