‘Ikea-handige’ vrijwilligers gezocht. Het Transferium in Heerhugowaard breidt het aantal opvangplekken voor Oekraïense vluchtelingen uit door 27 kamers te bouwen in de gymzaal. De bewoners van het Transferium steken zelf de handen uit de mouwen, maar ze kunnen wel wat hulp gebruiken. “Ook mensen die het leuk vinden om de kamers in te richten en mensen met groene vingers worden van harte uitgenodigd.”
De oorlog in Oekraïne duurt al langer dan twee jaar en het einde lijkt nog lang niet in zicht. In mei opende Rusland een nieuw front in het noordoosten van het buurland. Nog steeds komen Oekraïners naar Nederland, vooral mensen die zich bij eerder gevluchte familieleden voegen, waaronder mannen die tegen het Russische leger vochten. Daarbij komt dat het voor steeds meer gastgezinnen niet meer te doen is om Oekraïners nog onderdak te bieden.
Op dit moment verblijven zo’n 320 Oekraïners in het Transferium aan De Vork. Om er meer te kunnen huisvesten, laat gemeente Dijk en Waard 27 kamers bouwen in de gymzaal. De huidige bewoners krijgen voorrang op nieuwkomers bij de verdeling van de kamers. “Zo kunnen jongeren een eigen plekje krijgen en grote gezinnen worden verdeeld over meerdere kamers.” (tekst gaat verder onder de foto)
Het is maart 2022. De oorlog in Oekraïne is net begonnen. Het Transferium wordt voorbereid op de komst van mensen die het land ontvluchten. (foto: Streekstad Centraal)
De afscheidingen staan inmiddels, maar er moet nog veel gebeuren aan de inrichting. “Er liggen bouwpakketten klaar van de Ikea voor diverse meubels en bedden. Die moeten alleen even in elkaar worden gezet. Uiteraard worden de bewoners zelf gevraagd om te helpen maar we kunnen nog wel wat handige types gebruiken!”
Het Transferium zoekt vrijwilligers die bereid zijn om in de tweede helft van juni meerdere dagen te komen helpen. Denk aan het in elkaar zetten van Ikea-meubels en het leefbaar maken van de kamers. “Wij zorgen voor genoeg eten en drinken en onze eeuwige dank!”
Aanmelden kan via 06 – 43 46 96 61 of het e-mailadres transferium@dijkenwaard.nl.
Met de kinderen over het Kabouterpad of in de Zonnetrein langs mooie uitzichten. “Het buitencentrum is de huiskamer van de Schoorlse Duinen.” Een plek waar anno 2024 duizenden bezoekers langs komen. Maar dat is niet altijd zo geweest: “Toen ik er kwam werken waren er nog helemaal geen activiteiten.”
Vandaag op de kop af 44 jaar geleden werd het Buitencentrum Schoorlse Duinen geopend. Het heette toen Bezoekerscentrum Het Zandspoor. Dat moest anders. “Het had een treinmuseum kunnen zijn”, vertelt Patricia van Lieshout van Staatsbosbeheer. De naam moest duidelijker en werd daarom veranderd naar Buitencentrum Schoorlse Duinen. Na de naamswijziging en de renovatie in 2010 werd het een plek waar veel activiteiten worden georganiseerd om zo de bezoekers kennis over de natuur mee te geven.
Er werden vroeger nog helemaal geen activiteiten georganiseerd van het toenmalige bezoekerscentrum het Zandspoor. Ondertussen is het gebouw gerenoveerd en heeft een nieuwe naam gekregen. (foto: aangeleverd)
Inmiddels is het het drukst bezochte Staatsbosbeheer bezoekerscentrum van Nederland. Jaarlijks komen er ruim 350.000 bezoekers over de vloer. En dat is volgens Patricia – die er al 25 jaar werkt – niet zo gek. “Het is hier zo mooi.” Vooral de variatie vindt ze leuk: “De dennenbossen, de heide, het strand en vooral de hoogte verschillen.” Patricia is er voorlopig nog niet op uitgekeken. “Vanochtend zag ik de zon hier nog opkomen. Dan heb je zo’n mooi uitzicht.”
