Categorie: nieuws algemeen

  • Tranen, boosheid en applaus op sluitingsdag van school in Zuidschermer: “Dieptriest dat we hier zo staan”

    Tranen, boosheid en applaus op sluitingsdag van school in Zuidschermer: “Dieptriest dat we hier zo staan”

    Met een kerstontbijt, toneelstukjes en spelletjes namen 33 leerlingen definitief afscheid van de Michaëlschool in Zuidschermer. Het ‘kleinste schooltje van Noord-Holland’ sloot donderdag vanwege een lerarentekort. De kinderen zijn onder de pannen, maar de manier waarop alles eindigde is voor hun ouders moeilijk te verkroppen. Terwijl kinderen onder luid applaus één voor één de school uit ‘gleden’ en door een erehaag liepen, vloeiden vooral bij ouders tranen.

    Het is voor de volwassenen een afscheid met weemoed en woede. Want zo’n 93 jaar vormde de Michaëlschool een centraal punt voor kinderen en hun ouders in de Schermer. De school wankelde door het gedaalde aantal leerlingen, maar de val kwam door het vertrek van de directeur en twee leerkrachten. Scholenkoepel Blosse vond op de krappe arbeidsmarkt geen passende vervanging.

    “Het is dieptriest dat we hier zo staan”, zegt een vader tegen mediapartner NH Nieuws. “Niet alleen voor onze kinderen en voor ons, maar voor de samenleving in dit dorp. Al die kinderen zwermen uit en je raakt de binding volledig kwijt. Mijn dochter gaat na de vakantie naar Stompetoren, een prima school hoor, maar dit hier krijg je niet meer terug.” (tekst gaat door onder de foto)

    Het spandoek met daarop een noodkreet hangt nog voor de school. (foto: NH Nieuws)

    Volgens hem zijn een school, een kroeg en een winkeltje essentieel voor de samenhang in een dorp. “We hebben gelukkig nog een kroeg. Die moet zeker blijven, maar die school had ook moeten blijven. Er is ergens iets heel erg misgegaan.” Want in het dorp sloeg het bericht van de op handen zijnde sluiting, één dag voor de herfstvakantie, in als een bom. “We zijn overal te laat in geïnformeerd”, vertelt een van de moeders. “Dan kan je nog heel weinig uitrichten.”

    “Het is gewoon onkundig beleid”, vinden een aantal ouders. Een moeder vult aan: “Normaal duurt zo’n sluitingstraject twee jaar, dan heb je nog de kansen als ouders of medezeggenschapsraad om oplossingen te vinden. Hier was het in een tijd van niks een voldongen feit. Wij hoorden het zó laat dat er voor ons geen redden meer mogelijk was: eerst het voornemen om te sluiten in november en op 1 december was het al definitief. We hebben sollicitatieprocedures opgezet, mensen aangedragen, gesprekken gevoerd met de gemeente, maar Blosse wil niet naar voren of naar achteren. Dan houdt het op.”

    “Dit zijn grote veranderingen voor zo’n gemeenschap”, zegt interim-directeur Jet Meelker tegen NH. “De leerlingen gaan goed om met deze verandering, merk ik. Dat is voor volwassenen vaak lastiger, al snap ik de emoties heel goed.”

    Met de kinderen was naar de verhuizing naar andere scholen toegewerkt. Meelker: “Met de kinderen hebben we zo goed mogelijk naar dit moment toegeleefd. Samen hebben we er over gepraat als ze dat wilden en we hebben afscheidscadeautjes voor elkaar gemaakt. Het goede nieuws is dat iedereen een nieuwe school heeft gevonden voor na de kerstvakantie. Deze hechte groep valt weliswaar uiteen, maar ze hebben allemaal vriendjes op de andere scholen. Als het niet van hier is, dan wel van de voetbal.”

  • Zandwal voor strandopgang Egmond aan Zee vanwege vloed en storm Pia
    Featured Video Play Icon

    Zandwal voor strandopgang Egmond aan Zee vanwege vloed en storm Pia

    Toen duidelijk werd dat Egmond aan Zee vol kon lopen is snel een grote zandwal gemaakt voor de strandopgang. Terwijl de zee donderdagmiddag oprukte, wierp M. Gul B.V. Egmond in rap tempo een zeewering op. Veel bekijks trok het niet; gemeente Bergen had mensen dringend opgeroepen om vooral niet naar het strand te gaan.

