Zo’n 150 demonstranten verzamelden zich donderdagavond bij het station van Alkmaar, net achter de roltrappen. Vreedzaam zou het zijn en tot vrede moest het ook oproepen, hun protest ‘Free Palestine’. Vooraf was de demonstratie niettemin zeer omstreden. Volgens de organisatie onterecht, er zou rekening worden gehouden met gevoeligheden. Maar de gewraakte leuze ‘from the river to the sea…’ was tóch te horen in Alkmaar. Iets dat burgemeester Anja Schouten afkeurt, zo laat zij donderdagavond weten.
Die leuze is in heel de wereld omstreden. De oproep om Palestina te bevrijden en wel van de rivier (de Jordaan) tot aan de Middellandse Zee, wordt opgevat als een oproep om Israël te vernietigen. Organisaties als Hamas en Hezbollah hebben zich ook nadrukkelijk aan deze tekst verbonden. In Duitsland is de leuze daarom verboden. Ook in eigen land beoordeelde een Kamermeerderheid de leuze recent nog als een geweldsoproep.
Desondanks is het scanderen van deze tekst tijdens de Alkmaarse demonstratie geen strafbaar feit, stelt burgemeester Schouten in haar raadsbericht. “Hoewel dit onder vrijheid van meningsuiting valt en niet strafrechtelijk kan worden vervolgd, keur ik het af dat deze leus gebruikt is. Een uitspraak die door veel Joodse mensen als bedreigend en kwetsend wordt ervaren past mijns inziens niet bij een respectvolle demonstratie.” De burgemeester onderschreef eerder deze week de lezing van haar Amsterdamse ambtgenote Femke Halsema, die stelde dat de leuze ‘alle onschuld kwijt’ was.
Op de demonstratie kwamen zo’n 150 mensen af.
Tegelijk liet de burgemeester toen ook weten dat de organisatie, waarmee de gemeente in gesprek was, een vreedzame demonstratie beoogde. Demonstranten benadrukten donderdagavond dat ze afstand hielden van het Joods Namenmonument, dat ook op het Stationsplein staat. De organisatie zelf had vooraf al duidelijk gemaakt niemand te willen kwetsen. Reacties op sociale media laten zien dat dat wel is gebeurd: “Dus toch”, schrijft VVD-fractievoorzitter John van der Rhee, die dit nou juist had willen voorkomen, op Twitter/X. Daar reageert ook oud-burgemeester van Heiloo Hans Romeyn, die de situatie “beschamend” noemt.
Tijdens de demonstratie in Alkmaar werd ook, zoals aangekondigd, tot een staakt-het-vuren opgeroepen, de vreedzame bedoelingen indachtig. Omstanders beoordelen de protestactie in algemene zin ook als vreedzaam, rustig. Maar die ene leuze, ook terug te horen op videoregistraties, zal dat vreedzame karakter voor veel mensen toch wel overschaduwen. Burgemeester Schouten eindigt haar raadsbericht met een oproep: “Heb respect voor elkaars verdriet, boosheid, pijn en angst. Laten we ons als Alkmaarders niet uit elkaar laten drijven.”
Het moet nog wel ‘juridisch geregeld’ worden, maar duidelijk is dat de gemeente Alkmaar het er niet bij laat zitten: fietsen zonder eigenaar die ruimte bezetten moeten weg. Het stickeren en vervolgens weghalen van fietsen waar blijkbaar niemand meer naar omkijkt heeft effect, ziet de gemeente. En dus krijgt Stadswerk072 de opdracht om hiermee door te gaan. “Het moet wel goed geregeld zijn.”
Wethouder Jasper Nieuwenhuizen vindt het een ‘mooi onderwerp’, laat hij weten. Want fietsen opruimen, dat heeft zichtbaar impact op de stad. “Voor wandelaars, maar ook voor mensen die minder valide zijn, staan die weesfietsen echt in de weg. En de uitstraling is ook niet altijd prettig. Het is echt wel een probleem.” Een probleem dat wethouder Nieuwenhuizen en zijn collega Christiaan Peetoom gelukkig op kunnen lossen met behulp van Stadswerk072. De aanpak op het station is het voorbeeld.
