Categorie: nieuws algemeen

Veel jongeren komen niet via de televisie of de krant aan het nieuws, maar vinden dat door middel van sociale media. Jerrol Lashley, coördinator van StraatGeluid Alkmaar, leert jongeren hoe zij nepnieuws kunnen herkennen en hoe ze hun eigen mening kunnen vormen. Schrijft mediapartner NH Nieuws.

“Op sociale media worden heel veel berichten gedeeld, op verschillende platformen. Aan ons is het vanuit het jongerenwerk om er bewust van te worden wat echt nieuws is en wat fake news is”, zegt Jerrol tegen op NPO Radio 1. “Wij zijn onbevooroordeeld daarin, maar het is voor ons belangrijk jongeren een compleet beeld te geven van de onderwerpen die voorbij komen.”

Voor de 16-jarige Owen is het belangrijk om het nieuws te volgen. “Dan kan ik zien wat er in andere landen gebeurt. Als er oorlog is, of iets anders, dan vind ik het fijn dat we dat meekrijgen.” Om te beoordelen of het betrouwbaar is wat hij leest kijkt hij niet alleen naar de tekst, maar ook naar bijbehorende foto’s of video’s. “Het is meer wat ik zie, dan zie ik wel echt de beelden dat er echt schade wordt aangericht. Dan weet ik van: ‘dit kan kloppen, dit is waar waarschijnlijk.’” De 16-jarige Sidney houdt zich vooral bezig met voetbalnieuws. Daar komt hij ook veel nepnieuws tegen. “Zoals nu gaat het dan over Mbappé die naar Saoedi-Arabië gaat, maar ik denk dat dat niet waar is. Er zijn veel geruchten dat hij gaat blijven of naar Barca gaat.”

Hoe leert Jerrol de jongeren wat echt en wat nep is? “Sommige dingen zijn overduidelijk fake news en heel vaak kunnen jongeren dat zelf ook heel goed inschatten”, zegt hij. “Daar waar twijfel is, of sprake van geruchten, proberen we onbevooroordeeld in een nieuwsitem te gaan staan, maar wel gewoon verschillende invalshoeken te laten zien aan jongeren.” Hij moedigt ze bijvoorbeeld aan om ook naar andere bronnen te kijken. “En ik vraag bijvoorbeeld of ze het voorbij hebben zien komen op het achtuurjournaal en in ieder geval achtergrondinformatie te checken.”

Op sociale media wordt ook veel gereageerd onder nieuwsberichten. “Als je een story ziet, dan kijk je wel even naar de comments om te zien of zij denken dat het echt is”, vertelt de 16-jarige Indy. “Daar haal ik een beetje mijn mening uit.” Zij kijkt bijvoorbeeld naar het instagramaccount ‘C’est Mocro’, maar gelooft niet alles wat erop staat. “Waarschijnlijk is het grootste deel fake”, zegt ze. Als er een filmpje of bronvermelding bij staat, is het volgens Indy al meer te vertrouwen.

Jerrol heeft het gevoel dat de boodschap die hij over wil brengen wel bij de jongeren aankomt. “Wij slagen er in ieder geval in om het gesprek aan te gaan en de verschillende kanten van een verhaal te laten zien”, zegt hij. Aan NH vertelt Jerrol dat jongeren zich in de huiskamers vrij voelen om over de onderwerpen te praten. “Ze vragen ook vaak of iets echt zo is. Dan is er voor ons ook ruimte om over andere invalshoeken te praten.”

“Het is voor ons in het jongerenwerk heel belangrijk dat jongeren hun eigen identiteit vormen en vooral vinden wat ze zelf aanspreekt en waar ze zelf hun interesses in terug kunnen vinden, zodat ze een eigen mening kunnen vormen”, besluit hij.

De statiegeldregels zijn dit jaar aangepast. Vanaf 1 april wordt er ook statiegeld betaald op blikjes – en dus moeten die blikjes worden ingeleverd, daar waar ze vroeger in de vuilnisbak verdwenen. Daar blijkt bijna vier maanden later nog niet iedereen aan gewend. Ondernemers klagen over de hoeveelheid ruimte die de blikjes innemen: “Ik vraag klanten om ze ergens anders in te leveren.”