    Code geel trekt vrijwel niemand nog een wenkbrauw van op, maar storm Pia verdient toch echt wel de nodig aandacht. Haar wind komt namelijk precies uit de verkeerde hoek. Het is vloed en de noordwesterwind stuwt het zeewater ook nog eens flink op, en dat kan veel schade aan de kustlijn veroorzaken. Het Hoogheemraadschap schaalde niet voor niets op naar Alarmfase 1 en nam voorzorgsmaatregelen. Mensen die oud genoeg zijn, herinneren zich misschien nog wel hoe de zee op 27 oktober 2002 een stuk van de kustlijn opvrat.

    De storm in oktober 2002 veroorzaakte veel schade aan de kust (foto: HHNK)

    Ook gemeente Bergen plaatste een dringende oproep om niet naar het strand te gaan “Door zware windstoten uit het westen worden de strandopgangen in de gemeente Bergen mogelijk instabiel. Daarnaast verplaatst het zand zich snel wat gevaarlijke situaties kan opleveren”, aldus de gemeente. “Dit is een unieke situatie, omdat de wind direct uit het westen komt.” Morgenochtend worden alle strandopgangen gecontroleerd. Ook het waterschap kondigde extra inspecties aan voor de diverse waterkeringen in eigen beheer.

    De oproepen werkten, want het was rustig. Maar natuurlijk zijn er altijd wel mensen die graag een kijkje nemen. “Ik hou wel een beetje van hilariteit op het strand. Storm… als het effe kan kom ik altijd kijken”, vertelt Mirjam Prins aan Streekstad Centraal. Ze verwacht dat Egmond veilig zal blijven. “Dat denk ik wel ja. Een beetje positief blijven.”

  • Veiligheidsregio NHN stopt met crisiscommunicatie X en richt zich op Instagram en Facebook

    Veiligheidsregio NHN stopt met crisiscommunicatie X en richt zich op Instagram en Facebook

    Veiligheidsregio Noord-Holland Noord verlaat X, voorheen Twitter. Uit onderzoek blijkt dat berichten via dit sociale medium niet genoeg bereik meer hebben. “Per 8 januari 2024 communiceren wij daarom niet langer over incidenten op X, maar plaatsen wij daar een bericht over op Instagram en Facebook stories.”

    Het verlaten van X volgt op een eerdere aanpassing van de crisiscommunicatie, oftewel het verstrekken van informatie over de oorsprong, omvang en gevolgen van een ramp of crisis. X werd gebruikt als primair medium, met de eigen website vrnhn.nl als aanvulling. Dat was al omgegooid: de eigen website werd het primaire medium, aangevuld met een eerste bericht op X.

    Maar op 8 januari wordt X dus ingeruild voor Instagram en Facebook stories, zo laat een woordvoerder weten: “We hebben onderzoek gedaan naar het verder vergroten van ons bereik. Uit dat onderzoek is gebleken dat het verkeer op onze website groter is wanneer wij via Instagram en Facebook stories een bericht plaatsen over het incident, in plaats van op X. We verwijzen in deze posts naar onze website, waar verdere berichtgeving over het incident zal plaatsvinden. Instagram heeft ook de mogelijkheid om notificaties voor een nieuw geplaatst bericht in te stellen.”

  • Tegenslag voor Vredeskerkje: onbereikbaar door wateroverlast, pallets als noodoplossing

    Tegenslag voor Vredeskerkje: onbereikbaar door wateroverlast, pallets als noodoplossing

    Het Vredeskerkje in Bergen aan Zee is een eilandje geworden, door regenwater omringd. Wateroverlast komt vaker voor in het kustdorp, maar de situatie is nu wel echt nijpend. Het kerkje is zo goed als onbereikbaar. “Die wateroverlast had niemand voorzien, dit hebben we nog nooit meegemaakt”, vertelt penningmeester Dick Sluis aan mediapartner NH.

    Door zout en wind van zee brokkelen de gevels en de voegen van het Vredeskerkje steeds verder af. Om het provinciale monument, te redden, is een ingrijpende restauratie noodzakelijk. Om het monument te herstellen, is er zo’n 275.000 euro nodig. De kosten daarvan kan stichting MAD onmogelijk alleen ophoesten. Daarom werd een inzamelingsactie gestart. En met succes: het grootste deel van de restauratiekosten is inmiddels binnen, vertelt Dick Sluis. “We krijgen dagelijks grote en kleine donaties binnen, dus er is gelukkig veel draagvlak om het kerkje te redden.”

