Categorie: nieuws algemeen

  • Reconstructie Alkmaarse Laat vastgelegd in uniek tijdsdocument van tientallen foto’s

    Reconstructie Alkmaarse Laat vastgelegd in uniek tijdsdocument van tientallen foto’s

    Het duurde maanden langer dan gepland, maar begin deze maand was het dan zover: de vernieuwde Laat werd heropend in het eerste weekend van juli. Winkeliers in de winkelstraat hadden er reikhalzend naar uit gekeken. Wat niet iedereen geweten zal hebben was dat één vaste gebruiker van de Laat, een medewerker van de KPN-winkel, heel de verbouwing haarscherp had vastgelegd.

    Het gaat om Klaas Beets, al 37 jaar werkzaam op de Laat. De metamorfose van de winkelstraat ging hem aan het hart, misschien ook wel omdat hij weet dat hij binnenkort afscheid zal nemen van de Laat. “Na 49 jaar werken voor mijn baas, ga ik volgend jaar stoppen.” Zijn loopbaan begon ooit op de Telefooncentrale, vertelt hij er nog bij. Beets weet dat in die centrale nu de redactie van Alkmaar Centraal te vinden is.

    De herinrichting van de Laat is natuurlijk niemand ontgaan. “Menig Alkmaarder denkt van: een scheef straatje erin, niet te lopen”, haalt Beets aan. Maar voor Beets was het vanaf begin af aan meer dan dat. Hij voelt zich betrokken, deelt koppen soep uit aan de werklieden voor zijn deur. En hij wilde deze herinneringen voor altijd vastleggen. “Daarom vanaf het begin februari 2022 een impressie van wat heeft zich plaatsgevonden voor míjn winkel”, verklaart hij. Nuchter: “Een paar foto’s.”

    Vele tientallen foto’s zijn het, die als een stripverhaal laten zien hoe de Laat veranderde. Ook het weer verandert mee, we herkennen kerst, we herkennen Koningsdag. En uiteindelijk herkennen we ook de Laat zoals de straat er nú bij ligt. Uiteraard komt de KPN-winkel veelvuldig voorbij. Juist omdat Beets steeds vanaf dezelfde plekken fotografeerde is de ontwikkeling goed te volgen. Al bij al een uniek tijdsdocument. De fotoreeks is te bekijken op de Facebookpagina van Alkmaar Centraal.

  • Bijna is de ‘unieke’ torenklok van Westerlicht klaar: “Zit echt vol symboliek”

    Bijna is de ‘unieke’ torenklok van Westerlicht klaar: “Zit echt vol symboliek”

    Voor menig Alkmaarder is het een betekenisvolle plek, nauw verbonden met dierbare herinneringen aan vaders, moeders, opa’s, oma’s en andere familieleden. Dat Huize Westerlicht in de Alkmaarderhout de laatste jaren flink is opgeknapt zal dan ook niet onopgemerkt gebleven zijn. Maar de torenklok, die nadert nú pas zijn voltooiing. Vrijdag werden de wijzerplaten omhoog gehesen. “En als het goed is kunnen maandag de wijzers er weer op.”

    Bij de groots aangepakte restauratie was de toren eigenlijk een beetje vergeten, vertelt stadsuurwerkmaker Boris Stiensma aan Alkmaar Centraal. Hij was dan ook blij dat hij er in 2022 dan toch mee aan de slag kon, in opdracht van NoordWest Ziekenhuisgroep. “Ik kom er net vandaan”, vertelt hij, nadat hij zijn fiets op slot heeft gezet. “En als het goed is komen maandag de wijzers er dus op. Maar dat is afhankelijk van het weer. Bij slecht weer kan dat niet.” (tekst gaat door onder de foto)

    Overzichtsfoto van Huize Westerlicht. (foto: Alkmaar Centraal)

    Het tekent het werk van de stadsuurwerkmaker: vaak moet hij rekening houden met de omstandigheden, met zaken die buiten zijn invloed liggen. De torenklok is nu eenmaal hoog, je loopt er niet even heen met een paraplu in de hand. “Maar hij staat denk ik al 30 jaar stil”, vertelt Stiensma. “En misschien nog wel langer. De torenklok was in heel slechte staat toen ik hieraan begon.”