Wie een blikje cola bij de supermarkt om de hoek koopt levert dat daar natuurlijk ook zonder problemen weer in. Maar zo eenvoudig is het niet voor iedereen. Vooral bierliefhebbers blijken met een uitdaging te zitten, zo horen we als we binnenwandelen bij ‘Slijterij de Laat’ aan de Laat in Alkmaar. “Kijk maar eens, dit zijn onze blikjes.” Hoppige IPA’s uit Polen, zware stouts uit Amerika, zo ongeveer alles daar tussenin: bij Slijterij de Laat staat de blik op oneindig als het om bijzondere blikbieren gaat. En daar begint voor eigenaar Remco Voskuyl ook meteen het probleem: “Ik heb hier geen plek voor.”

Want al die blikjes, die moeten ongekreukt weer worden ingeleverd. “Dat neemt heel veel plek in. Het past gewoon niet. En lang niet iedereen spoelt die blikjes weer om, natuurlijk. Dat begrijp ik ook wel trouwens. Als we al die blikjes eerst weer gaan schoonmaken is dat ook niet goed voor het milieu… Maar dan is het hier dus wel een vliegenfeest.” Voskuyl koos ervoor om de blikjes dan maar niet meer aan te nemen. “We moeten wel statiegeld berekenen, dat zijn we verplicht. Maar ik vraag mensen nu dus om de blikjes ergens anders in te leveren.”

Eén van de plekken waar bierdrinkers met een keukenkastje vol kleurige blikken dan naar uitwijken is de supermarkt. Sven Duijvelshoff van Jumbo Muiderwaard en Jumbo Winkelwaard, twee supermarkten in Huiswaard, ziet het met lede ogen aan. “Voor de wet is geen plaats geen excuus”, weet hij. “Als je een x-aantal blikken verkoopt ben je gewoon verplicht ze weer in te nemen.”

Voor Nederland is de regel nieuw, in Duitsland bestaat statiegeld op blik al veel langer. En daar leidt het toch niet tot problemen. “Maar dan moet je wel gewoon zorgen dat het goed geregeld is”, stelt Voskuyl kritisch. De invoer van statiegeld op blikjes verliep niet soepel, de inwerkingtreding van de wet moest worden uitgesteld. Na de invoering stonden er vervolgens niet zelden lange rijen bij de automaten en was er veel ergernis over gedeukte blikjes die geweigerd werden. Opvallend was dat in de grensstreek Duitsers wegbleven die voorheen speciaal in Nederland kwamen winkelen om het statiegeld te omzeilen.

“Wat ik ook hoor is dat klanten blikjes niet in de automaat krijgen”, vertelt Voskuyl, die daar dan natuurlijk wel van baalt. “Als je statiegeld betaalt moet je het ook terugkrijgen.” Volgens Duijvelshoff zou dit echter geen probleem moeten zijn, dat wil zeggen, niet bij blikjes. “De automaten zijn continu online. Alle barcodes zijn gekoppeld met Statiegeld Nederland, dus ze hebben een database.” Door die centrale registratie moet het mogelijk zijn om blikjes op een willekeurige plek weer in te leveren.

Dat laatste gegeven is ook een inkomstenbron voor mensen die zwerfvuil rapen. Weggegooide blikjes blijken dan best waardevol, als ze nog heel zijn tenminste. “Daar hebben we ook de doneerringen voor”, vertelt Kim Wiersma van Stadswerk072 in Alkmaar. “Mensen kunnen daar flesjes en blikjes doneren, iemand anders haalt ze er dan weer uit om het statiegeld te innen.” Critici stellen dat het zoeken naar blikjes juist voor extra zwerfvuil zorgt, maar dat valt volgens Wiersma wel mee. “We hebben zulke meldingen wel eens gehad, maar we merken geen echte toename.” (foto bovenaan: Steven Lek / Wikimedia Commons)

Zoals eerder aangekondigd werkt ProRail vanaf vrijdag tussen Heiloo  en Heerhugowaard aan het spoor. Daarbij worden in Heiloo twee spoorwegovergangen afgesloten om rails te vervangen, maar dat geldt ook voor de overgang van de Helderseweg in Alkmaar.

De werkzaamheden aan het spoor bij de Helderseweg duren van vrijdag 05:00 uur tot en met maandag 01:45 uur. Verkeer wordt aan de zuidzijde omgeleid via Stationsweg en aan de noordzijde via de Wognumsebuurt en de fietsstraat Kruseman van Eltenweg.