Patricia werkt al 25 jaar bij Staatsbosbeheer en heeft nog in het oude gebouw gewerkt. Een inkijkje in 2009. (foto: Aangeleverd)
Maar het allerleukste vindt Patricia het om de blije bezoekers te zien. “We willen mensen de liefde voor natuur meegeven.” Er staan continu nieuwe activiteiten op de planning. Het open houden van het buitencentrum gaat namelijk niet vanzelfsprekend. Ze moeten het zonder subsidie en financiële steun van het Staatbosbeheer doen. “We draaien volledig op eigen inkomsten uit activiteiten, de winkel, zaalverhuur, betaald parkeren en horeca”, legt Patricia uit. En dat maakt het natuurlijk extra bijzonder.
Een vernielzuchtige brand in de geitenstallen van zorgboerderij De Klompenhoeve, maakte de verslagenheid in juni 2023 compleet. Even hiervoor was namelijk al besloten dat de hoever zorginstelling moest sluiten. Maar nu is er licht aan het einde van de tunnel: voor de helft van de medewerkers is elders een nieuwe werkplek gevonden én de favoriete dieren van de cliënten mogen op blijven.
Geen lokaalberoemde geitenkaas meer oppikken of verkopen bij De Klompenhoeven; het was onwerkelijk voor zowel klanten, cliënten en medewerkers van de zorginstelling. Nadat in april 2023 werd besloten dat het bedrijf dicht moest omdat het al jaren verlies zou lijden, brak ook nog een brand uit die de stallen van de geiten compleet verwoestte. De Klompenhoeve werd per direct gesloten en 250 geiten kregen een nieuw huis. (tekst loopt door onder foto)
De brandweer kon voorkomen dat het vuur oversloeg naar bijvoorbeeld de appartementen op het terrein, maar de grote geitenschuur was totaal verwoest (foto: NH Nieuws / Maaike Polder)
“De geiten die hier nog lopen, zijn al op leeftijd of waren niet geschikt voor overname”, laat oud-kaasmaker Marco Tromp weten. Ook lievelingsgeiten van cliënten, mochten blijven. “We richten ons momenteel op de herbouw van een fantastisch dagbestedingsgebouw op de plek van de voormalige stal”, laat clustermanager Gert-Jan Weel weten.
De zuivelafdeling van De Klompenhoeve moest dicht, maar voor vier van acht mensen die hier werkten, is een nieuwe externe plek gevonden. Het sluiten van zijn afdeling doet Tromp nog steeds zeer. Tot de laatste snik verzorgde hij de kazen binnen de zorginstelling. “Ik heb er nog steeds geen vrede mee”, maar een plekje kan hij het wel geven. “Het is goed zo.”
“Poetsen, poetsen. Ja, zo gaat ‘ie goed.” Er komt rook uit een kies. Met de levensgrote tandenborstel wordt verder gepoetst. Een doek valt naar beneden. ‘Centrum Bijzondere Tandheelkunde NH’. Zaterdag werd het provinciale centrum geopend in Heerhugowaard. Een plek waar mensen komen, die niet bij de ‘normale’ tandarts terecht kunnen. “Het Noordwest Ziekenhuis wilde onze afdeling niet meer. Het streven is dat we hier nooit meer weggaan.”
Een groot feest, daar had het wel wat van weg. De opening van het nieuwe tandheelkundig centrum aan de Beukenlaan in Heerhugowaard. Podium, partytent, en niet te vergeten de brownies van Brownies & Downies. Enthousiaste medewerkers lopen met schalen rond. “Wilt u er nog één?”, vraagt een van hen. Ook zijn hapjes te vinden op de tafels. De bekende nootjes, maar ook de nodige groentesnacks. “Ze moeten als tandartsen natuurlijk een goed voorbeeld geven”, zegt een vrouw, wijzend naar de bloemkooltjes. (tekst gaat verder onder de foto)
Naast de bekende nootjes, waren er ook verschillende groentesnacks.
