Categorie: nieuws algemeen

  • Nardy Stolker zet zich in voor wooncoöperaties, maar gemeenten werken niet graag mee

    Nardy Stolker zet zich in voor wooncoöperaties, maar gemeenten werken niet graag mee

    Voor haar plan om woningen, therapieruimtes en een werktuin voor jongeren te realiseren in Heerhugowaard De Noord, vindt Nardy Stolker uit Heiloo nog weinig gehoor bij gemeente Dijk en Waard. Wooncoöperaties zoals die van haar roepen nu gezamenlijk ook provincies op om te helpen bij het realiseren van hun alternatieve woonvorm.

    “Wij hebben een manifest naar alle provincies gestuurd met het doel om te zorgen dat coöperatief wonen in de coalitieakkoorden terechtkomt”, zegt Trevor James van Cooplink, het netwerk van wooncoöperaties, tegen mediapartner NH Nieuws. Volgens hem is het in het algemeen lastig om geld en een plek te vinden om de initiatieven − en dat zijn er veel volgens hem − voor collectief wonen te realiseren.

    Dat blijkt ook in Noord-Holland: Nardy Stolker uit Heiloo is nu al twee jaar op zoek naar een locatie voor een coöperatieve woonvorm, maar de gemeenten zijn bepaald niet happig. “De grond gaat altijd naar projectontwikkelaars of woningcorporaties. Ik zocht ook in het oosten van het land, maar ben nu toch weer terug in Noord-Holland, want dat is de mooiste provincie, vind ik.”

    Nu heeft zij een stuk land op het oog in De Noord. “Het is een terrein van 2,5 hectare met een grote schuur die op instorten staat. Daar zouden twee wooneenheden kunnen komen met een gemeenschappelijke ruimte en therapieruimtes voor verschillende zorgverleners”, vertelt Stolker.

    Ook wil ze er een tuin maken voor jongeren waar zij bij wijze van opvang kunnen werken en er een aantal Tiny Houses neerzetten. “Maar als ik dat zeg, slaat iedereen al op tilt”, zegt ze over de ambtenaren met wie zij te maken heeft. “Dan ‘verrommelt het agrarisch landschap’, vinden ze. Maar dit is een terrein waar veel bomen zijn. Onze insteek is juist dat je zo’n sprookjesachtig stuk natuur behoudt en dat die huisjes daartussen verdwijnen.”

    Het is moeilijk het bestemmingsplan van het stuk grond te veranderen, merkt Stolker. “Als je zo’n geïntegreerd plan hebt zoals ik, met ook een maatschappelijke functie, dan krijg je binnen de gemeente te maken met allerlei verschillende mensen op hun eigen deelgebiedje. Het lukt slecht om dat samen te krijgen. Je hebt dan iemand nodig met een helikopterview, en die vind je niet.”

    De initiatiefneemster uit Heiloo vindt dat moeilijk te rijmen met de ‘mooie verhalen op websites van gemeentes’, waarin alternatieve woonvormen en duurzame initiatieven op het gebied van voedsel worden aangemoedigd. “Dan verwacht je dat ze met open armen ons geïntegreerde plan tegemoetzien, maar de praktijk is heel anders. Er is veel wantrouwen bij ambtenaars. En dat terwijl burgers echt wel in staat zijn om gezamenlijk iets van de grond te krijgen.”

    Volgens Trevor James van Cooplink wordt er landelijk al hard gewerkt aan leenfonds, waarmee financiële problemen, zoals waar initiatief De Nieuwe Meent in Amsterdam mee kampte, hopelijk in de toekomst minder op de voorgrond treden.

    Maar het vinden van locaties blijft een probleem, zegt hij. Daarom moet collectief wonen in het bestemmingsplan van gemeenten komen, en moeten provincies dit ook in hun beleid opnemen, vindt hij. “Alles dat kan helpen dat mensen locaties krijgen voor hun wooninitiatief.” (foto: NH Nieuws)

  • Oudkarspel zoekt naast paaseieren ook naar beste ruiter
    Featured Video Play Icon

    Oudkarspel zoekt naast paaseieren ook naar beste ruiter

    Waar Nederland druk bezig is met paaseieren zoeken, zijn ze in Oudkarspel met hele andere dingen bezig: The North Holland Horse Trials. Het jaarlijkse internationaal evenement brengt dit jaar negentien verschillende nationaliteiten bij elkaar voor de zogenoemde eventing wedstrijd, ook wel de triatlon onder de paardensport genoemd.