    Het hout was rot, het metaal verroest. De wijzerplaat onleesbaar. “De uurwerken aan de binnenkant hebben we in stukken moeten zagen. Alles zat aan elkaar vast. We konden het niet meer loskrijgen. Verroest en kapot”, herinnert Stiensma zich. Nu zitten er vier nieuwe uurwerken in: aan elke kant één. “Computergestuurd. Dat wordt de laatste stap, als de wijzers er straks op zitten: de computer koppelen aan de uurwerken. Dan is het echt klaar.” Binnenkort moet het zo ver zijn. (tekst gaat door onder de foto)

    Zo zweefde de unieke wijzerplaat vrijdag boven de Alkmaarderhout. (foto: Boris Stiensma)

    In de toekomst moet de torenklok van Huize Westerlicht wel wat weersbestendiger zijn. “Er komt nu een omlijsting van RVS. Dat was een dun houten plankje, uit de jaren 30… Maar wel heel mooi gemaakt, dat wel.” De stadsuurwerkmaker spreekt vol bewondering over het ontwerp van de Alkmaarse architect Dirk Saal (1884-1945). “Er zit heel veel symboliek in. De nummers van de wijzerplaat bijvoorbeeld.” Dat lijken op afstand Romeinse cijfers, maar eigenlijk zijn het abstracte mensfiguren.

    Het bijzonderste aan de torenklok van Westerlicht is de wijzerplaat zélf, als het aan Stiensma ligt. “Die is van glas. Dat is uniek, zoiets had ik zelf nog nooit in handen gehad. Echt uitzonderlijk.” En omdat de wijzerplaat van glas is, komt er licht door en weerkaatst de plaat ook weer het licht. “Het ‘Westerlicht’, denk ik dan. De avondzon, de ondergaande zon… Die symboliek is heel ver doorgevoerd.” Zelfs tot in het laatste detail, het symbolische sluitstuk van de restauratie.

  • Nog hele weekend werkzaamheden aan het spoor, geen treinverkeer mogelijk

    Nog hele weekend werkzaamheden aan het spoor, geen treinverkeer mogelijk

    Streekstad Centraal berichtte er al eerder over: er is dit weekend geen treinverkeer in de regio. Alleen vanaf station Heerhugowaard vertrekken nog treinen, maar die gaan naar Den Helder en Hoorn. Wie naar Alkmaar Noord, Alkmaar, Heiloo of Castricum wil zal van de stopbus gebruik moeten maken. Vrijwel de hele regio is nu dus ’treinloos’.

    Dat betekent niet dat het stil is op het spoor. Daar wordt juist hard gewerkt aan de vernieuwing van de rails. Dat is onder meer bij spoorwegovergangen het geval. De spoorwegovergang in de Helderseweg, naast Station Alkmaar, is afgesloten. In Heiloo zijn de spoorwegovergangen in de Heerenweg en de Schuine Hondsbosschelaan dicht. Het verkeer wordt omgeleid.

    De werkzaamheden zijn voor veel treinreizigers een streep door hun weekendplannen. Zeker op zaterdag betekent de stremming van het spoor ook voor onder meer winkelpersoneel dat het woon-werkverkeer flink meer tijd in beslag neemt. Op de sociale media wordt geklaagd over bussen die pas laat vertrekken en gebrekkige communicatie. Ook vrijdag waren er al beperkingen en bleek dat reizigers soms tot een half uur moesten wachten op de aansluitende bus. Maandag moet de situatie weer normaal zijn.

  • Ruim een ton voor Egmondse KNRM: “Zo zou mijn tante het gewild hebben”

    Ruim een ton voor Egmondse KNRM: “Zo zou mijn tante het gewild hebben”

    Ze krijgen wel vaker een donatie of een nalatenschap, maar een cheque met een bedrag van 130.000 euro is voor de Egmondse KNRM best bijzonder. Het bedrag werd nagelaten door de 93-jarige Liesbeth van der Pol die vorig jaar overleed. De Egmondse had altijd een bijzondere band met de redders. Haar nicht Anne Basjes mocht de cheque overhandigen. “Ze wilde levens redden.”

