Categorie: nieuws algemeen

Hij had er al rekening mee gehouden dat misschien niemand zou komen. Gelukkig had Rik Rullmann (29), medewerker van bibliotheek Kennemerwaard in Alkmaar, een back-up plan. “Ik dacht, als er niemand komt, ga ik gewoon mijn eigen hoofd printen. Mijn eigen freaky projectje.”

“Ik had het er spontaan over met een collega: waarom is er eigenlijk geen Prutshub voor volwassenen?”, vertelt Rik over het ontstaan van het plan. “Als ik de kinderen iets uitleg tijdens de Prutshub, zijn er toch altijd twee of drie volwassenen die even om het hoekje kijken. Af en toe sta ik dan met een ouder te praten die ook wel wat wil proberen. Volwassenen willen soms ook gewoon even kind zijn.” Een nieuw concept was geboren.

Biebgangers, zeker ouders met jonge kinderen, kennen de Prutshub misschien wel. Eén middag per week kunnen kinderen met moderne techniek ‘prutsen’. Interactieve spellen, robots aansturen met een tablet, noem maar op, om zo op een laagdrempelige manier kennis te maken met digitale apparaten. Maar deze zomer kunnen ook grote mensen hun technische hart ophalen: bibliotheek Overdie organiseert drie dinsdagochtenden voor het eerst de Prutshub voor volwassenen. “Het is een uitprobeersel.” En daar moest Streekstad Centraal natuurlijk even een kijkje bij nemen. (tekst loopt verder onder foto)

De kindertoegankelijke robotjes die normaal staan uitgestald bij de Prutshub, hebben even rust vandaag. Rik kijkt naar het grote apparaat dat op de tafel voor hem staat. “Maar deze 3D-printer is wel spraakmakend, een gespreksstarter”, zegt hij enthousiast. Hij heeft hem “met man en macht” naar Overdie gebracht, hopend dat het kwetsbare ding de autorit zou overleven, zodat hij het vandaag eens aan de grote mensen kon laten zien.

Maar het blijft leeg, in het Overdiese biebje. Iets waar Rik al rekening mee hield, bij zo’n eerste keer. “Daarom heb ik gisteren mijn hoofd gescand met een 3D-scanner en die kunnen we zo gaan printen.” Wijzend naar de details van zijn gezichtscontouren op het scherm, begint de printer al flink te blazen – “opwarmen.” En dan wiebelt het pinnetje over het oppervlak, sporen zwart plastic achterlatend, het begin van Riks hoofd. “Het wordt een sleutelhanger”, licht hij met een glimlach toe. “Voor mijn vriendin.” (tekst loopt verder onder foto)

Een klein hoofdje uitprinten blijkt echter een dik uur te duren. “Dus dan moet je deze proberen.” Rik grijpt een hoes en haalt er een VR-bril uit. “Kinderen vinden het leuk om hier spelletjes op te spelen, gaan ze in een achtbaan. Maar één spel is echt heel tof, dat heet: Keep talking and nobody explodes.” Oftewel: ontmantel een bom, VR-style, met de hulp van een ander.

De bril gaat op, biebboeken verdwijnen en de ruimte transformeert in een kantoor, met een tikkend koffertje op de net-echte tafel. De daaropvolgende tien minuten volgt een mengeling van verwondering, milde paniek, verwarring en een astmatische lachbui, waarbij Streekstad Centraal er alles behalve in slaagt de bom te ontmantelen. Een revanche is onvermijdelijk, bij de volgende Prutshub.

Terwijl de 3D-printer nog vol overgave met Riks hoofd bezig is, komt de ochtend aan zijn eind. Nee, erg is het niet dat er niemand gekomen is, vindt Rik. “Wel goed om na te denken hoe de Prutshub voor volwassenen meer in de spotlight komt.” Maar Rik heeft in ieder geval zijn hoofd. Hij is blij, zijn vriendin waarschijnlijk ook, net als Streekstad Centraal, dat vandaag weer even kind mocht zijn.

Het tekort van één leraar deed de Driessenschool bijna de das om, maar dankzij de dorpsraad van Grootschermer stevent het schooltje met 42 leerlingen nu af op een zelfstandige toekomst. Er is een intentieovereenkomst getekend met scholenkoepel ISOB. De basisschool gaat uiterlijk vanaf 1 augustus 2025 op eigen houtje verder. “Hopelijk kunnen we laten zien aan andere kleine scholen in Nederland dat je nooit moet opgeven.”

Een half jaar na de teloorgang van de Sint Michaëlschool in Zuidschermer leek de W.J. Driessenschool eenzelfde lot beschoren. De basisschool kwam een leerkracht tekort en volgens de dorpsraad zorgde de houding van ISOB ervoor dat de school vijftien nieuwe leerlingen misliep.