    “Er zijn dit jaar 236 starts”, vertelt Wim Schrama van North Holland Horse Trials. “Dat is gelimiteerd aan onze stallen, want de paarden verblijven hier van donderdag tot zondag. Om de drie minuten gaat er iemand van start tot vanavond 19:00 uur. Dan is het wel mooi geweest”, zegt Schrama lachend.

    De deelnemers en hun ‘edele viervoeters’ komen geheel in stijl aan, want met een eenvoudige aanhanger worden de paarden niet vervoerd. Gigantische vrachtwagens staan op het terrein, waar soms wel negen paarden mee verhuisd kunnen worden. En wat zo’n paardenlimousine kost? Dat blijft mysterieus. “Het kost wel een heel goed paard”, zegt deelnemer Tim Lips.

  • Een feestelijke aftrap van het paasweekend met City Run Heerhugowaard

    Een feestelijke aftrap van het paasweekend met City Run Heerhugowaard

    Gezellige muziek en rennende sportievelingen. Vrijdagavond werd het paasweekend in Heerhugowaard feestelijk afgetrapt met de CityRun by night.

    Het was de negende keer dat het Heerhugowaardse event werd georganiseerd. Zowel jong als oud trok de sportkleding uit de kast. Kinderen konden deelnemen aan de race van 0,6 of 1 km. Voor volwassenen was de afstand net wat groter. Zij hadden de keuze uit de 5 of de 10 km.

    De snelste op 10 kilometer was Tim Tesselaar, die de finish in slechts 32.30 minuten wist te bereiken. Bij de vrouwen was Lizzy Verdonk nummer één met een tijd van 39.50 minuten. Op de 5 kilometer wonnen Joeri Slagter (16.13 min) en Rosalie ten Bruggencate (18.12).

  • Politie minder vaak binnen een kwartier ter plaatse na 112-melding

    Politie minder vaak binnen een kwartier ter plaatse na 112-melding

    De politie streeft ernaar om binnen een kwartier ter plaatse te zijn na een 112-melding. Dit lukt meestal, maar niet altijd. Bij één op de zes incidenten is de politie langer dan de aanbevolen 15 minuten onderweg, dat blijkt uit data over opkomsttijden in 2022 van de politie-eenheid Noord-Holland en het CBS (Centraal Bureau voor de Statistiek).

    Daarmee zijn de cijfers iets verslechterd ten opzichte van 2021, het jaar ervoor. Vorig jaar arriveerde de politie bij 83,2 procent van de 112-meldingen binnen 15 minuten. In 2021 lag dit percentage hoger met 84,6 procent. Bij 425 incidenten lag de opkomsttijd tussen de 15 en 30 minuten en 192 keer duurde het langer dan een half uur. Deze cijfer lagen in 2021 respectievelijk op 373 en 172.

    In de regio scoren Dijk en Waard (85,1 procent) en Alkmaar (84,1 procent) het best. Gevolgd door Heiloo (82,2). Bergen loopt flink achter met 76 procent, maar heeft als enige gemeente vooruitgang geboekt. In 2021 stond het percentage namelijk nog op 70 procent.

  • Coke en bedreigingen onder fanatieke aanhang AZ: “Mijn club is geen familieclub meer”

    Coke en bedreigingen onder fanatieke aanhang AZ: “Mijn club is geen familieclub meer”

    Supporters van AZ willen dat het clubbestuur snel wat doet aan de veiligheid en het voetbalplezier in het stadion. Er dreigt namelijk een ‘explosie’ binnen de harde kern. Een deel van de nieuwe, jonge garde in Alkmaar zou vernielingen en geweld plegen, ruzie zoeken en drugs gebruiken in het bijzijn van kinderen van andere fans, zo meldt mediapartner NH nieuws.

    In een mail naar de directie van het Alkmaarse AZ beschrijft een voetbalsupporter vandaag zijn zorgen. “Ik heb in dertig jaar bij deze mooie club al heel wat meegemaakt en gezien, maar wat er de laatste tijd allemaal gebeurt, lijkt erger te worden en baart me zorgen.”

