Categorie: nieuws algemeen

Burgemeester Peter Rehwinkel ging donderdagmiddag op kraamvisite bij de eerste baby die in de gemeente Dijk en Waard geboren is. Het meisje heet Jannah Omer. Ze werd op 2 januari vroeg in de ochtend geboren in haar ouderlijk huis in Heerhugowaard. Met zichtbaar plezier maakte burgemeester Rehwinkel kennis met het pasgeboren meisje en haar ouders. Hij kwam niet met lege handen, maar bracht wat cadeautjes mee. Zo overhandigde hij de ouders onder meer een speciaal geboorteboekje.

Jannah is de eerste baby die werd geboren in Dijk en Waard. Een bijzonder moment. Allereerst voor de ouders, maar ook burgemeester Rehwinkel wilde er graag op een feestelijke manier met beide ouders, vader Nihat Omer en moeder Wijdane Jabry, bij stil staan.

Voor het stel was het een verrassing dat hun dochter de eerste baby was die in Dijk en Waard is geboren. Ze waren verguld met het bezoek van de burgemeester. Rehwinkel mocht de kersverse nieuwe Dijk en Waardse inwoner meteen ook even vasthouden. “De uitgerekende datum was eigenlijk 5 januari, maar toen we enige tijd terug op vakantie waren in Turkije en daar voor een check gingen zeiden ze 1 januari,” vertelt vader Nihat. De weeën van Wijdane begonnen ’s avonds op de eerste dag van het jaar en Jannah zag in de vroege ochtend van zondag 2 januari het levenslicht.

Toen Nihat zijn dochter ging aangeven bij het gemeentehuis, werd hij een warm welkom geheten met onder meer gebak. “Maar dit was natuurlijk niet voor de geboorte van onze dochter, maar voor de ‘geboorte’ van de nieuwe gemeente Dijk en Waard. Feestelijk was het in ieder geval wel.” En de feestelijkheden zijn deze week nog niet voorbij bij de familie Omer-Jabry. Jannahs grote broer Alpaslan viert vrijdag 7 januari zijn tweede verjaardag.

Als één van de allereersten ontving Jannah het geboorteboekje van gemeente Dijk en Waard. Dit boekje krijgen komend jaar alle baby’s die geboren zijn in Dijk en Waard of daarbuiten. Burgemeester Rehwinkel: “Met dit boekje willen we ouders feliciteren en hun kleintje welkom heten in Dijk en Waard. Wij willen ze ook laten weten dat wij vinden dat iedereen, hoe groot of klein ook, zijn eigen talent heeft en kleur geeft aan onze gemeente. Samen zijn wij Dijk en Waard. Ik vind het juist daarom fantastisch dat we talent in onze eigen gemeente hebben gevonden om dit boekje te maken.”

Het boekje is gemaakt door illustrator Manon Loos van Studio Papermoon. De teksten zijn geschreven door Sarah Koning van Typisch Saar, Tekst & Redactie. Zij zijn beiden geworteld in Dijk en Waard. Behalve het boekje ontvingen de ouders van Jannah ook een luiertaart met daarop een beertje gehuld in een t-shirtje met het logo van Dijk en Waard en de afbeelding van de twee hoofdrolspelers uit het boekje.

Rutger H. is schuldig bevonden aan het doodrijden van Ilayda de Hond uit Heerhugowaard op 19 juni 2019. De 30-jarige man uit Zuid-Scharwoude wacht vijf maanden celstraf en hij krijgt zijn Porsche Cayenne Turbo niet terug. Verder is hij zijn rijbewijs anderhalf jaar kwijt. Dat wordt 30 maanden als hij weer over de schreef gaat. Tot slot moet H. totaal 22.500 euro smartengeld betalen aan de ouders en het zusje van Ilayda, plus rond 1.400 euro onkostenvergoeding.

Op de bewuste avond reed Rutger H. over de Westtangent. Hij reed te hard, samen met twee vrienden in andere auto’s, en zag bij de kruising met de Abe Bonnemaweg een overstekende fietsster te laat. De toen 15-jarige Ilayda werd geschept en belandde een stuk verderop op de weg. Ze was op slag dood.

