Alfred en Pauline Keizer betrokken in de zomer van 2017 een pas gerenoveerd huurhuis in de Alkmaarse wijk De Mare. De buurman bleek echter allesbehalve blij met hun komst. Een langslepende burenruzie ontvouwde zich al vrijwel direct, met daarbij extreme geluidsoverlast. Inmiddels slaapt het echtpaar al twee jaar niet in hun eigen bed, omdat ze onvoldoende medewerking krijgen van instanties.
Vanaf de eerste dag was het raak. De buurman zette midden in de nacht een boor tegen de muur van hun slaapkamer. Het echtpaar verwachtte dat het met overlast van de renovatie te maken had en besloot het daarom maar even te laten rusten. “We dachten ach, die man heeft vast overlast gehad van de verbouwing. Hij trekt wel bij”, vertelt Pauline aan mediapartner NH Nieuws.
Maar dat gebeurde niet. De overlast werd alleen maar erger. Het stel besloot alle muren en ramen aan de zijde van de buurman, en schermen in de kamer, te bedekken met geluidswerend folie. Ook probeerden ze te slapen in andere kamers, zelfs in de schuur. Maar niets gaf de hoognodige rust. “We hebben een camera hangen en hebben op beelden gezien dat hij ’s nachts met een zaklamp aan het zoeken is. Hij weet ons elke keer weer te vinden en dan verplaatst het geluid zich weer. Er is geen ontkomen aan.”
Ze denken dat de buurman, een gepensioneerde geluidstechnicus, gebruik maakt van geluids- en trillingsapparatuur om hen te treiteren. “Soms trilt het hele huis. We horen zoemende geluiden. De ene keer zijn het hele rare lage tonen en dan weer heel hoog. Dat gaat dan uren en uren door”. Eén keer werd hij betrapt en heeft de wijkagent direct een speaker in beslag genomen, die naar de woning van de Keizers gericht stond. Dat was in maart 2019.
Ondanks aangifte, bemiddelingen via Woonwaard, de GGZ, de politie en een slepende rechtszaak is de situatie onveranderd gebleven. Ook geluidsmetingen van een onafhankelijk adviesbureau, die uitwezen dat 75 procent van de overlast daadwerkelijk van de buurman kwam, mocht niet baten. De buurman weet hoe de rechtsgang telkens te vertragen.
Al twee jaar huren Alfred en Pauline een vakantiehuisje of een standplaats bij (boeren)campings. Nu staan Alfred en Pauline met een caravan achter de schuur van een boer, maar daar moeten ze volgende maand weg. “Ook de spaarcentjes raken op. Onze kinderen hebben geen ruimte om ons op te vangen. We krijgen ook geen korting op de huur, ondanks dat we er al meer dan twee jaar niet hebben geslapen.”
Het stel is de wanhoop nabij en hun gezondheid is sterk achteruit gegaan. “We ervaren zoveel verschillende klachten. Ik slik nu hartmedicatie terwijl ik geen hartpatiënt ben”, zegt Pauline. Ze maakt zich vooral ernstige zorgen om de gezondheid van haar man, vanwege zijn diabetes en hartklachten: “Laatst werd hij afgevoerd met de ambulance omdat ze bang waren dat hij een hartaanval zou krijgen. Zijn klachten verdwenen in het ziekenhuis. Eigenlijk al toen hij hier de hoek om was.”
Twee andere buurmannen erkennen het probleem van de Keizers. “We bemoeien ons er liever niet mee, maar die man heeft met niemand goed contact. De vorige buurvrouw had ook altijd ruzie met hem, alleen zij pakte hem wel aan. GGZ heeft deze man hier geplaatst. Woonwaard weet dondersgoed wat ze in huis hebben gehaald, maar de instanties doen niets.”
“Als slachtoffers worden wij totaal niet serieus genomen. Er is geen rechter geweest die ons heeft gevraagd hoe het nou precies zit”, zegt Alfred. “Onze buurman moet het huis uit, maar krijgt van de rechter uitstel na uitstel. Het interesseert die rechter helemaal niets dat wij volgende maand op straat staan.” Ze zijn niet van plan terug te keren, voordat de buurman is vertrokken. “We worden knettergek in dit huis.”
Woonwaard zegt de zaak zeer serieus te nemen, maar doet verder geen uitspraken omdat de zaak bij de rechter ligt. GGZ vertelde NH Nieuws volgende week op de situatie te reageren.