Bestuurder Fenna Eefting van Vogellanden stapt het podium op. “Welkom allemaal.” Het heeft even geduurd voordat de nieuwbouw werd gerealiseerd, benadrukt Eefting in haar speech. Drie jaar geleden was er grote onrust onder patiënten én medewerkers van de polikliniek Bijzondere Tandheelkunde van het Noordwest Ziekenhuis. Veel patiënten dreigden op straat te komen en een petitie werd opgestart. Maar dat niet alleen. Het mogelijk verdwijnen van de polikliniek zorgde voor vragen in de Tweede Kamer. SP’er Maarten Hijink voelde de minister aan de tand over de mogelijke sluiting.
“We weten nog steeds niet waarom het ziekenhuis ons niet meer wilde”, vertelt tandarts Aniek Eijsink. “Echt iedereen kwam in actie. En we kregen ook de verzekeraars mee.” Eijsink was een van de trekkers van het project. Ze wordt tijdens de opening dan ook veelvuldig in het zonnetje gezet. Vanaf maandag is ze de medisch eindverantwoordelijke. (tekst gaat verder onder de foto)
Ook kinderen en volwassenen die grote angst hebben voor de tandarts, kunnen in het gespecialiseerde centrum terecht.
Wie ook in het zonnetje wordt gezet, is de 88-jarige Peter Bak. “Hij is de oorspronkelijke oprichter van het centrum in Alkmaar”, zegt bestuurder Eefting. Bak was jaren geleden in Amerika en deed een ontdekking. “Alle tandheelkundige specialisaties zaten onder één dak”, vertelt de gepensioneerde kaakchirurg aan Streekstad Centraal. “Ik ben naar de directie van het ziekenhuis gegaan en zei: ‘Jullie weten het nog, maar in de ruimte die nog vrij is, komt een tandheelkundig centrum’.” De tachtiger lacht: “Zo is het allemaal begonnen.” (tekst gaat verder onder de foto)
Aan Peter Bok en Fenna Eefting de schone taak om de poetsers aan te moedigen. Met resultaat.
Na de officiële opening is er muziek van een brassband. Klassiekers als ‘Waar is het feestje?’, ‘Leef’ en ‘Het is een nacht’ komen voorbij. Wij nemen een kijkje in het gespecialiseerde centrum. In een van de behandelkamers staat tandarts Amy Veldt. Op het eerste gezicht ziet de ruimte er niet veel anders uit dan bij een ‘normale’ tandarts. “Maar kijk eens naar de deur, daar kunnen ook grote rolstoelen door”, zegt ze. Ze wijst naar de behandelstoel. “En deze kunnen we ook verplaatsen. We hebben ervoor gezorgd dat zoveel mogelijk kan in deze kamers.”
Ook is er gespecialiseerd personeel, vertelt Veldt. “We hebben allemaal naast de tandartsopleiding, ook een extra opleiding gevolgd. Bijvoorbeeld angstbegeleiding of gehandicaptenzorg.”
“Dat hier zoveel mensen zijn, geeft wel aan hoe belangrijk deze zorg is”, benadrukt bestuurder Eefting. “Er zullen heus nog wel problemen komen, maar we hebben zo’n goed en flexibel team.” Naast de partytent staat een vrouw. “Ik heb nog nooit zo’n opening meegemaakt.” (foto’s: Streekstad Centraal)
“Dit is niet normaal joh. Wat je hier allemaal ziet, dat is gewoon absurd”, zegt Peter Stam. Voorzitter van Duinlandjesvereniging De Noord. Hij kijkt om zich heen. De lankies in Egmond aan Zee staan nog altijd blank. En dat betekent dat het tuinseizoen letterlijk en figuurlijk in het water valt. Met de inzet van pompen wordt gehoopt dat het volgend jaar beter wordt. “De duinen zijn zo ongelofelijk verzadigd. We zitten nagenoeg op hetzelfde peil als in februari.”
Al ruim twee eeuwen wordt groente verbouwd op de lankies in Egmond aan Zee. Er zijn honderden volkstuintjes verspreid over zeven valleien ten noorden van het dorp. “Het is cultureel erfgoed”, benadrukt Stam in gesprek met NH, mediapartner van Streekstad Centraal.