De procedure is simpel: een verkrotte fiets krijgt een sticker, om de eigenaar erop attent te maken dat het wrak is opgemerkt. Als er vervolgens niets verandert, mag Stadswerk072 aannemen dat de fiets in kwestie ‘wees’ is: er kijkt niemand meer naar om. Dan wordt de fiets opgehaald, maar wel nog enige tijd bewaard, mocht de eigenaar zich alsnog melden. Uiteindelijk krijgt de fiets of de onderdelen ervan een tweede leven en is er in de stad weer een plekje vrijgekomen. (tekst gaat door onder de foto)
Het bord zegt geen woord te veel. Op het station is het opruimen al goed georganiseerd. (foto: Streekstad Centraal)
Een weesfiets wordt niet zelden bewust ‘gedumpt’. Streekstad Centraal hoorde verschillende verhalen van Alkmaarders die hun oude, overbodig geworden rijwiel parkeerden bij een station of supermarkt. “Kijk, daar staat ‘ie, die staat er echt al jaren”, wijst de ex-eigenaar op een fiets in de binnenstad, waarvan hij technisch gezien nog steeds eigenaar is. Een ander zette zijn fiets neer bij station Alkmaar Noord. “Nu twee jaar geleden denk ik”, laat hij weten. “Als ik nu de trein neem zet ik mijn huidige fiets er wel eens naast. Hij staat er nog.”
Onbegrijpelijk, want oud ijzer heeft echt wel waarde, reageert wethouder Nieuwenhuizen op deze verhalen. “En een wrak kan ook naar Stadswerk072 worden gebracht.” Al begrijpt de wethouder dat niet iedereen die omweg de moeite waard vindt. De terugweg moet dan immers te voet worden afgelegd. “Eerder werkten we ook samen met Rataplan, maar nu regelt Stadswerk072 alles”, vult de wethouder nog aan. “We zorgen er onder meer voor dat fietsen aan nieuwkomers kunnen worden geschonken. Die krijgen daar dan ook fietsles bij.” Ook gaan er fietsen naar maatschappelijke organisaties.
Wethouder Peetoom vult nog aan dat er wel wat haken en ogen zitten aan het weesfietsenbeleid. “Bij het weghalen moet nu een BOA aanwezig zijn”, weet hij. Dat vergt de nodige organisatie. “We kijken nu of we de medewerkers van Stadswerk072 zo kunnen opleiden dat zij dit ook mogen. Het moet wel goed geregeld zijn.” Andere steden geven al een voorbeeld van hoe dat moet. In ieder geval is het opruimen een terugkerend klusje, zegt wethouder Nieuwenhuizen. “Drie à vier keer per jaar. Daarom geven we dus een permanente opdracht.”
Goed nieuws voor de feestdagen, en ook voor de periode erna: het bekende pontje over het Noordhollandsch Kanaal, dat de binnenstad van Alkmaar verbindt met het ‘Rooie Dorp’ gaat ook op zondagen varen. Nu vaart het veer alleen op koopzondagen, maar dat is een regeling uit de tijd dat Alkmaar ook echt maar één koopzondag in de maand had. Tegenwoordig kan er iedere zondag gewinkeld worden in de kaasstad.
“Dit is goed voor bewoners, goed voor ondernemers, goed voor bezoekers”, zegt wethouder Christiaan Peetoom over de aankondiging. ‘”Een goed-nieuws-show dit”, voegt hij daar nog relativerend aan toe. Dat het pontje vaker zou gaan varen was al afgesproken in het coalitieakkoord dat het college van Alkmaar eerder dit jaar bereikte. Nu wordt de daad dus bij het woord gevoegd en gaat het pontje iedere zondag varen, tussen 12:00 en 17:30. Ook op feestdagen zal dit het geval zijn.
“Er komt in juli volgend jaar een nieuwe concessie”, vertelt wethouder Peetoom er nog over. Dat moet een meerjarige concessie worden, Europees aanbesteed. De regeling die nu is afgesproken is er dus ter overbrugging, al dekt dat woord in deze context de lading natuurlijk niet helemaal. Het veerpontje vaart tot eind juni onder de oude concessie, maar daar komt dan dus deze zondagsdienstregeling bij. Daar is 12.000 euro mee gemoeid, laat de wethouder weten.
Het pontje is geliefd. Of het echt tijd scheelt om het pontje te nemen in plaats van de Friesebrug, dat maakt voor veel reizigers niet eens uit. Het overtochtje is een mooi moment. En de mooiste momenten blijven gratis, want dat is zo afgesproken. “Nou ja”, nuanceert wethouder Peetoom. “Niets is gratis. Maar mensen hoeven er inderdaad niet zelf voor te betalen.” Want dat heeft de gemeente Alkmaar voor ze gedaan.
Glastuinbouwbedrijven in het Heerhugowaardse Altongebied hebben afspraken gemaakt om de komende jaren flink te verduurzamen. De ondernemers willen de CO2-uitstoot verminderen. Volgens het uitvoeringsprogramma wordt in 2040 helemaal geen CO2 meer uitgestoten door de bedrijven. Voor de plannen is de samenwerking gezocht met verschillende partijen, waaronder de provincie, HVC en de gemeente Dijk en Waard.