    Het ingezamelde geld bestaat uit bijdragen van de provincie Noord-Holland, de Vriendenstichting en het Cultuurfonds. Maar ook veel inwoners en bedrijven uit de omgeving hebben een bedrag gedoneerd, zegt Sluis. “Er zijn veel mensen die zich verbonden voelen met de kerk, we worden aan alle kanten geholpen.” Om alle voorziene (en onvoorziene) kosten te dekken, hoopt de stichting nog 9.000 euro te ontvangen. Naar verwachting zal de restauratie dan in maart van start gaan.

    Door hevige regenval komt er nu een ander probleem aan het licht: de slechte bestrating van het terrein. “Het terrein loopt onder doordat het zo verschrikkelijk veel regent. Het stond blank tot je enkels, dus we hebben ook restauraties moeten afzeggen.” De kerk heeft een belangrijke functie in het dorp. Er worden huwelijken gesloten en uitvaartdiensten gehouden, maar ook concerten gegeven. “Als noodoplossing hebben we pallets neergelegd, want onze uitvaartdiensten moeten gewoon kunnen doorgaan”, vervolgt Sluis. “Maar we zullen op den duur ook de bestrating moeten aanpassen. Wateroverlast is een probleem in Bergen, meer mensen hebben er last van.”

    En zo stapelen de zorgen om het voortbestaan van het kerkje zich toch weer op. “Het is een never ending story met dat onderhoud, dus alle hulp is van harte welkom. Je houdt altijd rekening met tegenvallers, maar deze wateroverlast had niemand voorzien. De aannemer wil in maart beginnen, dus ik hoop dat het terrein dan weer een beetje begaanbaar is.”

  • Voor kitesurfers een feestje, maar ook voorzichtigheid: storm Pia aan land

    Voor kitesurfers een feestje, maar ook voorzichtigheid: storm Pia aan land

    Vooral op zee laat ze zich gelden: Pia, de najaarsstorm die op donderdag over de regio raast. Op verschillende plekken in de regio zijn maatregelen genomen. Stranden kunnen te lijden hebben van zandafslag. Ook wordt er hoogwater verwacht. Maar voor kitesurfers is de storm toch ook gewoon heel leuk. Mediapartner NH zocht het strand op.

    In de loop van de ochtend en in de middag gaat het hard waaien vanwege storm Pia, aan de kust kunnen de windstoten oplopen tot negentig kilometer per uur. Volgens strandjutter Marco, die veel ervaring heeft met zwaar weer op het strand, is het grootste gevaar voor mensen die nu het strand op gaan de rondvliegende spullen. “En doe de deur van de auto op de juiste manier open!”, benadrukt hij. “Met de kop tegen de wind in.”

    Een hoge berg zand moet strandpaviljoen Bad Egmond beschermen tegen het opkomende water. Ondertussen worden bij paviljoen Nautilus alle losse spullen vastgezet, van windschermen tot vlaggen.

    NH-verslaggever Maaike Polder is samen op het strand met Marco en vertelt dat er, ondanks de zorgen om het hoge water, ook genoten wordt op het strand. Zo maakt een kitesurfer een paar gigantische sprongen. “Voor kiters is dit natuurlijk geweldig, maar je moet wel veel ervaring hebben”, aldus Marco.

    De gemeente Bergen raadt mensen juist af om nog naar het strand te komen. Strandopgangen kunnen ‘instabiel’ worden, waarschuwt de gemeente. Ook zandafslag kan tot gevaarlijke situaties leiden. Daarom geldt het dringende advies om de stranden te mijden tijdens en kort na de storm. Vrijdagochtend worden de stranden weer gecontroleerd op veiligheid.

  • Het duurt en duurt met de vuurtoren van Derp: “Maar hij wordt aangepakt”

    Het duurt en duurt met de vuurtoren van Derp: “Maar hij wordt aangepakt”

    Wat voor Antwerpen de kathedraal is en voor Alkmaar de Grote Kerk, dat is voor Egmond aan Zee natuurlijk de vuurtoren. De ‘Noordertoren’, voor wie de geschiedenis kent. En net als de beroemde hoge kerken uit de middeleeuwen is deze toren gefundeerd op leer, op oude koeienhuiden. “Maar hij staat stevig. Daar ga ik tenminste van uit.”

    Toch zal menig Egmonder met enige bezorgdheid naar de vertrouwde vuurtoren kijken, want er is lang gedoe om de toren. De buitenkant is opgeknapt, toch blijft het duister. De renovatie is nog altijd niet klaar. “Het duurt en het duurt en het duurt”, zegt Henk Biesboer van de KNRM gelaten. De KNRM is beheerder van het opvallende monument, maar daar waar de redders normaal álles in eigen hand houden, daar zijn ze voor de vuurtoren ook afhankelijk van overheden en raderen die langzaam draaien.