Al maanden kampen de Derpers met ondergelopen lankies. Er valt niets aan groente te verbouwen. “Je mag best weten dat er onder ons flink gemopperd wordt. Mensen willen dat er iets tegen het water gedaan wordt. Zolang ze daar niets van zien, zorgt dat voor onbegrip.” (tekst gaat verder onder de foto)
De tuinen zijn nu het domein van eenden en kikkers. (foto: NH Media)
Maar een mogelijke oplossing is nabij. Mogelijk, want zekerheid is er niet. “We gaan via geulen of leidingen de landjes met elkaar verbinden, zodat het water naar het westen stroomt, en dan pompen we het richting de zee. Gebiedsbeheerder PWN en de gemeente steunen ons plan.”
Stam heeft de hoop dat het wegpompen van water gaat zorgen voor een tijdelijke oplossing. Maar voor de langere termijn is die er nog niet. Gevreesd wordt dat de landjes door de klimaatverandering en het steeds extremere weer vaker onder gaan lopen. “En wij hebben de wens dat hier nog zeker door een volgende generatie getuinierd kan worden. Dus moet er een structurele oplossing komen.” Er is zelfs contact met de Wageningen University.
Want zo stelt Stam, het gaat om veel meer dan alleen tuinieren. “Het is echt een ontmoetingsplek, ook voor nog echt oude Derpers. Er is hier altijd veel reuring, gezelligheid, je maakt een praatje of helpt elkaar. Maar er is hier nu niemand, het is stil en verlaten. Dit is echt ongekend.”
Naar school fietsen, maar vervolgens lange tijd moeten stilstaan omdat je niet durft over te steken. De negenjarige Nila en Anouk voeren actie voor een veiligere oversteekplaats. Hun moeders dragen ook hun steentje bij en zijn inmiddels een petitie gestart. “Auto’s rijden daar met vijftig kilometer per uur voorbij en vaak zelfs harder.”
Het is een bekend beeld. Kinderen, ouderen en scholieren maken tijdens de spits gebruik van het Herman Gorterpad. Richting de school of het winkelcentrum in De Mare. Op de kruising met voorrangsweg Multatulilaan is het daarom regelmatig een gekkenhuis, benadrukt moeder Racheli.
Er komen regelmatig gevaarlijke situaties voor op de kruising. Zo moest Nila uitwijken voor de meneer die rechtsaf wilde slaan. (foto: Aangeleverd)
“Iedereen snijdt elkaar af, omdat je anders nooit kan oversteken”, vertelt ze aan Streekstad Centraal. Door de drukte op het kruispunt ontstaan er regelmatig gevaarlijke situaties. “Kinderen staan in de berm te wachten, omdat er ophopingen ontstaan bij de haaientanden.”
Dat het zo druk is verbaast de moeders niet. “Er was hier niet zo lang geleden nog een weiland”, vult moeder Nikie aan. Ondertussen is Vroonermeer gebouwd. Een woonwijk met honderden huizen. Om daar weg te komen moeten fietsers over het kruispunt. Een andere route naar De Mare is namelijk niet. Dat is ook te merken nu de fietstunnel voor onbepaalde tijd is afgesloten. De fietsers moeten nu een flink stuk omrijden.
Nila en Anouk hebben door de buurt flyers opgehangen om zoveel mogelijk mensen de petitie te laten tekenen. (foto: Aangeleverd)
“Als de gemeente toch al met de fietstunnel bezig is, kunnen ze gelijk een oplossing bedenken voor de kruising”, zegt Nikie. Op initiatief van Nila en Anouk is er een petitie gestart. De kinderen hebben flyers uitgedeeld en maken vlogs om te laten zien aan de gemeente. “We willen dat het een veilig oversteekpunt wordt.”
“Voor hoelang blijft hij gesloten?”, vraagt een fietser voordat hij leest wat er op het fel gele bord staat: ‘Voor onbepaalde tijd’, staat erop. Met hekken en waarschuwingslint is het Herman Gorterpad in Alkmaar donderdagmiddag afgezet. Toch maken fietsers, brommerrijders en voetgangers nog gebruik van de tunnel. “Ik ga toch een poging wagen.”
