De Bergense oud-wethouder Klaas Valkering en raadslid Klaas Valkering stapt uit de lokale politiek. Naar eigen zeggen is het definitief niet doorgaan van het plan Dorp en Duin een belangrijke reden voor de beslissing. Het plan kwam uit de koker van Valkering en moest voor 360 woningen zorgen bij de Egmonden. Nu de gemeenteraad heeft besloten dat het plan niet door gaat, moet aan die beslissing uitvoering worden gegeven en daar wil Valkering niet aan meewerken.
Hij overleefde als wethouder een motie van wantrouwen, maar struikelde over een zelf opgestelde campagnebrief. Werd zelfs privé een mikpunt in Bergen, maar bracht ook een paar grote plannen tot een goed einde. Nu neemt Klaas Valkering (28) afscheid van de politiek. ,,Ik ben voor rust en resultaat. Helpt het dan als ik in de gemeenteraad blijf? Nee.’’
Hij legt het uit, in Huys Egmont in het Slotkwartier, vorig jaar opgeknapt. Ook een van zijn dossiers. Maar zijn wrijving ligt ergens anders. ,,Vlak voor de zomer besloot de gemeenteraad toch niet door te gaan met het plan Dorp en Duin, een woningbouwplan voor 360 woningen bij de Egmonden. Dat was een plan van mij. Een nieuw college moet dat nieuwe besluit gaan uitvoeren. Ik wil, kan en ga dat niet doen.’’
Een andere portefeuille in het college dan? ,,Ik heb ook over het sociaal domein nagedacht. Armoede gaat me aan het hart. Maar als wethouder ben je mede verantwoordelijk voor het beleid van het college, dus ook voor de woningbouwplannen. Ik zou dan telkens tegen moeten stemmen.’’
Leeftijd
Hij stopt ook als raadslid. ,,Dat is wat breder. Ik heb het gevoel dat een meerderheid van de gemeenteraad een minder grote woningbouw-ambitie heeft dan ik. Misschien is het ook een kwestie van leeftijd. Je praat anders over woningbouw als je als eind twintiger nog bij je ouders thuis woont, dan dat je al jaren in een koophuis zit. Ik ben tien jaar geleden juist uit baldadigheid de politiek ingegaan, omdat we met een aantal leeftijdsgenoten bij elkaar zaten en vonden dat daar iets aan gedaan moest worden. En ik kom uit een andere klasse dan de meeste gemeenteraadsleden. Dan voel je de urgentie ook anders.’’
,,Zoals de meerderheid in de gemeenteraad nu ligt, denk ik dat ik daar niet bij pas. De laatste maanden merk je dat het niet werkt. Onze slogan van het CDA is: rust en resultaat. Mijn drive om woningen te realiseren botst zodanig dat je die rust niet krijgt. Helpt het voor die rust als ik in de gemeenteraad blijf? Nee. Het is tijd voor een opvolger die er fris in staat. Misschien kan die meer bereiken dan ik. En, als ik in de gemeenteraad zit, moet ik straks mijn eigen werk controleren.’’ En wegkijken, op een ander specialisme gaan zitten, dat is niets voor Klaas Valkering.
Provincie
Het zal duidelijk zijn: Valkering heeft enorm veel moeite met het besluit van de gemeenteraad, vlak voor het zomerreces, om af te zien van het plan Dorp en Duin. Dat plan zou een confrontatie met de provincie hebben betekend, die tegen bouwen buiten de bebouwde kom is. ,,Ik was verbaasd, ja. Vooral over de tegenstem van Kies Lokaal. Ik heb nog een compromis geprobeerd: eerst met de provincie praten. Zelfs dat haalde het niet. Die extra woningen zijn hard nodig. In Egmond-Binnen is dertig jaar geleden voor het laatst gebouwd. Dat kun je niet nog een aantal jaren voor je uit duwen. Egmond-Binnen heeft het al supermoeilijk. De bakker is dicht, de dokter wilde al weg maar is nog gebleven omdat het met die nieuwe woningbouw nog net rendabel zou zijn. Alles in mij verzet zich tegen dit besluit van de raad. Het is waarschijnlijk ook een voorbode voor de Scholtenlocatie. Dat plan is bij de Raad van State vanwege technische redenen afgeschoten, dat is dus te repareren. Maar ook dat zie ik niet gebeuren. En daar zijn naast de Aldi 36 woningen gepland die ook hard nodig zijn.’’
Degens
Kan hij zich voorstellen dat er gemeenteraadsleden zijn die het niet zien zitten om de degens te kruisen met de provincie? ,,Ja, dat kan ik me voorstellen. Maar voor de gaswinning in Bergen gingen we zelfs naar de Raad van State. Nu het om Egmond gaat, vinden we de provincie al te groot. Trek één lijn.’’
Zijn eigen huisvestingsprobleem is inmiddels opgelost: een half jaar geleden kocht Valkering een appartement. ,,In Bergen. Dat deed me als echte Egmonder wel een beetje pijn.’’ Het maakte een eind aan zijn status van ’enige wethouder van Nederland die nog bij zijn ouders woont’. ,,Ja, dat heb ik gecheckt bij de Wethoudersvereniging. Hen waren geen andere gevallen bekend.’’