    Anne Basjes vertelt het hele verhaal aan mediapartner NH Nieuws. Haar keukentafel staat vol met lijstjes met oude foto’s en documenten. “Dat helpt om het hele verhaal over mijn tante te vertellen”, legt Basjes uit. Als eerste pakt ze een lijstje met een plaquette van de KNRM. ter herinnering aan haar tante Liesbeth. Hierop staat een kaartje van Nederland met daarop de coördinaten waar haar as is uitgestrooid.

    “Ze wilde heel graag voor de kust van haar geliefde Derp uitgestrooid worden. We zijn daarom in december met de reddingsboot de zee op gegaan met een aantal neven en nichten. Ze had geen kinderen. We hebben toen samen haar as in zee gestrooid. We moesten wel op de wind letten, anders werd het natuurlijk een zooitje. Daarna voer de boot nog vijf rondjes om de plek, het was een zeer plechtig gebeuren.”

    Anne Basjes met een foto van haar tante Liesbeth. (foto: NH Nieuws/ Tom Jurriaans)

    Het is volgens mevrouw Basjes geen verrassing dat de KNRM zo’n groot bedrag krijgt van haar tante Liesbeth. “Haar ouders bestierden café De Boei in Egmond aan Zee. Dat was eigenlijk de stamkroeg van de redders van de KNRM. Als ze in actie waren gekomen kwamen ze daar nog even napraten onder het genot van een borrel. Ook werden de gereddenen daar liefdevol opgevangen.”

    Ook maakte de jonge Liesbeth de stranding van het stoomschip Kerkplein en de sleepboot Drente voor de kust van Egmond aan Zee in 1935 mee. “De stranding van het vrachtschip zorgde voor zoveel reuring in het dorp dat het de eerste file van Nederland veroorzaakte”, vertelt mevrouw Basjes terwijl ze als bewijs een ingelijst krantenbericht laat zien.

    De stranding maakte volgens mevrouw Basjes indruk op de jonge Liesbeth. Het verhaal gaat dat de mannen van de KNRM al in café De Boei zaten toen ze erachter kwamen dat ze de kapitein vergeten waren. “Ze zijn terug geroeid en toen ze zijn hut bereikten, die al halfvol water stond, zagen ze de kapitein rustig een sigaartje roken. Dat zijn wel prachtige verhalen.”

    Dat het werk van de KNRM belangrijk was, kreeg Liesbeth met de paplepel ingegoten. En dat de zee niet te vertrouwen is, werd haar vroeger door haar ouders al ingeprent. “Een opa en twee ooms overleden toen ze tijdens de Eerste Wereldoorlog met hun vissersboot op een mijn voeren en verdronken. Over deze tragedie is in de familie veel gesproken.”

    En net als de redders van de KNRM wilde Liesbeth volgens haar nichtje ook de mensheid dienen. Ze werd daarom arts in het Wilhelmina Gasthuis in Amsterdam. Later verhuisde ze naar het Groningse Haren waar ze psychiater werd. “Ze wilde levens redden.”

    Hoewel ze al op haar 16e Egmond aan Zee verliet, is ze haar geboortedorp nooit vergeten. “Toen ze Alzheimer kreeg, wilde ze weer terug naar huis. Ze heeft hier nog wat mooie jaren gehad. Ondanks haar ziekte herkende ze veel van vroeger. Ze is uiteindelijk vredig ingeslapen.”

    Naast de donatie aan de KNRM heeft ze eenzelfde bedrag aan KiKa nagelaten. “We zijn ervan overtuigd dat het geld goed terechtkomt en dat er levens mee gered kunnen worden. Zo zou mijn tante Liesbeth het graag gewild hebben.”

  • RADIOBERICHT clubs in problemen

    RADIOBERICHT clubs in problemen

    49 verenigingen, sportclubs of buurthuizen dreigen kopje onder te gaan door de energiecrisis. Daarom krijgen zij hulp uit het daarvoor bedoelde noodpotje van de gemeente Alkmaar. Er waren 50 aanvragen, eentje is afgewezen.