Het Herman Gorterpad is een belangrijke fietsverbinding. Veel kinderen maken er gebruik van om naar school te gaan. Zo sjeest een jongen op zijn fiets over het gras en hobbelt over de stoepranden. “Het is net een parcours!”, roept hij naar zijn vriend. Dat terwijl de fietstunnel niet zonder reden is afgesloten. (tekst gaat verder onder de foto)
Het hek is aan de kant geschoven. Er wordt veelvuldig gebruik gemaakt van de officieel afgesloten tunnel. (foto: Streekstad Centraal)
Al snel werd gedacht dat de fietstunnel onder de Schagerweg (N245) onveilig is, maar dat is niet het geval. Het gaat om het geluidsscherm dat over het pad hangt. Tijdens een periodieke inspectie zijn scheuren in het scherm gevonden. “De constructie is aan het bezwijken”, laat de gemeente weten. “De nadere oorzaak wordt onderzocht.”
Eigenlijk is de tunnel dus afgesloten, waardoor mensen een heel stuk om zouden moeten rijden. Lopend is het niet te doen tenzij je een wandeltocht maakt. Via de Daalmeertunnel naar het noorden, of over de Drechterwaard en door het tunneltje tussen de Kreekwaard en de Grevelingen. Binnenkort komen er borden met de omleidingsroutes.
Inmiddels heeft Stadswerk ervoor gezorgd dat mensen niet meer eenvoudig onder het geluidsscherm door kunnen. “De hekken werden opzij geschoven en na signalen daarover hebben we die net na de spits zo kunnen fixeren dat wel duidelijk is dat je er echt niet onderdoor zou willen lopen”, laat directeur Peter Mol via sociale media weten.
‘Even’ een pakketje wegbrengen; sinds februari 2024 is het voor de bewoners van Bergen makkelijker gezegd dan gedaan. Steeds meer pakketservices stoppen ermee. En sinds het sluiten van het enige postkantoor in het dorp, is Schoorl de dichtstbijzijnde plaats voor pakketverkeer. De gemeente besloot hierop PostNL te benaderen om een nieuwe locatie in Bergen te zoeken. En die lijkt bijna gevonden.
“Hoewel wij er als college niet over gaan, vinden we het een zorgelijke ontwikkeling”, schreef de het college van B&W eind maart, als een reactie op de raadsvragen over het verdwijnen van het laatste postagentschap in Bergen, Tabaksspeciaalzaak Drieënhuizen. Op dat moment is het echtpaar Drieënhuizen al twee maanden gestopt met hun PostNL-punt. “Het werk werd te zwaar, tegen een te geringe vergoeding per pakket.”
Omdat eerder Klushuis Bergen en Albert Heijn al stopten met een pakketservice, zit er voor Bergenaren niks anders op dan uit te wijken naar Schoorl. “Een locatie die nauwelijks met het OV te bereiken is, wat bezwaarlijk is voor oudere of mindervalide dorpsgenoten.” Een postkantoor houdt de kern Bergen leefbaar, vindt het college, en daarom zocht ze eind maart contact met PostNL om een nieuwe pakketplek in het kunstenaarsdorp te vinden.
Op 31 januari 2024 brachten Bergenaren hun laatste pakketjes naar Tabaksspeciaalzaak Drieënhuizen (foto: Streekstad Centraal)
“Zo’n zoektocht bestaat uit het in kaart brengen van beschikbare plekken”, laat PostNL weten, “en het ter plaatste verkennen van en contact opnemen met relevante partijen, zoals winkeliersverenigingen.” Of een locatie geschikt is, hangt onder andere af van bereikbaarheid, openingstijden en parkeermogelijkheden.
Dat allemaal in acht nemende, heeft PostNL nu twee kandidaten gevonden. “Volgende week voeren we gesprekken met deze twee ondernemers om te zien of we het daadwerkelijk kunnen doen.” Daarnaast is er een traject gestart om twee pakket- en briefautomaten te plaatsen. De gemeente Bergen laat weten dat PostNL op 19 april een aanvraag heeft gedaan voor het plaatsen van zo’n automaat bij de DekaMarkt in Bergen Centrum. Die aanvraag is nog in behandeling.