    Voetbalgeweld is weer hot topic. Een minderjarige hooligan die een speler van zijn club aanvalt, de bloedende wond op het hoofd van Ajacied Davey Klaassen door een aansteker uit het publiek, vechtende supporters in Volendam en ook Alkmaar is niet onbesproken. Hoewel supportersgeweld van alle tijden is, merken meerdere supporters van AZ dat er sinds corona in het imposante stadion langs de A9 wel echt wat is veranderd op de tribune.

    Zo is het te druk in het vak van de harde kern. Als centraal punt is dat X1 en aan weerszijden vak X2 en W. “Ik heb al jaren een seizoenkaart en dus ook een vaste plek”, aldus een supporter van AZ tegen NH. “Maar moet regelmatig de strijd aangaan met gasten met een losse kaart die ook in dat vak willen staan.”

    Hij gooit het op de aanzuigende werking van de jonge aanhang met hoodies, die, zo moet hij toegeven, óók zorgen voor veel gejuich en sfeer. “Natuurlijk is het daar leuker staan. Als ik naar een wedstrijd ga, wil ik ook niet zitten. En voor liederen moet je in ons vak zijn.”

    Maar de discussies die hij over zijn plek met jongens heeft monden steeds vaker uit in scheldpartijen, bedreigingen of zelfs geweld. “Het wordt steeds grimmiger. Er is geen respect meer.” Een andere AZ-supporter van het eerste uur die NH spreekt, onderstreept die lezing.

    “Ik was ook echt niet altijd zoete lieve Gerritje, maar zoals het nu gaat? Dat was toen niet. Het is veel harder en veel meer geworden.” Nadat vorige week zaterdag vanuit het uitvak van Heerenveen brandende fakkels op het veld werden gegooid als vergelding op een actie van de AZ-aanhang in een eerder duel, werd het onrustig in het vak van de harde kern van de Alkmaarders.

    “Er wordt duidelijk gewaarschuwd dat de wedstrijd wordt gestaakt, maar ze steken dan toch weer fakkels aan. Ik denk dan: jullie leren er ook niks van hé? En als er dan van boven bier wordt gegooid als een soort correctie, komen ze met vijftien man verhaal halen. Ogen rood als stuiterballen, nou dan weet je hoe laat het is.”

    Het drugsgebruik in het stadion is een doorn in het oog van andere supporters. “Eerst hoorden we af en toe wat gesnuif achter een wc-deur bij het supportershome”, beschrijft de mailer. “Maar tegenwoordig staan ze gewoon voor de neus van mijn jongen coke in hun neus te stoppen.”

    In de mail staat: “Dat vind ik het ergst. Ik en met mij vele andere supporters hebben kinderen die graag mee willen naar AZ en die worden steeds vaker blootgesteld aan openbaar drugsgebruik.” Een andere supporters beschrijft dat jonge fans vaak ‘zo dronken zijn als een toeter’.

    “Toen ik terugkwam van een plaspauze in de rust van AZ – Lazio zaten drie gasten te roeptoeteren op onze plekken. Ze wisten van de drank niet eens meer waar ze de eerste helft hadden gekeken en wilden niet weg, ook niet toen ik mijn seizoenkaart liet zien.” Ook zijn er in het stadion dingen van de muur gesloopt. “Omdat ze dachten dat er camera’s in zaten.” Het zorgt voor een opgefokte sfeer en ook onrust binnen de harde AZ-kern. “Ik hoor dat echt om me heen. Mensen zijn bang, het is angstaanjagend. En binnenkort zou er weleens een explosie kunnen komen.”

    In de noodkreet naar de directie van AZ staan ook positieve woorden. Want er vinden wel degelijk zo nu en dan gesprekken plaats tussen de club en supporters uit verschillende groepen. “Maar als je anderen een paar keer aanspreekt op wangedrag ze luisteren niet, ben je er wel klaar mee. Daarbij: als je de verkeerde treft, heb je een pot met heibel.”

    De roep om een snelle oplossing klinkt nu harder dan ooit. “Wanneer wordt er nou eens definitief tegen opgetreden door AZ? Stewards worden bedreigd en de politie zie je niet. Ik zou zeggen: laat die in het stadion en zet drugshonden bij de ingang.” De ander zegt: “Harder straffen. En niet in Alkmaar maar een meldplicht in een andere, verre stad met lange reistijd. Zodat ze ook rondom de wedstrijd in de stad geen ellende kunnen veroorzaken.”

    Naast frustratie over de onrust is het vooral hun clubhart dat huilt. “Dit kan niet de bedoeling zijn. Mijn kinderen willen graag mee naar AZ. En die beschrijft zichzelf als familieclub. Voor mij voelt het nu niet zo.”