    Alkmaar49 is een flinke hoeveelheid. Alkmaar telt iets meer dan 150 sportclubs. Daar komt nog een aantal verenigingen en buurthuizen bij. Maar clubs die onder koepelorganisatie Alkmaar Sport vallen, zijn daar weer van af te trekken. Die kunnen geen beroep doen om het noodpotje, die vallen al onder de hoede van de gemeente.

    Sinds april bestaan in Alkmaar twee noodpotjes van in totaal 9 miljoen euro. Die zijn bedoeld als reddingsboei voor maatschappelijke organisaties, zoals sportclubs, om ze met problemen te helpen die zijn veroorzaakt door de energiecrisis afgelopen winter.

    Kopje onder

    Het eerste potje, van 4,5 miljoen euro, is voor verenigingen die acuut in de nesten zitten, voor organisaties die kopje onder gaan zonder hulp. Daar liggen dus 49 aanvragen voor. De deur is inmiddels wel gesloten voor nieuwe aanvragen. Er geldt niet het principe van wie het eerst komt, wie het eerst maalt. De gemeente maakt afwegingen voor wie het nodig heeft.

    Volgens de gemeente komen 22 daarvan in aanmerking voor ’coulance’. Dat houdt in dat daar de nood niet zo hoog is als bij de andere 27, maar alsnog in aanmerking komen voor een deel van het potje.

    Wat en hoeveel er aan wie uitgekeerd wordt, wordt nog nader bepaald.

    Knoei

    Het tweede potje is voor clubs die willen verduurzamen, die maatregelen willen nemen zodat ze in de toekomst niet in de knoei komen door hoge energiekosten. Daar kan nog tot oktober een beroep op gedaan worden.

    De gemeente roept organisaties op om hun aanvraag in te dienen met behulp van een energieadvies. Mochten de kosten voor de energiescan nog dit jaar zijn gemaakt, dan kan kunnen deze kosten bij de aanvraag ingediend worden en alsnog voor vergoeding in aanmerking komen.

    De gemeente Alkmaar verwachtte in april dat er tientallen noodlijdende clubs, verenigingen, buurthuizen bij de gemeente zouden aankloppen voor het noodpotje. „Anders was het niet zo’n hoog bedrag geweest”, gaf gemeentesecretaris Robert Reus toen aan.

    Er was toen ook haast bij. Het idee van het potje is om de financiële ellende door de hoge energiekosten te beperken of te voorkomen. Dat moet voor de koude wintermaanden geregeld zijn.

    Regio 9: AMHC, de groenste hockeyclub van het land?

  • RADIOBERICHT mixed hockey club

    RADIOBERICHT mixed hockey club

    Van het gas af. Van halogeen licht naar ledverlichting op het veld. Zonnepanelen. Dak- en spouwmuurisolatie. Airco’s op elektriciteit. Accu’s voor opslag. Een greep uit de ingrijpende maatregelen die de Alkmaarse Mixed Hockey Club neemt. De belangrijkste zijn het licht, daar gaan we het meest mee besparen, en de zonnepanelen, die leveren straks het meeste op”, zegt voorzitter Jan Nagengast.
    „Wij willen de groenste club van Nederland worden. En daar zij we aardig mee op weg”, aldus de weinig bescheiden ambitie van Mixed Hockey Alkmaar volgens de voorzitter Jan Nagengast.

    „Dat houdt in energieneutraal worden en van het gas af. Van de overheid moet dat in 2050. Wij doen het dit jaar nog. Het moet uiteindelijk toch, dus dan maar meteen. Daarmee zijn we de groenste.” Of in ieder geval één van, zegt hij. „Ik heb niet alle anders clubs in Nederland gebeld over hoe ze er voor staan.”

    Het is belangrijk voor de uitstraling van de vereniging, geeft hij aan.

    De grote ambitie halen gaat niet zomaar. Zonder de gemeente, benadrukt Nagengast, was het nooit gelukt. „Ik wil benadrukken: dit lukt alleen door grote ondersteuning.”

    (Tekst gaat door onder de foto)

    Veldverlichting is een grootgebruiker.
    Veldverlichting is een grootgebruiker.
    © jjfoto.nl / Jan Jong

    Potjes
    Een maand of twee geleden werden twee gemeentepotjes van Alkmaar in het leven geroepen. Twee van ieder 4,5 miljoen euro, 9 miljoen in totaal bedoeld als ’reddingsboei’. Het ene potje is bedoeld voor verenigingen, clubhuizen en sportclubs die acuut in de knoei zitten door de energiecrisis. Het ander voor verenigingen zodat ze niet later nog eens in de knoei komen, dat er in energiebesparende maatregelen geïnvesteerd kan worden.