“Wie wil een kwadrant maken voor het televisieprogramma Jekels Jacht?” Dat vroeg de mentor aan de derdejaars studenten van de Allround Meubelmakeropleiding op het Horizon College in Heerhugowaard. “Ik had geen idee wat het was, maar deze kans kon ik niet missen.”
Vijf studenten hebben – onder begeleiding van een expert – het kwadrant van wetenschapper Willebrord Snellius nagemaakt, waarmee je de omtrek van de aarde kan berekenen. Vierhonderd jaar geleden maakte de wetenschapper dit meetinstrument en dat was best bijzonder. “Ik vind het bizar hoe hij dit in die tijd heeft gemaakt”, vertelt Dirk de Bont, één van de studenten, aan Streekstad Centraal. (tekst loopt door onder foto)
“De samenwerking ging eerst wat rommelig, maar uiteindelijk had iedereen zijn eigen rol”, zegt Dirk. Hier staat hij in de groene trui op de foto met zijn medestudenten en Nicolàs de Hilster. (foto: Suzanne Dubbeldam)
Dirk had vóór het project helemaal geen verstand van rekenen en wiskunde, maar raakte eigenlijk wel nieuwsgierig. Zonder moeite legt hij uit hoe het kwadrant werkt. Het enige wat je nodig heb zijn twee locaties met een goed uitzicht en natuurlijk het meetinstrument. “Het is eigenlijk een grote graadmeter”, begint hij. “Als je bijvoorbeeld boven op een kerktoren in Heerhugowaard de hoek van de poolster berekent en dit ook doet in Hoorn, kun je met een formule de omtrek van de aarde berekenen.”
De bouw van zo’n ouderwetse kwadrant kent wel zijn uitdagingen. “Er zitten zulke ingewikkelde hoeken in en als je er maar een millimeter van afwijkt dan werkt het hele systeem niet meer.” Tegenwoordig hebben we computers, die een handje helpen met het millimeterwerk. De studenten maakten hier ook gebruik van.
Iets ouds namaken, betekende ook dat ze geen spijkers en schroeven konden gebruiken. “Dat was het moeilijkst, maar we wilden zo dicht mogelijk bij het origineel komen. Hierdoor moesten we op andere manieren werken dan we tegenwoordig doen.” (tekst loopt door onder foto)
De studenten hebben er bijna een half jaar aan het twee meter hoge kwadrant gewerkt. (foto: Suzanne Dubbeldam)
Een cameraploeg van het televisieprogramma Jekels Jacht documenteerde het harde werk van de studenten. In deze show bootst presentator Diederik Jekel experimenten na van wetenschappers die de koers van de geschiedenis veranderd hebben. Woensdag 12 juni is de uitzending te zien is op NPO2. En daar gaan ze het meetinstrument voor het eerst testen.
Dirk zit in ieder geval voor de buis, met zijn vriendin. “Ik vind het spannend, of het daadwerkelijk gaat werken. Maar het was sowieso een mooie ervaring.”
Met wandelen een beetje CO2 uit de lucht halen. Het kan nu op de Vroonermeer Eilanden in Alkmaar. Het pad is belegd met olivijn, een mineraal dat CO2 absorbeert en als je er overheen loopt wordt dat proces versneld.
Niet alleen planten zetten CO2 om in andere stoffen, ook diverse gesteenten en mineralen. Eén zo’n mineraal is olivijn. Het bindt met CO2 en er ontstaat dan onder andere kalk. Eén paadje met dit spul zal geen schokkende hoeveelheden opnemen, ook niet als je het proces versnelt door er overheen te lopen. Maar de gemeente wil olivijn op meer plekken gaan gebruiken, in samenwerking met Stadswerk072 en GreenSand. En als maar genoeg gemeenten dat doen… ‘Alle kleine beetjes helpen’, zeg maar. En velen vinden een olivijnpad mooier dan een strook asfalt.
“Doe mee en ontdek het bijzondere wandelpad op de Vroonermeer Eilanden!”, promoot Stadswerk072. “Samen bouwen we aan een groenere en duurzamere wereld.” (foto: Stadswerk072)