    Benside Loyals, de overkoepelende organisatie van de Benside, wil geen commentaar geven. Bij de politie ligt een reeks vragen over mogelijke misdragingen van AZ-supporters en onrust binnen de harde kern. Zij hadden op moment van de publicatie de antwoorden nog niet.

  • PCC wederom in actie voor Make-a-Wish: “Je doet weer eens iets anders”

    PCC wederom in actie voor Make-a-Wish: “Je doet weer eens iets anders”

    In de ochtend en middag van Goede Vrijdag werd op PCC Het Lyceum geld ingezameld voor Make-a-Wish. Dat deden de brugklassen door een vrijmarkt te houden. De tweedeklassers waren in Alkmaar en omgeving afval aan het verzamelen en hebben daarvoor prikstokken en zakken van de gemeente gekregen. De bovenbouw bedacht allerlei challenges.

    Tijdens deze vrijmarkt werden onder andere wafels gebakken, nagels gelakt, boeken verkocht en een paaszoektocht gehouden. Een vrouw liet haar nagels lakken door een leerling van de school. “Ontzettend leuk, heel origineel. Dit is de eerste keer in mijn leven dat iemand anders mijn nagels lakt”, laat zij Alkmaar Centraal weten. Volgens Regien Vijzelaar van het PCC Het Lyceum is dit een mooi initiatief. “Het is een leuke gezellige dag. Ik vind het heel waardevol dat we een stukje burgerschap kunnen meegeven aan onze leerlingen.”

    Alle vijf de vestigingen van het PCC deden weer mee met de actie. Bij het lyceum vonden de leerlingen het weer een geslaagde dag. “Ik vind het leuk, want het is voor een goed doel en ik doe het ook gewoon met mijn vrienden.” Op de vraag of dit beter beviel dan het normale lespakket, werd ook niet lang getwijfeld. “Jazeker, je doet weer eens iets anders.”

    Vorig jaar werd met de dag 21.000 euro opgehaald, of dat bedrag overtroffen wordt is nog maar de vraag. Het bedrag wat is binnengehaald met qr-codes is live te volgen via de actiedag website, maar met de markt is ook veel contant betaald. Volgens Regien wordt het optellen van het eindbedrag nog een behoorlijke klus. “Ik denk dat we nog wel even bezig zijn met tellen.” Op 20 april wordt om 14:30 uur op één van de vestigingen de cheque overhandigt aan Make-a-Wish.

  • Daalmeerpad in Sint Pancras vanaf 11 april dicht voor verbreding

    Daalmeerpad in Sint Pancras vanaf 11 april dicht voor verbreding

    Vanaf dinsdag 11 april gaat het Daalmeerpad in Sint Pancras op de schop. Van de Vronermeerweg tot aan de fietstunnel wordt het pad verbreed naar 3,5 meter. De werkzaamheden duren naar verwachting tot en met vrijdag 9 juni.

    Fietsers en bromfietsers zullen moeten omrijden via de fietstunnels van de Nauertogt bij het Geestmerambacht en van het Herman Gorterpad bij de wijk Vroonermeer.

  • Vaker controles op rijden onder invloed, meer aanhoudingen

    Politie Alkmaar-Duinstreek heeft dit jaar tot nu toe 127 bestuurders aangehouden voor rijden onder invloed. Daarvan hadden er 57 drugs gebruikt. Vorig jaar stonden de teller beduidend lager met 97 aanhoudingen, waarvan 32 vanwege drugs. Moet gezegd worden dat er ook vaker wordt gecontroleerd.

    “We controleren steeds vaker en ook op verschillende tijdstippen”, aldus de politie. “Bestuurders moeten zich niet alleen realiseren dat het rijden onder invloed niet kan, maar ook dat je op ieder moment van de dag gecontroleerd kan worden.”

    Vrijdagochtend werd ook weer gecontroleerd en, daarbij testte niemand positief.