Het Altongebied is met name een sierteeltgebied. Als het aan de bedrijven ligt gaat het gebruik van fossiele brandstoffen flink teruggebracht worden. De hoop is gevestigd op de ontwikkeling van een nieuwe duurzame aardwarmtebron en uitbreiding van het afvangen van C02 uit de Alkmaarse bio-energiecentrale. Daarnaast zijn er ook al stappen gezet om de elektriciteitsproductie te verduurzamen. “Door HVC wordt al onderzocht of er vijf windmolens in het gebied kunnen komen. Voor de warmtebehoefte heeft HVC al een warmtenet aangelegd”, laat gebiedscoördinator Dave Vlaming van Ontwikkelingsbedrijf Noord-Holland Noord (ONHN) weten.
Het uitvoeringsprogramma kan eigenlijk samengevat worden in twee punten: minder CO2-uitstoot en meer nieuwe ruimte voor glastuinbouwbedrijven. Zo ligt een Alton III binnen handbereik. Het klinkt wellicht tegenstrijdig om minder te verbruiken met meer bedrijven, maar volgens gedeputeerde Jelle Beemsterboer (BBB) moet het kunnen: “De provincie heeft al jaren als beleid om glastuinbouwbedrijven te clusteren in daarvoor geschikte gebieden met duurzame energievoorzieningen. Op deze manier kunnen glastuinbouwbedrijven duurzaam en toekomstbestendig ondernemen. In Alton bieden we daarom ruimte aan dit type bedrijven.” (Beeld: Binq)
Het Park van Luna en het Geestmerambacht, ze zijn allebei onderdeel van wat lang geleden al de ‘groene loper’ werd genoemd. Want in een regio die steeds verder verstedelijkt en steeds meer verkeer te verwerken krijgt zijn ruime recreatiegebieden onmisbaar. En onmisbaar zal dat groen blijven ook, de toekomst van het Recreatieschap Geestmerambacht is echt veilig, verzekert voorzitter Annette Groot: “We hebben alleen financieel wat op te lossen.”
Streekstad Centraal ontmoet Groot in het gemeentehuis van Dijk en Waard, waar we uitkijken op een grote luchtfoto van het Park van Luna. Tijdens het gesprek gaat Groot voor de foto staan en vertelt ze geanimeerd over wat er allemaal te zien is. Het zijn uiteindelijk beleidskeuzes die we daar zien, nu vereeuwigd in het groen. Beleidskeuzes waar ze zelf nauw bij betrokken is geweest. “Eerst vanuit de provincie, toen vanuit de HAL”, somt ze op. En nu als wethouder in de gemeente Dijk en Waard.
Met de term HAL brengt Groot de oude samenwerking Heerhugowaard-Alkmaar-Langedijk in herinnering. Nog steeds is het zo dat het Geestmerambacht en het Park van Luna door zowel een Alkmaarse als een Dijk en Waardse wethouder werden bestuurd. Annette Groot is met haar ervaring in dit ‘Recreatieschap Geestmerambacht’ een continue factor. “Voor de raad is dat toch wel anders”, relativeert ze. “Voor raadsleden klinkt 1999 ver weg.” (tekst gaat door onder de foto)
De geschiedenis van het Recreatieschap is gelaagd, blijkt uit de uitleg van Annette Groot. (foto: Streekstad Centraal)
1999 is een jaartal dat veel terugkomt in het gesprek met Groot en programmamanager Moira Faber. Het was een tijd waarin er flink werd bijgebouwd in de regio. De samenwerking van Heerhugowaard, Alkmaar en Langedijk was bijzonder, herinnert Groot zich: “Er is veel geïnvesteerd in de aanleg van alles, ze hadden de boel financieel goed op één hoop. We spraken over de ‘rode loper’ voor verkeer over land, over de ‘blauwe loper’ voor verkeer over water. En de ‘groene loper’ voor recreatie.”
Het Geestmerambacht was er in 1999 al wel even, maar het Park van Luna werd nieuw aangelegd. Een verbinding tussen die twee gebieden werd toen ook al meteen voorbereid. Een ‘kralenketting’ van aantrekkelijke landschappen, in de woorden van programmamanager Moira Faber. “Daar was geld voor opzij gezet”, vertelt Groot. “Dat potje kon héél lang mee. Het is nu pas op. Of nou ja, nu pas. In 2026.” Daarmee legt ze de vinger wel op een zere plek: er moet geld bij. Iets wat voor raadsleden in Alkmaar en Dijk en Waard even slikken was, maar wat dus eigenlijk in 1999 al was voorzien. (tekst gaat door onder de foto)
Van een gebied dat zo groot is zijn de beheerkosten ieder jaar weer hoog. (foto: Streekstad Centraal)
Geld komt in de toekomst niet meer uit dat potje uit 1999. Het moet echt komen van de betrokken gemeenten of van pachters, leggen Groot en Faber uit. “We zijn het enige recreatiegebied waaraan de Provincie Noord-Holland niet meebetaalt”, vertelt Groot. “De recreatiegebieden in de Amsterdamse metropoolregio worden wél ondersteund. En dat terwijl wij toch ook bijna twee miljoen bezoekers per jaar trekken.” Het Recreatieschap Geestmerambacht wordt daarbij soms ook nadrukkelijk aangewezen als een gebied dat drukte uit de metropoolregio wel even kan opvangen. Maar vooralsnog zonder extra steun van de Provincie Noord-Holland.