    “Deze draait niet, nee”, reageert Biesboer als Streekstad Centraal hem vraagt naar de technische aspecten van de vuurtoren van Egmond aan Zee. “Het is ISO 10. Het licht gaat tien seconden aan en dan weer tien seconden uit.” En dat alleen als het donker is, voor alle duidelijkheid. In de toren zit een sensor en als het begint te schemeren is dat het signaal om het licht te ontsteken. “Als ik mijn jas er overheen gooi werkt ‘ie ook.” Maar nu dus even niet, want de top van de vuurtoren is een bouwplaats. Daar werkt Rijkswaterstaat verder aan de langlopende renovatie van de vuurtoren. “Om tijdens het uitvoeren van de werkzaamheden de lamp te beschermen is die afgedekt met een kap.” (tekst gaat door onder de foto)

    De vuurtoren is deel van het dorpsgezicht. (foto: Streekstad Centraal)

    ‘Derp’ zonder vuurtoren, het is onvoorstelbaar. De plannen voor het beroemde licht zijn twee eeuwen oud: “In 1823 kwamen ze daarmee”, vertelt Biesboer. “Vervolgens duurde het nog tien jaar voor ze begonnen met bouwen. Pas later is het een monument geworden.” Een monument voor zeeheld Jan van Speijk, inclusief sierlijke leeuw – daar had Nederland in de vroege 19e eeuw behoefte aan, aan zo’n monument. “Die leeuw weegt 3.000 kilo. Ze vonden Egmond er de mooiste plek voor.”

    En geef die 19e-eeuwers ongelijk. Op het smalle duin, met de glooiende straatjes van het oude kustdorp er direct achter, steelt deze karakteristieke vuurtoren de show. Iedere toerist maakt er een foto van en eigenlijk heeft ook iedere Egmonder deze vuurtoren wel ergens in z’n telefoon staan. Voor het dorp heeft de toren een grote symbolische waarde. Maar ook voor de zeevaart is de toren nog altijd belangrijk. Daarom draait Rijkswaterstaat ook op voor de kosten. (tekst gaat door onder de foto)

    Voorlopig is de vuurtoren nog dicht. (foto: Streekstad Centraal)

    “Als de Kustwacht zegt: we hebben ‘m niet meer nodig, dan trekt Rijkswaterstaat zich meteen terug”, stelt KNRM-man Biesboer nuchter vast. Maar zo is het dus niet. Moderne zeeschepen kunnen op zich wel zonder vuurtorens navigeren, de pleziervaart is nog niet zo ver. “Ze komen wel eens aanvaren, dan denken ze dat dit IJmuiden is. Maar dan hebben ze het lichtsignaal toch niet goed in hun hoofd. Iedere vuurtoren is uniek.” En Egmond, dat is tien seconden licht, tien seconden donker.

    Tenminste: als het licht aangaat. “De buitenkant is klaar. En de binnenkant staat strak in de latex, dat heeft onze Sjaak gewoon zelf gedaan.” Want KNRM’ers, ook die van het ‘ouwe zout’ en dus eigenlijk met pensioen, schrikken niet terug voor een klus. “Maar de bovenkant, die is aangetast. Dat gaat Rijkswaterstaat aanpakken.” Vanaf straatniveau is het nauwelijks te zien, maar de rode ringen in de top zijn ‘ernstig verroest’. “Het koperen dak moet van binnen ook worden schoongemaakt”, vult Biesboer nog aan. “Dat gaan ze pas in het voorjaar afronden.”

    Aan de sierlijke bovenkant van de vuurtoren is nog werk. (foto: Streekstad Centraal)

    De vuurtoren heeft op het moment namelijk last van condens, vochtige damp die opstijgt uit het onderste deel van de toren – en er vervolgens slecht uit kan. Daardoor kunnen noodzakelijke werkzaamheden nog niet worden uitgevoerd. En dus blijft het licht gedoofd. Voor de scheepvaart is dat ongunstig, het licht is nódig, benadrukt Biesboer. “Ook voor het aanlanden van de reddingboot bij duisternis is dat geen goede zaak”, stipt hij aan.

    Aan de KNRM-mannen zal het verder niet liggen, die werken graag mee. Maar het weer heeft dus ook een rol. Pas in het voorjaar zullen de laatste werkzaamheden worden afgerond, verwacht Biesboer. Dan heeft Egmond aan Zee eindelijk z’n vertrouwde vuurtoren terug.