  • Het veredelde dagboek van taxichauffeur Cees van Erkel; “Ik ben ervan verzekerd dat lezers een traantje wegpinken”
    Featured Video Play Icon

    Het veredelde dagboek van taxichauffeur Cees van Erkel; “Ik ben ervan verzekerd dat lezers een traantje wegpinken”

    We spotten hem meteen, de vrolijke grijns op het gezicht van Cees van van Erkel. Het is zijn kenmerk. De 65-jarige goedlachse taxichauffeur weet niet wat hem overkomt. En dan nu weer een damesduo van de streek- en regionale omroep. Hij is overdonderd door alle aandacht en gaat van het ene naar het andere interview. Van lokale taxichauffeur naar lokale superster. En dat met zijn veredelde taxidagboek. “Ik had echt zo het gevoel van: ik ga dit opschrijven en ik wil over vijf à tien jaar gewoon terug kunnen lezen wat ik toen heb beleefd en dat heeft eigenlijk een beetje een andere wending gekregen.”

    Wanneer je Cees hoort praten, heb je het al snel in de gaten. Dat accent en de wat schunnige humor, dat komt niet uit Dijk en Waard. “Feyenoord!! Ik kom van oorsprong uit Nieuwerkerk aan den IJssel, een dorpje vlakbij Rotterdam. Tot tien jaar terug heb ik daar gewoond. De liefde heeft me hier gebracht.” In de tijd van zijn migratie naar het Hoge Noorden was hij nog niet werkzaam op de taxi. “Ik werkte bij de benzinepomp in Heerhugowaard en ik had al een heel tijdje het gevoel dat het me wel leuk leek om taxichauffeur te worden.”

    “Bij die benzinepomp tankte het taxibedrijf de brandstof en de toenmalige directeur kwam er elke dag sigaretten halen. Toen heb ik daar het balletje opgegooid van: ‘Goh, zoek je nog mensen’? Toen zei hij: ‘Ja, ik kan altijd goede mensen gebruiken, dus kom maar eens langs vanmiddag.’ Toen ben ik ’s middags langs geweest en tien minuten later ben ik aangenomen.”

    Op 60-jarige leeftijd heeft hij die carrièreswitch gemaakt. Niet wetende dat het schrijverschap daar een aantal jaar later nog eens bij zou komen, want het opschrijven van al zijn avonturen kwam puur uit de grote liefde en fascinatie voor het vak. “De eerste werkdag was zó leuk. Ik kwam ’s avonds thuis, ben achter de computer gaan zitten en gaan schrijven. Dat heb ik vijf jaar gedaan. Leuke dingen, minder leuke dingen. Ik ben alles gaan schrijven. We vergeten namelijk een heleboel dingen. Dingen die we zien, dingen die we meemaken, belevenissen.”

    Cees maakt veel mee tijdens zijn werk. Zo leert hij verstandelijk gehandicapten goochelen of brengt hij mensen met spoed naar de tandarts, omdat een verkeerde hap hun gebit funest is geworden. Het zijn niet alleen de bijzondere situaties waarin hij terecht komt die het werk zo bijzonder maken, maar vooral de bijzondere gesprekken die hij heeft. Mensen vertellen aan hem net iets meer dan aan de gemiddelde taxichauffeur. “De ervaring is gewoon als jij praat en je openstelt, dan krijg je daar reactie op. Ik durf me ook kwetsbaar op te stellen. Stel dat je bij het ziekenhuis iemand ophaalt, waarvan je het vermoeden hebt dat die bijvoorbeeld kanker heeft. En als we daar over praten en ik vertel: ‘Ik ben zes jaar geleden m’n jongste zusje verloren. Drie keer kanker in drie jaar tijd.’ Als ik daar mee kom, dan heb je alle deuren opengezet dan vertellen mensen je alles.”

    Na vierenhalf jaar fanatiek schrijven was het een zwager die hem aanspoorde zijn verhalen te bundelen. “Op een verjaardag vertelde ik over mijn belevenissen en van: ‘Ja, ik schrijf het ook op.’ Toen zei een zwager van mij: ‘Laat dat eens even lezen’. Die is het gaan lezen en die belde na drie dagen van: ‘Hey, je hebt gewoon een boek in je handen. We gaan een uitgever zoeken.’ Binnen een paar maanden was het geregeld.”

    Het resultaat is zijn boek ‘Taxi Cees’ met 73 verhalen. Sommige grappig, andere verdrietig. “Ik hoop dat mensen wanneer ze het boek lezen er plezier aan beleven en ik ben er verzekerd van dat de lezers van mijn boek op sommige momenten een traantje wegpinken. Eén traantje is van verdriet en de ander waarschijnlijk van het lachen.”

    Het boek is te koop op www.taxiceesboek.nl.