Toeristische verhuur
Er moet woonruimte bijkomen, maar alleen bouwen is ook niet de oplossing, vindt Valkering. ,,We moeten betaalbare woningen bijbouwen, maar ook kijken naar leegstaande woningen en toeristische verhuur. Je ziet net, dat ons beleid daarin begint te werken. Maar ik heb het idee dat een meerderheid in de nieuwe raad dat weer los wil laten.’’
Rust en resultaat. De flyer voor het CDA die eruit zag als briefpapier van de gemeente en die Valkering aan het verspreiden was, heeft daar niet aan meegeholpen. Een diepe zucht. ,,Ik heb daar wat over gezegd en daar blijf ik bij.’’ Wist Klaas Valkering, de perfectionist, dan echt niet hoe de brief er uit zag voor hij hem in zo’n honderd brievenbussen heeft gestopt? ,,Echt niet. Weet je welke avond het was? Die van Dorp en Duin. Ik heb er echt niet naar gekeken. Maar ik en ik alleen ben er verantwoordelijk voor.’’
Brief
Hij vraagt zich wel eens af, hoe het gelopen was als ’de brief’ er niet was geweest. Hij stapte naar aanleiding daarvan op als wethouder. En hoewel de verkiezingsresultaten met name in de Egmonden goed waren, denkt Valkering dat het CDA anders nog beter had gescoord.
Valkering was drie jaar wethouder in een college dat wel heel vaak van samenstelling wisselde. ,,Bizar. We hebben geloof ik veertien verschillende samenstellingen gehad. De laatste tijd was ik de wethouder van de vier hete hangijzers. Dat vond ik leuk.’’ Hij neemt stukken heel snel tot zich. ,,Toen ik net wethouder was, kwam er een interpellatiedebat over de opstandige huisjes. Ik kende het dossier niet en de andere wethouder wilde op het strand wandelen. Ik had anderhalf uur om me in te lezen, stapels dossiers.’’ Het valt hem relatief makkelijk. Een fotografisch geheugen? ,,Zoiets, ik neem dossiers heel makkelijk tot me.’’
Het stelde hem ook in staat, bijna alle vergaderingen zonder soufflerende ambtenaren te doen. ,,Ik plaatste ambtenaren in de luwte. Dan zet je jezelf ook meer neer. Ze moeten niet op de ambtenaar mikken, maar op mij, vind ik.’’ Grijnst: ,,En dat is gelukt!’’
Bosjes
Ook privé werd Valkering een mikpunt, toen beweerd werd dat zijn zuster illegaal in een huisje bij haar oma woonde. ,,Er lagen mensen in de bosjes waar zij woonde, en waar ik woonde. Dat komt het heel raar dichtbij.’’
Hij zegt zich ’goed te kunnen voorstellen’ dat hij mensen op de tenen is gaan staan. ,,Je hebt een opdracht. Het is niet leuk als ze in je buurt woningen gaan bouwen, en dan komt zo’n vervelende wethouder je dat vertellen. Dan snap ik dat je op iemands tenen gaat staan. Maar het hoort bij de functie. ’’
Hij vindt dat gemeenteraden af en toe te veel op korte termijn denken en wellicht te snel de oren laten hangen naar protesterende burgers. ,,Je hebt een rol als volksvertegenwoordiger, niet als belangenbehartiger. Dat is echt heel wat anders. Ik hoop dat dat beter gaat in de nieuwe bestuurscultuur die ze voor ogen hebben.’’ Nog meer suggesties? ,,90 procent van de aandacht gaat naar de grote ruimtelijke ordening-projecten. Andere zaken zijn minstens even belangrijk. De jeugd, de vergrijzing. Voor armoede is ook altijd weinig aandacht geweest, die passage is al weer uit het akkoord gehaald.’’
Rechten
En nu? ,,Ademhalen. Ik werkte honderd uur per week. Ik geef wat adviezen, voor bestemmingsplannen, natuurbeschermingsrecht. Ik hoop rond 1 september cum laude af te studeren in de rechten. Per 1 september begin ik aan de Zuidas, bij een groot advocatenkantoor. Dat was op zich te combineren geweest met een raadslidmaatschap.’’
Komt hij ooit terug in de gemeentepolitiek? ,,Zeg nooit nooit. Maar voorlopig niet. En ik heb vertrouwen in mijn opvolging in de CDA-fractie. Ik ben best trots op wat ik achterlaat. Delversduin, de Watertoren, de Harmonielocatie, eindelijk onherroepelijk. Dat zijn mooie dingen. Waar ik het meest trots op ben, is dat de problemen met manege De Duinrand is opgelost. Ingrid Schouw kan gewoon bij haar manege wonen. Kleine dingen, daar ben ik het meest trots op.’’ En: ,,De planschades. Bergen zou voor 25 miljoen aan claims krijgen. Allemaal gewonnen. En van Frans Zomers hebben we al een hele tijd niets meer gehoord.’’
Benieuwd of dat straks ook voor Klaas Valkering gaat gelden.