De strafeis was acht maanden cel en drie jaar rijverbod. De advocaat van H. pleitte voor vrijspraak voor het ‘zeer noodlottige ongeval’, omdat hem geen roekeloos over zeer onvoorzichtig rijgedrag verweten zou kunnen worden. De snelheid waarmee H. reed was niet goed vast te stellen, en hij zou op het moment van het ongeval niet meer met zijn telefoon in de weer zijn geweest, zoals eventjes daarvoor nog wel. Bovendien stelde de verdediging dat Ilayda in donkere kleding en zonder fietslicht overstak.

De rechtbank erkent dat niet vast te stellen is of H. nog met zijn mobieltje bezig was, en hoe hard hij precies reed, maar wel dat hij “onverantwoord hard” reed. Aan de hand van camerabeelden van de McDonald’s zo’n 370 meter terug, wordt geschat dat H. en zijn twee vrienden op die plek boven de 110 km/u reden.  Aan de hand van de afstand van de botsing tot waar Ilayda werd aangetroffen, en resultaten uit botsonderzoeken, worden “snelheden tussen 80 en 106 km/u relatief het meest waarschijnlijk” geacht. Uit onderzoek ter plekke werd bepaald dat H. nét op tijd stil had kunnen staan, als hij 50 km/u had gereden en goed had opgelet. Ook als het slachtoffer zonder licht reed.

H. verklaarde zelf dat hij remde bij de kruising voor het rode verkeerslicht – zijn remlichten zijn op de beelden te zien – en weer gas gaf toen het op groen sprong. Hij erkent dat hij op het moment van de aanrijding “mogelijk wel iets te snel” reed. “Ik gaf gas bij en ineens zag ik iets in mijn ooghoek. Ik remde, maar het was al te laat”, zie hij tijdens een eerdere zitting. Tijdens de zitting op donderdag was hij niet aanwezig. Ook de ouders en de zus van Ilayda niet.

De rechtbank oordeelde dat het rijgedrag niet valt onder de zwaarste schuldgradatie ‘roekeloosheid’, die grenst aan opzet. Wel heeft H. ‘aanmerkelijk onvoorzichtig en onoplettend’ gereden. Dat het slachtoffer mogelijk door rood was gereden, doet daar niet aan af, aldus de rechter.

Mike de B. (20) is schuldig verklaard aan het medeplegen van de ramkraak op 23 juni in zijn woonplaats Obdam. Hij krijgt twaalf maanden celstraf, waarvan vier maanden voorwaardelijk met bijzondere voorwaarden, minus zijn voorarrest. Hij zit al vast sinds zijn aanhouding. De ramkraak werd gepleegd met een bestelbus die was gestolen bij hotel-restaurant De Gouden Karper in Ursem. De B. is vrijgesproken van deze diefstal.

Op 23 juni werd om 03:23 uur een Fiat Ducato met Duits kenteken gestolen bij De Gouden Karper in Ursem. Hierin zaten diverse gereedschapskoffers. Uit data van de boordcomputer blijkt verder dat de bus van 03:34 tot 03:50 uur bij het toenmalige woonadres van De B. heeft stilgestaan. Daarna is een retour rit gemaakt naar de locatie van de ramkraak, waaruit het bedrijf nog een aantal kisten met gereedschap werden gestolen. Na terugkomst werd de bestelbus niet ver van De B.’s toenmalige woonadres is gedumpt en later aangetroffen.

De Obdammer ontkende zijn betrokkenheid. Hij beweerde dat iemand hem via Snapchat om hulp had gevraagd bij het tijdelijk opslaan van spullen. Die zou met een tweede persoon twee keer bij hem langs gegaan zijn en hij zou niet hebben geweten dat de spullen gestolen waren.

Camerabeelden van een omwonende, samen met een rammelende verklaring, bewijzen volgens de rechter het tegendeel. Een persoon rende vanaf de Fiat naar de het woonadres van De B. en ging snel naar binnen, voordat de bestuurder achterom naar de schuur reed. Uit niets blijkt dat iemand de voordeur voor deze persoon opendeed. De rechter stelt dat de rennende persoon De B. was en dus betrokken was zelf ‘de tweede’ persoon was.

Wie de medepleger is wilde De B. niet loslaten.