Ouders kozen voor zekerheid en de scholenkoepel besloot dat de Driessenschool moest fuseren met De Overhael in Driehuizen. Eigenlijk moest sluiten. Maar nu heeft ISOB getekend voor zelfstandige voortzetting zonder de koepel. “Daar zijn we erg blij mee”, zegt Jan Wind van de dorpsraad tegen NH Nieuws, mediapartner van Streekstad Centraal. (tekst gaat verder onder foto)

“Wij hebben ons afgelopen jaar erg verdiept in het onderwijs”, vertelt Jan. “De tendens is landelijk dat kleine scholen verdwijnen. Het moet in het onderwijs groter en groter.” Dat is volgens de dorpsraad dramatisch voor de leefbaarheid van kleine dorpen. “Kinderen kunnen hier in veiligheid opgroeien en gaan hier dan bijvoorbeeld ook naar de sportclub. Als ze in een ander dorp naar school gaan is de kans ook groot dat ze daar dan bijvoorbeeld gaan voetballen. Dan heb je straks ook geen voetbalclub meer.”

De intentieverklaring biedt de dorpsraad een jaar om de overname van ISOB voor te bereiden. “Daar komt een hoop bij kijken”, licht Jan Wind toe. “We nemen bijvoorbeeld de leraren over en willen ook weer beginnen met kinderopvang. Dat was helaas ook verdwenen uit Grootschermer.” En dat alles onder een nieuw, bevlogen schoolbestuur. “Dat moeten mensen zijn met een groot hart voor het dorp.”

Jan heeft er het volste vertrouwen in dat die worden gevonden. “We voelen de steun vanuit de gemeenschap en ook vanuit de politiek, dus we hebben erg veel vertrouwen in de toekomst van onze school.”

Bewoners van de wijk De Horn in Alkmaar zaten te springen om een geluidsscherm langs de N245. Maar nu het ding er min of meer staat, is niet zozeer het geluid maar het enthousiasme flink gedempt. Vooral in de omgeving van de Treilerstraat. Daar staat namelijk een omvormer bij de geluidswal en die maakt – vooral als het zonnig is – een hoop herrie. De gemeente heeft inmiddels beterschap beloofd.

Bij zonnepanelen horen omvormers, bij honderden zonnepanelen horen gróte omvormers. De omvormers of transformatoren van het geluidsscherm langs de N245 zijn luchtgekoeld. Als de zon volop schijnt, schakelen de ventilatoren in en dat maakt een hoop herrie.

Eén van die trafo’s staat niet ver van de huizen aan de Treilerstraat. “Ikzelf woon er gelukkig ver genoeg vanaf, maar mijn achterbuurvrouw zegt dat ze helemaal gek wordt van het gezoem de hele dag. Dat kant toch niet?”, vertelt bewoner Joost Rijnsent aan Streekstad Centraal. En ze is volgens hem zeker niet de enige. (tekst gaat verder onder de foto)

Gemeente Alkmaar werkt inmiddels aan oplossingen. “Dat de koeling zoveel geluid zou maken was ons niet bekend”, laat een woordvoerder weten. “Ook komen bepaalde zaken pas aan het licht na plaatsing, zoals de weerkaatsing van het geluid en hoever het draagt. De gemeente is oplossingen aan het uitwerken en aan het testen.”

Aan de kant van de huizen is een geluiddempende laag om de omvormer geplaatst. Maar het geluid reflecteert aan de achterkant  via de betonnen wand de wijk in. Aan de wand komt daarom ook geluiddempend materiaal en ook bovenop de koeling, aldus de woordvoerder. “Hierna wordt bepaald of het geluid nog duidelijk hoorbaar is en of verdere actie nodig is.”

Rijnsent moet het allemaal nog maar zien. Of eigenlijk horen. “Mijn buurman zit in die business en die zei dat je ook trafo’s hebt met koelelementen erin. En je hebt van die transformatorhuisjes van Liander midden in de wijken, die hoor je niet. Waarom niet een betonnen gebouwtje?”

Hij merkt in de wijk dat er sowieso nogal wat teleurstelling is over de geluidswal. “Voor de buurt lijkt eerder een energieopwekkend scherm met een beetje geluidsreductie.” Volgens hem is er bij sommige delen helemaal geen afname en klagen bewoners van de Wielingenweg over juist méér geluid vanaf de weg. “Maar de gemeente zegt dat dat niet kan en verwijst naar berekeningsmodellen.” (tekst gaat verder onder de foto)

De buurtbewoner is ook niet blij met alles rond het geluidsscherm, letterlijk en figuurlijk. Het is er nog niet netjes en ergens zit (nog) openingen onder de geluidswal. Laatst zag een buurvrouw kleine kinderen over de vangrail hangen om te kijken naar het passerende verkeer. Maar wat Rijnsent nog het meeste stoort is de gebrekkige communicatie van de gemeente, ook via de bouwapp.

Zo was er volgens hem geen overleg over de locaties van de transformatoren, wordt niet of slecht op klachten gereageerd of worden mensen dan doorverwezen naar Stadswerk. “Ja, pas als de media er aandacht aan besteedt, dan communiceren ze. Dat is toch raar? Bewoners zijn geïrriteerd en gefrustreerd. Ik vind dat de gemeente heel slecht communiceert. Ik vind het iets heel bijzonders.”