Voor treinreizigers zet de NS bussen in tussen de stations van Heerhugowaard tot aan Castricum.  

Het duurde even, maar de herinrichting van de Melis Stokelaan in Alkmaar is nu bijna afgerond. Vorige week werd de Melis Stokelaan dan eindelijk heropend voor verkeer. Deze week is een nieuwe speeltuin geopend. “Zo genieten de kinderen in Overdie deze zomervakantie al van een prachtige speelplaats.”

De afgelopen maanden hebben Stadswerk072 en GP Groot de Melis Stokelaan onder handen genomen en daarbij is meteen ook de riolering vervangen. Het resultaat is er naar; de weg en de onderliggende infrastructuur kunnen zo weer jaren mee. De klus is nog niet helemaal klaar: nog niet alle zijwegen zijn aangesloten en er moet nog groen bij.

In het najaar worden nieuwe bomen geplant en worden de heesters en vaste planten aangelegd. (foto: Stadswerk072)

Terwijl burgers en brandweerlieden met man en macht proberen de bosbranden op Rhodos te blussen, stapt Janneke Reinbergen (38) uit Alkmaar met een koffer vol noodspullen op een vliegtuig richting het Griekse eiland. Samen met haar man gaat ze de lokale bevolking helpen het getroffen gebied weer op te bouwen. “Duizenden mensen hebben hun huis moeten verlaten.”

Janneke en Mark zijn in 2017 verknocht geraakt aan het eiland en kochten een tweede huis in Ixia. Dat ligt in het noorden van het eiland, vlak bij de hoofdstad Rhodos. Schrijft mediapartner NH Nieuws. Samen runnen ze er verschillende projecten en haar man heeft er een bedrijf opgezet. Hij adviseert mensen die in een tweede huis op Rhodos willen investeren. Eigenlijk zou het stel afgelopen zondag al naar Rhodos vliegen, maar met de onbeheersbare bosbranden voelde dat toen te riskant, vertelt Janneke. “Het leek ons gevaarlijk. We hebben ook twee kinderen en wilden een eiland in paniek niet belasten met nog meer mensen.”

Om toch iets voor de eilandbewoners te betekenen, zijn ze afgelopen week samen met een ander Nederlands stel een crowdfunding begonnen. “We zijn dinsdagavond met een koffer vol verband, brandzalf en oogdruppels vertrokken. Maar ook na de brand willen we lokale hulp kunnen verlenen. De mensen zijn al zo veel kwijtgeraakt en dorpen staan nog steeds onder dreiging.” Janneke en haar man zitten in veilig gebied, maar hun tuinman staat zelf ook aan de frontlinie mee te blussen. Telefonisch houdt hij haar op de hoogte van de situatie. “Brandweerlieden geven instructies aan jonge en vitale inwoners, die zijn gebleven. Met tuinslangen en emmers water proberen ze hun dorp tegen de vlammen te beschermen.” Ook de eilanden Evia en Korfu worden door bosbranden geteisterd. Daar zijn vermoedens dat het vuur op sommige plaatsen bewust is aangestoken. “De omgeving wordt daarom bewaakt door burgers die rondjes rijden op hun motor om bij brandstichting te kunnen ingrijpen”, legt Janneke uit.

Haar man reist donderdag zo dicht mogelijk naar het getroffen gebied. “Hij gaat kijken waar we de koffer het beste naartoe kunnen brengen. Wat is waar nodig om met hand-en-spandiensten en financieel te helpen. Mensen zijn hier ook niet tegen verzekerd. Pas als al het vuur is geblust, kunnen we per gebied zien wat nodig is om alles weer op te bouwen.” Dat er in de media door sommige toeristen wordt gesproken van een ‘verpeste vakantie’ of ‘het moeten slapen op de grond’, irriteert Janneke. “In Griekenland rent iedereen de benen uit z’n lijf voor de gedupeerde vakantiegangers. Ze krijgen gratis eten en opvang, want met toerisme verdient een groot deel hun brood. Maar die toeristen mogen allemaal weer veilig naar huis. Het gaat nu om de inwoners die, vechtend tegen het vuur, huis en haard in vlammen zien opgaan.”