En dus zit er niets anders op dan de schaapjes zelf maar op het droge te houden. Evenementen zijn een uitstekende inkomstenbron. En tegelijk een steen des aanstoots. Een ‘attractiepark’ zou het Recreatieschap ervan maken, in de woorden van sommige critici. Maar Groot spreekt over ‘zonering’ van het gebied en over ’typen natuur’. De ene natuur kan wat meer aan dan de andere, kort gezegd. “Het Kleimeer, dat is echt een stiltegebied. Maar in andere zones kan meer. Horeca en evenementen zorgen er ook voor dat we het gebied als geheel kunnen blijven betalen.” De gemeente spreekt in deze context van ‘intensiteit van recreatie’. (tekst gaat door onder de foto)
Het Beheerkantoor van Recreatieschap Geestmerambacht. (foto: Streekstad Centraal)
Het Geestmerambacht en het Park van Luna zijn wat dat betreft ook een goed alternatief voor de veel kwetsbaarder natuur in de duinen. Daar zullen niet gauw festivals plaatsvinden, om maar wat te noemen. Dat kan in het Recreatieschap wél. Maar dat de Provincie ooit de beschermende NNN-status verleende aan alle recreatiegebieden in Noord-Holland, en dus ook aan Recreatieschap Geestmerambacht, dat geeft wel beperkingen, ziet Groot. “Wij hebben gevraagd om die status van delen van het gebied af te halen. Van de entreegebieden, de parkeerterreinen. Dan is daar meer mogelijk.” Waarbij steeds het bijzondere karakter van het gebied voorop moet blijven staan, benadrukken Groot en Faber; er komt elders ook weer meer beschermde natuur voor terug, is de boodschap. Maar daar is lang niet iedereen van overtuigd, merkt ook het Recreatieschap.
Communicatie is belangrijk, realiseert Groot zich. “Soms lees je dingen waarvan je weet: dat klópt dus niet.” Of het nu om het vermeend onveilige zwemwater gaat – door één ongelukkige meting van jaren geleden – of om dat gevreesde pretpark dat er toch echt niet zal komen. “Een recreatiegebied is altijd eerst recreatie en dan natuur”, benadrukt Groot nog maar eens. “Zo is het altijd bedoeld geweest.” En dat dus al sinds 1999.
Het was een groot succes, vertelt Pascal van IJzendoorn. Samen met zijn collega’s van de Nederlandse Vereniging voor Autisme (NVA) organiseerde hij dit weekend een datingevenement in Heerhugowaard. “Het was echt boven alle verwachtingen. Fijn om dit te doen.”
Verschillende mensen met autisme hoopten zaterdag de liefde te vinden in het NVA-huis aan de Deimoslaan. Zeven matches waren aanwezig en dat leverde volgens Van IJzendoorn zeker drie mooie ontmoetingen op. “En een vierde koppel wil er nog even overdenken.” We spraken eerder met Van IJzendoorn over het evenement. De secretaris noemde het initiatief bij voorbaat al een leermoment. “Het is ook voor ons de eerste keer. De een heeft waarschijnlijk wat meer begeleiding nodig dan de ander.” En terugkijkend was de ervaring zeker leerzaam: “De hulp die we hebben geboden was per match heel wisselend. Bij de een trokken we de deur dicht en konden ze zich prima redden, ze giechelden zelfs. De andere koppels hadden wat meer moeite. Je zou zeggen dat deze dates dan ook resulteren in een nee, maar dat was niet het geval.”
Het kan een uitdagende combinatie zijn. Autisme en een zoektocht naar die ene grote liefde. Wanneer ben je verliefd en wat moet je dan eigenlijk doen? Zomaar wat vragen die boven de markt kunnen hangen. “We hebben mensen bij elkaar gebracht. Dat is het mooie van dit initiatief. Iedereen heeft een mooie ervaring gehad en in ieder geval kunnen oefenen met nieuwe contacten.”
Met deelnemers uit de hele provincie en tientallen reacties op het initiatief, lijkt een vervolg voor de hand te liggen. “Ja, het smaakt zeker naar meer. Het is zo mooi om weer stelletjes deze ondersteuning te geven. Mensen kwamen ook uit de verre omgeving. Van de Kop van Noord-Holland tot zelfs Hoofddorp. Dus we kunnen concluderen dat het de moeite zeker waard was. De volgende sessie zal waarschijnlijk aankomend voorjaar gehouden worden in Hoorn of Zaanstad.”