    De Hockeyclub ligt niet op apegapen. En toch hoopt de club ook alsnog 25.000 van het ene potje te vangen. De energiecrisis en daarmee hoge kosten hebben ook deze club niet overgeslagen, zegt Nagengast. „Als wij niets doen, dan moet je de contributie opschroeven. Dat hebben veel verenigingen wel gedaan.”

    (Tekst gaat door onder de foto)

    De club is al met de eerste werkzaamheden in de weer.
    De club is al met de eerste werkzaamheden in de weer.
    © jjfoto.nl / Jan Jong

    De hockeyclub zet vooral in op het tweede potje, om groener dan groen te worden. Hoeveel de club precies krijgt, moet nog blijken. Maar de groenmaatregelen lopen in totaal op tot 360.000 euro, zegt Nagengast. Hij hoopt dat zo’n 45 procent van de kosten te kunnen dekken uit het potje.

    Hij roemt de gemeente. „Geen gemeente die dit zo royaal doet, die zo omgaat met maatschappelijke instellingen. Zonder het potje hadden we het nooit kunnen waarmaken.”

    Wethouder duurzaamheid
    Een handige voorzitter helpt ook. Nagengast is voormalig wethouder van de gemeente namens het CDA. Hij was nota bene voormalig wethouder duurzaamheid, destijds een van de eerste van zijn soort.

    Hij kent de weg, weet hoe de hazen lopen. Hij is handig in het vinden van subsidies, van potjes. En die zijn er. Hij geeft aan dat 85 procent van de kosten van zijn club door sponsors en subsidies gedragen worden.

    Hij weet hoe je een oude koelkast vervangt voor een nieuwe en er geld voor krijgt, omdat je het aan de kapstok van duurzaamheid hangt. „Een nieuwe is tien keer zuiniger dan een oude koelkast.”

  • GGD HN weer op zoek naar vervanging voor oude systeem voor jeugddossiers

    GGD HN weer op zoek naar vervanging voor oude systeem voor jeugddossiers

    GGD Hollands Noorden gaat opnieuw op zoek naar een digitaal systeem voor jeugddossiers. De voorbereidingen voor de aanbesteding zijn gestart. De huidige software is flink verouderd, omdat meerdere IT-bedrijven geen nieuw systeem konden leveren dat aan de wensen voldoet. Deze keer is de GGD op zoek naar bestaande software die zich al heeft bewezen.

    De vervanging van het digitale systeem laat al jaren op zich wachten. In 2015 maakte de ontwikkelaar van het toenmalige nationale systeem bekend geen nieuw contract aan willen te gaan om updates te leveren. De GGD’en schakelden gezamenlijk een ander bedrijf in, maar in 2016 werd al duidelijk dat het in staat was om aan de opdracht te doen. Een financiële strop van 1,6 miljoen euro. De GGD’en van Hollands Noorden, Twente en Utrecht besloten met IT-bedrijf Finalist een eigen systeem te ontwikkelen. Dat had er in oktober 2018 moeten zijn, maar werd pas in februari 2021 opgeleverd, al was dat deels buiten de schuld van Finalist om; het GGiD moest intussen aan nieuwe wet- en regelgeving voldoen.

    De GGD’en keurden het systeem af en Finalist moest op eigen kosten een update leveren, maar ook deze kon niet bekoren. Het softwarebedrijf sprak dit tegen en de twist kwam voor een rechter. Die werd gevraagd om onafhankelijke deskundigen een oordeel te laten vellen, maar de rechtbank vond dat ze het met elkaar moesten uitzoeken. GGD HN trok daarna de stekker uit het project.

    Op de Nederlandse markt zijn zo’n vier systemen geschikt voor de jeugddossiers. GGD Hollands Noorden onderzoekt nu hoe deze in de praktijk werken in de jeugdzorg, onder andere door bij andere GGD’en te kijken.